سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۱ - صفحه 21 (به ترتیب امتیاز)

بنام خدای هدایتگر

اندیشه ی عزیز من درتصور وفکر وخیال تونبودم اما باخوندن کامنت زیبات اشکهای منم جاری شد..

واقعا بندرعباس واون تاکسی دنده آرژانتینی اون خونه سیمانی کجاو این زندگی شاهانه کجا.. اون تحقیر ومسخره شدن ها کجا واین عزت واحترام واعتبار کجا.. اون ماه ها لنگ حقوق ماهی 120 هزارتومن کجا واین ثروتی که قابل شمارش نیس کجا.. خدایاصدهزارمرتبه شکرت شکرت شکرت..

اینا چیو میخاد به ما بگه غیراز اینه که میخاد بگه استاد عباسمنش عزیز برگ برگ قرآن خط به خط کتاب الهی رو سرلوحه زندگیش قرار داد تا به اینجا رسید.. این همون پاسخی هست که خداوند به شجاعان میده.. اینا نتیجه عمل کردن به الهامات قلبی هست.. نتیجه باور داشتن به اینکه.. «اگر بندگان من درباره ی من ازتو پرسیدند بگو من نزدیکم ودعای درخواست کننده رو اجابت میکنم..» اینها نتیجه باور کردن نزدیکی خداوند هست.. اینها نتیجه «ایاک نعبد وایاک نستعینی» شدن هست.. اینها نتیجه ی ایمان به غیب هست نتیجه ی توکل کردن وحساب کردن فقط روی خدا… اینها نتیجه ی باورکردنِ «توخود پای درراه نهو هیچ مپرس،، خود راه بگویدت که چون باید کرد» ها هست.. اینها نتیجه توکل وایمان هست.. نتیجه ی ابراهیمی شدن..

استاد عزیزم همونطور که اندیشه جان گفتند شما ابراهیم زمانه هستید ابراهیم بتهای سنگی رو شکست وشما ذهنهای سنگی.. نتیجه ی زندگی شما یک مثال عینی وقابل مشاهده هست برای منی که بعضی وقتا مردد میشم، برلی منی که بعضی وقتها کم میارم،، جا میزنم اما به محض دیدن فایلها وزندگی شما دوباره انرژی میگیرم ومیگم این همون کسی هست که یک روزی تجربه هایی داشته هزاربارسخت ترازمن زندگی داشته هزاربار فلاکت بار ترازمن الان به اینجا رسیده.. واومده برای تو ردپاهاش رو گذاشته که توهم اگر چنین زندگی ای میخای پاتو بزاری جای پاهای اون.. قطعا توهم به قله میرسی پس کم نیار وحرکت کن..

مریم عزیزم مریم نازنینم مریم زیبابینم مرسی عزیزم بابت تصاویر زیبایی که میگیری مرسی که هیچ زیبایی رو از قلم نمیندازی مرسی که این زیبایی ها برات تکراری نمیشه وبا فیلم گرفتن هرباره ت نمیزاری برای ما هم تکراری بشه.. هربارکه فیلم میگیری چنان با ذوق فیلم میگیری که انگار اولین بار هست که فیلم میگیری..

با فیلم گرفتن لیلیوم های زیبا منو یکبار دیگه به باغچه ی خانم بورلی بردی.. همه چیز برام تداعی شد پنجره ی آشپزخونه که به باغچه باز میشد.. باغچه ی سبز دعا.. توضیحات خانم بورلی درمورد گلهاش.. انگار که خودمم اونجا بودم واز نزدیک تمام این ماجراها رو دیدم وتجربه کردم.. این فیلمها ومستندها اینقدر زنده هستند که باتک تک ماهمسفرا حرف میزنن.. برای هرکدوم از ما به یه نوعی..

بازم ازت بینهایت سپاسگزارم که مارو به دیدن زیبایی ها ونشانه های خداوند دعوت میکنی..

عاشقتم عزیزم.. اون سیب گونه هاتو میبوسم زیبای من

درپناه الله یکتا شادوپیروز و ثروتمند وسعادتمند دردنیاواخرت باشید