سفر به دور آمریکا | قسمت 76 - صفحه 30 (به ترتیب امتیاز)

درود بر همه دوستانم در این خانواده صمیمی.

امروز داشتم کتاب مقدس رو میخوندم به این داستان برخوردم که چقدر جالب باور فراوانی رو توضیح میده.

در انجیل متی باب 25 داستانی هست با عنوان مَثَل سه غلام که مسیح برای آموزش مردم و آگاهی آنها نقل کرده است و چه ساده و آشکار باور فراوانی را در ذهن مخاطب ایجاد می کند:

پادشاهی آسمان مانند مردی است که می‌‌خواست سفر کند. پس غلامان خود را خوانده، تمام ثروتش را به آنان سپرد و به هر یک به نسبت توانایی‌اش چیزی داد به یکی پنج هزار سکّهٔ طلا، به دیگری دو هزار سکّهٔ طلا، و به سومی هزار سکّهٔ طلا و پس از آن به سفر رفت.

مردی که پنج هزار سکّهٔ طلا داشت زود رفت و با آنها تجارت کرد و پنج هزار سکّهٔ طلا سود برد.

همچنین آن مردی که دو هزار سکّهٔ طلا داشت دو هزار سکّهٔ دیگر سود آورد.

امّا آن مردی که هزار سکّهٔ طلا به او داده شده بود رفت و زمین را کَند و پول ارباب خود را پنهان کرد.

بعد از مدّت زیادی ارباب برگشت و با آنها به تصفیه حساب پرداخت.

کسی‌که پنج هزار سکّهٔ طلا به او داده شده بود آمد و پنج هزار سکّه‌ای را هم که سود برده بود با خود آورد و گفت: ‘تو این پنج هزار سکّه را به من سپرده بودی، این پنج هزار سکّهٔ دیگر هم سود آن است.’

ارباب گفت: ‘آفرین، ای غلام خوب و امین، تو در امر کوچکی امانت و درستی خود را نشان دادی، من حالا کارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش.’

آنگاه مردی که دو هزار سکّهٔ طلا داشت آمد و گفت: ‘تو دو هزار سکّهٔ به من سپردی، این دو هزار سکّهٔ دیگر هم سود آن است.’

ارباب گفت: ‘آفرین، ای غلام خوب و امین تو در کار کوچکی امانت و درستی خود را نشان دادی و حالا کارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش.’

سپس مردی که هزار سکّه به او داده شده بود آمد و گفت: ‘ای ارباب، من می‌دانستم که تو مرد سختگیری هستی، از جایی‌که نکاشته‌ای درو می‌کنی و از جایی‌که نپاشیده‌ای جمع می‌نمایی، پس ترسیدم و رفتم سکّه‌های تو را در زمین پنهان کردم. بفرما، پول تو اینجاست.’

ارباب گفت: ‘ای غلام بدسرشت و تنبل، تو که می‌دانستی من از جایی‌که نکاشته‌ام درو می‌کنم و از جایی‌که نپاشیده‌ام جمع می‌کنم، پس به همین دلیل می‌باید پول مرا به صرّافان می‌دادی تا وقتی من از سفر بر می‌گردم آن را با سودش پس بگیرم. سکّه‌ها را از او بگیرید و به آن‌کسی که ده هزار سکّه دارد بدهید، زیرا آن‌کس که دارد به او بیشتر داده خواهد شد تا به فراوانی داشته باشد و آن‌کس که ندارد، حتّی آنچه را هم که دارد از دست خواهد داد. این غلام بی‌فایده را به تاریکی بیندازید جایی‌که گریه و دندان بر دندان ساییدن وجود دارد.’