اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
سوال عالی و همچنین از جوابهای جالب و طلایی شما دوستان واقعا لذت میبرم>>
و اما جواب من که جواب خود استاد هم هست::
جواب این سوال رو استاد در دوره ی روانشناسی ثروت2 توضیح داده اند و من دوباره از طرف ایشون فقط بصورت خلاصه میگم:
با این افکار و باورها ما >>جا روی پای خدا میگذاریم<>نابود میشه<>جای خدا بشینه<>>خداوند عادله ، هر کسی در هر جایی هست دقیقا در جایی هست که باید باشه<<>>با این فکر با این باور ببخشیم که زندگی خود ما متحول بشه<<>زندگی کسی دیگه<<
برای اینکه جریان ثروت رو توی زندگی خومون را بیندازیم میبخشیم نه برای دیگران . اینو باور کن
با سلام خدمت تمامی دوستان و استاد گرامی جناب آقای عباسمنش
من با خواندن پیام متنی مسابقه فکری از ذهنم گذشت که فکر میکنم برای خیلی های دیگه هم یکی از موانع ثروتمند شدن است و آن ترس از تغییر خودم است یعنی اینکه آیا قولی را که در شرایط کنونی به خداوند میدهم پس از ثروتمند شدن اجرا خواهم کرد یا اینکه شخصیت دیگری خواهم شد و تمام اینها را زیرپا خواهم گذاشت
مهم ترین چیزی که الان به ذهنم رسید اینه که اصلا تو این مدل خواسته ما به قانون توجه نکردیم وخودمون رو خالق شرایط خودمون ندونستیم و اختیار رو دادیم دست خدا که اگر خواست بده ما هم میدیم اگه نخواست هم نمیده و حتما تقدیر ما نبوده و لابد اگه میداد ما به راه بد کشیده میشدیم و ازین حرفای بیخود
درحالی که ما باید ثروت روبخواهیم بعد ببینیم حالا اصلا دوستش داریم یا نه بعد خودمون تصمیم میگیریم نه اینکه خدا برامون تصمیم بگیره
سلام میکنم به استاد عباس منش و همه ی اعضای سایت عباس منش همیشه شاد وسالم و ثروتمند باشین
این اولین دیدگاه من هست که در سایت میذارم و خیلی احساس خوبی دارم و اتفاقات خیلی خوبی از وقتی که با سایت آشنا شدم برام افتاده و این مسیر بهترین مسیری هست که در زندگیم تجربه کردم.
در مورد سوال مسابقه اینکه ما ثروت رو باشرط از خداوند بخوایم و یکجور ضمانت بدیم که بتونیم به ثروت برسیم بنظرم این چندین نوع باور مخرب درش هست، لایق ثروتمند نبودن یکی از بارز ترین باورش هست،واینکه من بخوام از خدا که احساسی برخورد کنه و چون در اون شخص در ناخودآگاهش این موضوع اینطور نهادینه شده که به واسطه چیزی یا کسی بتونم به خواستم برسم و باور به اینکه من برای خودم نمیتونم پول داشته باشم،من مسئول شرایط دیگران هستم و باید من وضعیت دیگرون رو تغییر بدم و به فکر دیگران هستم تا به فکر خودم،و یک باور مهم دیگه هست اینه که شرک دارم و خودمو جای خدا گذاشتم و دارم برای افراد تصمیم میگیرم و دخالت میکنم در کار خدا،و این موضوع که خداوند به فرکانس های ما پاسخ میده خوده خدا بنا به دریافت هایی که از فرکانس های هر شخص داره به اندازه باورهایش به آن شخص نعمت و ثروت و سلامتی میده و ما هیچ وقت نمیتونیم بگیم که برای فلان شخص میخوام فلان کارو انجام بدیم و اینقدر ثروت یا نعمت و سلامتی بهش بدم.
آرزوی سلامتی سعادت و ثروت دارم برای همه در پناه الله یکتا باشید.
برداشت من ازین سوال اینه که اولا ما باورنداریم که خداوند بخشنده است و هرچی که ما ازش بخواهیم رو بهمون میده برای همین برای خدا شرط میذاریم که اگر به ما ثروت داد درراههای خیرخرج کنیم
دوم اینکه ماتمرکزمون روی نداشتن ثروته درحالیکه همه ما ثروتمندیم سلامتی خانواده خوب آرامش….اینها همه نوعی ثروت محسوب میشن
سوم اینکه ما خودمون بخشنده نیستیم درواقع اگرباشیم چراازهمین داشته هامون نمیبخشیم تاخدابیشتروبیشتربهمون بده تا ببخشیم پس اول باید آمادگی دریافت روداشته باشیم تاخدابهمون بده
ومهمترازهمه که بنظرم ترمزاین باورهست اینه که اگ ازخداهمچین خاسته ای داریم وبراش شرط میزاریم ینی خداروقبول داریم که بااین شرط بهمون میده پس اگرخدابهمون ندادوخاسته مون اجابت نشد خداوندرو دیگ قبول نداریم وازدستش حتی ناراحت هم میشیم که چرااینهمه مامیخایم و بهمون نمیده ازش ناامیدمیشیم بنظرم ترمزاصلی باشه
بصورت خلاصه و تیتروار موانع و باورهای اشتباه و ترمزهای فکری باور فوق را به خدمت دوستان عزیز عرض میکنم:
۱-اولین و بدترین باور موجود باور شرک است ،شرک به وهابیت و رزاقیت و حمیدیت خداوند. به اینکه خداوند به تمام انسانها و موجودات بی نهایت رحمان و رحیم است و به تمام انسانها توجه خاص دارد و برای ثروتمند شدن و موفقیت تمام ابنائ بشر خداوند از ما مشتاق تر است. پس نیازی به درخواست کمک از طرف خدا برای دیگران نداریم چراکه آنها خود خدایی وهاب و رزاق و کریم دارند اگر ایمان به خداوند داشته باشیم که هرچیز درخواست میکنیم فارق از هر شخص و زمان و مکان به ما داده میشود و به خداوند ایمان کامل داشته باشیم دیگر شکی برای دریافت نداریم.
*شرک دوم: خود را در روزی دادن به بندگان شریک قرار دادن و اعتقاد به اینکه تغییر زندگی و روزی دیگران به دست من است و منم که به زندگی آنها رونق و ثروت میبخشم و من در این روزی رسانی با خداوند سهیم هستم.
۲-باور اشتباه دوم عدم داشتن باور فراوانی است که برای تمام انسانها بینهایت راه و روش برای رسین به ثروت هست و خود آنها الان هم مالک تمام آنچه میخواهند هستند فقط کافیست با هماهنگ شدن با فرکانس خواسته ها و کار بر روی باورهایشان به خواسته هایشان برسند.
۳-مانع بعدی قایل به احساسی بودن خداوند و کائنات هستی است که با ترفند امتیاز دادن به خداوند میخواهیم حس ترحم و یا شعف خداوند را تحریک کرده تا مارا به خواسته مان برساند.
۴-ترمز بعدی باور نداشتن ثروت به عنوان نعمت و عامل رستگاری و محبوبیت نزد خداوند است چراکه میخواهیم با وجه تقدسی که به خاطر اعطای آن به دیگران به ثروت دهیم به پول و ثروت دست یابیم درواقع قبول نداریم که ثروت و پول فی نفسه مقدس است و تقدس آن را منوط به اعمال خیرخواهانه توسط آن میدانیم.
۵-مانع بعدی عدم اعتماد به نفس و عزت نفس است چراکه خود را لایق دریافت ثروت نمیدانیم و با این اعتقاد داریم که دریافت ثروت ما باید به واسطه کمک به دیگران باشد نه لیلاقت شخص خود ما و این مغایر عزت نفس میباشد.
*-مانع بعدی حس تکبر و غرور ناشی از کمک به دیگران.اینکه به خاطر کمک کرن به دیگران سر آنها منت بگذاریم و یا به خاطر نگاه ما از بالا به پایین باعث ایجاد حس ترحم و تحقیر شدن دیگران شویم وسعی در کسب احترام و عزت از این طریق ، همچنین کمک به افراد به خاطر چشم و هم چشمی و یا نشان دادن جایگاه بالاتر خود نسبت به دیگران و ارضای حس سلطه طلبی و مالکیت بر افراد از موانع مخرب دیگر این باور است.
سلام به استاد خوبم و دوستان عزیز. یکی از باورهای مخرب توجه نکردن به نکات مثبت می باشد. یعنی اگر من تصمیم به کمک دارم و قرار است 10 درصد درامد خودم را پرداخت کنم ، از همین الان میتوانم روی چیزی که دارم تمرکز کنم و خدا را به خاطر ان سپاسگذار باشم و 10 درصد ان را کمک کنم(هر چند ناچیز باشدو حتی اگر دارمدی ندارم میتواند یک لبخند مهربان باشد) و ایمان داشته باشم جهان پر از فراوانی است و با کمک کردن نه تنها از من چیزی کم نمگردد بلکه ظرف وجودی من برای جذب بیشتر نعمت فراهم میگردد.از دیگر باورهای غلط این است که دوست داریم خدا یک شبه برای ما کلی ثروت اماده کند در حالی که باید بدانیم یکی از سنت های الهی انجام امور به وسیله اسباب است یعنی من باید کار و تلاش خودم را انجام بدهم و در مسیر از خدای مهربان برکت و کمک بخواهم و مطمئن باشم خدا در مسیر من را کمک خواهد کرد.باور غلط دیگر شرط گذاشتن برای خداوند است اگر من به رب بودن ان اعتقاد دارم و اگر ایمان دارم همه قدرت ها در دست اوست پس باید راضی باشم و سپاسگذار و در راستای بالا بردن تکامل خود تلاش کنم ومطمن باشم هر موقع تکامل خود را طی کنم خداوند هزاربرابر از انچه که خواستم به من میدهد.
در اخر از استاد خوبم سپاسگذارم چون میدانم هر حرفی که میزند از روی ایمان است.
خواستم قبل از خوندن نظر سایر دوستان نظر خودمو بنویسم بعد کامنت بقیه اعضا رو بخونم بهمین دلیل شاید تکراری باشه.
دقیقا هفته پیش با همسرم در مورد اینکه یکی از بزرگترین اهدافم کمک به دیگرانه صحبت کردم ولی نمیدونستم همین موضوع میتونه ترمزی باشه برای پیشرفتم.خدا وکیلی خیلی نکته ریزیه. خداروشکر میکنم که هر روز آگاهیم بیشتر میشه و استاد عزیز بعنوان دستی از سوی خداوند تاریکی های ذهنمو روشن میکنه. استاد واقعا دمت
گرم یه دونه ای
و اما نظر من
اول اینکه وقتی میگم خدایا بمن ثروت بده تا به بقیه ببخشم یه احساسی دست میده که من لایق ثروت نیستم . جمله پنهان زیر دعاهام اینه: خدایا اگه بخاطر لیاقت نداشتن من ثروت بهم نمیدی حداقل بخاطر اون فقیر و نیازمند بده تا من بهش ببخشم.
دوم : خدایا بمن ثروت بده تا من فقر رو از بین ببرم و میشه تمرکز روی فقر.چرا نگم خدایا ثروت بهم بده تا من از زندگیم لذت ببرم.مطمئنا کنارش کسانی هم به ثروت می رسن و این چرخه ادامه پیدا میکنه.لازم نیست من ثروتم رو بخاطر کمک به دیگران بدست بیارم.
سوم : فکر میکنم ثروتی تا الان ندارم و احساس کمبود میکنم .الان نمتونم ببخشم چون ندارم.
چهارم : وقتی میگم خدایا بمن ثروت بده تا کمک کنم به افراد نیازمند و خانواده تصورم اینه که با بخشش به اونا کمک میکنم در صورتی که بخشش به خود من کمک میکنه تا جا باز بشه برای ورود ثروت بیشتر.
پنجم: وقتی بخدا میگم بمن ثروت بده تا ببخشم انگار دارم معامله میکنم و اون احساس نابی که از بخشش خالصانه بهم داده میشه رو درک نمیکنم. حتی اگر ثروتمند بشم و ببخشم هنگام بخشش میگم خدا بخاطر این افراد ثروت رو بمن داده و احساس بدی بهم دست میده و نمتونم ازون ثروت لذتی ببرم.
ششم : وقتی بخاطر دیگران از خدا ثروت بخوام یعنی دلیل ثروت نداشتن من تا الان عامل بیرونیه و بواسطه عامل بیرونی میخوام ثروتمند بشم و با این حس بخودم میگم باورهای من و خواستهای خودم نقشی در ثروتمند شدنم نداریم و متوسل میشم به عامل بیرونی
هفتم وقتی بخاطر کمک به دیگران میخوام ثروتمند بشم با یک سختی و مشکل کار و تلاش رو کنار میذارم. تجربه خودم کارهایی که بخاطر دیگران انجام دادم با کوچکترین مشکل جا زدم. ولی بازم تو دعا ها و خواسته هام این بود که ثروتمند بشم بخاطر دیگران.
سلاااام به همه دوستان عزیز که به دنبال تغییر خوب در زندگی خودشون هستن و آقای عباس منش .
به نظر من اینکه
۱. برای رسیدن به خواسته خودت شرط بزاری اصلا درست نیست .اگر اینو بدی من این کارو می کنم .مگه خدا نیاز داره ما براش کار انجام بدیم ؟؟؟.همون طوری که ما خودمون شرطی بار اومدیم
۲. خداا اینقدر بخشنده و مهربان هست که وقتی پولی و یا هر چیزی رو که بهت ببخشه دنبال این نیست که ببینه باهاشش چیکاررر میکنی!
۳. اینکه خودت رو باید لایق بدونی برای داشتن چیزهائی که میخوای نه به واسطه بخشش به دیگران بخوای بدستش بیاری
دوستان نظرات زیادی داده اند در این زمینه، من هم نظر خودم رو بیان میکنم؛
به نظر من کسی که این درخواست رو میکنه اول از همه چیز باید باور کنه که جهان بی نهایت ثروتمند است و بارش نعمت و ثروت همیشه می بارد و….،
دوم باید باور لیاقت داشتن ثروت رو در خودش به وجود بیاره و بداند که جایگاهش در هستی چیست و باید لیاقت داشتن بهترین ها رو در خودش بسازه یا همان باور ارزشمندی،
سوم باید خودش رو رها کنه و خودش رو نیازمند به ثروتی که بعدا میخواد بیاد نکنه و از چیزی که الان هست لذت ببره و به قول استاد حالش رو خوب نگه داره و یعنی وابسته به پول نباشه و سپاسگذار چیزهایی که الان در زندگیش داره باشه؛شکر نعمت نعمت افزون میکند»»نهان بعضی دیالوگ ها و درخواست ها وابستگی رو نشون میده یعنی دراین جا بخشش و نذر را فقط زمانی انجام میدهد که ثروت زیادی داشته باشد و باید تکاملش را از همین الان شروع کند آرام آرام شروع به بخشش کند
سلام خدمت دوستان عزیز و استاد موفقیت و حال خوب
سوال عالی و همچنین از جوابهای جالب و طلایی شما دوستان واقعا لذت میبرم>>
و اما جواب من که جواب خود استاد هم هست::
جواب این سوال رو استاد در دوره ی روانشناسی ثروت2 توضیح داده اند و من دوباره از طرف ایشون فقط بصورت خلاصه میگم:
با این افکار و باورها ما >>جا روی پای خدا میگذاریم<>نابود میشه<>جای خدا بشینه<>>خداوند عادله ، هر کسی در هر جایی هست دقیقا در جایی هست که باید باشه<<>>با این فکر با این باور ببخشیم که زندگی خود ما متحول بشه<<>زندگی کسی دیگه<<
برای اینکه جریان ثروت رو توی زندگی خومون را بیندازیم میبخشیم نه برای دیگران . اینو باور کن
با سلام خدمت تمامی دوستان و استاد گرامی جناب آقای عباسمنش
من با خواندن پیام متنی مسابقه فکری از ذهنم گذشت که فکر میکنم برای خیلی های دیگه هم یکی از موانع ثروتمند شدن است و آن ترس از تغییر خودم است یعنی اینکه آیا قولی را که در شرایط کنونی به خداوند میدهم پس از ثروتمند شدن اجرا خواهم کرد یا اینکه شخصیت دیگری خواهم شد و تمام اینها را زیرپا خواهم گذاشت
مهم ترین چیزی که الان به ذهنم رسید اینه که اصلا تو این مدل خواسته ما به قانون توجه نکردیم وخودمون رو خالق شرایط خودمون ندونستیم و اختیار رو دادیم دست خدا که اگر خواست بده ما هم میدیم اگه نخواست هم نمیده و حتما تقدیر ما نبوده و لابد اگه میداد ما به راه بد کشیده میشدیم و ازین حرفای بیخود
درحالی که ما باید ثروت روبخواهیم بعد ببینیم حالا اصلا دوستش داریم یا نه بعد خودمون تصمیم میگیریم نه اینکه خدا برامون تصمیم بگیره
سلام میکنم به استاد عباس منش و همه ی اعضای سایت عباس منش همیشه شاد وسالم و ثروتمند باشین
این اولین دیدگاه من هست که در سایت میذارم و خیلی احساس خوبی دارم و اتفاقات خیلی خوبی از وقتی که با سایت آشنا شدم برام افتاده و این مسیر بهترین مسیری هست که در زندگیم تجربه کردم.
در مورد سوال مسابقه اینکه ما ثروت رو باشرط از خداوند بخوایم و یکجور ضمانت بدیم که بتونیم به ثروت برسیم بنظرم این چندین نوع باور مخرب درش هست، لایق ثروتمند نبودن یکی از بارز ترین باورش هست،واینکه من بخوام از خدا که احساسی برخورد کنه و چون در اون شخص در ناخودآگاهش این موضوع اینطور نهادینه شده که به واسطه چیزی یا کسی بتونم به خواستم برسم و باور به اینکه من برای خودم نمیتونم پول داشته باشم،من مسئول شرایط دیگران هستم و باید من وضعیت دیگرون رو تغییر بدم و به فکر دیگران هستم تا به فکر خودم،و یک باور مهم دیگه هست اینه که شرک دارم و خودمو جای خدا گذاشتم و دارم برای افراد تصمیم میگیرم و دخالت میکنم در کار خدا،و این موضوع که خداوند به فرکانس های ما پاسخ میده خوده خدا بنا به دریافت هایی که از فرکانس های هر شخص داره به اندازه باورهایش به آن شخص نعمت و ثروت و سلامتی میده و ما هیچ وقت نمیتونیم بگیم که برای فلان شخص میخوام فلان کارو انجام بدیم و اینقدر ثروت یا نعمت و سلامتی بهش بدم.
آرزوی سلامتی سعادت و ثروت دارم برای همه در پناه الله یکتا باشید.
باسلام خدمت دوستان عزیز
برداشت من ازین سوال اینه که اولا ما باورنداریم که خداوند بخشنده است و هرچی که ما ازش بخواهیم رو بهمون میده برای همین برای خدا شرط میذاریم که اگر به ما ثروت داد درراههای خیرخرج کنیم
دوم اینکه ماتمرکزمون روی نداشتن ثروته درحالیکه همه ما ثروتمندیم سلامتی خانواده خوب آرامش….اینها همه نوعی ثروت محسوب میشن
سوم اینکه ما خودمون بخشنده نیستیم درواقع اگرباشیم چراازهمین داشته هامون نمیبخشیم تاخدابیشتروبیشتربهمون بده تا ببخشیم پس اول باید آمادگی دریافت روداشته باشیم تاخدابهمون بده
ومهمترازهمه که بنظرم ترمزاین باورهست اینه که اگ ازخداهمچین خاسته ای داریم وبراش شرط میزاریم ینی خداروقبول داریم که بااین شرط بهمون میده پس اگرخدابهمون ندادوخاسته مون اجابت نشد خداوندرو دیگ قبول نداریم وازدستش حتی ناراحت هم میشیم که چرااینهمه مامیخایم و بهمون نمیده ازش ناامیدمیشیم بنظرم ترمزاصلی باشه
با سلام به همه دوستان مسیر موفقیت و ثروت
بصورت خلاصه و تیتروار موانع و باورهای اشتباه و ترمزهای فکری باور فوق را به خدمت دوستان عزیز عرض میکنم:
۱-اولین و بدترین باور موجود باور شرک است ،شرک به وهابیت و رزاقیت و حمیدیت خداوند. به اینکه خداوند به تمام انسانها و موجودات بی نهایت رحمان و رحیم است و به تمام انسانها توجه خاص دارد و برای ثروتمند شدن و موفقیت تمام ابنائ بشر خداوند از ما مشتاق تر است. پس نیازی به درخواست کمک از طرف خدا برای دیگران نداریم چراکه آنها خود خدایی وهاب و رزاق و کریم دارند اگر ایمان به خداوند داشته باشیم که هرچیز درخواست میکنیم فارق از هر شخص و زمان و مکان به ما داده میشود و به خداوند ایمان کامل داشته باشیم دیگر شکی برای دریافت نداریم.
*شرک دوم: خود را در روزی دادن به بندگان شریک قرار دادن و اعتقاد به اینکه تغییر زندگی و روزی دیگران به دست من است و منم که به زندگی آنها رونق و ثروت میبخشم و من در این روزی رسانی با خداوند سهیم هستم.
۲-باور اشتباه دوم عدم داشتن باور فراوانی است که برای تمام انسانها بینهایت راه و روش برای رسین به ثروت هست و خود آنها الان هم مالک تمام آنچه میخواهند هستند فقط کافیست با هماهنگ شدن با فرکانس خواسته ها و کار بر روی باورهایشان به خواسته هایشان برسند.
۳-مانع بعدی قایل به احساسی بودن خداوند و کائنات هستی است که با ترفند امتیاز دادن به خداوند میخواهیم حس ترحم و یا شعف خداوند را تحریک کرده تا مارا به خواسته مان برساند.
۴-ترمز بعدی باور نداشتن ثروت به عنوان نعمت و عامل رستگاری و محبوبیت نزد خداوند است چراکه میخواهیم با وجه تقدسی که به خاطر اعطای آن به دیگران به ثروت دهیم به پول و ثروت دست یابیم درواقع قبول نداریم که ثروت و پول فی نفسه مقدس است و تقدس آن را منوط به اعمال خیرخواهانه توسط آن میدانیم.
۵-مانع بعدی عدم اعتماد به نفس و عزت نفس است چراکه خود را لایق دریافت ثروت نمیدانیم و با این اعتقاد داریم که دریافت ثروت ما باید به واسطه کمک به دیگران باشد نه لیلاقت شخص خود ما و این مغایر عزت نفس میباشد.
*-مانع بعدی حس تکبر و غرور ناشی از کمک به دیگران.اینکه به خاطر کمک کرن به دیگران سر آنها منت بگذاریم و یا به خاطر نگاه ما از بالا به پایین باعث ایجاد حس ترحم و تحقیر شدن دیگران شویم وسعی در کسب احترام و عزت از این طریق ، همچنین کمک به افراد به خاطر چشم و هم چشمی و یا نشان دادن جایگاه بالاتر خود نسبت به دیگران و ارضای حس سلطه طلبی و مالکیت بر افراد از موانع مخرب دیگر این باور است.
ممنونم از وقتی که برای مطالعه گذاشتین
درپناه الله یکتا
ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید
سلام به استاد خوبم و دوستان عزیز. یکی از باورهای مخرب توجه نکردن به نکات مثبت می باشد. یعنی اگر من تصمیم به کمک دارم و قرار است 10 درصد درامد خودم را پرداخت کنم ، از همین الان میتوانم روی چیزی که دارم تمرکز کنم و خدا را به خاطر ان سپاسگذار باشم و 10 درصد ان را کمک کنم(هر چند ناچیز باشدو حتی اگر دارمدی ندارم میتواند یک لبخند مهربان باشد) و ایمان داشته باشم جهان پر از فراوانی است و با کمک کردن نه تنها از من چیزی کم نمگردد بلکه ظرف وجودی من برای جذب بیشتر نعمت فراهم میگردد.از دیگر باورهای غلط این است که دوست داریم خدا یک شبه برای ما کلی ثروت اماده کند در حالی که باید بدانیم یکی از سنت های الهی انجام امور به وسیله اسباب است یعنی من باید کار و تلاش خودم را انجام بدهم و در مسیر از خدای مهربان برکت و کمک بخواهم و مطمئن باشم خدا در مسیر من را کمک خواهد کرد.باور غلط دیگر شرط گذاشتن برای خداوند است اگر من به رب بودن ان اعتقاد دارم و اگر ایمان دارم همه قدرت ها در دست اوست پس باید راضی باشم و سپاسگذار و در راستای بالا بردن تکامل خود تلاش کنم ومطمن باشم هر موقع تکامل خود را طی کنم خداوند هزاربرابر از انچه که خواستم به من میدهد.
در اخر از استاد خوبم سپاسگذارم چون میدانم هر حرفی که میزند از روی ایمان است.
سلام استاد عزیزم و دوستان خوبم
خواستم قبل از خوندن نظر سایر دوستان نظر خودمو بنویسم بعد کامنت بقیه اعضا رو بخونم بهمین دلیل شاید تکراری باشه.
دقیقا هفته پیش با همسرم در مورد اینکه یکی از بزرگترین اهدافم کمک به دیگرانه صحبت کردم ولی نمیدونستم همین موضوع میتونه ترمزی باشه برای پیشرفتم.خدا وکیلی خیلی نکته ریزیه. خداروشکر میکنم که هر روز آگاهیم بیشتر میشه و استاد عزیز بعنوان دستی از سوی خداوند تاریکی های ذهنمو روشن میکنه. استاد واقعا دمت
گرم یه دونه ای
و اما نظر من
اول اینکه وقتی میگم خدایا بمن ثروت بده تا به بقیه ببخشم یه احساسی دست میده که من لایق ثروت نیستم . جمله پنهان زیر دعاهام اینه: خدایا اگه بخاطر لیاقت نداشتن من ثروت بهم نمیدی حداقل بخاطر اون فقیر و نیازمند بده تا من بهش ببخشم.
دوم : خدایا بمن ثروت بده تا من فقر رو از بین ببرم و میشه تمرکز روی فقر.چرا نگم خدایا ثروت بهم بده تا من از زندگیم لذت ببرم.مطمئنا کنارش کسانی هم به ثروت می رسن و این چرخه ادامه پیدا میکنه.لازم نیست من ثروتم رو بخاطر کمک به دیگران بدست بیارم.
سوم : فکر میکنم ثروتی تا الان ندارم و احساس کمبود میکنم .الان نمتونم ببخشم چون ندارم.
چهارم : وقتی میگم خدایا بمن ثروت بده تا کمک کنم به افراد نیازمند و خانواده تصورم اینه که با بخشش به اونا کمک میکنم در صورتی که بخشش به خود من کمک میکنه تا جا باز بشه برای ورود ثروت بیشتر.
پنجم: وقتی بخدا میگم بمن ثروت بده تا ببخشم انگار دارم معامله میکنم و اون احساس نابی که از بخشش خالصانه بهم داده میشه رو درک نمیکنم. حتی اگر ثروتمند بشم و ببخشم هنگام بخشش میگم خدا بخاطر این افراد ثروت رو بمن داده و احساس بدی بهم دست میده و نمتونم ازون ثروت لذتی ببرم.
ششم : وقتی بخاطر دیگران از خدا ثروت بخوام یعنی دلیل ثروت نداشتن من تا الان عامل بیرونیه و بواسطه عامل بیرونی میخوام ثروتمند بشم و با این حس بخودم میگم باورهای من و خواستهای خودم نقشی در ثروتمند شدنم نداریم و متوسل میشم به عامل بیرونی
هفتم وقتی بخاطر کمک به دیگران میخوام ثروتمند بشم با یک سختی و مشکل کار و تلاش رو کنار میذارم. تجربه خودم کارهایی که بخاطر دیگران انجام دادم با کوچکترین مشکل جا زدم. ولی بازم تو دعا ها و خواسته هام این بود که ثروتمند بشم بخاطر دیگران.
سلاااام به همه دوستان عزیز که به دنبال تغییر خوب در زندگی خودشون هستن و آقای عباس منش .
به نظر من اینکه
۱. برای رسیدن به خواسته خودت شرط بزاری اصلا درست نیست .اگر اینو بدی من این کارو می کنم .مگه خدا نیاز داره ما براش کار انجام بدیم ؟؟؟.همون طوری که ما خودمون شرطی بار اومدیم
۲. خداا اینقدر بخشنده و مهربان هست که وقتی پولی و یا هر چیزی رو که بهت ببخشه دنبال این نیست که ببینه باهاشش چیکاررر میکنی!
۳. اینکه خودت رو باید لایق بدونی برای داشتن چیزهائی که میخوای نه به واسطه بخشش به دیگران بخوای بدستش بیاری
با سلام خدمت همه دوستان و استاد عباسمنش عزیز؛
دوستان نظرات زیادی داده اند در این زمینه، من هم نظر خودم رو بیان میکنم؛
به نظر من کسی که این درخواست رو میکنه اول از همه چیز باید باور کنه که جهان بی نهایت ثروتمند است و بارش نعمت و ثروت همیشه می بارد و….،
دوم باید باور لیاقت داشتن ثروت رو در خودش به وجود بیاره و بداند که جایگاهش در هستی چیست و باید لیاقت داشتن بهترین ها رو در خودش بسازه یا همان باور ارزشمندی،
سوم باید خودش رو رها کنه و خودش رو نیازمند به ثروتی که بعدا میخواد بیاد نکنه و از چیزی که الان هست لذت ببره و به قول استاد حالش رو خوب نگه داره و یعنی وابسته به پول نباشه و سپاسگذار چیزهایی که الان در زندگیش داره باشه؛شکر نعمت نعمت افزون میکند»»نهان بعضی دیالوگ ها و درخواست ها وابستگی رو نشون میده یعنی دراین جا بخشش و نذر را فقط زمانی انجام میدهد که ثروت زیادی داشته باشد و باید تکاملش را از همین الان شروع کند آرام آرام شروع به بخشش کند
خوش و خرم باشید