سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 157 - صفحه 14

سلام بر پروردگار زیبایی ها

سلام بر استاد و مریم عزیزم

استاد جون این اولین کامنت من در فایل های دانلودی بعد از 4 سال و خورده ای با شما بودن هست و قضیه هم اینجوری که وقتی در نشانه روزانه ام از خداوند هدایت خواستم برای درک بهتر و بیشتر قانون فراوانی، این قسمت از سریال سفر به آمریکا اومد و چه قسمت زیبایی. چند بار دیدم و یه قسمتی از کامنت ها رو هم خوندم و تشکر میکنم از دوستان بابت کامنت های زیبایی که نوشتن. و بهم گفت که کامنت بنویس و منم میخوام کامنت بنویسم. حالا خدای قشنگم بگو چی بنویسم

همون اول فایل پر از زیبایی هست و من مست این زیبایی ها میشم و قلبم میخواد فریاد بزنه. پاییز زیبا و رنگارنگ که با رنگهای زیباش مخصوصا طلایی خورشیدیش دیوونه ام میکنه، حیوونای زیبا و آروم که انسان های زیبا رو مشایعت میکنند، صدای نسیمی که همه رو نوازش میکنه، استیت پارک هایی که فراوانی و وسعت زمین های پهناور رو نشون میدن، انسان های زیبا تو سنین و قیافه ها و ویژگی های مختلف که هر کدوم برای ماموریتی به این جهان اومدند و چقدر فراوانی در انسان ها داریم ، درختان زیبا و استوار و هنرمندترین نقاش جهان چقدر زیبا و متقارن کشیده این درختان رو، فراوانی در نوع صدا و لهجه ها، فراوانی مهربونی مریم جان، کله آهویی هایی که چقدر زیبا و خرامان میدویدند، آرامش محضی که تو طبیعت وجود داره، هاپوهای کوچولو و ناز که یکی شون میشینه وژست میگیره تا تو فیلم قشنگ تر بیوفته، فراوانی در انواع ماشین ها، چقدر تابلوی روی موزه زیباست یه آبی زیبا در ترکیب با سفید، گل های شمعدونی زیبا و قرمز خوش رنگ، تنوع زیادی که تو جنس های حتی یه مغازه کنار موزه هست، استاد برازنده من که همه چیز بهتون میاد ، حتی رییس جمهور شدن و چه خوشبخته کشوری که شما رییس جمهورش باشید استاد جون لبخندتون بی نهایت زیباست، مریم زیبا و خوش خنده که بینهایت با خودت در صلحی و نماد بیرونیش راحتی زیادت هست، تنوع زیاد در هنر، در ظرافت انسان ها.

چقدر همون اول ویدیویی که از مراحل ساخت موزه بود، زیبایی زیاد بود، رنگ آبی که از برخورد نور خورشید به دیوار کلبه به چشم میخورد، رنگ طلایی حاصل از این بازتابش تو محیط، رنگ پاییزی گل ها چقدر چشمامون رو نوازش کرد وچشمامون رو زیباتر کرد. با چه ظرافتی این وکس ها کار شدند انقدر که انگشتایی که کار میکردند شدت ظرافتشون رو من کاملا احساس می کردم. چقدر با شادی و خنده کار میکردند. یه لحظه تجسم کردم که برای سازندگان این وکس ها هم فال بوده و هم تماشا. هم تفریح کردند و هم از خلقشون لذت بردند. خدای من چه ظرافت بی اندازه ای به خرج دادی تو خلقت انسان که فقط صورت این همه ظرافت و کار داره نقاش ترین نقاش جهان. چقدر من این زیاد بودن رنگ ها رو همه جا دوست دارم چقدر همه لباس ها شیک و مرتبند . آقای ادیسون چقدر خوش تیپ و خوش قیافه بودند. 27 امین پرزیدنت چقدر بانمکه. اون پرزیدنتی که بچه اش هم زیر میز بود با مداد پاک کن دار، منو یاد مدادای خودمون انداخت یادش بخیر ، اون صحنه ای که فضانوردا توش بودند یه لحظه اون هیجانی که داشتند رو سعی کردم تجسم کنم وای خدای من چه هیجان فوق العاده ای داشتن حتما.

وقتی استاد و مریم جان از موزه خارج شدند و در مسیر، کمپ هم بود چه آرامش نابی رو من حس کردم، زیبایی و آرمش ناب. چقدر جاده زیباست با خونه های فوق العاده اطرافش. چه فروشگاه چرم فوق العاده ای با فراوانی بسیار زیاد. چقدر فرصت برای خرید کردن، لذت بردن ، فروختن و استفاده کردن از نعمت های خدا وجود دارد.الهی شکر به قول مریم عزیز” همه چیز بار زده بودند ولی ندیده بودیم شاخ گوزن بار بزنند” این چیو نشون میده؟ این نشون میده که فراوانی در جهان بی نهایت و هر چی ظرف انسان ها بزرگتر میشه میتونند بیشتر استفاده کنند.چقدر من عاشق این ذوق کردن های مریم جان هستم و آخر فیلم ، فیلم زیبایی که درون بچه گرفته حسمون رو زیباتر میکنه

مرسی استاد و مریم جان که این زیبایی ها رو با ما هم شریک میشید. مرسی خدای خوبم که هدایتم کردی به این فیلم زیبا و نوشتن کامنت.