اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
به نظر من اول اون چیزی که باعث میشه که ما یک ترمز داشته باشیم نسبت به ثروت اینه که ما خودمون رو لایق ثروت نمیدونیم و با دلیل و واسطه میخوایم ثروت رو بدست بیاریم
و دوم اینکه وهاب بودن خدا رو قبول نداریم اینکه خدا بدون دلیل نعمت میده
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکًا لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِی إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ ﴿۳۵﴾ گفت پروردگارا مرا ببخش و ملکى به من ارزانى دار که هیچ کس را پس از من سزاوار نباشد در حقیقت تویى که خود بسیار بخشنده اى (۳۵)
قبول نداریم که خدا بدون عوض می بخشه ما توی باور اینکه خدا برای بخشیدن نعمت دنبال دلیل نمیگرده مشکل داریم و این هم یکی از ترمزهای ماست
ماباید این باور رو داشته باشیم که ما توی این دنیا اومدیم و خدا قطعا به ما نعمت و ثروت میده و نیازی به شرط و دلیل نیست و فقط باید ایمان داشته باشیم
در ادامه خواستم بگم اگر هنوز باور نداریم که هر کس خالق شرایط و موقعیت هایی هست که در آن می‌باشد،میتوانیم ثروت بخواهیم تا به دیگران در هر وضعیتی کمک کنیم، به نظر من این باور ما را متزلزل میکند،چرا که هر کس در مداری قراردارد که خودش انتخاب کرده،پس باید روی باورهای سازنده خودمان کار کنیم و دیگران هم همینطور تا شرایط دلخواه را بسازیم.
سلااااااااااااااااااااااممممممممممم به همه دوستان و خانواده عزیز واوووووووووو اینهمه شگفتی و همکاری درپاسخگویی و مشارکت
الحق که استاد بی نظیرمون میدونن چکار دارن میکنن :)
از صبح که وارد سایت شدم تا الان که ساعت 3 عصر هست درگیرخوندن جواب های دوستان هستم و واقعا دیگه نمی دونستم خودم باید چی در جواب سوال استاد بنویسم که بهتر دیدم درمورد طرز فکر و عمل خودم بنویسم ، من همیشه فکرم این بوده که تا جایی که به فکرم می رسه برای خواسته های خودم تلاش کنم و همیشه هم وقتی خواسته ای واقعا به دلم افتاده تونستم به یاری خدا بهش دست پیدا کنم البته بغیر از اون خواسته هایی که باورهای مخرب و خیلی از ترمزها باعث شد من عقب بکشم یا ازشون بگذرم . از جایی به بعد تو زندگی نخواستم به پولی به اصطلاح باد آورده فکر کنم و اینکه مثلا چشمم به غیر باشه تا برام کاری بکنن چون واقعا نتیجه ش رو که پوچ بوده توی زندگی خودم و خیلی از افراد دیدم و از اینکه یکسری افراد نگاهشون به دست دیگرانه که براشون کاری بکنن یا دستشون رو بگیرن متعجب میشم . و اینکه ما کمک و مساعدتمون به دیگران رو مشروط کنیم به این که پولدار بشیم یا به فلان حاجتمون برسیم یا مریضیمون خوب بشه و هزار و یک شرط دیگه همه ش یجور گرو کشیه که انگار خدا رو مثل انسانی فرض کنیم که در قبال خوبی ای که به ما کرده از ما توقع داره کاری در مقابلش انجام بدیم و یا خدا رو توی رو دربایستی قرار بدیم که خواسته ما رو برآورده کنه در حالیکه ما با چهره گشاده مون بیشتر از دست دهنده مون میتونیم انفاق کنیم وقتی حتی چیزی برای بخشش نداریم .
انقدر که دوستان خوب و عالی پاسخ دادن من دیگه بیشتر از این طولانیش نمیکنم فقط خواستم بگم من هم تکه طنابی پوسیده آورده ام تا شاید نامم رو جزء خریداران یوسف قرار دهند . استاد بسیار سپاسگزارم بسیار موسیقی هایی که برای بعضی فایلها قرار میدین عالی هستن و حس بسیار خوبی رو در ما زنده میکنن . به لطف پروردگار شاد و سلامت و سعادتمند در دنیا و آخرت باشیم .
اولین ترمز اینکه ما با این کار داریم خدا رو در حد یک بنده پایین میاریم و باهاش داد و ستد میکنیم و واسش شرط میذاریم ک این شرک
دوم اینکه با توجه کردن به وضعیت سایرین ک میخوایم کمکشون کنیم داریم میگیم وضعیت اون نمیخوام پس خدا بهم ثروت بده ک مثل اونا نباشم
سوم اینکه اشتیاق داشتن ثروت برای خودمون نداریم و نگران حرف مردم هستیم که اگر ثروتمند بشیم درباره ما چه چیزایی میگن پس وقتی کمک کنم راحتر میشم و حرف مردم پشت سرم کمتر میشه
چهارم اینکه باورهای گذشته ما میگه که تا چیزی ندی چیزی بدست نمیاری ولی خدای وهاب بی حساب عطا میکنه بدون اینکه بپرسه چیزی دادیم یا نه
پنجم اینکه خدا را تا حد بنده پایین میاریم و خودمون تا حد خدا بالا می‌بریم و فکر میکنیم ما بهتر از خدا میتونیم بندگان نیازمند کمک را پیدا کنیم درصورتی که وقتی هم ثروتمند میشیم ابزار و وسایل ب نحوی فراهم میشه که ب شخصی که باید کمک کنیم کمک میکنیم
شاد و موفق و ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید
من فکر می کنم اولا خدای من بقال نیست که دفتر حساب و کتاب داشته باشه و من باهاش وارد معامله و قرارداد بشم. او خودش به هر که بخواد بی حساب می بخشه و آن قدر دستان او زیاد و توانا هستند که نیاز به دستان من نیست. اگر من چیزی می بخشم برای احساس رضایت و آرامش در خودم هست، مثل بازدمی که دمی و نفسی به دنبال خود دارد.
.
دوم باور وجود فقر، نبودی و مریضی در این گونه نذرها بیشتر از باور فراوانی و نعمت و سلامتی است. و گویی قرار است من به مبارزه با این کم بودها و نیستی ها برم.
دلیل سوم این است که در این نذر ها می گویی : خدایا « اگر» به من این را بدهی و… و همین کلمه ی شک و تردید یعنی واژه ی «اگر» ترمزی برای باورهای درست پیشین توست. تردید در به دست آوردن چیزی یعنی تزلزل باورهای تو.
من به چیزی که می خواهم می رسم. با نیرویی که خداوند به من داده ، با ایمان به وهاب بودن او، با اعتماد کامل به قدرت رب العالمین…. آن وقت مثل امروز باز هم ازین سفره ی گستره هم من می‌خورم هم دیگران.
من و همسرم باهم دوره ی کشف قوانین زندگی رو کار میکنیم و باید بگم عالیه . عالیه . عالیییییی. حالا بعدا در مورد این دوره و اتفاقاتی که برام افتاده و عالی بوده صحبت میکنم.
ولی الان میخوام جواب سوال استاد عزیزم رو بنویسم.
خیلی جالبه دقیقا من دیروز داشتم رو خواسته ثروت کار میکردم و درخواست رو تو دفترم نوشتم و علت ثروتمند بودن و ترمزهای مربوط به اون .
بعد دیشب استاد عزیز این مسابقه و سوال رو مطرح کردن خیلی جالب بود برام.
من هم مثل همه ی عزیزان میخواستم وقتی پولدار شدم به همه کمک کنم . دوست داشتم خانه سالمندان، دانشگاه و بیمارستان و مسجد تاسیس کنم .
اما وقتی خواسته ی ثروت رو نوشتم و اومدم دلایل ثروت رو بنویسم دیگه نتونستم تاسیس خانه سالمندان و دانشگاه و مسجد و ….. رو بنویسم نمیدونم چرا انگار کسی بهم گفت این اهداف درست نیست.
بعد رفتم به دنبال باورهای اشتباه . اولین باور اشتباه در مورد این درخواست این بود که وقتی خدا به من ثروت میده حتما، روزی هزاران نفر هم در ثروت من درنظر گرفته شده و وظیفه ی من اینه که به همه کمک کنم و وظیفه من تاسیس این مکانهاست حتی اگه دوست نداشته باشم. چون این کار ثواب داره و برکت مالم میشه.
اما وقتی اومدم فکر کردم تا دلایل منطقی پیدا کنم برای این باور یا بهتره بگم این دلایل به من الهام شد این بود که اگر ما تمام هدفمان یکتا پرستی و شناخت خدا و قوانین آفرینش هست پس دیگه نیازی به تاسیس مسجد نیست چون مسجد مختص مسلمانهاست نه هیچ ادیان دیگه و تو این مکان هیچ صحبتی از یکتا پرستی و این قوانین نمیشه بلکه بیشتر شرک رواج پیدا میکنه. پس مکانی میخوام تاسیس کنم برای همه ی ادیان و فقط در مورد یکتا پرستی صحبت شه چون دوست دارم همه یکتا پرست باشن و قوانین خدا رو بدونند.
اگر همه ی ما خدای یکتا رو داریم و هیچ وقت تنها نیستیم پس نیازی به خانه ی سالمندان نیست چون نگران دوران سالمندی خودمان نیستیم نگران تنهایی خودمان چون در همه حال خدا رو داریم.
اگر یکتا پرست باشیم و بدانیم بدنمان قدرتمند است دیگر نیازی به بیمارستان نیست چون بیمار نمی شویم که نیازمند دکتر باشیم.
اگر ما یکتا پرست باشیم در هر حال موفق و پیروز هستیم و خودمان میتوانیم با راهنمایی خدا راه درست را پیدا کنیم و این باور غلط است که فقط با دانشگاه رفتن موفق می شویم.
و در آخر اگر خانواده ی من مسیر درست را بروند و خودشان را باور داشته باشن و یکتا پرست باشن دیگر نیازی به کمک من ندارند.
چون همه ی ما خدا را داریم . خدای یکتا و قابل ستایش ابدی.
و این درخواست ها در دفتر من دیگر جایی نداشت اما در عوض درخواست تاسیس کتابخانه جامع اضافه شد .
کتابخانه ایی بزرگ و شبانه روزی با همه ی کتب کمیاب و ناب در همه ی زمینه ها تا همه با مطالعه کردن و اندیشیدن هدایت شوند و راه درست رو پیدا کنند و در آخر یکتا پرست شوند و قوانین را بشناسند.
در آخر ممنون از استاد عزیزم به خاطر اینکه ما رو راهنمایی کردند تا خدا رو پیدا کنیم و یکتا پرست شویم
اصلی ترین علت ثروتمند شدن ما،اینه که در درجه اول خودمون توی ناز و نعمت زندگی کنیم،و باید خودمون رو لایق این زندگی بدونیم.
مشکل اینجاست که ما نعمت های خداوند رو بیشتر برای اطرافیانمون میخواهیم تا برای خودمون و اونهارو ارجع تر میدونیم.
و دوم اینکه ما فقط به این دلیل که انسان آفریده شده ایم، لایق آسایش و وفور نعمت هستیم نه اینکه بگوییم چون میخواهم با ثروتم به بندگان خدا کمک کنم لایق باشم.نه،ما به صورت کاملا طبیعی و ذاتی مورد لطف و برکت خداوند قرار می گیریم.
به نظر من باورهای محدود کننده ای است که درمورد خداوند یا هرچیز دیگری است که پنهان است و اجازه ی رسیدن به اهداف یا خواسته نمیدهد وما باید خود را به خوبی بشناسیم وان باورهارا پیدا کنیم وروی آن ها کار کنیم .
و اینکه خداوند را به خوبی بشناسیم و بدانیم که خداوند طبق قانون که در جهان قرار داده عمل میکنه نه با معامله که اگر من به ثروت برسم فلان کار راانجام میدهم خداوند احتیاجی به وعده وعید های ما نداره چون خودش منبع سلامتی شادی سلامتی ثروت است
با آرزوی سلامتی و موفقیت وخوش بختی برای همه شما واستاد عزیز
استاد گرامی و خانواده بزرگ عباس منش من یک سالی میشه عضو سایت هستم ولی به تازگی از محصولات استفاده کردم من فکر می کنم که جواب این سوال این است که باور ویا ترمز این سوال این است که باور نداریم از راهای درست ومعمول ثروتمند بشویم پس وارد معامله با خداوند میشویم واین نشأت گرفته از نرسیدن به یک شناخت عمیق و درست از نوع عملکرد جهان هستی است ودرک عمیق قوانین وسیستمی است که خداوند برای جهان مقرر کرده‌است وبارها وبارها در قران تاکید نموده است که هرگز در سنت الهی تغییر و تبدیلی نیست پس این نوع معامله با خداوند هم مانند این میماند که ما برای خواسته های خود اهم از ثروت پول سلامتی و….در نزد خداوند ساعت ها گریه وزاری کنیم. تا خداوند خواسته های ما را برآوردند ،این هم نوع دیگری است.گریه وزاری معامله با خداوند هیچ کدام تغییر در سنت الهی ایجاد نمی کند پس فهمیدیم که خداوند احساستی از نوع بشری ندارد که ما بخواهیم با این نوع معامله با خداوند اونو دچاره جو احساست کنیم ودیگر باور کمبود عزت نفس و کمبود کم ارزشی ونداشتن خود باوری وافتادن در تله چطور چگونه به دلیل اعتماد نکردن به خداوند وقوانینش است که باعث این نوع نگرش می‌شود
اولین ترمز به نظر بنده اینه که خداوند متعال برای اینکه به کسی ثروت بده هیچ شرطی تعیین نکرده و لازم نیست ما حتما چیزی بدیم تا نعمتی رو دریافت کنیم اینجوری داریم با خدا یجور معامله میکنیم خداوند انقدر ما رو دوست داره که بی هیچ شرطی به ما ثروت میده وجود ما انقدر با ارزش هست که بدون بخشش نعمت دریافت کنیم این باور اشتباه ماست که گروکشی میکنیم. دوم اینکه ما نمیتونیم به کسی کمک کنیم هر کسی با خدای خودش در ارتباط باشه و قوانین رو رعایت کنه در مدار جذب خواسته هاش قرار میگیره .تو این باور یک شرک مخفی هست اونم اینه که ما خودمون رو جای خدا قرار میدیم.
با سلام خدمت دوستان و استاد عزیز
به نظر من اول اون چیزی که باعث میشه که ما یک ترمز داشته باشیم نسبت به ثروت اینه که ما خودمون رو لایق ثروت نمیدونیم و با دلیل و واسطه میخوایم ثروت رو بدست بیاریم
و دوم اینکه وهاب بودن خدا رو قبول نداریم اینکه خدا بدون دلیل نعمت میده
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکًا لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِی إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ ﴿۳۵﴾ گفت پروردگارا مرا ببخش و ملکى به من ارزانى دار که هیچ کس را پس از من سزاوار نباشد در حقیقت تویى که خود بسیار بخشنده اى (۳۵)
قبول نداریم که خدا بدون عوض می بخشه ما توی باور اینکه خدا برای بخشیدن نعمت دنبال دلیل نمیگرده مشکل داریم و این هم یکی از ترمزهای ماست
ماباید این باور رو داشته باشیم که ما توی این دنیا اومدیم و خدا قطعا به ما نعمت و ثروت میده و نیازی به شرط و دلیل نیست و فقط باید ایمان داشته باشیم
شاد و ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید
دوباره سلام دوستان
در ادامه خواستم بگم اگر هنوز باور نداریم که هر کس خالق شرایط و موقعیت هایی هست که در آن می‌باشد،میتوانیم ثروت بخواهیم تا به دیگران در هر وضعیتی کمک کنیم، به نظر من این باور ما را متزلزل میکند،چرا که هر کس در مداری قراردارد که خودش انتخاب کرده،پس باید روی باورهای سازنده خودمان کار کنیم و دیگران هم همینطور تا شرایط دلخواه را بسازیم.
با سپاس
به نام خدای آگاهی دهنده مهربان
سلااااااااااااااااااااااممممممممممم به همه دوستان و خانواده عزیز واوووووووووو اینهمه شگفتی و همکاری درپاسخگویی و مشارکت
الحق که استاد بی نظیرمون میدونن چکار دارن میکنن :)
از صبح که وارد سایت شدم تا الان که ساعت 3 عصر هست درگیرخوندن جواب های دوستان هستم و واقعا دیگه نمی دونستم خودم باید چی در جواب سوال استاد بنویسم که بهتر دیدم درمورد طرز فکر و عمل خودم بنویسم ، من همیشه فکرم این بوده که تا جایی که به فکرم می رسه برای خواسته های خودم تلاش کنم و همیشه هم وقتی خواسته ای واقعا به دلم افتاده تونستم به یاری خدا بهش دست پیدا کنم البته بغیر از اون خواسته هایی که باورهای مخرب و خیلی از ترمزها باعث شد من عقب بکشم یا ازشون بگذرم . از جایی به بعد تو زندگی نخواستم به پولی به اصطلاح باد آورده فکر کنم و اینکه مثلا چشمم به غیر باشه تا برام کاری بکنن چون واقعا نتیجه ش رو که پوچ بوده توی زندگی خودم و خیلی از افراد دیدم و از اینکه یکسری افراد نگاهشون به دست دیگرانه که براشون کاری بکنن یا دستشون رو بگیرن متعجب میشم . و اینکه ما کمک و مساعدتمون به دیگران رو مشروط کنیم به این که پولدار بشیم یا به فلان حاجتمون برسیم یا مریضیمون خوب بشه و هزار و یک شرط دیگه همه ش یجور گرو کشیه که انگار خدا رو مثل انسانی فرض کنیم که در قبال خوبی ای که به ما کرده از ما توقع داره کاری در مقابلش انجام بدیم و یا خدا رو توی رو دربایستی قرار بدیم که خواسته ما رو برآورده کنه در حالیکه ما با چهره گشاده مون بیشتر از دست دهنده مون میتونیم انفاق کنیم وقتی حتی چیزی برای بخشش نداریم .
انقدر که دوستان خوب و عالی پاسخ دادن من دیگه بیشتر از این طولانیش نمیکنم فقط خواستم بگم من هم تکه طنابی پوسیده آورده ام تا شاید نامم رو جزء خریداران یوسف قرار دهند . استاد بسیار سپاسگزارم بسیار موسیقی هایی که برای بعضی فایلها قرار میدین عالی هستن و حس بسیار خوبی رو در ما زنده میکنن . به لطف پروردگار شاد و سلامت و سعادتمند در دنیا و آخرت باشیم .
سلام و درود خدمت استاد عزیز و همه دوستان بزرگوارم
اولین ترمز اینکه ما با این کار داریم خدا رو در حد یک بنده پایین میاریم و باهاش داد و ستد میکنیم و واسش شرط میذاریم ک این شرک
دوم اینکه با توجه کردن به وضعیت سایرین ک میخوایم کمکشون کنیم داریم میگیم وضعیت اون نمیخوام پس خدا بهم ثروت بده ک مثل اونا نباشم
سوم اینکه اشتیاق داشتن ثروت برای خودمون نداریم و نگران حرف مردم هستیم که اگر ثروتمند بشیم درباره ما چه چیزایی میگن پس وقتی کمک کنم راحتر میشم و حرف مردم پشت سرم کمتر میشه
چهارم اینکه باورهای گذشته ما میگه که تا چیزی ندی چیزی بدست نمیاری ولی خدای وهاب بی حساب عطا میکنه بدون اینکه بپرسه چیزی دادیم یا نه
پنجم اینکه خدا را تا حد بنده پایین میاریم و خودمون تا حد خدا بالا می‌بریم و فکر میکنیم ما بهتر از خدا میتونیم بندگان نیازمند کمک را پیدا کنیم درصورتی که وقتی هم ثروتمند میشیم ابزار و وسایل ب نحوی فراهم میشه که ب شخصی که باید کمک کنیم کمک میکنیم
شاد و موفق و ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید
درود بر همه ی دوستان
من فکر می کنم اولا خدای من بقال نیست که دفتر حساب و کتاب داشته باشه و من باهاش وارد معامله و قرارداد بشم. او خودش به هر که بخواد بی حساب می بخشه و آن قدر دستان او زیاد و توانا هستند که نیاز به دستان من نیست. اگر من چیزی می بخشم برای احساس رضایت و آرامش در خودم هست، مثل بازدمی که دمی و نفسی به دنبال خود دارد.
.
دوم باور وجود فقر، نبودی و مریضی در این گونه نذرها بیشتر از باور فراوانی و نعمت و سلامتی است. و گویی قرار است من به مبارزه با این کم بودها و نیستی ها برم.
دلیل سوم این است که در این نذر ها می گویی : خدایا « اگر» به من این را بدهی و… و همین کلمه ی شک و تردید یعنی واژه ی «اگر» ترمزی برای باورهای درست پیشین توست. تردید در به دست آوردن چیزی یعنی تزلزل باورهای تو.
من به چیزی که می خواهم می رسم. با نیرویی که خداوند به من داده ، با ایمان به وهاب بودن او، با اعتماد کامل به قدرت رب العالمین…. آن وقت مثل امروز باز هم ازین سفره ی گستره هم من می‌خورم هم دیگران.
سلام جناب استاد عزیز و دوستان همراه گرامی.
من و همسرم باهم دوره ی کشف قوانین زندگی رو کار میکنیم و باید بگم عالیه . عالیه . عالیییییی. حالا بعدا در مورد این دوره و اتفاقاتی که برام افتاده و عالی بوده صحبت میکنم.
ولی الان میخوام جواب سوال استاد عزیزم رو بنویسم.
خیلی جالبه دقیقا من دیروز داشتم رو خواسته ثروت کار میکردم و درخواست رو تو دفترم نوشتم و علت ثروتمند بودن و ترمزهای مربوط به اون .
بعد دیشب استاد عزیز این مسابقه و سوال رو مطرح کردن خیلی جالب بود برام.
من هم مثل همه ی عزیزان میخواستم وقتی پولدار شدم به همه کمک کنم . دوست داشتم خانه سالمندان، دانشگاه و بیمارستان و مسجد تاسیس کنم .
اما وقتی خواسته ی ثروت رو نوشتم و اومدم دلایل ثروت رو بنویسم دیگه نتونستم تاسیس خانه سالمندان و دانشگاه و مسجد و ….. رو بنویسم نمیدونم چرا انگار کسی بهم گفت این اهداف درست نیست.
بعد رفتم به دنبال باورهای اشتباه . اولین باور اشتباه در مورد این درخواست این بود که وقتی خدا به من ثروت میده حتما، روزی هزاران نفر هم در ثروت من درنظر گرفته شده و وظیفه ی من اینه که به همه کمک کنم و وظیفه من تاسیس این مکانهاست حتی اگه دوست نداشته باشم. چون این کار ثواب داره و برکت مالم میشه.
اما وقتی اومدم فکر کردم تا دلایل منطقی پیدا کنم برای این باور یا بهتره بگم این دلایل به من الهام شد این بود که اگر ما تمام هدفمان یکتا پرستی و شناخت خدا و قوانین آفرینش هست پس دیگه نیازی به تاسیس مسجد نیست چون مسجد مختص مسلمانهاست نه هیچ ادیان دیگه و تو این مکان هیچ صحبتی از یکتا پرستی و این قوانین نمیشه بلکه بیشتر شرک رواج پیدا میکنه. پس مکانی میخوام تاسیس کنم برای همه ی ادیان و فقط در مورد یکتا پرستی صحبت شه چون دوست دارم همه یکتا پرست باشن و قوانین خدا رو بدونند.
اگر همه ی ما خدای یکتا رو داریم و هیچ وقت تنها نیستیم پس نیازی به خانه ی سالمندان نیست چون نگران دوران سالمندی خودمان نیستیم نگران تنهایی خودمان چون در همه حال خدا رو داریم.
اگر یکتا پرست باشیم و بدانیم بدنمان قدرتمند است دیگر نیازی به بیمارستان نیست چون بیمار نمی شویم که نیازمند دکتر باشیم.
اگر ما یکتا پرست باشیم در هر حال موفق و پیروز هستیم و خودمان میتوانیم با راهنمایی خدا راه درست را پیدا کنیم و این باور غلط است که فقط با دانشگاه رفتن موفق می شویم.
و در آخر اگر خانواده ی من مسیر درست را بروند و خودشان را باور داشته باشن و یکتا پرست باشن دیگر نیازی به کمک من ندارند.
چون همه ی ما خدا را داریم . خدای یکتا و قابل ستایش ابدی.
و این درخواست ها در دفتر من دیگر جایی نداشت اما در عوض درخواست تاسیس کتابخانه جامع اضافه شد .
کتابخانه ایی بزرگ و شبانه روزی با همه ی کتب کمیاب و ناب در همه ی زمینه ها تا همه با مطالعه کردن و اندیشیدن هدایت شوند و راه درست رو پیدا کنند و در آخر یکتا پرست شوند و قوانین را بشناسند.
در آخر ممنون از استاد عزیزم به خاطر اینکه ما رو راهنمایی کردند تا خدا رو پیدا کنیم و یکتا پرست شویم
با سلام خدمت همه همراهان دوست داشتنی.
اصلی ترین علت ثروتمند شدن ما،اینه که در درجه اول خودمون توی ناز و نعمت زندگی کنیم،و باید خودمون رو لایق این زندگی بدونیم.
مشکل اینجاست که ما نعمت های خداوند رو بیشتر برای اطرافیانمون میخواهیم تا برای خودمون و اونهارو ارجع تر میدونیم.
و دوم اینکه ما فقط به این دلیل که انسان آفریده شده ایم، لایق آسایش و وفور نعمت هستیم نه اینکه بگوییم چون میخواهم با ثروتم به بندگان خدا کمک کنم لایق باشم.نه،ما به صورت کاملا طبیعی و ذاتی مورد لطف و برکت خداوند قرار می گیریم.
سلام به استاد وهم فرکانسی های عزیز ،
اولین بار هست که من کامنت میزارم
به نظر من باورهای محدود کننده ای است که درمورد خداوند یا هرچیز دیگری است که پنهان است و اجازه ی رسیدن به اهداف یا خواسته نمیدهد وما باید خود را به خوبی بشناسیم وان باورهارا پیدا کنیم وروی آن ها کار کنیم .
و اینکه خداوند را به خوبی بشناسیم و بدانیم که خداوند طبق قانون که در جهان قرار داده عمل میکنه نه با معامله که اگر من به ثروت برسم فلان کار راانجام میدهم خداوند احتیاجی به وعده وعید های ما نداره چون خودش منبع سلامتی شادی سلامتی ثروت است
با آرزوی سلامتی و موفقیت وخوش بختی برای همه شما واستاد عزیز
استاد گرامی و خانواده بزرگ عباس منش من یک سالی میشه عضو سایت هستم ولی به تازگی از محصولات استفاده کردم من فکر می کنم که جواب این سوال این است که باور ویا ترمز این سوال این است که باور نداریم از راهای درست ومعمول ثروتمند بشویم پس وارد معامله با خداوند میشویم واین نشأت گرفته از نرسیدن به یک شناخت عمیق و درست از نوع عملکرد جهان هستی است ودرک عمیق قوانین وسیستمی است که خداوند برای جهان مقرر کرده‌است وبارها وبارها در قران تاکید نموده است که هرگز در سنت الهی تغییر و تبدیلی نیست پس این نوع معامله با خداوند هم مانند این میماند که ما برای خواسته های خود اهم از ثروت پول سلامتی و….در نزد خداوند ساعت ها گریه وزاری کنیم. تا خداوند خواسته های ما را برآوردند ،این هم نوع دیگری است.گریه وزاری معامله با خداوند هیچ کدام تغییر در سنت الهی ایجاد نمی کند پس فهمیدیم که خداوند احساستی از نوع بشری ندارد که ما بخواهیم با این نوع معامله با خداوند اونو دچاره جو احساست کنیم ودیگر باور کمبود عزت نفس و کمبود کم ارزشی ونداشتن خود باوری وافتادن در تله چطور چگونه به دلیل اعتماد نکردن به خداوند وقوانینش است که باعث این نوع نگرش می‌شود
با عرض سلام و ادب خدمت دوستان
اولین ترمز به نظر بنده اینه که خداوند متعال برای اینکه به کسی ثروت بده هیچ شرطی تعیین نکرده و لازم نیست ما حتما چیزی بدیم تا نعمتی رو دریافت کنیم اینجوری داریم با خدا یجور معامله میکنیم خداوند انقدر ما رو دوست داره که بی هیچ شرطی به ما ثروت میده وجود ما انقدر با ارزش هست که بدون بخشش نعمت دریافت کنیم این باور اشتباه ماست که گروکشی میکنیم. دوم اینکه ما نمیتونیم به کسی کمک کنیم هر کسی با خدای خودش در ارتباط باشه و قوانین رو رعایت کنه در مدار جذب خواسته هاش قرار میگیره .تو این باور یک شرک مخفی هست اونم اینه که ما خودمون رو جای خدا قرار میدیم.