اگر میخواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
خیلی خوشحالم که این حرفها از طرف استاد گفته شد چون من تمام صحبتها و رویاهایم در تمام این مدت دقیقا این موضوع بوده و همیشه با خودم و خدای خودم میگویم که خدایا اینقدر به من ثروت بده که واقعا نفهمم چقدر ثروت دارم و منم بیشترش رو ببخشم و فکر میکردم که خیلی کارم درسته. ولی نه. نه درست نیست چون من ذهنم رو شرطی کردم خواستم با این کار خدا دلش برای من بسوزه و به وسیله این کار به من ثروت بده در صورتی که خب اگر خدا بخواهد خودش به اون افراد کمک میکنه دیگه نیازی به من نیست. پس من باید برای لذت بردن خودم از خدا ثروت بخواهم و اونوقت هر چقدر میخواهم کمک کنم چون همین که من نیتم این باشه خدا خودش میفهمه چون در قرآن هم میگه خدا بینا و شنوا و هوشیار و بخشنده است و اینکه صد در صد باید اون خواسته ای که داری رو حس کنی فکر کنی بهش رسیدی اونوقت مطمئن باش که بهش میرسی چون من خودم تا به حال از صفر شروع کردم و دو سال که با استاد و فایلهاش آشنا شدم خدا رو شکر ایمانم به خدا و اعتقاداتم 1000 برابر شده و دیگه هیچ چیزی نمیتونه مانع پیشرفت من بشه و درآمدم فوق العاده است و دوست دارم خیلی بیشتر از این حرفها بشه. در ضمن اغلب آدمها ترمزشون اینه که میخواهند به یه خواسته برسند بعد خوشحالی کنند و شکر گزار باشند در صورتی که اینجوری نیست ما اگر بخواهیم لاغر بشیم اول باید بریم باشگاه بعد رژیم بگیریم که لاغر بشیم. پس باید اول حس خوبی داشته باشیم قوانین رو اجرا کنیم مثبت باشیم و انگار که بهش رسیدیم. در پایان اینو یادتون باشه . همه چیز دنیا باور هستش. این باور فوق العاده است حس خوب معجزه میکنه خیلی خوبه به همه چیز میرسیم. خدایا شکرت. خدایا سپاسگزارم.
به نظر من هر فردی باید در زمان فقر و داشتن درآمد کم بتونه قسمتی از پولش رو ببخشه، اونوقته که می تونه به کاینات ثابت کنه در هر شرایطی این قدرت بخشش اموال رو داره، ما نباید بگیم اگه من اینقدر پول داشتم فلان کارو میکردم، کلمه (اگر) در جمله قبل ،یعنی من به خدا و کایناتش شک دارم و الان پول ندارم ، این یعنی شک و شرک، یعنی بی اعتمادی.
یاد این ضرب المثل افتادم : تو نیکی میکن و در دجله انداز، که ایزد دربیابانت دهد باز….
بادیدن این فایل اولین مسئله ای که به ذهنم رسید ترس بود حتی دقیقا نمیدانم ترس از چی ولی در کل ریشه ی بسیاری از اتفاقات ناگوار را در ترس میبینم .
در کل ترس مخالف ایمان است اگر ما به خدا ایمان نداشته باشیم میترسیم که ما را از ثروتش محروم کند و به خاطر همان برای خدا شرط میگذاریم
همچنین میتوان گفت که این فرد میترسد که با ثروتمند شدن، خدا را فراموش کند و با این شرط گذاری خدا را مطمئن میکند که با ثروتمند شدنش او را فراموش نخواهد کرد.
مورد دیگری که دوستان عزیز مطرح کردند و برایم خیلی جالب بود مسئله ی عزت نفس بود فردی که عزت نفس نداشته باشد فکر میکند که شایسته ی ثروت نیست و خدا به خاطر دیگران به او ثروت می دهد.
من هم به نوبه خود از استادعزیز و دوستان بینظیر تشکر میکنم و امیدوارم شایستگی مسیری که به تازگی واردش شدم رو داشته باشم?
طبق قوانین جهان این ایده دارای دو نگرش باز دارنده است:
یک: ضعف در شناخت قوانین خداوند
دو : ضعف در اعتقاد به باور عالی فراوانی
در جهانی که ما زندگی می کنیم، برای اینکه به خواسته هایمان برسیم دو قدم مهم و هم وزن داریم که تعادلشان باید رعایت شود و اگر باهم تعادل نداشته باشند آن خواسته برآورده نخواهد شد.
این دو قدم عبارتند از
قدم اول:خواسته و هدفی مطابق آرزو داشتن
قدم دوم: ایمان یا باور درست و انتظار مناسب به برآورده شدن خواسته داشتن.
وقتی فردی آرزو دارد که پول به دست بیاورد بیمارستان بسازد و یا اینکه به پدر ومادرش کمک کند خواسته خوب و ارزشمندی به نظر می رسد اما مشکل این خواسته به ظاهر خوب این است که یک تضاد عمیق با خودش دارد، در اکثر مواقع انتظار فرد و خواسته فرد از یک باور منفی و ضعیف ایجاد شده است!!! تعجب نکنید این نوع از ایده ها همگی ناشی از باورهای ضعیف کننده هستند!!!!
چون فردی که این ایده را می دهد توجه اش به سختی، فقر، مشکلات و بیماری در جهان است. فردی که توجه اش به افکار منفی است، ناخودآگاه باور دارد که بیمار زیاد است یا افراد فقریند ومحتاج. و فکر می کند او می تواند در زندگی دیگران تغییر ایجاد کند و جهان انگار کمبود هایی دارد که باید او جبران کند.
این نوع تفکرات در پشت خواسته ها تعادل لازم برای خلق خواسته ها را ایجاد نمی کند. خواسته فرد خوب است ولی باور پشت خواسته باور ضعیف کننده و منفی است وقتی این دو همسو نباشند بینشان تنش به وجود می آید و طبق قوانین جهان آرزوی این فرد برآورده نخواهد شد.
بحث دوم داشتن چنین آرزوهایی، ضعف فرد در باور به فراوانی نعمت است. اکثر افرادی که این ایده را دارند توجه شان را بر نیازها و کمبودهای جهان می گذارند و خب جهان هم به جای دادن خواسته و آرزوهایشان، نیازها و سختی ها و فقرهای بیشتری را وارد زندگی فرد می کند. اساس توجه به ناخواسته هایی شبیه به این ایده از کمبود فراوانی و احساس وجود ضعف در جهان نشات می گیرد که این باورها هم باورهای منفی و اشتباهی هستند که منجر به اتفاقات خوب نمی شود.
اگر فردی تمایل دارد به نعمت وثروت برسد باید از بین انواع مسیرهای موجود در جهان هستی مسیری را انتخاب کند که فرد را به سمت ثروت ونعمت ببرد و این مسیر نیازمند کنترل توجه و حفظ روحیه است، افرادی که توجه به سختی ها و مشکلات دارند و هدفشان حذف سختی هاست در مسیر ثروت قرار ندارند. و هر چقدر توجهشان به سختی ها باشد متاسفانه از خواسته شان دورتر خواهند شد. چون باورهایشان مشکل دارد.
با اینحال شاید سوال شود:
فردی وجود دارد که در اثر دیدن فقر در خانواده اش، ثروتمند شده یا در اثر مرگ عزیزش به علت کمبود امکانات، رفته ثروتمند شده و بیمارستان ساخته. اینها را چگونه توجبه می کنید؟ اینها هم خواسته شان ناشی از یک اتفاق ناخواسته و منفی است و توجه این افراد به آن اتفاق باعث شده تا رشد کننداست.
واقعیت این است که، این توجیه درست نیست. قانون جهان است که بارفتن در مسیر غلط نمی شود به نتیجه درست رسید، خیلی از افراد به علت مشکلاتشان دنبال زندگی بهتر می روند. فقط و فقط آنهایی اوضاعشان بهتر می شود که توجهشان بر روی خواسته باشد نه بر روی ناخواسته هایی مثل فقر، بیماری، بیسوادی و…. همه افراد ناموفق حداقل از دو باور کمبود نعمت و تمرکز بر ناخواسته رنج برده اند و به همین دلیل به نتیجه نرسیده اند.
ممنون بخاطر اینهمه اگاهی ناب وخاص شما دوستان عزیز که به قول استاد یه کتاب با ارزشه.من نمی خواستم کامنت بزارم ولی یه حسی همش میگه برو بنویس هر چی تو ذهنت هست که دقیقا وقتی آخرین فایل استاد رو دیدم که گفتن حتما بنویسین به خودم قول دادم که حتما مینویسم ودارم مینویسم.
باور های محدود کننده ای(تمزها) که درفرض سوال وجود دارند بنظر بنده شامل این موارد هستند:
۱-خود فرض سوال یک باور بسیار اشتباهه.که با جهان و خداوند وارد یک معامله مشروط بشی و اون اینکه اگر تو بدی منم میدم.این یعنی من ندارم.یعنی ارسال فرکانس نداشتن و فقر که طبق قانون نداشته های بیشتر و فقر رو جذب میکنه.
۲-اینکه باورداریم تنها در صورتی خداوند به ما میدهد که قول بدیم که ما هم بدهیم!این باور از ریشه غلط است.جهت جریان جهان بسمت خیر مطلق و فراوانی هست.ثروتهای بشمار خداودن بسمت ما سرازیر هستند.اگر نمیتونیم بهره مند بشیم بدلیل احساس عدم لیاقت در دریافت هست که خود این باعث میشه که ظرف وجودیمون کوچکتر بشه و نتونیم انقدر که میخواهیم دریافت کنیم.در حالی که ما ذر زیر باران نعمتهای خداوند قرار داریم و فقط باید اولا ظرفمون رو برعکس نگیریم(باورهامون رو درست کنیم)دوما ظرفمون رو بزرگ کنیم یا بهتره بگم ظرفیتمون رو یا ارزشمندیمون رو بیشتر کنیم.
۳-ما باید ببخشیم تا بتونیم دریافت کنیم .اونم بیتوقع نه به امید دریافت .بی منت و بی توقع ببخشیم.بدون انتظار جبران از جانب خداوند.در این سوال شرط قرار دادیم که تو بده تا من بدم.یعنی قانون رو برعکس کردیم.و این غلطه.قانون دهش بارش میگه بده بگیر….
ممنون از پاسخهای زیبای دیگر عزیزان.شاد و موفق و ثروتمند باشید.
به نظر من تنها ترمزی که باعث میشه اینچنین قراردادی با خدا ببندیم و ببندند تنها بر می گرده به باور غلط در مورد لایق بودن افراد. به عبارتی من وقتی خودم رو لایق ثروت و فراوانی ندونم با خدای خودم وارد یک معامله خیالی میشوم و سعی می کنم با این معامله خیالی به خدا بگم تو به جای من تلاش کن پول و ثروت و موقعیت بده اونوقت ببین من چه جوری خرجش می کنم در راه تو!!! در حقیقت بی عرضگی خودمون رو در تلاش مکردن با این قرارداد و حرفها به ناخودآگاه و خودآگاهمون ثابت می کنیم!
وقتی من خودمو لایق ثروت و فراوانی ببینم هیچگاه کاری نمی کنم که دیگران حتی خدا از من با اینگونه به اصطلاح نیکوکاری و دستودلبازی راضی شود،بلکه چون ایمان دارم آنچه به دست آورده ام به خاطر تلاش و کوشش خودم بوده و بهایش را نیز پرداخته ام و همچنین ایمان دارم که خدا خودش خواسته من به اینجا برسم اون ثروت و نعمت رو در جهت دریتش به کار می برم. از طرفی باور دارم که اینگونه خرج کردن ها بی اعتقادی خالص به عدالت خداست. هر موقعبتی وقتی لیاقتش رو داشته باشند برای مردم فراهم میشود.
سلام خدمت استاد دوست داشتنی و هم خانواده های گل !!?
خیلی خدا رو شکر میکنم که در این مسیر زیبا هستم و هر روز خدا رو شکر آگاهی هام بیشتر میشه .
این سوال بی نظیر و فوق العاده بود و کلی باور مخفی رو نشون داد !! باورهای غیر درستی که به قول استاد فضیلت هم محسوب میشدن تازه !!
من این موضوع رو کاملا قبول دارم و خودم بارها این کارو کردم ، حتی یه بار به خدا پیشنهاد ۵۰- ۵۰ دادم !!?? که جواب که نداد هیچ ، بدترم شد !!?
و الان که فکر کردم در مورد این مسأله باورهای زیر به ذهنم رسید .
اول اینکه این نوع تفکر صد در صد تمرکز بر نداشته ها بود ، هم برای خودم و هم برای دیگران ، و نتیجه تمرکز بر نداشته ها و ناخواسته ها رو الان خدا رو شکر همه میدونیم .
دوم اینکه این نوع تفکر یعنی من لیاقت دریافت اون خواسته رو برای خودم ندارم و چون این رو‌میدونم به خدا میگم بهم بده که من بخشی رو در راه تو خرج کنم و بخشی رو هم خودم استفاده کنم ،
سوم اینکه بنظرم این نوع فکر یه جورایی راه مشخص کردن برای خداست و خدا به هرکس و به هر طریقی که خودش صلاح میدونه طبق ارتعاش همون شخص می‌رسونه ، در مورد این موضوع یه مثالی بزنم که برای همین امروزه ، یه درآمدی داشتم امروز خدا رو شکر و خواستم که عشریه اون رو پرداخت کنم ، یه بنده خدایی از قبل تو ذهنم بود و وقتی رفتم جلوی عابر که مبلغ رو به کارتش و بصورت ناشناس بزنم ، هر کاری کردم تراکنش انجام نشد ، خیلی امتحان کردم و جواب نداد ، همون موقع تسلیم شدم و گفتم خدایا خودت برسون به هرکی که صلاحه ، چند ساعت بعد اصلا موضوع یادم نبود ، یه نفر رو دیدم و یه ندایی گفت بدش به این آقا ، باور کنید انگار که از خدا خواسته بود و منتظرش بود !!! خدایا شکرت به خاطر این قوانین زیبا !،،?
چهارم اینکه اینکار یه نوع دلسوزی برای بقیه است و دلسوزی و ترحم الان طبق قانون فهمیدم که ارتعاش درستی نیست و نتیجه ارتعاش بد ، اتفاقات بده .
پنجم اینکه ما با این نوع نگرش ، خدا رو موجودی احساسی و واکنش گرا و مثل انسانها می‌بینیم و میخوایم با اینکار خدا رو احساساتی کنیم و یه چیزی ازش بگیریم ، در صورتی که خواستن و دریافت کردن در این دنیا بسیار سادست و نیازی به این جنگولک بازیا نداره !،?
و در آخر اینکه این بنظرم یه جورایی گرو‌کشی و گول زدن خداست .
خیلی خوشحالم که تو این فضا هستم و نگرشم به جهان تغییر کرده ، خدا رو شکر میکنم که من رو به این مسیر هدایت کرد و آقای عباسمنش ممنون به خاطر نفس حقت و ممنون به خاطر آرمان زیبات و ممنون به خاطرات زحماتت !!
سلام خدمت استاد عزیز و کانون گرم گروه عباس منش
خیلی خوشحالم که این حرفها از طرف استاد گفته شد چون من تمام صحبتها و رویاهایم در تمام این مدت دقیقا این موضوع بوده و همیشه با خودم و خدای خودم میگویم که خدایا اینقدر به من ثروت بده که واقعا نفهمم چقدر ثروت دارم و منم بیشترش رو ببخشم و فکر میکردم که خیلی کارم درسته. ولی نه. نه درست نیست چون من ذهنم رو شرطی کردم خواستم با این کار خدا دلش برای من بسوزه و به وسیله این کار به من ثروت بده در صورتی که خب اگر خدا بخواهد خودش به اون افراد کمک میکنه دیگه نیازی به من نیست. پس من باید برای لذت بردن خودم از خدا ثروت بخواهم و اونوقت هر چقدر میخواهم کمک کنم چون همین که من نیتم این باشه خدا خودش میفهمه چون در قرآن هم میگه خدا بینا و شنوا و هوشیار و بخشنده است و اینکه صد در صد باید اون خواسته ای که داری رو حس کنی فکر کنی بهش رسیدی اونوقت مطمئن باش که بهش میرسی چون من خودم تا به حال از صفر شروع کردم و دو سال که با استاد و فایلهاش آشنا شدم خدا رو شکر ایمانم به خدا و اعتقاداتم 1000 برابر شده و دیگه هیچ چیزی نمیتونه مانع پیشرفت من بشه و درآمدم فوق العاده است و دوست دارم خیلی بیشتر از این حرفها بشه. در ضمن اغلب آدمها ترمزشون اینه که میخواهند به یه خواسته برسند بعد خوشحالی کنند و شکر گزار باشند در صورتی که اینجوری نیست ما اگر بخواهیم لاغر بشیم اول باید بریم باشگاه بعد رژیم بگیریم که لاغر بشیم. پس باید اول حس خوبی داشته باشیم قوانین رو اجرا کنیم مثبت باشیم و انگار که بهش رسیدیم. در پایان اینو یادتون باشه . همه چیز دنیا باور هستش. این باور فوق العاده است حس خوب معجزه میکنه خیلی خوبه به همه چیز میرسیم. خدایا شکرت. خدایا سپاسگزارم.
من همون ابتدا که این درخواست رو دیدم متوجه شرک خفیفی در این درخواست شدم که حسمو درگیر کرد
اینکه من بجای اینکه از خدا بخاطر خودم کمک بگیرم بیام کسی دیگه رو واسطه قرار بدم مگه خودم چ مشکلی دارم که لیاقت دریافت نداشته باشم
اینکه به کمبود ثروت توجه کنم
و اینکه به افراد نیازمند توجه کنم
همه ی اینها من و فرکانس و مدار من رو درگیر میکنه
تا اینکه من بیام فقط به ثروت و ثروتمندی و بخشندگی و وهاب بودن خدا تمرکز کنم این خیلی بهتره و موفقیت امیزتره و مدار منو به همون سمت و سو میبره
خدا با ماست
سلام دوستان عزیز وخوبم خدا رو شکر که در جمع شما هستم من تازه متوجه ترمز های خودم شدم
انچه را برای خود میخواهی برای دیگران بخواه یعنی از خدا پول میخواهیم برای دیگران هم بخواهیم نه اینکه بگوییم به من بده تا به دیگران بدهم
نوع درخواست هم مهم باید اول بخاطر داشتن مقدار پولی که داریم شکر گزار باشیم و بعد درخواست بیشتر کنیم
به نام خدای مهربان
به نظر من هر فردی باید در زمان فقر و داشتن درآمد کم بتونه قسمتی از پولش رو ببخشه، اونوقته که می تونه به کاینات ثابت کنه در هر شرایطی این قدرت بخشش اموال رو داره، ما نباید بگیم اگه من اینقدر پول داشتم فلان کارو میکردم، کلمه (اگر) در جمله قبل ،یعنی من به خدا و کایناتش شک دارم و الان پول ندارم ، این یعنی شک و شرک، یعنی بی اعتمادی.
یاد این ضرب المثل افتادم : تو نیکی میکن و در دجله انداز، که ایزد دربیابانت دهد باز….
لیلا امینی
باسلام خدمت دوستان عزیز
بادیدن این فایل اولین مسئله ای که به ذهنم رسید ترس بود حتی دقیقا نمیدانم ترس از چی ولی در کل ریشه ی بسیاری از اتفاقات ناگوار را در ترس میبینم .
در کل ترس مخالف ایمان است اگر ما به خدا ایمان نداشته باشیم میترسیم که ما را از ثروتش محروم کند و به خاطر همان برای خدا شرط میگذاریم
همچنین میتوان گفت که این فرد میترسد که با ثروتمند شدن، خدا را فراموش کند و با این شرط گذاری خدا را مطمئن میکند که با ثروتمند شدنش او را فراموش نخواهد کرد.
مورد دیگری که دوستان عزیز مطرح کردند و برایم خیلی جالب بود مسئله ی عزت نفس بود فردی که عزت نفس نداشته باشد فکر میکند که شایسته ی ثروت نیست و خدا به خاطر دیگران به او ثروت می دهد.
من هم به نوبه خود از استادعزیز و دوستان بینظیر تشکر میکنم و امیدوارم شایستگی مسیری که به تازگی واردش شدم رو داشته باشم?
بسم الله
طبق قوانین جهان این ایده دارای دو نگرش باز دارنده است:
یک: ضعف در شناخت قوانین خداوند
دو : ضعف در اعتقاد به باور عالی فراوانی
در جهانی که ما زندگی می کنیم، برای اینکه به خواسته هایمان برسیم دو قدم مهم و هم وزن داریم که تعادلشان باید رعایت شود و اگر باهم تعادل نداشته باشند آن خواسته برآورده نخواهد شد.
این دو قدم عبارتند از
قدم اول:خواسته و هدفی مطابق آرزو داشتن
قدم دوم: ایمان یا باور درست و انتظار مناسب به برآورده شدن خواسته داشتن.
وقتی فردی آرزو دارد که پول به دست بیاورد بیمارستان بسازد و یا اینکه به پدر ومادرش کمک کند خواسته خوب و ارزشمندی به نظر می رسد اما مشکل این خواسته به ظاهر خوب این است که یک تضاد عمیق با خودش دارد، در اکثر مواقع انتظار فرد و خواسته فرد از یک باور منفی و ضعیف ایجاد شده است!!! تعجب نکنید این نوع از ایده ها همگی ناشی از باورهای ضعیف کننده هستند!!!!
چون فردی که این ایده را می دهد توجه اش به سختی، فقر، مشکلات و بیماری در جهان است. فردی که توجه اش به افکار منفی است، ناخودآگاه باور دارد که بیمار زیاد است یا افراد فقریند ومحتاج. و فکر می کند او می تواند در زندگی دیگران تغییر ایجاد کند و جهان انگار کمبود هایی دارد که باید او جبران کند.
این نوع تفکرات در پشت خواسته ها تعادل لازم برای خلق خواسته ها را ایجاد نمی کند. خواسته فرد خوب است ولی باور پشت خواسته باور ضعیف کننده و منفی است وقتی این دو همسو نباشند بینشان تنش به وجود می آید و طبق قوانین جهان آرزوی این فرد برآورده نخواهد شد.
بحث دوم داشتن چنین آرزوهایی، ضعف فرد در باور به فراوانی نعمت است. اکثر افرادی که این ایده را دارند توجه شان را بر نیازها و کمبودهای جهان می گذارند و خب جهان هم به جای دادن خواسته و آرزوهایشان، نیازها و سختی ها و فقرهای بیشتری را وارد زندگی فرد می کند. اساس توجه به ناخواسته هایی شبیه به این ایده از کمبود فراوانی و احساس وجود ضعف در جهان نشات می گیرد که این باورها هم باورهای منفی و اشتباهی هستند که منجر به اتفاقات خوب نمی شود.
اگر فردی تمایل دارد به نعمت وثروت برسد باید از بین انواع مسیرهای موجود در جهان هستی مسیری را انتخاب کند که فرد را به سمت ثروت ونعمت ببرد و این مسیر نیازمند کنترل توجه و حفظ روحیه است، افرادی که توجه به سختی ها و مشکلات دارند و هدفشان حذف سختی هاست در مسیر ثروت قرار ندارند. و هر چقدر توجهشان به سختی ها باشد متاسفانه از خواسته شان دورتر خواهند شد. چون باورهایشان مشکل دارد.
با اینحال شاید سوال شود:
فردی وجود دارد که در اثر دیدن فقر در خانواده اش، ثروتمند شده یا در اثر مرگ عزیزش به علت کمبود امکانات، رفته ثروتمند شده و بیمارستان ساخته. اینها را چگونه توجبه می کنید؟ اینها هم خواسته شان ناشی از یک اتفاق ناخواسته و منفی است و توجه این افراد به آن اتفاق باعث شده تا رشد کننداست.
واقعیت این است که، این توجیه درست نیست. قانون جهان است که بارفتن در مسیر غلط نمی شود به نتیجه درست رسید، خیلی از افراد به علت مشکلاتشان دنبال زندگی بهتر می روند. فقط و فقط آنهایی اوضاعشان بهتر می شود که توجهشان بر روی خواسته باشد نه بر روی ناخواسته هایی مثل فقر، بیماری، بیسوادی و…. همه افراد ناموفق حداقل از دو باور کمبود نعمت و تمرکز بر ناخواسته رنج برده اند و به همین دلیل به نتیجه نرسیده اند.
سلام به همه عزیزان
ممنون بخاطر اینهمه اگاهی ناب وخاص شما دوستان عزیز که به قول استاد یه کتاب با ارزشه.من نمی خواستم کامنت بزارم ولی یه حسی همش میگه برو بنویس هر چی تو ذهنت هست که دقیقا وقتی آخرین فایل استاد رو دیدم که گفتن حتما بنویسین به خودم قول دادم که حتما مینویسم ودارم مینویسم.
با سلام خدمت استاد عزیز و تمامی دوستان هم فرکانس
باور های محدود کننده ای(تمزها) که درفرض سوال وجود دارند بنظر بنده شامل این موارد هستند:
۱-خود فرض سوال یک باور بسیار اشتباهه.که با جهان و خداوند وارد یک معامله مشروط بشی و اون اینکه اگر تو بدی منم میدم.این یعنی من ندارم.یعنی ارسال فرکانس نداشتن و فقر که طبق قانون نداشته های بیشتر و فقر رو جذب میکنه.
۲-اینکه باورداریم تنها در صورتی خداوند به ما میدهد که قول بدیم که ما هم بدهیم!این باور از ریشه غلط است.جهت جریان جهان بسمت خیر مطلق و فراوانی هست.ثروتهای بشمار خداودن بسمت ما سرازیر هستند.اگر نمیتونیم بهره مند بشیم بدلیل احساس عدم لیاقت در دریافت هست که خود این باعث میشه که ظرف وجودیمون کوچکتر بشه و نتونیم انقدر که میخواهیم دریافت کنیم.در حالی که ما ذر زیر باران نعمتهای خداوند قرار داریم و فقط باید اولا ظرفمون رو برعکس نگیریم(باورهامون رو درست کنیم)دوما ظرفمون رو بزرگ کنیم یا بهتره بگم ظرفیتمون رو یا ارزشمندیمون رو بیشتر کنیم.
۳-ما باید ببخشیم تا بتونیم دریافت کنیم .اونم بیتوقع نه به امید دریافت .بی منت و بی توقع ببخشیم.بدون انتظار جبران از جانب خداوند.در این سوال شرط قرار دادیم که تو بده تا من بدم.یعنی قانون رو برعکس کردیم.و این غلطه.قانون دهش بارش میگه بده بگیر….
ممنون از پاسخهای زیبای دیگر عزیزان.شاد و موفق و ثروتمند باشید.
با سلام
به نظر من تنها ترمزی که باعث میشه اینچنین قراردادی با خدا ببندیم و ببندند تنها بر می گرده به باور غلط در مورد لایق بودن افراد. به عبارتی من وقتی خودم رو لایق ثروت و فراوانی ندونم با خدای خودم وارد یک معامله خیالی میشوم و سعی می کنم با این معامله خیالی به خدا بگم تو به جای من تلاش کن پول و ثروت و موقعیت بده اونوقت ببین من چه جوری خرجش می کنم در راه تو!!! در حقیقت بی عرضگی خودمون رو در تلاش مکردن با این قرارداد و حرفها به ناخودآگاه و خودآگاهمون ثابت می کنیم!
وقتی من خودمو لایق ثروت و فراوانی ببینم هیچگاه کاری نمی کنم که دیگران حتی خدا از من با اینگونه به اصطلاح نیکوکاری و دستودلبازی راضی شود،بلکه چون ایمان دارم آنچه به دست آورده ام به خاطر تلاش و کوشش خودم بوده و بهایش را نیز پرداخته ام و همچنین ایمان دارم که خدا خودش خواسته من به اینجا برسم اون ثروت و نعمت رو در جهت دریتش به کار می برم. از طرفی باور دارم که اینگونه خرج کردن ها بی اعتقادی خالص به عدالت خداست. هر موقعبتی وقتی لیاقتش رو داشته باشند برای مردم فراهم میشود.
با سپاس
بنام یگانه خالق بی همتا
سلام خدمت استاد دوست داشتنی و هم خانواده های گل !!?
خیلی خدا رو شکر میکنم که در این مسیر زیبا هستم و هر روز خدا رو شکر آگاهی هام بیشتر میشه .
این سوال بی نظیر و فوق العاده بود و کلی باور مخفی رو نشون داد !! باورهای غیر درستی که به قول استاد فضیلت هم محسوب میشدن تازه !!
من این موضوع رو کاملا قبول دارم و خودم بارها این کارو کردم ، حتی یه بار به خدا پیشنهاد ۵۰- ۵۰ دادم !!?? که جواب که نداد هیچ ، بدترم شد !!?
و الان که فکر کردم در مورد این مسأله باورهای زیر به ذهنم رسید .
اول اینکه این نوع تفکر صد در صد تمرکز بر نداشته ها بود ، هم برای خودم و هم برای دیگران ، و نتیجه تمرکز بر نداشته ها و ناخواسته ها رو الان خدا رو شکر همه میدونیم .
دوم اینکه این نوع تفکر یعنی من لیاقت دریافت اون خواسته رو برای خودم ندارم و چون این رو‌میدونم به خدا میگم بهم بده که من بخشی رو در راه تو خرج کنم و بخشی رو هم خودم استفاده کنم ،
سوم اینکه بنظرم این نوع فکر یه جورایی راه مشخص کردن برای خداست و خدا به هرکس و به هر طریقی که خودش صلاح میدونه طبق ارتعاش همون شخص می‌رسونه ، در مورد این موضوع یه مثالی بزنم که برای همین امروزه ، یه درآمدی داشتم امروز خدا رو شکر و خواستم که عشریه اون رو پرداخت کنم ، یه بنده خدایی از قبل تو ذهنم بود و وقتی رفتم جلوی عابر که مبلغ رو به کارتش و بصورت ناشناس بزنم ، هر کاری کردم تراکنش انجام نشد ، خیلی امتحان کردم و جواب نداد ، همون موقع تسلیم شدم و گفتم خدایا خودت برسون به هرکی که صلاحه ، چند ساعت بعد اصلا موضوع یادم نبود ، یه نفر رو دیدم و یه ندایی گفت بدش به این آقا ، باور کنید انگار که از خدا خواسته بود و منتظرش بود !!! خدایا شکرت به خاطر این قوانین زیبا !،،?
چهارم اینکه اینکار یه نوع دلسوزی برای بقیه است و دلسوزی و ترحم الان طبق قانون فهمیدم که ارتعاش درستی نیست و نتیجه ارتعاش بد ، اتفاقات بده .
پنجم اینکه ما با این نوع نگرش ، خدا رو موجودی احساسی و واکنش گرا و مثل انسانها می‌بینیم و میخوایم با اینکار خدا رو احساساتی کنیم و یه چیزی ازش بگیریم ، در صورتی که خواستن و دریافت کردن در این دنیا بسیار سادست و نیازی به این جنگولک بازیا نداره !،?
و در آخر اینکه این بنظرم یه جورایی گرو‌کشی و گول زدن خداست .
خیلی خوشحالم که تو این فضا هستم و نگرشم به جهان تغییر کرده ، خدا رو شکر میکنم که من رو به این مسیر هدایت کرد و آقای عباسمنش ممنون به خاطر نفس حقت و ممنون به خاطر آرمان زیبات و ممنون به خاطرات زحماتت !!
همگی شاد ، پیروز و سعادتمند !!???