اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
سلام عرض ادب من هدایتی آمدم به این فایل خدایاشکرت امروز وزی بودکه من چندروزه به خداگفته بودم من چندماه دارم روخودم کارمی کنم چندین دوره دارم چراچیزی پایدارنیست میشد توهفته 50ملیونم می‌ساختم ولی بعدش قدمیشد والان که دارم این کامنت مینویسم توکارت هزارتومن است ولی به الله یکتا حال من عالی است تااین اولین باورمخرب راخدادیروزرفتم کارت خوانم رابگیرم که خراب شده بود به بنده خدا فتم من فکرمیکنم شماپول الکی گرفتی کارت خون من خراب نبوده ای جان این اولین زنگ گفت مصیب تاتوباورداری که دنیاپراز آدمهای ناصادق کلاه برداره خوب پدربیامرز توهمین مدارهستی وگفتم خدایاشکرت وگفتم اشکال نداره اگه سرم هم کلاه رفته خودم به وجودش آوردم این اولین باور وشروع کردم ازهمون لحظه توذهنم گفتن که دنیا پرازادمهای عالی صادق ومهربان وووو اینم بگم آغا باورها بانشخارذهنی درست میشن باهمین هم باید عوض بشن خداراشاکرم برای این آگاهی خوب بعدیش پاشنه آشیل خیلی خطرناک هممون فکرکنم هست باورکمبودهست خیلی ریشه داره البته اون باوراولی هم ازباورکمبوده آغا امروز همش شروع کردم به این نشخارهای ذهنی که آغا دنیافراوان است برای روح من که خداست همچی موجود فزونی فراوانی وبراذهنم همچی کم است بچها به الله یکتا قسم نمیگم معامله کردم ولی ازصبی اینقدر وشی من زنگ خورد. وبازدید ملک داشتم که اصلا دیگه گفتم بابا این نشانه است این وعده است همین مسیرراادامه بده حالا باورهای که هی به خودم میگفتم آغا کارمن ارزشمنده محصول من خیلی ارزش منده من انسان خلاقی هستم دنیاپرازفراوانی است ویه باورمخرب دیگه اینه مابخواهیم تمرکزکنیم که ازبقیه جلوبزنیم که اینم ممنون جلسه 17روانشناسیم آغا باران رحمت الاهی درحال باریدن است مصیب توتمرکزت روخودت باشه بله من پاشنه آشیل فقط باورکمبودهست وسلام واینکه دنیاپرازادم کلاه برداره دقیقا من درهمین مداری دم ازخداوند ممنونم وشاکرم آغا یه کلام باورها فقط فقط باید بانشخارکردن درذهن هرلحظه واین مسیربایدبریم تابشه باور قتی شدمیشه نتایج پایدار وانشالله من درمدت فراوانی قرابگیرم وبیام نتیجه رابگم
باسلام خدمت استادعزیزم ودوستان هم فرکانسی اولین باوری که دروجودمن ریشه زده بوداین باوربودکه من روی خودم واطرافیانم خیلی حساب میکردم وبعدفهمیدم که باید روی خدای خودم حساب باز کنم ودومین باوری که دروجودمن بودباورفراوانی وسومین باورترس ازمهاجرت وزندگی دریک شهردیگربود باتشکرازدوستان
کسی که اینطور فکر می کنه به نظرم باورهای زیر رو داره :
1- احساس گناه برای ثروتمند شدن(اینکه پول کثیفه و ثروتمندان آدم های خوبی نیستند و … ) داره و می خواد با بخشش به دیگران ثروتمند شدن خودش رو توجیه کنه .
2- احساس می کنه که باید حتماً یه چیزی به خدا بدی تا خدا بهت یه چیزی بده و این رو در نظر نداره که رزاقه ، خداوند وهابه و از فضلش پول و ثروت و نعت و … میده
3- طبق مورد دوم به قانون فراوانی اعتقاد نداره
4- باور اینکه اگر به فقرا کمک نکنی ثروتمند نمی شی
5- تمرکز بر روی فقر و فقرا
6- باور اینکه حتماً باید پولدار بشی بعد بتونی ببخشی در صورتی که میشه از هر قدر که درآمد و دارایی دارید ببخشید
7- اینکه فکر می کنه برای درخواست از خدا باید شرط انجام کاری رو قبول کنه و به این باور نداره که خداوند بدون هیچ شرطی بهش می بخشه . فقط کافیه که به خدا ایمان داشته باشی
8- احساس عدم لیاقت برای بدست آوردن ثروت می کند و با این شرط می خواهد خود را لایق نشان بدهد .
آرزوی موفقیت و سلامتی و شادی و آرامش و ثروت براب همه شما عزیزان دارم
باور اشتباه اول: حس ثروتمندی بهم نمیده در صورتیکه اگر حس ثروتمندی داشته باشم با اون پول کمی هم که داشته باشم میبخشم
باور اشتباه دوم:خدا را هیچ کاره میدونم و خودمو همه کاره میدونم و فکر میکنم خدا فقط باید منو به ثروت برسونه در صورتی که خدا اگر بخواد بده به همه ثروت میده طبق ارتعاشات و فرکانس ها و باورهاشون حتی به اونهایی که ما فکر می کنیم هیشه فقیرن
باور اشتباه سوم: انگار باید حتما برا خدا شرط بزارم تا بهم مال و منال بده و دنیا را پر از کمبود میبینم در صورتی به هر کسی به اندازه لیاقتهاش ثروت میده
باور اشتباه چهارم: چون به فقر اون هایی که ثروتمند نیستن توجه میکنم نمیتونم به ثروت توجه کنم
باور اشتباه پنجم:خودمو لایق ثروت نمیدونم و نمیتونم پولو برا خودم نگه دارم و حتما باید یه عامل بیرونی باشه تا بتونم پولمو حفظ کنم یعنی اگر این بخشش نکنم پولم از دستم میره خودم توانایی حفظ پولمو ندارم خودم ناتوانم در پولدار شدن
باور اشتباه ششم: فکر میکنم این خواسته جز محالات و پس برای خدا هم باید جز محالات باشه خداوند را صعیف و ناتوان می بینم
درود بر همه عزیزان گروه تحقیقاتی عباس منش و استاد عزیز
بیشترین ترمزی که سالیان سال است با آن درگیر هستم باور کمبود فراوانی و ثروت است. هر پولی را که می خواهم خرج‌کنم ترس دارم و مقاومت شدیدی در هزینه کردن دارم
به محض اینکه کسی از من درخواست پول می کند خواه همسرم باشد یا مادرم و یا دیگران احساس بدی در درونم ایجاد می شود و می ترسم که با هزینه کردن ام پول ام تمام شود با اینکه در آمد خوبی هم دارم ولی این ترس سالیان سال است که همراهم است
ترمز بعدی عدم لیاقت است . وقتی که در آمدم کمی بیشتر می شود چیزی در درون ام مدام نجوا می کند که منتظر اتفاق بدی باش چون تو لیاقت درآمد بیشتر را نداری و تقریبا در آمدم در همان سطح می ماند
ترمز بعدی عدم بخشش اطرافیان مخصوصا پدر و مادر و نزدیکان همسرم است که در‌گذشته رابطه خوبی با آنها نداشتم و هر‌چند رابطه های مان بهتر شده است و سال‌های با هم رفت و آمد داریم چون آنها در فرکانس بیماری و شکایت و انتقاد هستند اصلا میلی برای رفت و آمد با آنها ندارم و خیلی دیر به دیدن آنها می روم ولی هنوز احساس خوبی به آنها ندارم
ترمز بعدی نجواهای مدام ذهن م است که انرژی بسیار زیادی از من می گیرد
ترمز بعدی هم حرف مردم و تایید گرفتن آنها در همه زمینه های زندگی ام است که بسیار بسیار زیاد تمرین ذهنی بالایی می خواهد تا با کار‌کردن روی خودم این موانع و ترمزها را شناسایی و با ایجاد باورهای جدیدی راهی برای عبور از آنها خلق کنم و خدا را شکر در تمام این ترمزها درحال کار کردن بر روی ذهن ام هستم و نتایج بی نظیری هم بدست آوردم
از همه دوستان به خاطر جواب های بی نظیرشان سپاسگزارم
راستش وقتی شما این سؤال رو پرسیدید قبلش اصلا من نمیدونستم موضوع مهمی باشه. ولی هرچی فک کردم هم یادم نیومد که این چنین درخواستی کرده باشم.
من فک میکنم این شکل درخواست میتونه از باور های مختلفی نشأت بگیره.
اول اینکه این باور وجود داره که حتما باید چیزی بدهم تا ثروت گیرم بیاد.
چون ذهن اینو دوست نداره که بخشش بزرگی داشته باشه این را پس میزنه.
از یه طرف ذهن در برابر بخشش مشکل داره از یه طرف برای اینکه به ثروت برسه دوست داریم اونو متقاعد میکنیم که یه چیزایی ببخشیم. اینها در تضاد با هم هستند.
دوم میتونه در ذهن فرد اینگونه باشه ثروت چیز بدی هست و معنوی نیست، فقط با این کار میتونیم بهش برسیم، با بخشیدن زیادش.
سوم اینکه شاید در ذهن افرادی که این طور درخواست میکنن این باشه که خدایا تو به من پول بده من طمع ندارم.. من از اون آدم خوباش هستم که می بخشه که بنده نزدیکت هست. من آدم دست و دل بازی هستم.
امیدوارم که براتون مفید بوده باشه اگه چیزای دیگه ای بهم الهام شد میام مینویسم.
به نظر من این طرز درخواست در اولین وحله از عدم عزت نفس میاد چرا که نشون میده ما میترسیم از اینکه خدا نخواد و به ما نده میترسیم از اینکه لیاقت داشتن ثروت زیاد رو نداشته باشیم و میخوایم اینجور شرطی رو با خدا بزاریم که درسته که من لیاقتش رو ندارم ولی تو به من ثروت بده من هم در ازای اون برات فلان کار رو میکنم(ساختن مدرسه،کمک به دیگران و …) در حالی که اصلا به این توجه نمیکنیم که مگه خدا خودش نمیتونه به همون دیگران کمک کنه یا بیماران سرطانی رو درمان کنه اصلا مگه حتی اگه ما ثروت داشته باشیم آیا وظیفه ما هست که همچین کارایی بکنیم یا مگه اصلا قدرت اینو داریم که مثلا سرطان رو ریشه کن کنیم یا سرطان یک نفر رو درمان کنیم
خداوند عادله و قوانین عادلانه ای بر دنیا وضع کرده اگر این رو قبول داریم پس میدونیم که فردی که سرطان داره خودش باعث شده سرطان بگیره و خودش هم میتونه سرطانش رو درمان کنه. اون کسی که پول نداره و فقیره خودش باعث شده فقیر بشه و خودش هم میتونه فقرش رو به ثروت تبدیل کنه
حتی اگر از جنبه دیگه ای به قضیه نگاه کنیم در واقع با چنین درخواستی از خداوند داریم میگیم، من که پول و ثروت رو برای خودم نمیخوام برای این میخوام که به دیگران کمک کنم یا به هر چیزی غیر از خودم کمک کنم و این در شرایطی هست که طبق قانون عادلانه خداوند هر کسی مسئولیت خودش رو به گردن داره و ما نمیتونیم به کسی خیر برسونیم یا شر برسونیم و اگر طرف مقابل خودش باورهای مناسب داشته باشه میتونه زندگیش رو به دلخواه خودش بسازه و ما هم چون ثروت رو برای خودمون نمیخواستیم و برای دیگران و دیگر مصارف میخواستیم پس به ما داده نمیشه
پس اگر ما عدالت خدا رو قبول داریم و باور داشته باشیم که هر کسی و هر چیزی دقیقا در جای خودش قرار داره و هر کسی که از وضعیت خودش راضی نیست میتونه و قدرت اینو داره که وضعیت خودش رو تغییر بده و اگر خودش نخواد نه ما و نه هیچکس دیگه ای نمیتونه بهش کمک کنه، اون وقت خواسته ما به سمت و سوی خودمون برمیگرده اونوقت درخواستمون اینه که خدایا بهم ثروت بده چون میخوام از این فرصتی که در این دنیا بهم دادی لذت ببرم چون میخوام از نعمتهای فراوانی که آفریدی استفاده کنم و به اون فرد نیازمند نشون بدم که اگر من تونستم پس تو هم میتونی. اون وقت اگر خودش بخواد خدا و در واقع قانونی که خدا وضع کرده بهش کمک میکنه- چه به وسیله من چه به وسیله هر شخص یا چیزی دیگه ای
همه ما در این دنیا در محضر خداوند و تحت تعلیم او هستیم. هر سختی و یا راحتی که به هر کس می رسد به دست خود او رقم زده شده. وقتی ما به سختی گرفتار می شویم، این پیامی است از طرف خدا، یعنی بنده من داری اشتباه میکنی، به قول حافظ
“پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا فی بعدها عذاب فی قربها السلامه”
پس سلامت و راحتی در نزدیکی به خداوند و سختی و رنج در دوری از او به سراغ انسان می آید.
حالا من از روی ظاهر به زندگی کسی نگاه میکنم و اون آدم رو مستحق دریافت کمک می دونم و خودم رو ملزم می کنم که بهش کمک کنم ولی اگر کمک کردن من به اون شخص مغایر با خواست خدا باشه کار من به تاخیر می افتد. یعنی من از خدا میخوام که به من ثروت بده تا بتونم به اون شخص کمک کنم ولی اون شخص باید تو اون سختی بمونه تا متوجه اشتباه خودش بشه، پس خواسته من با خواسته خداوند مغایرت پیدا میکنه و این دلیل به تاخیر افتادن دریافت من میشه.
پس ما برای کمک کردن به دیگران باید از خداوند هدایت بطلبیم تا کسی رو که واقعا احتیاج به کمک ما داره رو بهمون نشون بده و کمک ما از روی احساسات ممکن هست که به نفع اون شخص نباشه.
سلام به همه،فک میکنم این شرط و همه ی ما با خدا بسته باشیم مخصوصن خودم که خیلی قبلنا ازش استفادع میکردم مخصوصا مواقعی که از خودم مطمئن نبودم مثل وقتایی که کار اشتباهی میکردم میدونستم کارم اشتباهه و کاریه که من مرتکب شدم ولی باز به خدا میگفتم که اگه کسی متوجه نشه اگه یه کاری کنی که مشتم باز نشه اینکارو میکنم و اون کارو بنده ی خوبی میشم و از این قبیب حرفا که همه میدونم تکرارش کردم ترمز اول من به خودم اعتماد نداشتم،از طرفی به خدا هم شک داشتم چطور ممکنه کار اشتباهی انجام بدی و تاوانشو ندی پس بی عدالتی بی قانونی هم شامل این ترمز میشه بعد اینکه در مورد ثروت خب خدا خوذش بهتر میدونه چطوری از چه طریقی همه ی اینکارای خیری که من براش شرط میذارمو انجام بده چه لزومی داره من شرط بزام براش بهش یاداوری کنم خدا خودش به همه چی خیلی بهتر اگاهه این یه ترمزه دیگه از عدم اعتماد بخدا بعدم مگع ثروت بده؟ ثروت خیلی خوبه تنها راه معنویه پس چرا شرط بزاریم واسه خدا رک و راست خدایا منو ثروت مند کن به من ارزانی بدار خدا خیلی راحت متوجه حرف دل ما میشه پس چرا خودمونو گول میزنیم میخوایم خدارو بپیچونیم؟ اون به همه چی اگاهه اول و اخر و میدونه،این شرط و صحبتا واسه چی اخه،در اخر اینکه خدا خیلی مهربون تر از این حرفاست که ما بخواییم اصل حرفمونو اینطوری بپیچونیم با خودمون در صلح و روراستی باشیم خیلی بهترع تا اینکه بخواییم خودمونو گول بزنیم.موفق باشید
من هم تا چند وقت پیش درخواستم رو به همین صورت به خدا می گفتم البته ته دلم یجورایی بود این مدت که بیشتر فکر کردم دیدم
اینکه ما برای خدا شرط میذاریم
اول نشانه عدم ایمان و اطمینان واقعی به رحمت خدا ست.
و اینکه شک داریم ؛
که اجیب دعوه داع اذا دعان اتفاق می افته ،
که خدا مالک تمام خزائن آسمانها وزمین است،
که من لیاقت دریافت پاسخ درخواستم رو دارم،
که اگر من پول بدست بیارم حتما بخشش میکنم درصورتیکه اگر من ببخشم بدست میارم ،
که پاسخ به حال درون (فرکانس) من بستگی داره ،
که این شرط گذاشتنه از روی ترس از نرسیدن به خواسته هست و از جانب شیطان ،
که من می خواهم خدا رو در معذورات اخلاقی قرار بدم درصورتیکه پاسخ خدا از روی احساسات نیست بلکه از روی فرکانس ارسالی ماست،
که من هنوز باورم نشده اگر از خدا خالصانه و از روی اعتقاد به ربوبیت او بخواهم به من میدهد.
و من هنوز به خودم اعتماد ندارم و احساس خوبی در مورد شایستگی خودم ندارم
استاد عزیز خیلی ممنونم از طرح این سوال اول خیلی برام مبهم بود
که مگر چه اشکالی داره ما اینجوری درخواست کنیم ولی بعد از اینکه خودم رو مجبور کردم به تفکر این همه بی ایمانی و باورهای اشتباه رو پیدا کردم براتون بهترینها رو آرزو دارم در پناه حق باشید .
سلام عرض ادب من هدایتی آمدم به این فایل خدایاشکرت امروز وزی بودکه من چندروزه به خداگفته بودم من چندماه دارم روخودم کارمی کنم چندین دوره دارم چراچیزی پایدارنیست میشد توهفته 50ملیونم می‌ساختم ولی بعدش قدمیشد والان که دارم این کامنت مینویسم توکارت هزارتومن است ولی به الله یکتا حال من عالی است تااین اولین باورمخرب راخدادیروزرفتم کارت خوانم رابگیرم که خراب شده بود به بنده خدا فتم من فکرمیکنم شماپول الکی گرفتی کارت خون من خراب نبوده ای جان این اولین زنگ گفت مصیب تاتوباورداری که دنیاپراز آدمهای ناصادق کلاه برداره خوب پدربیامرز توهمین مدارهستی وگفتم خدایاشکرت وگفتم اشکال نداره اگه سرم هم کلاه رفته خودم به وجودش آوردم این اولین باور وشروع کردم ازهمون لحظه توذهنم گفتن که دنیا پرازادمهای عالی صادق ومهربان وووو اینم بگم آغا باورها بانشخارذهنی درست میشن باهمین هم باید عوض بشن خداراشاکرم برای این آگاهی خوب بعدیش پاشنه آشیل خیلی خطرناک هممون فکرکنم هست باورکمبودهست خیلی ریشه داره البته اون باوراولی هم ازباورکمبوده آغا امروز همش شروع کردم به این نشخارهای ذهنی که آغا دنیافراوان است برای روح من که خداست همچی موجود فزونی فراوانی وبراذهنم همچی کم است بچها به الله یکتا قسم نمیگم معامله کردم ولی ازصبی اینقدر وشی من زنگ خورد. وبازدید ملک داشتم که اصلا دیگه گفتم بابا این نشانه است این وعده است همین مسیرراادامه بده حالا باورهای که هی به خودم میگفتم آغا کارمن ارزشمنده محصول من خیلی ارزش منده من انسان خلاقی هستم دنیاپرازفراوانی است ویه باورمخرب دیگه اینه مابخواهیم تمرکزکنیم که ازبقیه جلوبزنیم که اینم ممنون جلسه 17روانشناسیم آغا باران رحمت الاهی درحال باریدن است مصیب توتمرکزت روخودت باشه بله من پاشنه آشیل فقط باورکمبودهست وسلام واینکه دنیاپرازادم کلاه برداره دقیقا من درهمین مداری دم ازخداوند ممنونم وشاکرم آغا یه کلام باورها فقط فقط باید بانشخارکردن درذهن هرلحظه واین مسیربایدبریم تابشه باور قتی شدمیشه نتایج پایدار وانشالله من درمدت فراوانی قرابگیرم وبیام نتیجه رابگم
باسلام خدمت استادعزیزم ودوستان هم فرکانسی اولین باوری که دروجودمن ریشه زده بوداین باوربودکه من روی خودم واطرافیانم خیلی حساب میکردم وبعدفهمیدم که باید روی خدای خودم حساب باز کنم ودومین باوری که دروجودمن بودباورفراوانی وسومین باورترس ازمهاجرت وزندگی دریک شهردیگربود باتشکرازدوستان
سلام به استاد عزیز و دوستان و هم فرکانسی های عزیز
کسی که اینطور فکر می کنه به نظرم باورهای زیر رو داره :
1- احساس گناه برای ثروتمند شدن(اینکه پول کثیفه و ثروتمندان آدم های خوبی نیستند و … ) داره و می خواد با بخشش به دیگران ثروتمند شدن خودش رو توجیه کنه .
2- احساس می کنه که باید حتماً یه چیزی به خدا بدی تا خدا بهت یه چیزی بده و این رو در نظر نداره که رزاقه ، خداوند وهابه و از فضلش پول و ثروت و نعت و … میده
3- طبق مورد دوم به قانون فراوانی اعتقاد نداره
4- باور اینکه اگر به فقرا کمک نکنی ثروتمند نمی شی
5- تمرکز بر روی فقر و فقرا
6- باور اینکه حتماً باید پولدار بشی بعد بتونی ببخشی در صورتی که میشه از هر قدر که درآمد و دارایی دارید ببخشید
7- اینکه فکر می کنه برای درخواست از خدا باید شرط انجام کاری رو قبول کنه و به این باور نداره که خداوند بدون هیچ شرطی بهش می بخشه . فقط کافیه که به خدا ایمان داشته باشی
8- احساس عدم لیاقت برای بدست آوردن ثروت می کند و با این شرط می خواهد خود را لایق نشان بدهد .
آرزوی موفقیت و سلامتی و شادی و آرامش و ثروت براب همه شما عزیزان دارم
باور اشتباه اول: حس ثروتمندی بهم نمیده در صورتیکه اگر حس ثروتمندی داشته باشم با اون پول کمی هم که داشته باشم میبخشم
باور اشتباه دوم:خدا را هیچ کاره میدونم و خودمو همه کاره میدونم و فکر میکنم خدا فقط باید منو به ثروت برسونه در صورتی که خدا اگر بخواد بده به همه ثروت میده طبق ارتعاشات و فرکانس ها و باورهاشون حتی به اونهایی که ما فکر می کنیم هیشه فقیرن
باور اشتباه سوم: انگار باید حتما برا خدا شرط بزارم تا بهم مال و منال بده و دنیا را پر از کمبود میبینم در صورتی به هر کسی به اندازه لیاقتهاش ثروت میده
باور اشتباه چهارم: چون به فقر اون هایی که ثروتمند نیستن توجه میکنم نمیتونم به ثروت توجه کنم
باور اشتباه پنجم:خودمو لایق ثروت نمیدونم و نمیتونم پولو برا خودم نگه دارم و حتما باید یه عامل بیرونی باشه تا بتونم پولمو حفظ کنم یعنی اگر این بخشش نکنم پولم از دستم میره خودم توانایی حفظ پولمو ندارم خودم ناتوانم در پولدار شدن
باور اشتباه ششم: فکر میکنم این خواسته جز محالات و پس برای خدا هم باید جز محالات باشه خداوند را صعیف و ناتوان می بینم
درود بر همه عزیزان گروه تحقیقاتی عباس منش و استاد عزیز
بیشترین ترمزی که سالیان سال است با آن درگیر هستم باور کمبود فراوانی و ثروت است. هر پولی را که می خواهم خرج‌کنم ترس دارم و مقاومت شدیدی در هزینه کردن دارم
به محض اینکه کسی از من درخواست پول می کند خواه همسرم باشد یا مادرم و یا دیگران احساس بدی در درونم ایجاد می شود و می ترسم که با هزینه کردن ام پول ام تمام شود با اینکه در آمد خوبی هم دارم ولی این ترس سالیان سال است که همراهم است
ترمز بعدی عدم لیاقت است . وقتی که در آمدم کمی بیشتر می شود چیزی در درون ام مدام نجوا می کند که منتظر اتفاق بدی باش چون تو لیاقت درآمد بیشتر را نداری و تقریبا در آمدم در همان سطح می ماند
ترمز بعدی عدم بخشش اطرافیان مخصوصا پدر و مادر و نزدیکان همسرم است که در‌گذشته رابطه خوبی با آنها نداشتم و هر‌چند رابطه های مان بهتر شده است و سال‌های با هم رفت و آمد داریم چون آنها در فرکانس بیماری و شکایت و انتقاد هستند اصلا میلی برای رفت و آمد با آنها ندارم و خیلی دیر به دیدن آنها می روم ولی هنوز احساس خوبی به آنها ندارم
ترمز بعدی نجواهای مدام ذهن م است که انرژی بسیار زیادی از من می گیرد
ترمز بعدی هم حرف مردم و تایید گرفتن آنها در همه زمینه های زندگی ام است که بسیار بسیار زیاد تمرین ذهنی بالایی می خواهد تا با کار‌کردن روی خودم این موانع و ترمزها را شناسایی و با ایجاد باورهای جدیدی راهی برای عبور از آنها خلق کنم و خدا را شکر در تمام این ترمزها درحال کار کردن بر روی ذهن ام هستم و نتایج بی نظیری هم بدست آوردم
از همه دوستان به خاطر جواب های بی نظیرشان سپاسگزارم
یا حق
سلام خدمت استاد عزیزم و همه دوستان.
راستش وقتی شما این سؤال رو پرسیدید قبلش اصلا من نمیدونستم موضوع مهمی باشه. ولی هرچی فک کردم هم یادم نیومد که این چنین درخواستی کرده باشم.
من فک میکنم این شکل درخواست میتونه از باور های مختلفی نشأت بگیره.
اول اینکه این باور وجود داره که حتما باید چیزی بدهم تا ثروت گیرم بیاد.
چون ذهن اینو دوست نداره که بخشش بزرگی داشته باشه این را پس میزنه.
از یه طرف ذهن در برابر بخشش مشکل داره از یه طرف برای اینکه به ثروت برسه دوست داریم اونو متقاعد میکنیم که یه چیزایی ببخشیم. اینها در تضاد با هم هستند.
دوم میتونه در ذهن فرد اینگونه باشه ثروت چیز بدی هست و معنوی نیست، فقط با این کار میتونیم بهش برسیم، با بخشیدن زیادش.
سوم اینکه شاید در ذهن افرادی که این طور درخواست میکنن این باشه که خدایا تو به من پول بده من طمع ندارم.. من از اون آدم خوباش هستم که می بخشه که بنده نزدیکت هست. من آدم دست و دل بازی هستم.
امیدوارم که براتون مفید بوده باشه اگه چیزای دیگه ای بهم الهام شد میام مینویسم.
دوستون دارم??
به نظر من این طرز درخواست در اولین وحله از عدم عزت نفس میاد چرا که نشون میده ما میترسیم از اینکه خدا نخواد و به ما نده میترسیم از اینکه لیاقت داشتن ثروت زیاد رو نداشته باشیم و میخوایم اینجور شرطی رو با خدا بزاریم که درسته که من لیاقتش رو ندارم ولی تو به من ثروت بده من هم در ازای اون برات فلان کار رو میکنم(ساختن مدرسه،کمک به دیگران و …) در حالی که اصلا به این توجه نمیکنیم که مگه خدا خودش نمیتونه به همون دیگران کمک کنه یا بیماران سرطانی رو درمان کنه اصلا مگه حتی اگه ما ثروت داشته باشیم آیا وظیفه ما هست که همچین کارایی بکنیم یا مگه اصلا قدرت اینو داریم که مثلا سرطان رو ریشه کن کنیم یا سرطان یک نفر رو درمان کنیم
خداوند عادله و قوانین عادلانه ای بر دنیا وضع کرده اگر این رو قبول داریم پس میدونیم که فردی که سرطان داره خودش باعث شده سرطان بگیره و خودش هم میتونه سرطانش رو درمان کنه. اون کسی که پول نداره و فقیره خودش باعث شده فقیر بشه و خودش هم میتونه فقرش رو به ثروت تبدیل کنه
حتی اگر از جنبه دیگه ای به قضیه نگاه کنیم در واقع با چنین درخواستی از خداوند داریم میگیم، من که پول و ثروت رو برای خودم نمیخوام برای این میخوام که به دیگران کمک کنم یا به هر چیزی غیر از خودم کمک کنم و این در شرایطی هست که طبق قانون عادلانه خداوند هر کسی مسئولیت خودش رو به گردن داره و ما نمیتونیم به کسی خیر برسونیم یا شر برسونیم و اگر طرف مقابل خودش باورهای مناسب داشته باشه میتونه زندگیش رو به دلخواه خودش بسازه و ما هم چون ثروت رو برای خودمون نمیخواستیم و برای دیگران و دیگر مصارف میخواستیم پس به ما داده نمیشه
پس اگر ما عدالت خدا رو قبول داریم و باور داشته باشیم که هر کسی و هر چیزی دقیقا در جای خودش قرار داره و هر کسی که از وضعیت خودش راضی نیست میتونه و قدرت اینو داره که وضعیت خودش رو تغییر بده و اگر خودش نخواد نه ما و نه هیچکس دیگه ای نمیتونه بهش کمک کنه، اون وقت خواسته ما به سمت و سوی خودمون برمیگرده اونوقت درخواستمون اینه که خدایا بهم ثروت بده چون میخوام از این فرصتی که در این دنیا بهم دادی لذت ببرم چون میخوام از نعمتهای فراوانی که آفریدی استفاده کنم و به اون فرد نیازمند نشون بدم که اگر من تونستم پس تو هم میتونی. اون وقت اگر خودش بخواد خدا و در واقع قانونی که خدا وضع کرده بهش کمک میکنه- چه به وسیله من چه به وسیله هر شخص یا چیزی دیگه ای
سلام به همه دوستان،
همه ما در این دنیا در محضر خداوند و تحت تعلیم او هستیم. هر سختی و یا راحتی که به هر کس می رسد به دست خود او رقم زده شده. وقتی ما به سختی گرفتار می شویم، این پیامی است از طرف خدا، یعنی بنده من داری اشتباه میکنی، به قول حافظ
“پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا فی بعدها عذاب فی قربها السلامه”
پس سلامت و راحتی در نزدیکی به خداوند و سختی و رنج در دوری از او به سراغ انسان می آید.
حالا من از روی ظاهر به زندگی کسی نگاه میکنم و اون آدم رو مستحق دریافت کمک می دونم و خودم رو ملزم می کنم که بهش کمک کنم ولی اگر کمک کردن من به اون شخص مغایر با خواست خدا باشه کار من به تاخیر می افتد. یعنی من از خدا میخوام که به من ثروت بده تا بتونم به اون شخص کمک کنم ولی اون شخص باید تو اون سختی بمونه تا متوجه اشتباه خودش بشه، پس خواسته من با خواسته خداوند مغایرت پیدا میکنه و این دلیل به تاخیر افتادن دریافت من میشه.
پس ما برای کمک کردن به دیگران باید از خداوند هدایت بطلبیم تا کسی رو که واقعا احتیاج به کمک ما داره رو بهمون نشون بده و کمک ما از روی احساسات ممکن هست که به نفع اون شخص نباشه.
سلام به همه،فک میکنم این شرط و همه ی ما با خدا بسته باشیم مخصوصن خودم که خیلی قبلنا ازش استفادع میکردم مخصوصا مواقعی که از خودم مطمئن نبودم مثل وقتایی که کار اشتباهی میکردم میدونستم کارم اشتباهه و کاریه که من مرتکب شدم ولی باز به خدا میگفتم که اگه کسی متوجه نشه اگه یه کاری کنی که مشتم باز نشه اینکارو میکنم و اون کارو بنده ی خوبی میشم و از این قبیب حرفا که همه میدونم تکرارش کردم ترمز اول من به خودم اعتماد نداشتم،از طرفی به خدا هم شک داشتم چطور ممکنه کار اشتباهی انجام بدی و تاوانشو ندی پس بی عدالتی بی قانونی هم شامل این ترمز میشه بعد اینکه در مورد ثروت خب خدا خوذش بهتر میدونه چطوری از چه طریقی همه ی اینکارای خیری که من براش شرط میذارمو انجام بده چه لزومی داره من شرط بزام براش بهش یاداوری کنم خدا خودش به همه چی خیلی بهتر اگاهه این یه ترمزه دیگه از عدم اعتماد بخدا بعدم مگع ثروت بده؟ ثروت خیلی خوبه تنها راه معنویه پس چرا شرط بزاریم واسه خدا رک و راست خدایا منو ثروت مند کن به من ارزانی بدار خدا خیلی راحت متوجه حرف دل ما میشه پس چرا خودمونو گول میزنیم میخوایم خدارو بپیچونیم؟ اون به همه چی اگاهه اول و اخر و میدونه،این شرط و صحبتا واسه چی اخه،در اخر اینکه خدا خیلی مهربون تر از این حرفاست که ما بخواییم اصل حرفمونو اینطوری بپیچونیم با خودمون در صلح و روراستی باشیم خیلی بهترع تا اینکه بخواییم خودمونو گول بزنیم.موفق باشید
سلام
به استاد عزیز و دوستان گرامی
من هم تا چند وقت پیش درخواستم رو به همین صورت به خدا می گفتم البته ته دلم یجورایی بود این مدت که بیشتر فکر کردم دیدم
اینکه ما برای خدا شرط میذاریم
اول نشانه عدم ایمان و اطمینان واقعی به رحمت خدا ست.
و اینکه شک داریم ؛
که اجیب دعوه داع اذا دعان اتفاق می افته ،
که خدا مالک تمام خزائن آسمانها وزمین است،
که من لیاقت دریافت پاسخ درخواستم رو دارم،
که اگر من پول بدست بیارم حتما بخشش میکنم درصورتیکه اگر من ببخشم بدست میارم ،
که پاسخ به حال درون (فرکانس) من بستگی داره ،
که این شرط گذاشتنه از روی ترس از نرسیدن به خواسته هست و از جانب شیطان ،
که من می خواهم خدا رو در معذورات اخلاقی قرار بدم درصورتیکه پاسخ خدا از روی احساسات نیست بلکه از روی فرکانس ارسالی ماست،
که من هنوز باورم نشده اگر از خدا خالصانه و از روی اعتقاد به ربوبیت او بخواهم به من میدهد.
و من هنوز به خودم اعتماد ندارم و احساس خوبی در مورد شایستگی خودم ندارم
استاد عزیز خیلی ممنونم از طرح این سوال اول خیلی برام مبهم بود
که مگر چه اشکالی داره ما اینجوری درخواست کنیم ولی بعد از اینکه خودم رو مجبور کردم به تفکر این همه بی ایمانی و باورهای اشتباه رو پیدا کردم براتون بهترینها رو آرزو دارم در پناه حق باشید .