به رویاهایت باور داشته باش | قسمت 1 - صفحه 17 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده مهربان

روز پانزدهم سفرنامه

من امروز صبح خواستم بنویسم تو قسمت سفرنامه اما حسم گفت بمون تا چیزی بهت بگم

به رویاهایت باور داشته باش،چه اسمی برای این فایل انتخاب شده.ممکنه به کسی آرامش بده و کسی رو بترسونه،حتی برای یک نفر تو زمان های مختلف میتونه حسی متفاوت ایجاد کنه.

یکی از دلایلی که من موفقیت هایی بدست آدم که بقیه وقتی میشنون انگشت به دهن میمونن این بوده که واقعا اون هدف به ظاهر بزرگ از نظر بقیه،برای من هیچ بزرگی نداشته،منظورم اینه که اون هدف یا رویا برام قابل درس بود و طوری نگاه نمیکردم که بگم نه من نمیتونم این کار رو بکنم،این دیگه رو من از کودکی داشتم،ناخوداگاه البته و وقتی امروز گوش دادم به احساسم که نخوام به زور چیزی بنویسم،این تجربه برام مرور شد. و نکته ی مهم هم اونجا بود که من اصلا خودمو از بین نمیبردم واسه اون جایی که میخواستم باشم،خیلی راحت بودم،از همون مسیری که داشتم میرفتم،از تمرین هایی که داشتم،از اردو هایی که میرفتم،از کتاب هایی که میخوندم،یاد میگرفتم و لذت میبردم

شاید بعد ها فراموش کردم اینو اما باز بهم یاداوری شد که علیرضا تو خودت به همین روش به خواسته هات رسیدی،از مسیرت،از همون زندگی که داشتی لذت بردی و خداوند به تو پاداشی که بین یکی دو میلیون آدم تو به اون جایگاه رسیدی یا حتی تو یه هدف دیگه از بین 80 میلیون ایرانی و شاید چند میلیون خارجی تو به اون هدف رسیدی.

بسیار بسیار لذت بردم از این فایل و بهم یادآوری کرد که من چقدر تا اواسط نوجوانیم خواسته هامو آسان بدست می آوردم،حتی خواسته ای که از نظر یک کشور،از نظر تمام مردم یک شهر یا استان غیر ممکن بود.

خدا رو شکر میکن به خاطر قوانین بدون تغییرش و این مقدار از قدرتی که برای خالق بودنمون داده،خالق زندگیمون بودن

سپاسگزار خداوندم که این آگاهی ها رو از زبان استاد عباسمنش عزیز و نوشته های مریم شایسته عزیز بهم یادآور شد

یا هادی