سفر به دور آمریکا | قسمت 72 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

سلام و درود خدا بر شما خانم شایسته گرامی ، جناب عباس منش عزیز و مایک تو دل برو ،

با این تصاویر زیبا بطور قطع خاطرات خوش خیلی از دوستان را به یادشون آوردید ! من اولین بار که سوار بر اسب در مراتع خانوادگی خود سوارکاری کردم فقط 12 سال داشتم که البته بعنوان میهمان به آن دیار رفته بودم و موقعیت را برام فراهم کردند تا به این آرزویم دست یابم ! گرچه اون موقع خیلی هنوز کم سن وسال بودم اما به گفته عموی بزرگوارم که میگفت تو دیگه برای خودت مردی شدی و باید تنهایی سوار بر اسب تمام زمینهای اطراف رو سری بزنی و با این اسب دوست بشی تا بدونی چه حیونه با مرامیه ! حالا که فکرشو میکنم ، میبینم که حق با ایشون بود ! واقعا اسب علاوه بر اینکه بسیار نجیبه خیلی هم با مرامه ! چون رفتارهایی ازش دیدم که هرگز فراموش نخواهم کرد ! و حیف که مجالش نیست که هر کدومش رو اشاره کنم . شما هم کاملا درست گفتید ! وقتی برای اولین بار سوار اسبی میشید واقعا احساس میکنی که از ارتفاع زیادی به پایین نگاه میکنی و مردم رو خیلی کوتاه قد تصور میکنی ، درست همین حس رو اون زمان داشتم . خلاصه واقعا حس خوبیه ! حتما خیلی از دوستان این سوار کاری را حتی بعنوان یک ورزش پیگری می کنند و لذت بیشتری هم ازش می برند چون حرفه ای شدن در یک رشته ورزشی به این زیبایی واقعا حس و حال بی نظیری داره ! خیلی از شما خانواده دوست داشتنی هم سپاسگزارم که اهداگر احساسات خوب به دیگران و علی الخصوص به خانواده بزرگ عباس منشی ها هستید ! زندگیتون پر از این احساسات خوب و دوست داشتنی و زیبا باشه ! خیلی دوستدار مرامتان هستم ! فقط در آخر عراِِئضم تقاضایی از شما بندگان خوب دارم که : هرگز دست از این کار خدا پسندانه تان دست بر ندارید و همواره بدانید که ما ، که تعداد کمی هم نیستیم ، همیشه دعا خیرمان بدرقه راهتان خواهد بود ! خدا یار و یاورتان باد . بی نهایت سپاسگزارم از شما که بنوعی منعم هستید و ثابت کردید که منعم بودن فقط به خدای منان منصوب نمی شود و مخلوقات خدا هم می توانند نعمت دهنده به هم نوعان و حتی به دیگر مخلوقات خدا باشند ! و از این مهمتر سپاسگزاری و قدردانی از منعم خود ، چه خدا باشد و چه بنده او و یا حتی یک جانور زنده ، لایق قدرشناسی و سپاسگزاری ایست . چون باید نسبت او ادای حق کنیم ! خیلی دوستتان دارم ، حق نگهدارتان باشد .