سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۲ - صفحه 18 (به ترتیب امتیاز)

سلام

خدمت استاد عزیز و خانوم شایسته مهربان

حرفهایی رو که می خوام بگم خالی از لطف

نیست شاید خالی از حکمت هم نباشه

حرفهای من در مورد هدایته

استاد عزیز چند ماه پیش من یه قفل پدال

ماشینمو داشتم می خواستم به ماشینم بزنم

ولی متاسفانه گم کرده بودم،چند ماهی از

روش گذشت تا رسید به امروز،دو سه روز پیش سر کار بودم برادر زاده ام اومد پیشم

گفت عمو خونمون هیچ کس نیست تو کلید خونمنو داری بیا بریم درو باز کن رفتم که با

کلیدم درو باز کنم کلیدم شکست موند روی در ،اگه می خواستم کلید شکسته رو در میاوردم باید کل قفل درو باز می کردم،کل قفل کیلید چهار تا پیچ نداشت،سه تا از پیچ ها روباز کردم،ولی اون یکی از پیچ ها هرز کرد

مجبور شدم ببرمش،خلاصه پیچو بریدم و

بردم خونه مون کلید شکسته رو در اوردم

رفتم که قفلو جا بیاندازم سه تا از پیچ ها رو جا انداختم به زن داداشم گفتم جعبه ابزارو

بیاره که من از توش پیچی رو در بیارمو اخریشو ببندم اتفاقی تو دست برادر زاده ام

چیرو دیدم،همون کلید قفل پدالو که خیلی وقت پیش دنبالش می گشتمو تودستش دیدم که بازی میکرد،خدا وکیلی نشستمو اشک از چشمام جاری شد،با خودم گفتم کلید

قفل پدالو من خونمون می گشتم اتفاقات

روزگار،صبر، نشانه ها منو هدایت کرد به اون جایی که اصلا فکرشو نمی کردم.

حرف استاد به ذهنم رسید که می گفت احساس خوبی داشته باش که خداوند از راههایی که فکرشو نمی کنیم به تو میدهد.خدایا شکرت ممنون از شما استاد عزیز

که این قوانینو به ما یاد دادید سپاس.