اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
به نظرمن وقتی یاد بگیریم خودمون رو دوست داشته باشیم راه حل ها پیدا میشه.بعدشم به نظر من ما باید به این دید نگاه کنیم که اشتباهات ما بزرگترین گنجینه ماست برای اینکه دیگه حتی نزدیک اون اشتباه نریم و عامل موفقیت ما نسبت به دیگرانه.
به نظر من بهترین راه حل برای اینکه احساس گناه و یا هر خاطره بد و یا اعتماد به نفس کم را بخواهیم درمان کنیم استفاده از هیپنوتراپی یا هیپنوتیزم درمانی است که می شود به آسانی آن را یاد گرفت.
ما دو برادر هستیم که سختی ها و دردهای زیادی در زندگی کشیده ایم و با یاد گرفتن همین هیپنوتیز درمانی خیلی از مشکلات خود را حل کرده ایم
فقط باید خود شخص بخواهد که درمان شود و اولین گام را بردارد
در رابطه با فایل دوم اعتماد به نفس: به نظر من از اونجایی که اعتماد به نفس یعنی اعتماد به خود، خودی که نماینده خداست و چیزی جدا از خداوند مهربان نیست،( از سر غفلت به جدایی رسی، گر به خود آیی به خدایی رسی)، و اعتماد به خدا یعنی آرامش مطلق، یعنی داشتن پشتوانه، یعنی ممکن بودن تمامی امور، همانگونه که آن جوان به پیغمبر گناه خود را گفت و پیغمبر از او روز برگرداند و به بیابان رفت و بعد از چهل روز وحی آمد، هر گناهی هر چقدر هم بزرگ قابل جبران است، نه اینکه ما بتوانیم آنرا جبران کنیم، که اگر اعتماد کنیم به خدا و در مسیر صحیح قدم برداریم، او خود مقدمات جبران گناه و توفیق توبه و رسیدن به مقصود را برایمان فراهم میسازد و عالم را به گونه ای هماهنگ می کند که این امر اتفاق افتد، بنابراین بهترین کار ( به نظر خودم) به باور رساندن شخصی است که گناه مرتکب شده به اینکه رحمانیت خداوند در صورت قدم برداشتن در مسیر صحیح از تمام گناه ها بیشتر است و به قولی میگفت اگر انسان بزرگترین گناهان را هم انجام داده باشد و بگوید آیا امکان دارد خداوند مرا ببخشد همانند این است که انگشتمان خونی باشد و جلوی اقیانوس بایستیم و بگوییم آیا اگر من این انگشت را به اقیانوس بزنم نجس نمی شود؟
البته در نظر داشته باشیم که توبه به معنی استغفرالله نیست، که به معنی بازگشت است و هر گاه از گناهی که کردیم بازگشت نماییم خداوند هم ما را به مقام توبه نائل می کند، و به ما کمک می کند که آن اعمال ناپسند را جبران کنیم.
به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد، گر اعتماد بر الطاف کارساز کنید.
من برای کسی که به خاطر خطای بزرگی دچار احساس گناه شده است این راه حل ها رو پیشنهاد می کنم
1. اول باید برای اون شخص توضیح داد که احساس گناه بعد از خطا و اشتباه تا حدی طبیعی است و این نشانه اینه که طرف به اشتباه خود پی برده است در واقع نشانه مسولیت پذیری هستش چون اگر کسی دچارخطا یا اشتباهی بشود و به اشتباه خود پی نبرد هیچ وقت درصدد اصلاح یا جبران اون کاری انجام نخواهد داد انسانهای زیادی هستن که روزانه اشتباهات بزرگی مرتکب می شوند و اشتباهاتشونو انکار می کنند پس در واقع این شخص به نظر من قدم اول رو برداشته و به خطا و اشتباه خود پی برده .
2. در مرحله دوم برای اون شخص توضیح دهیم همه ی ما انسان ها گاهی دچار درد و رنج می شویم و پشیمانی و افسوس به سراغمان می آید. همه ی ما وقتی به کسی آسیب می رسانیم دچار احساس گناه می شویم و از آسیبی که کسی به ما بزند می رنجیم. پس لازمه طرف در درجه اول احساس خودشو رو بپذیره و در درجه دوم واقعیت رو بپذیره و صادقانه و با روبرو بشه . و درنهایت خودش رو ببخشه
3. در مرحله سوم به نظر من اون شخص باید بدونه که درد و رنج و ناراحتی و افسوس کاری رو درست نمی کنه و این بدتر باعث میشه که حالش بدتر بشه و به خودش لطمه بزنه. از یه زاویه دیگه به این مساله و مشکل نگاه کنه و همش جنبه های منفی رو نبینه اون شخص باید بدون که تمام موفقیت های ما نتیجه شکستهای ماست و ما اگر خطا و اشتباه نمی کردیم هیچ وقت موفق نمیشدیم پس خطا و اشتباه همیشه بد نیست می تونه از خطا و اشتباهش به عنوان یک تجربه نگاه کنه.
4. احتمال زیاد اون شخص اعتماد بنفس پایینی داره من در این زمینه به چند نکته اشاره می کنیم یکی اینکه ما در تمام موارد سعی و کوششمونو می کنیم که کارو فعالیتمونو درست انجام بدیم پس اگر خطای هم مرتکب شدیم نشانه این نیست که ما بدیم یا بی عقلیم و ناتوانیم و … و دیگری اینکه تنها انسانی که اشتباه نمیکنه به نظر من انسان مرده هستش وگرنه هر انسانی اشتباه می کنه. اگر نگران نظر مردم نسبت به خودمون باشیم لازمه بدونیم که عقیده و نظر دیگران کوچکترین تاثیری بر زندگی ما آدمها ندارد و نکته دیگر اینکه ما تلاشمونو می کنیم شد شد نشد که نشد نظر دیگران هم اهمیتی نداره اگه مارو اینجوری که هستیم قبول دارند درخدمتیم اگه هم نه قرار نیست همه انسانها مارو دوس داشته باشند.
نکته دیگه اینکه خطا و اشتباهات دیگر به گذشته پیوسته ماهمچنان که وقتی مواد غذایی که تاریخ مصرفش بگذره رو دور می ریزیم لازمه افکارو گذشته ای که به درد به خور نیست و تاریخش گذشته است رو دور بریزیم و گرنه مارو فاسد می کنه
5. نکته آخر اینکه اگر ما انسانها خطا و اشتباهی مرتکب نمی شدیم ستارالعیوب بودن و توبه پذیر بودن خداوند معنا نداشت. پس خدا هم خودش میدونه ما مرتکب خطا و اشتباه می شویم.
1_ به طور دقیق و مشخص و با تمام جزئیات بدانیم که چه گناهی را مرتکب شده ایم.
2_ با تمام وجود کار اشتباه خود را بپذیریم.
3_ مطمئن باشیم که راه توبه همیشه بازه همانطور که در قرآن بارها از توبه و بازگشت سخن گفته شده، پس خدا هم میدونسته که بنده هاش کار اشتباه انجام میدن.
4_ لیستی از احساسات و بلاهایی که بخاطر داشتن احساس گناه در ما به وجود آمده را بنویسیم، بعد از خواندن این بلاها متوجه میشیم که اگر این احساس گناه را نداشتیم این همه بلای بیشتر ادامه پیدا نمیکرد.
5_ بپذیریم که هدف را اشتباه انتخاب کرده بودیم چون نتیجه اشتباه به دست آورده بودیم، و بخواهیم که هدف و راه درست را انتخاب کنیم.
6_ بپذیریم که همه اشتباه میکند و ما فقط تنها نیستیم همونطور که حضرت موسی که پیامبر خدا بود به اشتباه کسی را کشت و توبه کرد و به خداوند گفت به هر خیری به من برسانی محتاجم و نکته مهم اینجاست که در این احساس گناه نمانیم.
7_ بدونیم و مطمئن باشیم که احساس گناه فقط و فقط به خودمان ضرر میرساند و باعث ضعیف شدن و احساس عدم لیاقت در ما می شود.
8_ بپذیریم که احساس گناه و غذاب وجدان را جامعه، اطرافیان و رسانه ها و دوستان به ما تلقین کرده اند و احساس گناه و عذاب وجدان در جامعه های مختلف متفاوته مثلا ممکنه کسی بوق به حیوان بزنه احساس گناه کنه کس دیگه ای براش اهمیت نداشته باشه یا حتی از این کار لذت ببره.
9_ خودمون باور کنیم و به خودمون اطمینان داشته باشیم و احساس لیاقت و ارزش را در درونمون پیدا کنیم و باور کنیم که میتونیم بهترین زندگی را داشته باشیم.
10_ گذشته را به طور کامل رها کنیم و برای همیشه در ذهنمون پاکش کنیم “با تلقین ، تمرین، و تکرار و تکرار”.
مثال: هر روز جلو آیینه وایسیم و از خودمون تعریف و تمجید کنیم و از خودمان و خداوند سپاسگزاری کنیم.
11_ نگاه رو به جلو داشته باشیم و اهداف و ارزش های جدید برای خودمون ترسیم کنیم و در مسیر آنها هر لحظه با تمرکز پیش بریم.
12_ در هر لحظه مثبت اندیش باشیم و احساس و فرکانس مثبت داشته باشیم.
از نظر من شخصی که احساس گناه از انجام خطای بزرگی که در زندگیش مرتکب شده داره به طرق زیر میتونه از این حس منفی رهایی پیدا کنه :
1- واقع بینی و پذیرش واقعیت: شخص ابتدا باید بپذیره که مرتکب خطا و اشتباه بزرگی شده و از اون لحظه به بعد، از اون ثانیه به بعد بپذیره نمیتونه گذشته رو برگردونه نمیتونه اتفاق یا خطای رخ داده رو با برگشت به عقب جلوی رخ دادنش رو بگیره
2- بعد از پذیرفتن واقعیت به این نکته توجه داشته باشه که همه انسانها اشتباه میکنند و یا ممکنه به دلیل نا آگاهی، کم تجربگی، اشتباه و یا هر عامل دیگه ای خطا کنند ولو اینکه اون خطا خیلی کوچیک یا حتی بزرگ باشه … حالا بهر دلیلی این خطای بزرگ رخ داده آیا تا آخر عمر باید خودمون رو سرزش کنیم یا تحقیر کنیم ؟؟؟ نه نه نه ….. اینجاست که باید به خودش بگه STOP … کافیه دیگه، گذشته رو نمیتونیم برگردونیم ، زندگی رو هم نمیتونیم متوقف کنیم چون چه ما حس خوبی داشته باشیم یا بد داره به سرعت با قوانین مشخص و منظمی حرکت میکنه … پس در این زمان باید بفهمه تنها راهی که میتونه دیگه احساس گناه نداشته باشه اینه که باید عمیقا خودش رو ببخشه … باید بتونه خودش رو دوست داشته باشه باید حس ارزشمند بودن رو در خودش زنده کنه…
با بخشیدن خودمون و پذیرش واقعیت و درس گرفتن از اون خطای بزرگ میتونیم از احساس گناه رهایی پیدا کنیم . .
در نهایت به این نکته باید توجه داشته باشیم که همه ما میتونیم اشتباه کنیم ، همه ما میتونیم مرتکب خطا بشیم ، اما هیچ کس “حق نداره” یه اشتباه رو دوبار تکرار کنه و باید از اون خطا و اشتباه درس بگیره …
گاهی اوقات تجارب تلخی در زندگی بدست میاریم که تاوان سنگینی مجبور شدیم براش بپردازیم اما اگه همون تجربه و اتفاق تلخ رو به خوبی مدیریت کنیم دست آورد های مثبتی از دلش میتونیم بیرون بیاریم ..
موضوع دیگر که در صحبتهایم عنوان نکردم را از دید خودم عنوان کنم: من متوجه شدم انسانها جایزالخطا نیستند یعنی انسان نباید خود را جایز خطا بداند و خطاهای خود را توجیه کند. من نظرم اینه که انسانها ممکن الخطا هستند یعنی انسان امکان دارد خطا کند اما خطایش نمیتواند مکرر و مکرر باشد و با جایزالخطا بودن خودش، خودش و خطاهایش را توجیه کند.
بچه ها در قسمت دوم سوال که موضوع بخشودن خود در مواقع انجام گناه و احساس گناه بعد از آن نظر خودم را به استحضارتون میرسانم:
من فکر میکنم اولاً بین آرامش و بیخیالی تفاوت است یعنی انسانهایی که در مواقع انجام گناه بیخیال هستند انسانهای موفقی نخواهند بود و اما انسانهایی که در مواقع انجام گناه یا کار اشتباهی احساس گناه گریبانگیرشون می کند و سد راه رشد و حرکت آنها میشود و دائم خود را سرزنش می کنند با بگویم آنها باید به این موضوع توجه داشته باشند که انسانها ممکن الخطا هستند و امکان خطا در هرلحظه برای انسانها یک امر طبیعی است اما سرزنش خود از خود آن خطا خطرناکتر و بدتر می باشد. احساس گناه جلو رشد انسان را میگیرد و اجازه نگاه کردن به جلو و حرکت و پیشرفت را میگیرد. من فکر میکنم انسانهایی که بعد از انجام عمل خطایی چه بصورت عمد و یا غیر عمد خودشان را سرزنش میکنند و یقه خودشان را رها نمیکنند، سرزنش خودشان از انجام عمل خطا زیان و ضررش بیشتر باشد. من انسانی هستم که توان خودم را برای کارها و رسیدن به اهدافم صرف میکنم اگر در مسیر زندگی و اهدافم اشتباهی هم از خودم دیدم سعی در رفع آن اشتباه میکنم و خودم را بعنوان انسان میپذیرم و خودم رابا سرزنش کردن محاکمه نمیکنم. من دائم به بالا رفتن اعتماد به نفس خودم از طریق عذت نفس کمک میکنم من در زندگی متوجه شدم من باید با خودم آشتی باشم صحبت کنم تا بتوانم به موفقیت و ثروت و پول برسم. من زمان عمل اشتباه خودم را بوس میکنم و به خودم میگویم که میتوانم با تکرار نکردن و مشورت از دیگران جلو تکرار خطاهایم را بگیرم و انسان دوست داشتنی باشم.
من بعد از آشنایی با برنامه های موفقیت مخصوصاً سایت عباس منش متوجه شدم نباید از کلماتی منفی مانند خسته نباشد و یا دست شما درد نکنه استفاده کنم من از استاد آموختم تا بگویم شادتر باشید. ممنون و سپاسگزارم، لطف کردین و یا……….
احساس گناه نداشتن از طریق پذیرفتن خود و خطای خود و اینکه خداوند و کائنات بینهایت سخاوتمند هستند و به ما برای برداشتن گامهای عالی در مسیر موفقیت کمک میکنند.
من انسان هستم و میتوانم با خود انسان بودنم صحبت کنم و برای احساس گناه نکردن گاهی در رانندگی صدای خودم را ظبط میکنم یعنی با خودم حرف میکنم ظبط میکنم معذرتخواهی میکنم میبخشم خودم را و بعد گوش میکنم و لذت میبرم.
انشاالله که همه دوستان از طریق بخشیدن خود و استفاده از جملات مثبت و تأثیرگذار در زندگی و تغییرباورها زندگیمان توأم با شادیهای روزافزون باشد.
باسپاس از استاد سیدحسین عباس منش و بچه های گروه تحقیقاتی عباس منش. شادتروموفق تر باشید
من باخودم میگم خدا غفور و رحیم هست وبا توبه کاملا پاک میشم وخدای من کاملا من رو می بخشه
ازدیدخداتمام وهمه اشتباهات من همیشه قابل بخشش وعفو هستن پس من هم خودم رومی بخشم
باخودم میگم خیلی ها درطول تاریخ اشتباهات زیادی کردند ولی بعد پشیمون شدند و راه جدید وتازه ای رو انتخاب کردند وبه پیشرفت های زیاد وموفقیت های بسیاری رسیدن
اصلا گذشته من مهم نیست چون تموم شده ورفته. اون گذشته من نیست واین نگاه من به گذشته است
اگر من خودم اون گذشته وخطاهام رودائم توذهنم تکرارش کنم و درگذشته بمونم وبا این اشتباه، اینده من هم مثل گذشته میشه کاری که شیطان بانجواهاش با افراد میکنه
اصلا نبایدخودم روبخاطر اشتباهات گذشته م سرزنش وتحقیرکنم باخودم میگم باید اینده عالی برای خودم بسازم وسعی میکنم باتوجه به تجربیاتی که قبلا بدست اوردم به شرایط بهتری فکرکنم روی توانمندی ها ونقاط مثبت و کارهایی که خوب بلد هستم تمرکز میکنم بعد برنامه ریزی میکنم برای آینده بهتر وموفقیت های بیشتر
سعی میکنم به جای شکست هاوخطاهای گذشته م، موفقیت های گذشته م رو بیاد بیارم وبا این احساس خوب به خودم میگم من که قبلا تونستم باز هم میتونم ومطمئن تر ومصمم تر به سوی هدفهام پیش میرم
من به خودم میگم که من انسان خیلی خوبی هستم وانچه که درقبل انجام دادم رو کاملا فراموش میکنم چون اگه به گذشته وخاطرات بد فکر کنم انچه برایم پیش میاید دقیقا مثل گذشته خواهد شد
وتمام افرادی که مدتهای زیاد درباند های جنایی خیلی بزرگ کردند ازهمون اول نتونستن بعد از کوچکترین خطاها خودشون رو ببخشن وفراموشش کنن ونتیجه این میشه که همین طور به کار خطا شون ادامه دادن ونتونستن زیبایی درون خودشون رو ببینن بخاطر اینکه شیطان میگه توکه این کار بد روکردی وبد شدی دیگه راه برگشت نیست پس باز هم انجامش بده
من به خودم میگم اصلا واصلا گذشته من واشتباهات من در آینده من تاثیر نداره وبا این دید خیلی احساس خوبی به من دست میده
اون گذشته واقعی من نیست بلکه برداشت من هست
سعی میکنم گذشته ام وخاطرات بدم رو کاملا فراموش کنم
احساس بد رو از خودم دور میکنم چون احساس بد اتفاقات بد بیشتری رو بوجود میاره
اگر به خودم بگم من باوجود انجام اون اشتباهات دگذشته، الآن آدم خیلی عالی هستم، دیگران هم من رو عالی می بینن
جهان نسبت به احساس خودم به خودم واکنش نشون میده پس سعی میکنم احساسم و بهتر کنم تا شرایط بهتری رو ببینم
برای احساس واینده ای بهترهمیشه باخودم میگم باید برای خودم ارزش قائل شوم وبه خودم برسم حتی درتنهایی
چون اگر من خودم رو دوست داشته باشم بقیه هم من و دوست دارن وبه من احترام میذارن چون میدونم دنیای درونم دنیای بیرونم و میسازه
به نظرمن وقتی یاد بگیریم خودمون رو دوست داشته باشیم راه حل ها پیدا میشه.بعدشم به نظر من ما باید به این دید نگاه کنیم که اشتباهات ما بزرگترین گنجینه ماست برای اینکه دیگه حتی نزدیک اون اشتباه نریم و عامل موفقیت ما نسبت به دیگرانه.
با عرض سلام خدمت آقای عباس منش
به نظر من بهترین راه حل برای اینکه احساس گناه و یا هر خاطره بد و یا اعتماد به نفس کم را بخواهیم درمان کنیم استفاده از هیپنوتراپی یا هیپنوتیزم درمانی است که می شود به آسانی آن را یاد گرفت.
ما دو برادر هستیم که سختی ها و دردهای زیادی در زندگی کشیده ایم و با یاد گرفتن همین هیپنوتیز درمانی خیلی از مشکلات خود را حل کرده ایم
فقط باید خود شخص بخواهد که درمان شود و اولین گام را بردارد
با عرض سلام
در رابطه با فایل دوم اعتماد به نفس: به نظر من از اونجایی که اعتماد به نفس یعنی اعتماد به خود، خودی که نماینده خداست و چیزی جدا از خداوند مهربان نیست،( از سر غفلت به جدایی رسی، گر به خود آیی به خدایی رسی)، و اعتماد به خدا یعنی آرامش مطلق، یعنی داشتن پشتوانه، یعنی ممکن بودن تمامی امور، همانگونه که آن جوان به پیغمبر گناه خود را گفت و پیغمبر از او روز برگرداند و به بیابان رفت و بعد از چهل روز وحی آمد، هر گناهی هر چقدر هم بزرگ قابل جبران است، نه اینکه ما بتوانیم آنرا جبران کنیم، که اگر اعتماد کنیم به خدا و در مسیر صحیح قدم برداریم، او خود مقدمات جبران گناه و توفیق توبه و رسیدن به مقصود را برایمان فراهم میسازد و عالم را به گونه ای هماهنگ می کند که این امر اتفاق افتد، بنابراین بهترین کار ( به نظر خودم) به باور رساندن شخصی است که گناه مرتکب شده به اینکه رحمانیت خداوند در صورت قدم برداشتن در مسیر صحیح از تمام گناه ها بیشتر است و به قولی میگفت اگر انسان بزرگترین گناهان را هم انجام داده باشد و بگوید آیا امکان دارد خداوند مرا ببخشد همانند این است که انگشتمان خونی باشد و جلوی اقیانوس بایستیم و بگوییم آیا اگر من این انگشت را به اقیانوس بزنم نجس نمی شود؟
البته در نظر داشته باشیم که توبه به معنی استغفرالله نیست، که به معنی بازگشت است و هر گاه از گناهی که کردیم بازگشت نماییم خداوند هم ما را به مقام توبه نائل می کند، و به ما کمک می کند که آن اعمال ناپسند را جبران کنیم.
به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد، گر اعتماد بر الطاف کارساز کنید.
با تشکر از جناب استاد عباس منش
باسلام و عرض ادب خدمت گروه تحقیقاتی عباس منش
من برای کسی که به خاطر خطای بزرگی دچار احساس گناه شده است این راه حل ها رو پیشنهاد می کنم
1. اول باید برای اون شخص توضیح داد که احساس گناه بعد از خطا و اشتباه تا حدی طبیعی است و این نشانه اینه که طرف به اشتباه خود پی برده است در واقع نشانه مسولیت پذیری هستش چون اگر کسی دچارخطا یا اشتباهی بشود و به اشتباه خود پی نبرد هیچ وقت درصدد اصلاح یا جبران اون کاری انجام نخواهد داد انسانهای زیادی هستن که روزانه اشتباهات بزرگی مرتکب می شوند و اشتباهاتشونو انکار می کنند پس در واقع این شخص به نظر من قدم اول رو برداشته و به خطا و اشتباه خود پی برده .
2. در مرحله دوم برای اون شخص توضیح دهیم همه ی ما انسان ها گاهی دچار درد و رنج می شویم و پشیمانی و افسوس به سراغمان می آید. همه ی ما وقتی به کسی آسیب می رسانیم دچار احساس گناه می شویم و از آسیبی که کسی به ما بزند می رنجیم. پس لازمه طرف در درجه اول احساس خودشو رو بپذیره و در درجه دوم واقعیت رو بپذیره و صادقانه و با روبرو بشه . و درنهایت خودش رو ببخشه
3. در مرحله سوم به نظر من اون شخص باید بدونه که درد و رنج و ناراحتی و افسوس کاری رو درست نمی کنه و این بدتر باعث میشه که حالش بدتر بشه و به خودش لطمه بزنه. از یه زاویه دیگه به این مساله و مشکل نگاه کنه و همش جنبه های منفی رو نبینه اون شخص باید بدون که تمام موفقیت های ما نتیجه شکستهای ماست و ما اگر خطا و اشتباه نمی کردیم هیچ وقت موفق نمیشدیم پس خطا و اشتباه همیشه بد نیست می تونه از خطا و اشتباهش به عنوان یک تجربه نگاه کنه.
4. احتمال زیاد اون شخص اعتماد بنفس پایینی داره من در این زمینه به چند نکته اشاره می کنیم یکی اینکه ما در تمام موارد سعی و کوششمونو می کنیم که کارو فعالیتمونو درست انجام بدیم پس اگر خطای هم مرتکب شدیم نشانه این نیست که ما بدیم یا بی عقلیم و ناتوانیم و … و دیگری اینکه تنها انسانی که اشتباه نمیکنه به نظر من انسان مرده هستش وگرنه هر انسانی اشتباه می کنه. اگر نگران نظر مردم نسبت به خودمون باشیم لازمه بدونیم که عقیده و نظر دیگران کوچکترین تاثیری بر زندگی ما آدمها ندارد و نکته دیگر اینکه ما تلاشمونو می کنیم شد شد نشد که نشد نظر دیگران هم اهمیتی نداره اگه مارو اینجوری که هستیم قبول دارند درخدمتیم اگه هم نه قرار نیست همه انسانها مارو دوس داشته باشند.
نکته دیگه اینکه خطا و اشتباهات دیگر به گذشته پیوسته ماهمچنان که وقتی مواد غذایی که تاریخ مصرفش بگذره رو دور می ریزیم لازمه افکارو گذشته ای که به درد به خور نیست و تاریخش گذشته است رو دور بریزیم و گرنه مارو فاسد می کنه
5. نکته آخر اینکه اگر ما انسانها خطا و اشتباهی مرتکب نمی شدیم ستارالعیوب بودن و توبه پذیر بودن خداوند معنا نداشت. پس خدا هم خودش میدونه ما مرتکب خطا و اشتباه می شویم.
با تشکر فراوان از استادگرامی و دوستان عزیز
حسین رحمانی
باید در لحظه زندگی کنیم
اینجا الان این لحظه
here now this moment
1_ به طور دقیق و مشخص و با تمام جزئیات بدانیم که چه گناهی را مرتکب شده ایم.
2_ با تمام وجود کار اشتباه خود را بپذیریم.
3_ مطمئن باشیم که راه توبه همیشه بازه همانطور که در قرآن بارها از توبه و بازگشت سخن گفته شده، پس خدا هم میدونسته که بنده هاش کار اشتباه انجام میدن.
4_ لیستی از احساسات و بلاهایی که بخاطر داشتن احساس گناه در ما به وجود آمده را بنویسیم، بعد از خواندن این بلاها متوجه میشیم که اگر این احساس گناه را نداشتیم این همه بلای بیشتر ادامه پیدا نمیکرد.
5_ بپذیریم که هدف را اشتباه انتخاب کرده بودیم چون نتیجه اشتباه به دست آورده بودیم، و بخواهیم که هدف و راه درست را انتخاب کنیم.
6_ بپذیریم که همه اشتباه میکند و ما فقط تنها نیستیم همونطور که حضرت موسی که پیامبر خدا بود به اشتباه کسی را کشت و توبه کرد و به خداوند گفت به هر خیری به من برسانی محتاجم و نکته مهم اینجاست که در این احساس گناه نمانیم.
7_ بدونیم و مطمئن باشیم که احساس گناه فقط و فقط به خودمان ضرر میرساند و باعث ضعیف شدن و احساس عدم لیاقت در ما می شود.
8_ بپذیریم که احساس گناه و غذاب وجدان را جامعه، اطرافیان و رسانه ها و دوستان به ما تلقین کرده اند و احساس گناه و عذاب وجدان در جامعه های مختلف متفاوته مثلا ممکنه کسی بوق به حیوان بزنه احساس گناه کنه کس دیگه ای براش اهمیت نداشته باشه یا حتی از این کار لذت ببره.
9_ خودمون باور کنیم و به خودمون اطمینان داشته باشیم و احساس لیاقت و ارزش را در درونمون پیدا کنیم و باور کنیم که میتونیم بهترین زندگی را داشته باشیم.
10_ گذشته را به طور کامل رها کنیم و برای همیشه در ذهنمون پاکش کنیم “با تلقین ، تمرین، و تکرار و تکرار”.
مثال: هر روز جلو آیینه وایسیم و از خودمون تعریف و تمجید کنیم و از خودمان و خداوند سپاسگزاری کنیم.
11_ نگاه رو به جلو داشته باشیم و اهداف و ارزش های جدید برای خودمون ترسیم کنیم و در مسیر آنها هر لحظه با تمرکز پیش بریم.
12_ در هر لحظه مثبت اندیش باشیم و احساس و فرکانس مثبت داشته باشیم.
با سلام و درود خدمت استاد عباس منش و سایر دوستان
از نظر من شخصی که احساس گناه از انجام خطای بزرگی که در زندگیش مرتکب شده داره به طرق زیر میتونه از این حس منفی رهایی پیدا کنه :
1- واقع بینی و پذیرش واقعیت: شخص ابتدا باید بپذیره که مرتکب خطا و اشتباه بزرگی شده و از اون لحظه به بعد، از اون ثانیه به بعد بپذیره نمیتونه گذشته رو برگردونه نمیتونه اتفاق یا خطای رخ داده رو با برگشت به عقب جلوی رخ دادنش رو بگیره
2- بعد از پذیرفتن واقعیت به این نکته توجه داشته باشه که همه انسانها اشتباه میکنند و یا ممکنه به دلیل نا آگاهی، کم تجربگی، اشتباه و یا هر عامل دیگه ای خطا کنند ولو اینکه اون خطا خیلی کوچیک یا حتی بزرگ باشه … حالا بهر دلیلی این خطای بزرگ رخ داده آیا تا آخر عمر باید خودمون رو سرزش کنیم یا تحقیر کنیم ؟؟؟ نه نه نه ….. اینجاست که باید به خودش بگه STOP … کافیه دیگه، گذشته رو نمیتونیم برگردونیم ، زندگی رو هم نمیتونیم متوقف کنیم چون چه ما حس خوبی داشته باشیم یا بد داره به سرعت با قوانین مشخص و منظمی حرکت میکنه … پس در این زمان باید بفهمه تنها راهی که میتونه دیگه احساس گناه نداشته باشه اینه که باید عمیقا خودش رو ببخشه … باید بتونه خودش رو دوست داشته باشه باید حس ارزشمند بودن رو در خودش زنده کنه…
با بخشیدن خودمون و پذیرش واقعیت و درس گرفتن از اون خطای بزرگ میتونیم از احساس گناه رهایی پیدا کنیم . .
در نهایت به این نکته باید توجه داشته باشیم که همه ما میتونیم اشتباه کنیم ، همه ما میتونیم مرتکب خطا بشیم ، اما هیچ کس “حق نداره” یه اشتباه رو دوبار تکرار کنه و باید از اون خطا و اشتباه درس بگیره …
گاهی اوقات تجارب تلخی در زندگی بدست میاریم که تاوان سنگینی مجبور شدیم براش بپردازیم اما اگه همون تجربه و اتفاق تلخ رو به خوبی مدیریت کنیم دست آورد های مثبتی از دلش میتونیم بیرون بیاریم ..
شاد باشید .
موضوع دیگر که در صحبتهایم عنوان نکردم را از دید خودم عنوان کنم: من متوجه شدم انسانها جایزالخطا نیستند یعنی انسان نباید خود را جایز خطا بداند و خطاهای خود را توجیه کند. من نظرم اینه که انسانها ممکن الخطا هستند یعنی انسان امکان دارد خطا کند اما خطایش نمیتواند مکرر و مکرر باشد و با جایزالخطا بودن خودش، خودش و خطاهایش را توجیه کند.
باسپاس و درود
باسلام و شادتر باشید.
بچه ها در قسمت دوم سوال که موضوع بخشودن خود در مواقع انجام گناه و احساس گناه بعد از آن نظر خودم را به استحضارتون میرسانم:
من فکر میکنم اولاً بین آرامش و بیخیالی تفاوت است یعنی انسانهایی که در مواقع انجام گناه بیخیال هستند انسانهای موفقی نخواهند بود و اما انسانهایی که در مواقع انجام گناه یا کار اشتباهی احساس گناه گریبانگیرشون می کند و سد راه رشد و حرکت آنها میشود و دائم خود را سرزنش می کنند با بگویم آنها باید به این موضوع توجه داشته باشند که انسانها ممکن الخطا هستند و امکان خطا در هرلحظه برای انسانها یک امر طبیعی است اما سرزنش خود از خود آن خطا خطرناکتر و بدتر می باشد. احساس گناه جلو رشد انسان را میگیرد و اجازه نگاه کردن به جلو و حرکت و پیشرفت را میگیرد. من فکر میکنم انسانهایی که بعد از انجام عمل خطایی چه بصورت عمد و یا غیر عمد خودشان را سرزنش میکنند و یقه خودشان را رها نمیکنند، سرزنش خودشان از انجام عمل خطا زیان و ضررش بیشتر باشد. من انسانی هستم که توان خودم را برای کارها و رسیدن به اهدافم صرف میکنم اگر در مسیر زندگی و اهدافم اشتباهی هم از خودم دیدم سعی در رفع آن اشتباه میکنم و خودم را بعنوان انسان میپذیرم و خودم رابا سرزنش کردن محاکمه نمیکنم. من دائم به بالا رفتن اعتماد به نفس خودم از طریق عذت نفس کمک میکنم من در زندگی متوجه شدم من باید با خودم آشتی باشم صحبت کنم تا بتوانم به موفقیت و ثروت و پول برسم. من زمان عمل اشتباه خودم را بوس میکنم و به خودم میگویم که میتوانم با تکرار نکردن و مشورت از دیگران جلو تکرار خطاهایم را بگیرم و انسان دوست داشتنی باشم.
من بعد از آشنایی با برنامه های موفقیت مخصوصاً سایت عباس منش متوجه شدم نباید از کلماتی منفی مانند خسته نباشد و یا دست شما درد نکنه استفاده کنم من از استاد آموختم تا بگویم شادتر باشید. ممنون و سپاسگزارم، لطف کردین و یا……….
احساس گناه نداشتن از طریق پذیرفتن خود و خطای خود و اینکه خداوند و کائنات بینهایت سخاوتمند هستند و به ما برای برداشتن گامهای عالی در مسیر موفقیت کمک میکنند.
من انسان هستم و میتوانم با خود انسان بودنم صحبت کنم و برای احساس گناه نکردن گاهی در رانندگی صدای خودم را ظبط میکنم یعنی با خودم حرف میکنم ظبط میکنم معذرتخواهی میکنم میبخشم خودم را و بعد گوش میکنم و لذت میبرم.
انشاالله که همه دوستان از طریق بخشیدن خود و استفاده از جملات مثبت و تأثیرگذار در زندگی و تغییرباورها زندگیمان توأم با شادیهای روزافزون باشد.
باسپاس از استاد سیدحسین عباس منش و بچه های گروه تحقیقاتی عباس منش. شادتروموفق تر باشید
سلام خدمت استاد عزیز
من باخودم میگم خدا غفور و رحیم هست وبا توبه کاملا پاک میشم وخدای من کاملا من رو می بخشه
ازدیدخداتمام وهمه اشتباهات من همیشه قابل بخشش وعفو هستن پس من هم خودم رومی بخشم
باخودم میگم خیلی ها درطول تاریخ اشتباهات زیادی کردند ولی بعد پشیمون شدند و راه جدید وتازه ای رو انتخاب کردند وبه پیشرفت های زیاد وموفقیت های بسیاری رسیدن
اصلا گذشته من مهم نیست چون تموم شده ورفته. اون گذشته من نیست واین نگاه من به گذشته است
اگر من خودم اون گذشته وخطاهام رودائم توذهنم تکرارش کنم و درگذشته بمونم وبا این اشتباه، اینده من هم مثل گذشته میشه کاری که شیطان بانجواهاش با افراد میکنه
اصلا نبایدخودم روبخاطر اشتباهات گذشته م سرزنش وتحقیرکنم باخودم میگم باید اینده عالی برای خودم بسازم وسعی میکنم باتوجه به تجربیاتی که قبلا بدست اوردم به شرایط بهتری فکرکنم روی توانمندی ها ونقاط مثبت و کارهایی که خوب بلد هستم تمرکز میکنم بعد برنامه ریزی میکنم برای آینده بهتر وموفقیت های بیشتر
سعی میکنم به جای شکست هاوخطاهای گذشته م، موفقیت های گذشته م رو بیاد بیارم وبا این احساس خوب به خودم میگم من که قبلا تونستم باز هم میتونم ومطمئن تر ومصمم تر به سوی هدفهام پیش میرم
من به خودم میگم که من انسان خیلی خوبی هستم وانچه که درقبل انجام دادم رو کاملا فراموش میکنم چون اگه به گذشته وخاطرات بد فکر کنم انچه برایم پیش میاید دقیقا مثل گذشته خواهد شد
وتمام افرادی که مدتهای زیاد درباند های جنایی خیلی بزرگ کردند ازهمون اول نتونستن بعد از کوچکترین خطاها خودشون رو ببخشن وفراموشش کنن ونتیجه این میشه که همین طور به کار خطا شون ادامه دادن ونتونستن زیبایی درون خودشون رو ببینن بخاطر اینکه شیطان میگه توکه این کار بد روکردی وبد شدی دیگه راه برگشت نیست پس باز هم انجامش بده
من به خودم میگم اصلا واصلا گذشته من واشتباهات من در آینده من تاثیر نداره وبا این دید خیلی احساس خوبی به من دست میده
اون گذشته واقعی من نیست بلکه برداشت من هست
سعی میکنم گذشته ام وخاطرات بدم رو کاملا فراموش کنم
احساس بد رو از خودم دور میکنم چون احساس بد اتفاقات بد بیشتری رو بوجود میاره
اگر به خودم بگم من باوجود انجام اون اشتباهات دگذشته، الآن آدم خیلی عالی هستم، دیگران هم من رو عالی می بینن
جهان نسبت به احساس خودم به خودم واکنش نشون میده پس سعی میکنم احساسم و بهتر کنم تا شرایط بهتری رو ببینم
برای احساس واینده ای بهترهمیشه باخودم میگم باید برای خودم ارزش قائل شوم وبه خودم برسم حتی درتنهایی
چون اگر من خودم رو دوست داشته باشم بقیه هم من و دوست دارن وبه من احترام میذارن چون میدونم دنیای درونم دنیای بیرونم و میسازه
شاد وموفق باشین