باوری که تغییرش، درهایی از نعمت را به زندگی ام گشود - صفحه 72 (به ترتیب امتیاز)

سلام دوست عزیز، این نجواها رو من هم دارم اما به یه شکل دیگه ای، اما پاسخ های خوبی هم براش دارم که شیطان ذهنم رو ساکت میکنه برای تمرین و تکرارشون به جای نوت گوشیم اینجا مینویسم شاید کمکی بشه.

در جواب نجوای اولی اینکه این همه آدمه خوب هستن که ثروتمند نیستن: باید اول ببینیم تعریف ما از خوبی چیه؟آدمای فقیر زیادی هستن که از نظر ما خوب هستن یعنی توی اجتماع و کمک به دیگران، اما آیا از نظر خدا هم خوب هستن؟ چون به هر حال بهشت رو قراره خدا بده نه بقیه، من نمیخوام آدمای فقیر رو قضاوت کنم اما چون خودم ذهن فقیری داشتم و دارم در مورد خودم نظر میدم، آدم فقیر پر از شرکه، پر از انتظار از دیگران، انتظار از هر کسی جز خدا، نگاهش به دست همه هست جز خداوند، شاید از نظر دیگران آدم خوبی دیده بشه کار خوب بکنه به دیگران خدمت کنه اما نیت اش از خدمت مهمه و ذهن فقیر نمیتونه با باورای غلط و شرک آلود نیت پاکی داشته باشه، اگر معیار خوب بودن و‌ایمان داشتن رو توحیدی بودن بدونیم میفهمیم که ذهن فقیر نمیتونه وارد بهشت بشه همینطور که شتر نمیتونه از سوراخ سوزن رد بشه چون جنس اش فرکانس اش نمیخوره به نعمتای بهشتی، کافر نمیره بهشت، فقر‌و کفر قرین هم هستن، ذهن فقیر کافر و پوشاننده ی نعمت هاست، منظور من در تمام مواردی که گفتم فقر دائم هست چیزی که جزو شخصیت فرد شده باشه و تمام عمر‌باهاش باشه و با همون شخصیت از دنیا بره، نه کسی که در‌برهه ای مشکل مالی پیدا میکنه یا کسی که فقیر‌به دنیا میاد اما با تلاش خودشو بالاخره بالا میکشه.

مشرک به بهشت نمیره، دلیل فقر آیا چیزی جز شرک هست؟آدم فقیر مجموعه و‌کلکسیونی از شرک هست و من از فقر‌واقعا به خداوند پناه میبرم و از خدا میخوام تا ثروتمند نشدم از دنیا نرم چون اون دنیا پاسخی نخواهم داشت.

پاسخ به نجوای دوم: شاید دانشمندانی باشن که اختراعشون باعث پیشرفت در جهان شده و خودشونم ثروتی نداشتن اما دلیل نمیشه که ثروتی نبوده و اون اختراعات شکل گرفته، بدون وجود ثروت نمیشه علم رو آزمایش کرد یا چیزی اختراع کرد که حد وسیعی از گسترش رو بیاره، حالا این ثروت از دولت یا هر‌جایی رسیده و کمک شده و این اختراع نمود فیزیکی و عملی پیدا کرده مهم نیست، مهم اینه که ثروته اومده باعث شده اون ایده تبدیل بشه به اختراعی فیزیکی، برای همینه که کشورای ثروتمند خیلی توی اختراعات پیشرفت کردن و مغزهای جهان سوم تماما فراری شدن به همون کشورا، چون اختراع اکتشاف و پیشرفت بدون عنصری به نام ثروت و پول محاله.

اینکه با ثروتمندتر شدنم نسبت به عزیزانم سخاوتمندتر‌ میشم هم که بحثی توش نیست وقتی آدم یه کم داره میبخشه یعنی شخصیت اش بخشنده اس صددرصد بیشتر داشته باشه بیشتر‌میبخشه و اگرم الگویی رو میشناسی که پولدار شده خسیس شده این آدم از نظر ذهنی هنوز‌فقیره، باور‌ فراوانی رو نداره.

خدا بیشتر از ما میخواد که ثروتمند بشیم واسه همینه که اینجا تو این سایت هستیم‌ و‌هدایت شدیم اما خدا میخواد ثروت پایدار داشته باشیم نه اینکه یه گونی پول بندازه وسط زندگیمون دو روز داشته باشیم دوباره برگردیم به حالت قبل، خدا میخواد پولدار بشیم اما‌میخواد با قانون تکامل و به شکل پایدار و بدون برگشت به قبل پولدار‌بشیم برای همینه که داره طول میکشه چون باید شخصیت عوض بشه و این تغییر شخصیت زمان میبره‌ و این جزو‌ ویژگی‌ و‌ ذات و ماهیت جهان مادیه، و ثروتی که حاصل تغییر شخصیت نباشه حال نمیده اصلا، خدا میخواد هم‌ثروت بده هم لذت، اگر نه که اون دنیا ثروت رو داشتیم اگر‌قرار بود کاری نکنیم براش پس چرا اصلا از‌خدا خواستیم بیارتمون این دنیا؟!

مورد بعدی: شخصیت تحسین کننده همواره تحسین کننده اس و اینطوری نیست که ثروتمند بشه به ثروتمندتر از‌خودش حسادت کنه چون تا شخصیت اش حسادت کننده باشه عملا ثروتمند نمیشه که حالا بخواد به بالاتر از‌خودش حسادت بکنه یا نکنه، پس نتیجه این شد که آدم فقیر حسوده و فقیر میمونه اما وقتی شخصیت اش رو عوض کرد و تحسین کننده شد ثروتمند میشه و این شخصیت تحسین کننده باهاش میاد و هر بار بالاتر از خودش رو تحسین میکنه و همینطور به‌ثروتش اضافه میشه تا جایی که متوقف نشده و داره باورهای درست رو کار میکنه.

برای این باور که یا پول درآوردن رو باید انتخاب کنی یا بودن با خانواده رو، میتونید با الگوهای خوب نقض اش کنید ثروتمندای زیادی هستن که به لطف شبکه های اجتماعی زندگیشون در دسترسه و میتونید ببینید که ثروت باعث این آزادی و بودن با خانواده شده، اما ذهن فقیر میگه یا پول یا روابط، یا این یا آن، یا خدا یا خرما و این دیدگاه باعث میشه کمی که خواست پول بسازه هدایت بشه به مسیرایی که کسب پوله همراهه با از دست دادن سلامتی یا‌روابط، چرا؟ چون ذهنش فقیره همه چی با هم نمیگنجه داخلش به خاطر باور‌کمبود، من خودم که له‌له له له ام سر این باور، قشنگ پاشنه آشیلمه و دارم روش کار میکنم البته هم از ثروتمندا کمک میگیرم به عنوان الگو و هم از آدمای ندار و فقیر که مجبورن به خاطر فقر و نیاز به چندرغاز حقوق از خانواده دور باشن، الگوهاش تو‌ اقوام ما زیادن و شما و من هم که درآمد داریم اما بزرگ شدن بچه ها رو نمیبینیم اگر ثروت بی نهایت داشتیم مجبور نبودیم به خاطر پول کار کنیم و از بچه ها دور باشیم.

امیدوارم‌ پاسخم کمک کننده باشه، ممنونم‌که با کامنتتون باعث شدید باورای درست رو‌ مرور‌کنم،‌موفق باشید️️