عواقب تصمیمات احساسی - صفحه 44 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده مهربان، خداوند هدایتگر من و همه دوستان به شرط باور قلبی به خودش

درود بر شما استاد عباسمنش عزیز️

واقعا نمیدونم چطوری خدارو سپاسگزاری کنم هر فایلی از شما میشنوم یا میبینم انگار همون چیزی هستش که من میخواستم بشنوم؛

واقعیتش دقیقا روزی که شما این فایلو گذاشتید روی سایت من از خدا خواستم در مورد یه موضوعی هدایتم کنه و نشونه هایی نشونم بده و وقتی این‌ فایلو شندیم داشتم دیوونه میشدم ، نه فقط این فایل یه مدتی هست که اینطوری شدم و هر وقت از خدا نشونه میخوام در سریع ترین زمان بهم نشون میده و این مدت زمان دیدن اون نشونه هم هر چقدر گذشته سریع تر شده، و به خاطر همینه که من وابسته هدایت خداوند شدم و بارها تو کامنتا گفتم؛ استاد جان به خاطر همینه که میگم اینجا مامن امنی برای اونهایی ست که میخوان هدایت بشن

من چند روز پیش درباره موضوعی دچار تردید شدم و اومدم با خودم منطقی فکر کردم اگه اون کارو انجام بدم شاید درست نباشه و به این نتیجه رسیدم ولی راضیم نمیکرد گفتم خدایا خودت بهم نشونه نشون بده و دقیقا این فایلو که گوش کردم دیدم واقعا نباید اون کارو انجام بدم و باید صبر کنم چون همونطور که تو این فایل گفتید اگه تصمیمی که میگیرم از روی ترس و نگرانی باشه اون تصمیم ، تصمیم احساسیه و تصمیم اشتباهیه، چون موضوعی که بهش فکر میکردم مالی بود به خودم گفتم یوسف به حرف استاد گوش بده و اگه میخوای این کارو بکنی و منبعش ترسه اقدام نکن و اجازه بده مسیر‌تکاملتو طی کنی؛ چون فکر میکردم اگه این کارو بکنم از لحاظ مالی به نفعم میشه

استاد جان اینکه گفتید وقتی عصبانی و خشمگین و ناراحت هستیم تصمیم نگیریم کاملا درسته و هر بار داشتید تو این فایل صحبت میکردید با خودم میگفتم راست میگه راست میگه چقدر عالی توضیح دادید ، اکثر ما از همین تو لحظه تصمیم گرفتن ها چقدر ضربه خوردیم و لطمه دیدیم، چه کار های اشتباهای کردیم چه حرف های نابجایی زدیم چه رفتارهای ناشایستی ازمون سرزد، من هم همین اشتباهاتو کردم چه تو روابطم با همسرم چه تو روابطم با خوانواده ام و چه دیگران؛ چه تصمیمات اشتباه مالی گرفتم و خودمو اذیت کردم؛ ولی دارم درس میگیرم از اون اشتباهاتم امیدوارم که هر روز بیشتر تمرین کنم و هرروز بیشتر از اون اشتباهات درس بگیرم و تو عمل پیاده کنم؛ همونطور که گفتید یکی از راه ها سکوت کردنه؛ به نظر من که بهترین راهه؛ چون باعث میشه فکر کنیم به حرفی که میخوایم بزنیم یا به رفتاری که میخوایم انجام بدیم، الان میفهمم و دارم درک میکنم

استاد جان خودم بیشتر مواقع سعی میکنم که همین کارو بکنم و سکوت کنم و از اون محیط یا موقعیت خارج بشم تا کمی فکر کنم و آروم بشم؛ چون فکر کردن و آروم شدن باعث میشه به خودمون فرصت تصمیم گیری درست میده بقول شما هر تصمیمی تو موقعیت احساسی شدید بگیریم کاملا تصمیم اشتباهیه و تبعات جبران ناپذیری داره؛ الان میفهمم که تمام حوادث فیزیکی بین دو نفر چه تو روابط زناشویی چه زندگی اجتماعی از تصمیمات عجولانه و احساسی بوده؛ مثلا تو بحث بورس یا ارزهای دیجیتال خیلی تبلیغ میکردن که وارد شید الان بازار صعودیه ورود نکنی باختی یا فلان ملکو نخری باختی یا فلان ثبت نام خودرو شرکت نکنی ضرر میکنی و دیدم که تمام اینها تصمیمات احساسی و از روی ترسه، به شخصه خودم تو هیچ کدوم از این نمونه ها شرکت نکردم

همونطور که گفتم خودم بیشتر تو مواقع احساسی سکوت میکنم انتخاب بعدیم بازی کامپیوتریه چه یا موبایل چه با کنسول بازی ، تماشای فیلم و سریال هم یکی دیگه از انتخاب هامه ، باعث میشه فکرم از اون محیط دور بشه؛ یکی از کارهایی که یادگرفتم تو این مواقع نکنم رانندگیه چون پشت فرمون نشستن به تمرکز نیاز داره سعی میکنم رانندگی نکنم

البته بگم همین این ها مستلزم طی کردن تکامله من هم قبلا سریع واکنش احساسی نشون میدادم زود هیجانی میشدم حتی تو یه مثال من در شرایطی قرار گرفتم که انقدر ناراحت و غمگین بودم میخواستم خودکشی انجام بدم ولی خدا کمکم کرد و اون برحه از زمانو پشت سر گذاشتم و دست به چنین کار اشتباهی نزدم سعی کردم امید داشته باشم به خدای مهربون و خداروشکر الان خیلی بهترم، هنوز جا داره که روی خودم کار کنم ولی میبینم که بهتر شدم؛

دوش آب سرد گرفتن خیلی کمک میکنه ، پیاده روی و قدم زدن هم گزینه خیلی خوبیه، نفس عمیق کشیدن بسیار عالیه؛ بازی کردن با حیوونا به نظرم یه روش کاربردیه که ذهن آدمو از اتفاقات اون موقع دور میکنه

ولی این که تو ذهنت به خودت بگی من باید خودمو آروم کنم چون هر تصمیمی تو شرایط احساسی شدید بگیرم اشتباهه، این‌خودش یه کمک کننده بسیار عالیه؛ این سوال هم میتونیم از خودمون بپرسیم که آیا این موضوع چند وقت دیگه برامون اهمیت داره یا نه ؟ همین سوال خیلی میتونه به آدم کمک کنه که سریع واکنش نشون نده و اجازه بده زمان حلش کنه، چون بقول شما زمان حلال مشکلاته و ذهن نمیخواد که به مدت طولانی از چیزی ناراحت و خشمگین باشه و همیشه تو حالت اضطرار قرار بگیره چون هر چقدر تو احساس‌بد بمونیم از جنس همون اتفاق واسمون میفته

استاد جان به نظرم اینکه تصمیم احساسی میگریم یا نه برمیگرده به ایمانمون، کسی که به خداوند ایمان داره میتونه در شرایط حساس توکل کنه به خداوند و خودشو آروم کنه البته که کار بسیار سختیه در شروع کار ولی یواش یواش با تمرین میشه به این نقطه رسید که به خدا توکل کرد و به خودمون بگیم همه چیز تحت کنترل خداونده همه چیز رو نظمه و هیچ اتفاق بدی برای من نمیفته حتما خیری در کار هست و کلی حرف های مثبت که نشون از ایمانمون به خداوند داره، امیدوارم همه مون بتونیم به این مسیر هدایت بشیم و تکاملمونو طی کنیم و اجازه بدیم خداوند کارهارو برامون انجام بده

خیلی دوستون دارم استاد جان و دوست دارم بیام امریکا از نزدیک ببینمتون