اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
از خداوند سپاسگذارم بابت وجود راهنماهای بسیار خوبی مثل شما دوستان عزیز جهت کمک کردن به من
دیشب بعد از فایل استاد شروع کردم به خوندن کامنت ها به صورت عجیبی آروم شدم دیشب بعد از چندین ماه آروم شدم راحت خوابم برد .
باورهای زیادی رو شناختم خیلی موارد رو متوجه شدم تازه فهمیدم وقتی استاد میگفت باورها مثل سیمان هستند یعنی چی از دیشب صدای شکستن چیزی توی سرم رو دارم احساس میکنم هر چند لحضه یک بار صدایی مثل ترک خوردن شیشه توی سرم احساس میکنم و لحظه به لحظه دارم آروم تر میشم احساس سبکی و نرمی میکنم احساس رهایی میکنم یه جورایی دوست دارم بدوام . نمیدونم این حس رو چه جوری توصیف کنم .
دوستان خودم هم متوجه چند باور عمیق در وجودم شدم و دوست دارم بیشتر این ریشه ها رو پیدا کنم و از اونها رها بشم
۱- من در گذشته خیلی در گیر مسائل مذهبی بودم ( باور وجود امام زمان – و آخر زمان و داستان های اون و یاران امام زمان و شرایط افراد با ایمان در آخر زمان ) همه اینها کلی باور غلط رو توذهنم ساخته بود که اجازه نمی داد من رشد کنم
مثلا — داستان خر دجال ……. و غیره
یا این باور که افراد با ایمان در آخر زمان کسانی هستند که گول وسوسه های شیطان رو نمیخورن و به دنبال پول و ثروت نمیرن
کلی باور غلط در همین دیدگاه مذهبی هست که مانع ثروتمند شدن و روابط خوب هست
۲- باور وجود شیطان
این باور خیلی مانع من بود هر کجا میخواستم کاری بکنم باورم این بود شیطان اجازه نمیده
به عبارتی من هم زمان به ۲ قدرت ایمان داشتم به همین دلیل همیشه سرجای خودم بودم و هیچ حرکتی نمیکردم به خودم میگفتم چه فایده …..
ولی العان فهمیدم من باید به یک نیرو باور داشته باشم تا موفق بشم
از خدا و استاد و شما دوستان خوبم سپاسگذارم بابت این آگاهی ها
امیدوارم همیشه حال دلتون عالی باشه و نعمت و برکات الهی مثل بارون بر سرتون بباره
دوستان من باور دارم وقتی که برای خدا شرط بزاریم که اگه پولدار بشم این کارهای خیر رو انجام میدم سه تا اشکال و کد مخرب توی این شرط وجود داره
یکی اینکه یعنی خداوند بی قید و شرط به بنده هاش نعمت نمیده و منم از ترس اینکه اگه شرطی برای کار خیر کردن نزارم خدا بهم ثروت نمیده سریع انجام کارهای خیر و کمک به دیگران رو واسطه می کنم تا خدا دلش به رحم بیاد و به من که بنده خوبی هستم (به واسطه شرطی که گذاشتم که به دیگران کمک خواهم کرد و خیر خواهم بود) نعمت و ثروت بده
غافل از اینکه خداوند صفت رحمن و رحیم رو همزمان داره و حتی اگر کسی خوب هم نباشه شامل این نعمت و برکات میشه و اصلا خداوند با احساس من و چگونه خرج کردن اون پولها کاری نداره فقط باید توی قانون درک فراوانی جهان و رزاق بودن بی قید و شرط خداوند قرار بگیرم و کمبودها و محدودیتها رو نبینم و نعمتها رو ببینم تا نعمتهای بیشتری بهم عطا بشه
دومین ایراد این نوع خواستن این هست که وقتی من میگم خدایا تو به من پول بده تا به بنده هات کمک کنم و دستشون رو بگیرم خیلی خنده داره به نظر من چون انگار خدا خودش نمیتونه به بنده هاش کمک کنه و دستشون رو بگیره و یه شخص سومی لازمه (من) تا دست اونها رو بگیرم و این باور دقیقا آینه وار به خودم هم برمیگرده انگار یه شخص سومی لازمه که دست منو بگیره این یعنی خود شرک و شریک گذاشتن به خدایی که هر لحظه در حال هدایت و نعمت دادن همه بنده هاش هست بدون هیچ قید و شرطی و این باور چشم منو از دستان خدا میگره و میبره به دستای بنده هاش و روزیمو از اونها طلب میکنم
در مورد این باور باید بگم وقتی خدا رو روزی رسان و کمک رسان بدونم درسته که خدا با بینهایت دستهاش منو کمک میکنه و اون دستها هم میتونن همون بنده هاش هستن ولی قضیه با قبل خیلی فرق داره این باور کجا که از روی توکل خدا بنده هاشو سر راهت بزاره و اون کجا که از سر شرک چشممون به دست دیگران باشه تا روزی ما رو بدن
سوم اینکه خدا برای ساخت مسجد و مدرسه و بیمارستان و …. و کلا گسترش جهانش نیازی به من نداره و از هر راهی که بخواد میتونه این کار رو انجام بده من اگه کارمو خوب انجام بدم خدا خودش توفیق میده که منم یکی از دستانش روی زمین باشم و کارهای خیر خواهانه انجام بدم و الا دستان خداوند برای همه کارها بسیار بسیار زیاد هستند
با سلام و درود خدمت استاد عزیزم و دوستان گرامی و مثبت گذارمبه نظر من خیلی موانع برای ثروتمند شدن وجود دارد ولی چیزی که به نظر من مهمه تره وجود ترس و باورهای منفی می باشد وقتی به افکاری که برای پول داشتم فکر می کنم می بینم چقدر مخرب بوده ترس اینکه اگر پولدار بشم نکنه نظر بخورم اگر پولدار بشم نکنه خدا رو فراموش کنم اگر پولدار بشم نکنه به راه خلاف کشیده بشم اگر پولدار بشم نکنه خانواده ام رو از دست بدم اگر پولدار بشم نکنه از راه درست نباشه و هزار علت….
این بودکه با خدا معامله می کردم اگر تو منو به ثروت برسونی مدرسه می سازم خیریه راه می اندازم به فقرا کمک می کنم نمیزارم جوانها بیکار بنونه کار افرینی می کنم چیزهایی رو میگفتم که می دونستم خدا راضی می شه ولی الان می فهمم که اینها زایده فکر خراب من بود وقتی که گفته های ایتاد رو گوش کردم دیدم به همه چیز عوض شد فهمیدم که خداوند رزاق ه برای تمام بندگانش فرق نمی زاره اون سطل منه که بیش تر نمی خوام
الان یکی از هدفهام رسیدن به ثروت ه به اینکه به دیگران بگم که واقعا خدا رزاق ه بگم که هر چی ما از خدا بخواهیم بیشتر خوشحال می شه می فهمه که ما قبولش داریم و باورش کردیم اگر ثروتمند بشم به خاطر معامله با خدا کمک نمی کنم برای عشقی که در وجودم بوجود امده می بخشم چرا که می دونم خدای که باورش کردم بخشنده هست پس منم با عشق به همه می بخشم
به نام خدا. به نظر من هرگونه معامله با خداوند یعنی اینکه ما فراموش کردیم که خداوند ذاتش غنی است و بی نیاز از نذر و خیرات ما و در این مورد هم که با نگاه دلسوزی برای افراد فقیر ثروت را میخواهیم بیشتر تمرکز ما روی فقر است نه ثروت درحالی که خداوند عادل است و هر کس در جایگاه مناسب خودش است و در ضمن نیازی هم ندارد که ما ببخشیم تا بعد مارا ثروتمند کند. و موضوع دیگر در این مورد عدم باور فراوانی ثروت است
وقتی که من احساس میکنم که در خواست ثروت دارم ولی به ان دسترسی ندارم فکر میکنم اگر ی شرطی بین من و خدا باشه درست میشه این شرط اینه که (خایا به من پول و ثروت بده تا من بتونم ی کارخانه بسازم تا 50 نفر بتونن انجا کار کنند و از درامد حاصله از کارخونه یک موسسه خیریه راه بندازم که به دیگران کمک کنه)
این شرط از جایی توی فکر مکن میاد که:
1-من لایق ثروت و پول نیستم.
2- من به باور فراوانی نعمت و ثروت ایمان ندارم .
3-خدا رو با این خواسته توی احساس شدید قرار بدم.
4- اعتماد بنفس کمی دارم و با این کار میخوام جبران بشه.
5-من خودمو در دیدگاه دیگران میخوام قهرمان جلوه بدم
همه اینا به شرطه دادن ثروت از طرف خداست اگه نداد خودش نمیخوا د و هیچ مسولیتی به گردن من نیست
با سلام خدمت استاد گرامی و همراهان عزیز خوشحالم ک میتونم نظری راجب این سواله بسیار خوب و ریشه ای استاد ارئه بدم.نظر همه همراهان بسیار عالیست..اول اینکه به نظر من دلیل این که سوال رو استاد پرسییدن اینه که ما فکر میکنیم خیلی از باورهایی که جایگزین باورهای اشتباهمون میکنیم خودش اشتباهه .و این سوال و باید بپرسیم که ما داریم به کی و چه کسی گوش می دیم و به منبعی از اطلاعات دسترسی داریم که این باورهای به ظاهر درست رو به خورد ذهن دوباره میدیم و دور باطل میزنیم. وقتی که ما می گوییم خدا اگر من ثروتمند شم این کار خیر ور انجام میدهم و با خدا شرط بندی میکنیم با خدا مثل انسان برخورد میکنیم و کبمود رو دقیق بیان میکنیم وو باور نداریم که بدون هیج شرطی خدا به ما نعمت میدهد…..مگر نعمت هایی مثل دست و پا و غیره رو خدا بر اساس شرط به ما داده؟ اینها هم جزیییی از ثروته.ولی ما اینو نمیبینیم .و این که اکر ما به قران مراجعه کنیم برای مثال حضرت سلیمان و یوسف که ثروتمند بودند اینو نگفتند …مگر شرط گذاشتند برای خدا که خدا به آنها به ثروت فراوان داد؟ فرموده حضرت سلیمان اینه که خدا به من ثروتی عطا کن که نه بعد از من و نه قبل من عطا نشده . و و نگفتند که اگر ثروت عطا کنی ..یا نمیشه و نمیدهی …..چون ایمان داشت و باور و لایق دونست خودشو و دریافت کرد. کسی که ثروت از نوع پول میخواد وقتی که دریافت کرد از سوی خدای رزاق چون باور داره و ایمان داره که فقط خدا این نعمت رو بدون منت عطا میکند.به دلیل فروتن شدنش و ثروتمند شدنش از مسیر درست بر اساس الهاماتی که بهش میشه ، میدونه این قانون رو که بخشش ثروتش رو زیادتر میکنه پس میبخشه با حس خوب بدون شرط چون شرط گذاشتن حس رو بد میکنه و با روح بخشنده انسان که از خداست منافات داره…. او بخشندگی رو از خدایی که ایمان واقعی بهش داره یاد میگیره و دیگه منت نهادن نیست. اگر در زمان حال که بر اساس باورهای محدودش کمتر داره ، در حد توان بخشید همان چیزی که داره بعدها هم بیشتر میبخشد این به ذات انسان بستگی دارد. کارهای خیر کردن فقط مالی نیست همین که لبخندی به لبی نشوندی کارخیر هست و داشتن حس خوب هست و فرستادن به کاینات،در عوض به شکلی دیگه حست خوب میشه یه نمونش هم پول که داشتنش حس خوب بهت میده ……فقط مالی نیست. و این باوری محدود کننده و ریز هست که کمتر توجه میشه….. لایق دونستن خودن خیلی مهمه وقتی خدا دیگر نعمت هایی که بهت داده رو داده اینم میده دیگه شرط و شروط نداره..(با سپاس فراوان و در پناه خدای فراوانی)
ب نظر من این نوع نگرش و درخواست از درک نکردن نگاه سیستمی به خداوند میاد یعنی شخصی ک اینطوری از خداوند درخواست میکنه هنوز نتونسته قانونمند بودن نظام آفرینش و سیستمی بودن خداوند رو درک کنه و خداوند رو واکنشگرا و احساساتی میبینه و هنوز باور فراوانیش ایراد داره و باور نداره خداوند ب راحتی ب همه نعمت و ثروت میده به شرط باور و ایمان ب الله یکتا..
هستی با زندگی بخشیدن به ما پیشاپیش ما را پذیرفته است. خدا روز در اول به این نتیجه رسید که آفریدن بهتر از نیافریدن است. خدا خود مسوول آفرینش است. من مسوول نیستم. تو مسوول نیستی. هیچکس دیگر مسوول نیست. مسوولیت کامل بر عهده خدا یا هستی است. لزومی ندارد که در مورد آن نگران باشیم. سکوت پیشه کن تا احساس کنی عشق خداوند از همه طرف بر تو جاری می شود. ناگهان به این آگاهی می رسی که از تو مراقبت می شود. تورا به حال خود رها نکرده اند. تو چیزی بی اهمیت نیستی، بلکه برای هستی مهم هستی. خدا به تو نیاز دارد و به همین دلیل تو را آفریده.
با سلام خدمت استاد گرامی و همراهان عزیز خوشحالم ک میتونم نظری راجب این سواله بسیار خوب و ریشه ای استاد ارائه بدم.نظر همه همراهان بسیار عالیست..اول اینکه به نظر من دلیل این که سوال رو استاد پرسییدن اینه که ما فکر میکنیم خیلی از باورهایی که جایگزین باورهای اشتباهمون میکنیم درسته در صورتی که همین ها اشتباهه .و این سوال و باید بپرسیم که ما داریم به کی و چه کسی گوش می دیم و به منبعی از اطلاعات دسترسی داریم که این باورهای به ظاهر درست رو به خورد ذهن دوباره میدیم و دور باطل میزنیم. وقتی که ما می گوییم خدا اگر من ثروتمند شم این کار خیر ور انجام میدهم و با خدا شرط بندی میکنیم با خدا مثل انسان برخورد میکنیم و کبمود رو دقیق بیان میکنیم وو باور نداریم که بدون هیج شرطی خدا به ما نعمت میدهد…..مگر نعمت هایی مثل دست و پا و غیره رو خدا بر اساس شرط به ما داده؟ اینها هم جزیییی از ثروته.ولی ما اینو نمیبینیم .و این که اکر ما به قران مراجعه کنیم برای مثال حضرت سلیمان و یوسف که ثروتمند بودند اینو نگفتند …مگر شرط گذاشتند برای خدا که خدا به آنها به ثروت فراوان داد؟ فرموده حضرت سلیمان اینه که خدا به من ثروتی عطا کن که نه بعد از من و نه قبل من عطا نشده . و و نگفتند که اگر ثروت عطا کنی ..یا نمیشه و نمیدهی …..چون ایمان داشت و باور و لایق دونست خودشو و دریافت کرد. کسی که ثروت از نوع پول میخواد وقتی که دریافت کرد از سوی خدای رزاق چون باور داره و ایمان داره که فقط خدا این نعمت رو بدون منت عطا میکند.به دلیل فروتن شدنش و ثروتمند شدنش از مسیر درست بر اساس الهاماتی که بهش میشه ، میدونه این قانون رو که بخشش ثروتش رو زیادتر میکنه پس میبخشه با حس خوب بدون شرط چون شرط گذاشتن حس رو بد میکنه و با روح بخشنده انسان که از خداست منافات داره…. او بخشندگی رو از خدایی که ایمان واقعی بهش داره یاد میگیره و دیگه منت نهادن نیست. اگر در زمان حال که بر اساس باورهای محدودش کمتر داره ، در حد توان بخشید همان چیزی که داره بعدها هم بیشتر میبخشد این به ذات انسان بستگی دارد. کارهای خیر کردن فقط مالی نیست همین که لبخندی به لبی نشوندی کارخیر هست و داشتن حس خوب هست و فرستادن به کاینات،در عوض به شکلی دیگه حست خوب میشه یه نمونش هم پول که داشتنش حس خوب بهت میده ……فقط مالی نیست. و این باوری محدود کننده و ریز هست که کمتر توجه میشه….. لایق دونستن خودن خیلی مهمه وقتی خدا دیگر نعمت هایی که بهت داده رو داده اینم میده دیگه شرط و شروط نداره..(با سپاس فراوان و در پناه خدای فراوانی)
دیروز خواهرم گفت استاد مسابقه گذاشته برو جواب بده و برنده شو گفتم باشه ی لحظه اومد ذهنم ک ادمای زیادی هستن ک برنده بشن جوابای ما دیگ ب چشم نمیاد،،، گفتم نه اینطور نیست من با این مدت زمان کوتاه اینقد تغییرات دیدم اینقد نتیجه از صحبتهای استاد گرفتم ک سر فرصت مفصل همینجا میگم
پس منم میتونم برنده بشم
همین ذهنیت ک اومد
مثل همین درخواست از خداوند میمونه باور نداشتن ب فراوانی
ب من پول بده ک بدم ب بقیه
بقیه میتونن برنده بشن ولی من نه
و اینکه من لیاقت رو ندارم ولی بقیه دارن
و فیلم استاد رو دیدم سوال مسابقه رو ک گفتن حس بدی از این نوع درخواست از خداوند بهم دست داد
ینی واقعا خداوند نمیتونه ب همه ثروت بده
ینی خداوند فقط ی دست داره روی زمین اونم منم ک مبتونم کمک برسونم ب بقیه
این درخواست ینی باور ب فراوانی نداشتن
ک ما ادما درخواست هامون چقد ایراد داره چ برسه ب کارامون
و چیزایی اومد ب ذهنم ک بگم اومدم دیدگاه دوست عزیزمون عارف آرا خوندم گفتم چ جالب دقیقا مثل حرفایی هستش ک من اومدم بگم …
بنام خداوند ثروتمند بخشنده مهربان
استاد و دوستان عزیز سلام و درود خدا بر همه شما
از خداوند سپاسگذارم بابت وجود راهنماهای بسیار خوبی مثل شما دوستان عزیز جهت کمک کردن به من
دیشب بعد از فایل استاد شروع کردم به خوندن کامنت ها به صورت عجیبی آروم شدم دیشب بعد از چندین ماه آروم شدم راحت خوابم برد .
باورهای زیادی رو شناختم خیلی موارد رو متوجه شدم تازه فهمیدم وقتی استاد میگفت باورها مثل سیمان هستند یعنی چی از دیشب صدای شکستن چیزی توی سرم رو دارم احساس میکنم هر چند لحضه یک بار صدایی مثل ترک خوردن شیشه توی سرم احساس میکنم و لحظه به لحظه دارم آروم تر میشم احساس سبکی و نرمی میکنم احساس رهایی میکنم یه جورایی دوست دارم بدوام . نمیدونم این حس رو چه جوری توصیف کنم .
دوستان خودم هم متوجه چند باور عمیق در وجودم شدم و دوست دارم بیشتر این ریشه ها رو پیدا کنم و از اونها رها بشم
۱- من در گذشته خیلی در گیر مسائل مذهبی بودم ( باور وجود امام زمان – و آخر زمان و داستان های اون و یاران امام زمان و شرایط افراد با ایمان در آخر زمان ) همه اینها کلی باور غلط رو توذهنم ساخته بود که اجازه نمی داد من رشد کنم
مثلا — داستان خر دجال ……. و غیره
یا این باور که افراد با ایمان در آخر زمان کسانی هستند که گول وسوسه های شیطان رو نمیخورن و به دنبال پول و ثروت نمیرن
کلی باور غلط در همین دیدگاه مذهبی هست که مانع ثروتمند شدن و روابط خوب هست
۲- باور وجود شیطان
این باور خیلی مانع من بود هر کجا میخواستم کاری بکنم باورم این بود شیطان اجازه نمیده
به عبارتی من هم زمان به ۲ قدرت ایمان داشتم به همین دلیل همیشه سرجای خودم بودم و هیچ حرکتی نمیکردم به خودم میگفتم چه فایده …..
ولی العان فهمیدم من باید به یک نیرو باور داشته باشم تا موفق بشم
از خدا و استاد و شما دوستان خوبم سپاسگذارم بابت این آگاهی ها
خدایا شکرت
سلام خدمت استاد عزیز و دوستان گرامی
امیدوارم همیشه حال دلتون عالی باشه و نعمت و برکات الهی مثل بارون بر سرتون بباره
دوستان من باور دارم وقتی که برای خدا شرط بزاریم که اگه پولدار بشم این کارهای خیر رو انجام میدم سه تا اشکال و کد مخرب توی این شرط وجود داره
یکی اینکه یعنی خداوند بی قید و شرط به بنده هاش نعمت نمیده و منم از ترس اینکه اگه شرطی برای کار خیر کردن نزارم خدا بهم ثروت نمیده سریع انجام کارهای خیر و کمک به دیگران رو واسطه می کنم تا خدا دلش به رحم بیاد و به من که بنده خوبی هستم (به واسطه شرطی که گذاشتم که به دیگران کمک خواهم کرد و خیر خواهم بود) نعمت و ثروت بده
غافل از اینکه خداوند صفت رحمن و رحیم رو همزمان داره و حتی اگر کسی خوب هم نباشه شامل این نعمت و برکات میشه و اصلا خداوند با احساس من و چگونه خرج کردن اون پولها کاری نداره فقط باید توی قانون درک فراوانی جهان و رزاق بودن بی قید و شرط خداوند قرار بگیرم و کمبودها و محدودیتها رو نبینم و نعمتها رو ببینم تا نعمتهای بیشتری بهم عطا بشه
دومین ایراد این نوع خواستن این هست که وقتی من میگم خدایا تو به من پول بده تا به بنده هات کمک کنم و دستشون رو بگیرم خیلی خنده داره به نظر من چون انگار خدا خودش نمیتونه به بنده هاش کمک کنه و دستشون رو بگیره و یه شخص سومی لازمه (من) تا دست اونها رو بگیرم و این باور دقیقا آینه وار به خودم هم برمیگرده انگار یه شخص سومی لازمه که دست منو بگیره این یعنی خود شرک و شریک گذاشتن به خدایی که هر لحظه در حال هدایت و نعمت دادن همه بنده هاش هست بدون هیچ قید و شرطی و این باور چشم منو از دستان خدا میگره و میبره به دستای بنده هاش و روزیمو از اونها طلب میکنم
در مورد این باور باید بگم وقتی خدا رو روزی رسان و کمک رسان بدونم درسته که خدا با بینهایت دستهاش منو کمک میکنه و اون دستها هم میتونن همون بنده هاش هستن ولی قضیه با قبل خیلی فرق داره این باور کجا که از روی توکل خدا بنده هاشو سر راهت بزاره و اون کجا که از سر شرک چشممون به دست دیگران باشه تا روزی ما رو بدن
سوم اینکه خدا برای ساخت مسجد و مدرسه و بیمارستان و …. و کلا گسترش جهانش نیازی به من نداره و از هر راهی که بخواد میتونه این کار رو انجام بده من اگه کارمو خوب انجام بدم خدا خودش توفیق میده که منم یکی از دستانش روی زمین باشم و کارهای خیر خواهانه انجام بدم و الا دستان خداوند برای همه کارها بسیار بسیار زیاد هستند
در پناه خداوند رحمن و رحیم
پر روزی و راضی باشید
با سلام و درود خدمت استاد عزیزم و دوستان گرامی و مثبت گذارمبه نظر من خیلی موانع برای ثروتمند شدن وجود دارد ولی چیزی که به نظر من مهمه تره وجود ترس و باورهای منفی می باشد وقتی به افکاری که برای پول داشتم فکر می کنم می بینم چقدر مخرب بوده ترس اینکه اگر پولدار بشم نکنه نظر بخورم اگر پولدار بشم نکنه خدا رو فراموش کنم اگر پولدار بشم نکنه به راه خلاف کشیده بشم اگر پولدار بشم نکنه خانواده ام رو از دست بدم اگر پولدار بشم نکنه از راه درست نباشه و هزار علت….
این بودکه با خدا معامله می کردم اگر تو منو به ثروت برسونی مدرسه می سازم خیریه راه می اندازم به فقرا کمک می کنم نمیزارم جوانها بیکار بنونه کار افرینی می کنم چیزهایی رو میگفتم که می دونستم خدا راضی می شه ولی الان می فهمم که اینها زایده فکر خراب من بود وقتی که گفته های ایتاد رو گوش کردم دیدم به همه چیز عوض شد فهمیدم که خداوند رزاق ه برای تمام بندگانش فرق نمی زاره اون سطل منه که بیش تر نمی خوام
الان یکی از هدفهام رسیدن به ثروت ه به اینکه به دیگران بگم که واقعا خدا رزاق ه بگم که هر چی ما از خدا بخواهیم بیشتر خوشحال می شه می فهمه که ما قبولش داریم و باورش کردیم اگر ثروتمند بشم به خاطر معامله با خدا کمک نمی کنم برای عشقی که در وجودم بوجود امده می بخشم چرا که می دونم خدای که باورش کردم بخشنده هست پس منم با عشق به همه می بخشم
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی ما رستگار
به نام خدا. به نظر من هرگونه معامله با خداوند یعنی اینکه ما فراموش کردیم که خداوند ذاتش غنی است و بی نیاز از نذر و خیرات ما و در این مورد هم که با نگاه دلسوزی برای افراد فقیر ثروت را میخواهیم بیشتر تمرکز ما روی فقر است نه ثروت درحالی که خداوند عادل است و هر کس در جایگاه مناسب خودش است و در ضمن نیازی هم ندارد که ما ببخشیم تا بعد مارا ثروتمند کند. و موضوع دیگر در این مورد عدم باور فراوانی ثروت است
سلام به همه افریده های خدا
اشرف مخلوقات
وقتی که من احساس میکنم که در خواست ثروت دارم ولی به ان دسترسی ندارم فکر میکنم اگر ی شرطی بین من و خدا باشه درست میشه این شرط اینه که (خایا به من پول و ثروت بده تا من بتونم ی کارخانه بسازم تا 50 نفر بتونن انجا کار کنند و از درامد حاصله از کارخونه یک موسسه خیریه راه بندازم که به دیگران کمک کنه)
این شرط از جایی توی فکر مکن میاد که:
1-من لایق ثروت و پول نیستم.
2- من به باور فراوانی نعمت و ثروت ایمان ندارم .
3-خدا رو با این خواسته توی احساس شدید قرار بدم.
4- اعتماد بنفس کمی دارم و با این کار میخوام جبران بشه.
5-من خودمو در دیدگاه دیگران میخوام قهرمان جلوه بدم
همه اینا به شرطه دادن ثروت از طرف خداست اگه نداد خودش نمیخوا د و هیچ مسولیتی به گردن من نیست
اینا ترمزای من بود
درود بر شما که مینویسید و میخونید.
سلام
همتون رو تحسین میکنم و افتخار میکنم عضو این خانواده بزرگ هستم.
باور کنید کارتون درسته?
واقعا این همه آگاهی های ناب رو تویه هیچ کتابی نمیشه پیدا کرد.
استاد عزیزم ممنونم دوباره یادآوری کردید. تا خودمون رو مکلف به خوندن کامنت های بچه ها کنیم .
از همه شما صمیمانه سپاسگذارم .
با سلام خدمت استاد گرامی و همراهان عزیز خوشحالم ک میتونم نظری راجب این سواله بسیار خوب و ریشه ای استاد ارئه بدم.نظر همه همراهان بسیار عالیست..اول اینکه به نظر من دلیل این که سوال رو استاد پرسییدن اینه که ما فکر میکنیم خیلی از باورهایی که جایگزین باورهای اشتباهمون میکنیم خودش اشتباهه .و این سوال و باید بپرسیم که ما داریم به کی و چه کسی گوش می دیم و به منبعی از اطلاعات دسترسی داریم که این باورهای به ظاهر درست رو به خورد ذهن دوباره میدیم و دور باطل میزنیم. وقتی که ما می گوییم خدا اگر من ثروتمند شم این کار خیر ور انجام میدهم و با خدا شرط بندی میکنیم با خدا مثل انسان برخورد میکنیم و کبمود رو دقیق بیان میکنیم وو باور نداریم که بدون هیج شرطی خدا به ما نعمت میدهد…..مگر نعمت هایی مثل دست و پا و غیره رو خدا بر اساس شرط به ما داده؟ اینها هم جزیییی از ثروته.ولی ما اینو نمیبینیم .و این که اکر ما به قران مراجعه کنیم برای مثال حضرت سلیمان و یوسف که ثروتمند بودند اینو نگفتند …مگر شرط گذاشتند برای خدا که خدا به آنها به ثروت فراوان داد؟ فرموده حضرت سلیمان اینه که خدا به من ثروتی عطا کن که نه بعد از من و نه قبل من عطا نشده . و و نگفتند که اگر ثروت عطا کنی ..یا نمیشه و نمیدهی …..چون ایمان داشت و باور و لایق دونست خودشو و دریافت کرد. کسی که ثروت از نوع پول میخواد وقتی که دریافت کرد از سوی خدای رزاق چون باور داره و ایمان داره که فقط خدا این نعمت رو بدون منت عطا میکند.به دلیل فروتن شدنش و ثروتمند شدنش از مسیر درست بر اساس الهاماتی که بهش میشه ، میدونه این قانون رو که بخشش ثروتش رو زیادتر میکنه پس میبخشه با حس خوب بدون شرط چون شرط گذاشتن حس رو بد میکنه و با روح بخشنده انسان که از خداست منافات داره…. او بخشندگی رو از خدایی که ایمان واقعی بهش داره یاد میگیره و دیگه منت نهادن نیست. اگر در زمان حال که بر اساس باورهای محدودش کمتر داره ، در حد توان بخشید همان چیزی که داره بعدها هم بیشتر میبخشد این به ذات انسان بستگی دارد. کارهای خیر کردن فقط مالی نیست همین که لبخندی به لبی نشوندی کارخیر هست و داشتن حس خوب هست و فرستادن به کاینات،در عوض به شکلی دیگه حست خوب میشه یه نمونش هم پول که داشتنش حس خوب بهت میده ……فقط مالی نیست. و این باوری محدود کننده و ریز هست که کمتر توجه میشه….. لایق دونستن خودن خیلی مهمه وقتی خدا دیگر نعمت هایی که بهت داده رو داده اینم میده دیگه شرط و شروط نداره..(با سپاس فراوان و در پناه خدای فراوانی)
سلام ب استاد عالی و عزیزم و دوستان فوق العاده ام
ب نظر من این نوع نگرش و درخواست از درک نکردن نگاه سیستمی به خداوند میاد یعنی شخصی ک اینطوری از خداوند درخواست میکنه هنوز نتونسته قانونمند بودن نظام آفرینش و سیستمی بودن خداوند رو درک کنه و خداوند رو واکنشگرا و احساساتی میبینه و هنوز باور فراوانیش ایراد داره و باور نداره خداوند ب راحتی ب همه نعمت و ثروت میده به شرط باور و ایمان ب الله یکتا..
هستی با زندگی بخشیدن به ما پیشاپیش ما را پذیرفته است. خدا روز در اول به این نتیجه رسید که آفریدن بهتر از نیافریدن است. خدا خود مسوول آفرینش است. من مسوول نیستم. تو مسوول نیستی. هیچکس دیگر مسوول نیست. مسوولیت کامل بر عهده خدا یا هستی است. لزومی ندارد که در مورد آن نگران باشیم. سکوت پیشه کن تا احساس کنی عشق خداوند از همه طرف بر تو جاری می شود. ناگهان به این آگاهی می رسی که از تو مراقبت می شود. تورا به حال خود رها نکرده اند. تو چیزی بی اهمیت نیستی، بلکه برای هستی مهم هستی. خدا به تو نیاز دارد و به همین دلیل تو را آفریده.
با عشق الهام
با سلام خدمت استاد گرامی و همراهان عزیز خوشحالم ک میتونم نظری راجب این سواله بسیار خوب و ریشه ای استاد ارائه بدم.نظر همه همراهان بسیار عالیست..اول اینکه به نظر من دلیل این که سوال رو استاد پرسییدن اینه که ما فکر میکنیم خیلی از باورهایی که جایگزین باورهای اشتباهمون میکنیم درسته در صورتی که همین ها اشتباهه .و این سوال و باید بپرسیم که ما داریم به کی و چه کسی گوش می دیم و به منبعی از اطلاعات دسترسی داریم که این باورهای به ظاهر درست رو به خورد ذهن دوباره میدیم و دور باطل میزنیم. وقتی که ما می گوییم خدا اگر من ثروتمند شم این کار خیر ور انجام میدهم و با خدا شرط بندی میکنیم با خدا مثل انسان برخورد میکنیم و کبمود رو دقیق بیان میکنیم وو باور نداریم که بدون هیج شرطی خدا به ما نعمت میدهد…..مگر نعمت هایی مثل دست و پا و غیره رو خدا بر اساس شرط به ما داده؟ اینها هم جزیییی از ثروته.ولی ما اینو نمیبینیم .و این که اکر ما به قران مراجعه کنیم برای مثال حضرت سلیمان و یوسف که ثروتمند بودند اینو نگفتند …مگر شرط گذاشتند برای خدا که خدا به آنها به ثروت فراوان داد؟ فرموده حضرت سلیمان اینه که خدا به من ثروتی عطا کن که نه بعد از من و نه قبل من عطا نشده . و و نگفتند که اگر ثروت عطا کنی ..یا نمیشه و نمیدهی …..چون ایمان داشت و باور و لایق دونست خودشو و دریافت کرد. کسی که ثروت از نوع پول میخواد وقتی که دریافت کرد از سوی خدای رزاق چون باور داره و ایمان داره که فقط خدا این نعمت رو بدون منت عطا میکند.به دلیل فروتن شدنش و ثروتمند شدنش از مسیر درست بر اساس الهاماتی که بهش میشه ، میدونه این قانون رو که بخشش ثروتش رو زیادتر میکنه پس میبخشه با حس خوب بدون شرط چون شرط گذاشتن حس رو بد میکنه و با روح بخشنده انسان که از خداست منافات داره…. او بخشندگی رو از خدایی که ایمان واقعی بهش داره یاد میگیره و دیگه منت نهادن نیست. اگر در زمان حال که بر اساس باورهای محدودش کمتر داره ، در حد توان بخشید همان چیزی که داره بعدها هم بیشتر میبخشد این به ذات انسان بستگی دارد. کارهای خیر کردن فقط مالی نیست همین که لبخندی به لبی نشوندی کارخیر هست و داشتن حس خوب هست و فرستادن به کاینات،در عوض به شکلی دیگه حست خوب میشه یه نمونش هم پول که داشتنش حس خوب بهت میده ……فقط مالی نیست. و این باوری محدود کننده و ریز هست که کمتر توجه میشه….. لایق دونستن خودن خیلی مهمه وقتی خدا دیگر نعمت هایی که بهت داده رو داده اینم میده دیگه شرط و شروط نداره..(با سپاس فراوان و در پناه خدای فراوانی)
سلام استاد زندگیم و دوستان خوبم
دیروز خواهرم گفت استاد مسابقه گذاشته برو جواب بده و برنده شو گفتم باشه ی لحظه اومد ذهنم ک ادمای زیادی هستن ک برنده بشن جوابای ما دیگ ب چشم نمیاد،،، گفتم نه اینطور نیست من با این مدت زمان کوتاه اینقد تغییرات دیدم اینقد نتیجه از صحبتهای استاد گرفتم ک سر فرصت مفصل همینجا میگم
پس منم میتونم برنده بشم
همین ذهنیت ک اومد
مثل همین درخواست از خداوند میمونه باور نداشتن ب فراوانی
ب من پول بده ک بدم ب بقیه
بقیه میتونن برنده بشن ولی من نه
و اینکه من لیاقت رو ندارم ولی بقیه دارن
و فیلم استاد رو دیدم سوال مسابقه رو ک گفتن حس بدی از این نوع درخواست از خداوند بهم دست داد
ینی واقعا خداوند نمیتونه ب همه ثروت بده
ینی خداوند فقط ی دست داره روی زمین اونم منم ک مبتونم کمک برسونم ب بقیه
این درخواست ینی باور ب فراوانی نداشتن
ک ما ادما درخواست هامون چقد ایراد داره چ برسه ب کارامون
و چیزایی اومد ب ذهنم ک بگم اومدم دیدگاه دوست عزیزمون عارف آرا خوندم گفتم چ جالب دقیقا مثل حرفایی هستش ک من اومدم بگم …
موفق و پیروز باشید…