سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 143 - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

سلام به همه

این قسمت که داشتم نگاه میکردم، یهویی گفتم ببین ایول به استاد و خاله مریم، چه ایده خوبی که به جای اینکه بخوان یه جای ثابت بگیرن واسه خونه و بخوان جزیره رو بگردن، یه ون مجهز گرفتن که هرجا میرن خونشون هم باهاشون باشه و اینطوری هم آزادی بیشتری دارن، هم مکانهای بیشتری میتونن بازدید کنن، لذت بیشتری ببرن، دردسر رفتن به خونه نداشته باشن، هرجا دلشون خواست نگه دارن و استراحت کنن، نیاز به مسیریابی ندارن و فقط مسیر رو به جلو هست و کلی مزایای دیگه که از چشم من ممکنه پنهون مونده باشه. این قضیه این درس رو بهم داد که ببین که چقدر فراوانی هست و چقدر می‌تونی در مسیر عشق و علاقت بیشتر لذت ببری، راحتی بیشتری داشته باشی، مهارتهای بهتر و بیشتری کسب کنی، پول بیشتری بسازی، آزادی بیشتری داشته باشی و مسیرت چیزی باشه که باعث پرواز روحت بشه، اگر دست خداوند رو باز بزاری برای هدایتت و فکر نکنی عقل کلی و میفهمی.

در ادامه در تصویر علاوه بر فراوانی درخت و چمن و خونه و ماشین و ابر و آب، اون توربین های بادی توجهم رو جلب کرد که خودش نماد فراوانی جهانه و ازش کلی برق تولید میکنن یعنی در حقیقت از هیچ برق تولید میشه.

خود drone هم فراوانی جهانه که دید جدیدی از اطراف بهمون میده و میتونیم بهتر دنیا رو از دید خداوند ببینیم.

کوههای سر به فلک کشیده و رنگ سبز فسفری درختان و گیاهان در دقیقه 08:12 که واقعا هوش از سر آدم می‌بره، عجب جاده ی زیبایی، عجب آهنگ قشنگی از بلیک شلتون، خدایا شکرت بابت اینهمه فراوانی

فقط فکر کنید چقدر خط ساحلی وجود داره در دنیا و به اندازه این خطوط ساحلی که میلیونها یا میلیاردها کیلومتر میشه، موقعیت وجود داره که آدما لذت ببرن از آبتنی و کنار دریا بودن و دریا رو درک کردن، خدایا شکرت چقدر حسم عالیه از این فراوانی بی انتها

خدایا شکرت بابت این بدن زیبای استاد و این استادی که الگو در این همه مورد بود، حالا در مورد سلامتی و عضله سازی هم الگوست و واقعا لذت میبرم اینا رو می بینم، عجب بدنی واقعا، اونم با هفته ای 3 الی 4 ساعت فقط کار کردن، بینظیره، درود به شما استاد

نکته بعدی فراوانی اینه که کسی که همیشه توجهش به نکات مثبت و شکرگزاری هست، هدایت میشه به موقعیتها و شرایط و ایده ها و همه چیزهای عالی و استاد هدایت شد به دوره قانون سلامتی و وزنش متعادل شد و حالا هم هدایت شد به تفریحاتی که به راحتی می‌تونه استفاده کنه و قبلاً نمیتونست و این نشون از فراوانی تو زندگیه کسیه که همیشه توجهش روی فراوانی ها هست.

یکی از چیزهایی که در قسمت قبل هم توجهم رو جلب کرد و الان می‌خوام صحبت کنم این بحث آزادی عقیده و بیان و احترامی هست که هر نوع فرهنگی به فرهنگ دیگر و هر آدمی با هر مذهب و دین و عقیده و هر جوری که هست خلاصه، به بقیه میزاره و مهمتر اینکه شما با توجهتون به نکات مثبت، هدایت شدید به همچین فضایی که نه توش حسادت هست، نه برچسب میخوره به خاطر دین یا ملیت یا مذهب، نه کسی به نوع پوشش کسی کار داره و اینا نتیجه کنترل ذهن استاد و خاله مریم هست که از همون ایران سعی کردن فقط به خوبی ها توجه کنن و این قضیه این درس رو بهم میده که بدونم مهم نیست کجا زندگی میکنم، اگر توجه کنم به زیبایی ها و آدمای خوب، هدایت میشم به محیطی که از اون خوبی ها بیشتر ببینم، به قول شما سخته آدم به تصادف توی جاده توجه نکنه ولی باید کنترل کرد و حرف نزد دربارش تا تکرار نشه و تبدیل به نشخوار ذهنی نشه. من خودم یه سری موضوعات هست که توی شهر و کشورم اذیتم می‌کنه خصوصا در شهری که هستم و بعضی وقتا حرصم میگیره و میگم چرا اینا اینجوری کردن یا چرا اینطور شد ولی حالا میپذیرم که خودم مقصر بودم و فرکانس فرستادم و یا با باورهای کمبود و عدم لیاقت خودمو در همچین شرایطی نگه داشتم، پس توجه بهش نکن، درسش رو بگیر و توجه کن به زیبایی هایی که در انتظارته. اولش خیلی سخت به نظر میرسه که به خاطر چیزی که دست خودتم نبوده اذیت شدی ولی باید بدونم که اون دنیا من آگاهی کامل بودم و میدونستم این دنیا چجوریه و همه جور تضادی هست و با توجه به قدرتی که میدونستم دارم، فرقی نمی‌کرده برام که کجا فرود بیام در این کره خاکی و میدونستم هرجا باشم، با استفاده از تضادها و خواسته هایی که برام واضح میشه، مسیرم رو پیدا میکنم و به یک زندگی زیبا دست پیدا میکنم، به خاطر همین وقتی از استاد پرسیدن اگر امکان داشت که دوباره زندگی رو شروع کنی، آیا بازهم از همون خانواده شروع میکردی؟ و جواب استاد بله بود.

اونجایی که اون پسر بچه داوطلب بود دوباره برای نفر اول و اینبار برای مسیری طولانی تر در زیپ لاین، استاد گفت مثل همیشه داوطلبه برای نفر اول و گفتم ببین وقتی ترمزی تو ذهنت نداری، همیشه اشتیاق داری که اولین نفر چیزی رو تجربه کنی و براش ذوق و شوق داری و حرکت میکنی و دوست داری زودتر تجربش کنی ببینی چه حسی داره و میدونی که قطعا خیلی هیجان انگیز و زیباست چون تو ذهنت فقط توجهت به فراوانی هاست و خوبی های اینکارو می بینی. با خودم گفتم ببین الان تو خواسته مهاجرت داری، پس بیا خوبی هاش رو برای خودت بنویس تا شور و شوق و انگیزه برات ایجاد بشه برای حرکت کردن براش. یادمه یه فایلی استاد قبل از شروع یه مسیری بود که گفتن: خدا رو شکر، بریم و ببینیم چه زیبایی ها و خوبی هایی در انتظارمونه و قراره چه اتفاقات قشنگی بیافته. واقعا وقتی تمرکزمون روی نکات مثبته، انتظارمون هم به چیزای مثبته و طبق قانون انتظار همون زیبایی ها رو دریافت می‌کنیم. شوق داریم، شاید ترس هم داشته باشیم مثل همین زیپ لاین ولی میدونیم با رفتن در دلش، ترسه از بین می‌ره و مهمتر اینکه چربش لذتها و شادی‌ها و زیباییها و شوق و ذوق انجام کار بیشتر از خطرات و ترسهاست، پس ما اینکارو انجام میدیم.

نکته بعدی اینه که این توجه به نکات مثبت وقتی به زبون بیاد و تحسین کلامی داشته باشیم، چقدر می‌تونه برانگیخته کنه زیبایی های بیشتری رو که توی این قسمت بارها دیدیم استاد و خاله مریم اینکارو کردن و نتیجه هم احساس بهتر خودشون و ارتباطات بهتر با اطرافیان بود. الان من مقاومت داشت ذهنم در مورد این رفتار و می‌گفت حالا لازم نیست هرجایی هم بخوایم تحسین کلامی داشته باشیم ولی واقعا نیازه چون همین رفتار جدیده که تبدیل به عادت می‌کنه این نوع نگاه جدید و اونوقت دیگه همه چیزهای خوب به سرعت وارد زندگیمون میشه. انگار با رفتار جدید، عادت جدیدی که میخوایم ایجاد کنیم، حک میشه در ذهن و ناخودآگاه.

انتهای فایل هم با بارون که نماد فراوانی هست تمام شد

خدایا شکرت

در پناه حق