اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
یعنی خیلی از افراد فکر میکنن لایق ثروتمند شدن نیستن ،و هر پولی که میاد تو زندگیشون رو باید خرج کمک به نیازمندا کنن،شما تو مسابقه برنده باش نگاه کنین هر کسی که میاد مجری ازش میپرسه با این پول اگه برنده بشی میخوای چیکار کنی؟ طرف مثلا خودش معلمه،یا پیک موتوریه،یا هزارتا گرفتاری داره بعد میگه نصفشو میدم به نیازمندا یعنی چی؟ یعنی خودشو لایق اون مقدار پول نمیدونه..
ودلیل دیگر همچین تعهدی به خاطر این هست که ما خودمون رو لایق ثروت نمی دونیم و ذهنمون میگه منکه لایق این ثروت نیستیم پس بزار خداوند به خاطر اونکه من نیت کردم بخشی از ثروتم رو به فلانی ها بدم بیاد به من ثروت بده تا که از این طریق به اون فرد هم ثروت برسه و از یه طرف دیگه ریشه همچین نگرشی هم به خاطر شرک هست مثل اینکه خدا خودش نمیتونه ببخشه و برای بخشیدن به سایر بنده هاش نیازمند دیگر بنده هاش هست که ببخشه
من وقتی سوال مسابقه رو خوندمو گوش کردم فایلو دوتا جواب به ذهنم رسید نمیدونم چقدر درست باشه ولی مینویسمشون و بعد میرم سراغ کامنتا که کلی شوق دارم براشون
اول همون نگاه سیستمی داشتن به خداوند هست:
من فکر میکنم هنوز تو ذهن خیلیامون اینه که خدا رو به شکل یه انسان فرض میکنیم ،یعنی همونطوری که یکی از دوستان،اعضای خونواده،یا هر شخصی برامون کاری انجام میده و میخوایم جبران کنیم برای خدام میخوایم جبران کنیم،و چون یه ذره هنوز درک این سیستم برامون سخته و نمیبینیمش میایم مگتوب میکنیم یا بهش میگیم که خدایا خیالت راحت اگه من ثروتمند بشم فلان کار خیرو میکنم..یعنی فکر میکنیم خدا از ما توقع داره،از ما انتظار داره و میگه اگه بهت فلان ثروتو دادم باید فلان کارو برام بکنی،اگه نکنی ثروتتو ازت میگیرم..یه جورایی این باور تو ذهنمون نقش بسته که خدا به کار خیر ما نیاز داره.و از طرفی میترسیم که اگه اون کار خیرو انجام ندیم ثروته ازمون گرفته شه،حالا وقتی هنوز پولدار نیستیم میایم مکتوب میکنیم و مینویسیم براش که اگه بهم انقد پول بدی منم این کارو میکنمااا،به فلانی کمک میکنماا،،انگار با این مکتوب کردن خیالمون راحت میشه..
از طرفی یه باور مخرب هست ته ذهنمون که نکنه پولدار شم آدم بدی بشم،بعد میایم داستان مینویسیم واسه خدا،انگار یه جورایی هنوز پولدار نشدیم حس عذاب وجدان داریم بعد برای اینکه بیایم خودمونو راضی کنیم با خدا قرارداد میبندیم که نهه من اگه پولدار بشم به فلانی کمک میکنم،فلان کار خیرو میکنم فلان مدرسه رو میسازم..(خود من خیلی جاها تو دفترم نوشتم اگه پولدار شم به خیلیا کمک میکنم،در حالیکه این خودش یه باور مخربه،یعنی چی؟ دوست داری پولدار شی که به فقیرا کمک کنی؟ حالا فلان قدم پول بهشون دادی فک میکنی مشکلی حل میشه؟ تا اینکه تو یکی از قسمتهای روانشناسی ثروت بود که استاد گفتن که با کمک کردن به فقرا نمیتونی مشکلی رو حل کنی اگه میخوای کمکشون کنی پولدار شو و بعد بیا و از داستان موفقیتت براشون بگو ،از تغییر باورهات بگوکه انگیزه بگیرن برای حرکت،وگرنه با پول گذاشتن کف دستشون محاله بتونی کمکشون کنی)
دومین موضوع: اینه که پول وارد زندگی کسی میشه که بهش احترام بذاره،حالا ما میایم قبل اینکه پوله بیاد برنامه میریزیم که چطور خرجش کنیم،اونم خرجی که مرتبط با فقر و بیماری و کمبوده…خب با این باورا معلومه که پول یا نمیاد یا اگم بیاد زود میره..چون پول انرژیه و وارد زندگی کسی میشه که اونو برای شادی،سلامتی،سعادتش بخواد.
حالا
باورهای درست چیه؟
یکی اینکه خداوند یه انرژیه که نه شادی ،نه ترس،و نه غم ما تاثیری درش نداره و به کار خیر ما نیازی نداره ،و هر چقدر پولدارتر بشیم پول بیشششتری رو وارد زندگیمون میکنه..
دومین باور درست اینکه من ثروت و پول رو دوست دارم و هر جا که برم پول هم همونجاست..ذهن من ففط برای ثروت برنامه ریزی شده و من پولهام رو فقط در جهت سلامتی و شادی و خوشبختی بیشترم هزینه میکنم.
کد اشتباه اینجاست که نمی دونی با این پولی که داری و وقتی که برای خودت خرج می کنی، در حقیقت داری به افراد فقیر کمک می کنی.
اگر این کد درست رو جایگزین کنیم، دیگه نیازی نیست که خودمون رو مسئول کمک کردن به بقیه بدونیم. بلکه می دونیم با خوب زندگی کردن و متمول زندگی کردن، مستقیم و غیر مستقیم داریم به خیلی ها نون می رسونیم. پس در حقیقت بخشش مستقیم برای خیر رسوندن به بقیه نیاز نیست.
در واقع یاد مثال استاد افتادم که می گفت اگر شما ثروتمند بشید و بخواید یک ویلا برای خودتون درست کنید، چقدر آدم رو توی کار میارید! از کارگر و بنا و راننده کامیون و حتی اون کشتی که از المان برای شما شیشه میاره و …
الگوی منفی: پدربزرگ من با اینکه زیاد بخشش می کرد فقیر و فقیرتر می شد. این باعث شد پدرم باور کند که وقتی فقیریم نباید بخشش کنیم. در نتیجه هر قدر هم ثروتمند شویم نسبت به افراد ثروتمندتر فقیریم.
? باور ترمز: اگر بخشش کنم فقیرتر می شوم.
الگوی مثبت: بیل گیتس و وارن بافت با یانکه سالانه میلیاردها دلار بخشش می کنند نه تنها فقیر نمی شوند ثروتمندتر هم می شوند. سوره آل عمران آیه 134: همانان که در فراخى و تنگى انفاق مى کنند و خشم خود را فرو مى برند و از مردم در مى گذرند و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.
باور جایگزین: هر قدر بخشش کنم ثروتمندتر می شوم.
الگوی منفی:وقتی کودک بودم سریالی پخش می شد که در آن افراد ثروتمند بعد از اینکه ثروتشان را به فرزندانشان بخشیده بودند با بی مهری آنها مواجه شده و آنها والدینشان را به خانه سالمندان برده بودند.
? باور ترمز: اگر ثروتمند شوم و بخشش کنم با بی مهری دیگران مواجه می شوم.
الگوی مثبت: امام علی (ع) و جهان پهلوان تختی به مردم بخشش می کردند و مردم آنها را دوست داشتند. وقتی تختی از مسابقات بر می گشت حتی اگر شکست می خورد مردم به استقبال او می رفتند. سوره بقره آیه 195 و در راه خدا انفاق کنید و خود را با دست خود به هلاکت میفکنید و نیکى کنید که خدا نیکوکاران را دوست مى دارد.
باور جایگزین: اگر ثروتمند شوم و بخشش کنم نزد مردم محبوبتر می شوم.
الگوی منفی: در کودکی همسایه ای ثروتمند داشتیم که لباسهای مندرس می پوشید و در خانه ساده ای زندگی می کرد و در مزرعه به سختی کار می کرد.
? باور ترمز: اگر ثروتمند شوم خسیس می شوم و نه تنها برای دیگران بلکه برای خودم هم خرج نمی کنم.
الگوی مثبت: وارن بافت در خانه ای ساده زندگی می کند و اتومبیل و غذای ساده دارد. لباسهای شیک و زیبا می پوشد و برای تفریح به کشورهای مختلف سفر می کند. اما سالانه میلیاردها دلار بخشش می کند.
باور جایگزین: اگر ثروتمند شوم بخشنده تر می شوم و گردش و تفریح هم می کنم و لباسهای شیک می پوشم.
الگوی منفی: در کودکی به مسجد که می رفتم وقتی افراد به دسته عزاداری یا مسجد کمک می کردند با بلندگو اسم آن افراد و میزان کمکشان را اعلام می کردند. حتی فامیل خودمان گفته بود و در بلندگو اعلام کردند که او یک میلیون به مسجد کمک کرده است. اما وقتی از او پول را خواسته بودند گفته بود که من نگفتم که می دهم. اما وقتی از همان افراد خواسته می شد که خارج از مسجد به افراد ورشکسته کمک کنند از این کار خودداری می کردند.
? باور ترمز: ثروتمندان برای خودنمایی بخشش می کنند.
الگوی مثبت: الان می بینم که در مساجد به هزاران نفر از مردم غذا می دهند بدون اینکه اسمی از فرد بخشنده برده شود. افراد زیادی هم پول به حساب موسسات خیریه واریز می کنند. سوره بقره/264 ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بخشش‌های خود را با منت و آزار باطل نسازید همانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌کند و به خدا و روز رستاخیز ایمان نمی‌آورد.
باور جایگزین: اگر ثروتمند شوم فقط به خاطر خدا و جریان یافتن ثروت در زندگی ام بخشش می کنم.
الگوی منفی: سالها پیش سریالی در تلویزیون به نام خلیل حسن خلیل پخش می شد که در آن اربابان ثروتمند که صاحبان مزارع بودند از کارکنان خود در ازای مبلغ بخور و نمیر کار می کشیدند. در کشور ما هم افرادی با عنوان خان صاحبان زمین در روستاها بودند و به مردم ظلم می کردند.
? باور ترمز: اگر ثروتمند شوم نه تنها به مردم کمک نمی کنم بلکه به آنها ظلم هم می کنم.
الگوی مثبت: حضرت خدیجه (س) فرد ثروتمندی بود که در زمان محاصره افراد با ایمان توسط مشرکان به افراد با ایمان غذا می رساند. حضرت علی (ع) فرد ثروتمندی بود که پول بیت المال را به طور مساوی بین مردم تقسیم می کرد. شیخ محمد بن زائد ولیعهد ابوظبی طی تماس تلفنی با حسن روحانی رئیس جمهور ایران100 میلیون دلار به زلزله زدگان غرب ایران کمک انسان دوستانه کرد. بیل گیتس و همسرش و وارن بافت از سال ۱۹۹۰ تاکنون جان ۱۲۲ میلیون کودک را نجات داده اند. بیل گیتس می‌گوید به ازای هر دلاری که برای واکسیناسیون کودکان صرف می‌شود، ۴۴ دلار مزایای اقتصادی ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، زمانی که یک کودک مریض شود، پدر و مادر او قادر به کار کردن نخواهند بود، چون باید از فرزند خود مراقبت کنند.
باور جایگزین: اگر ثروتمند شوم به دیگران کمک می کنم که بهتر زندگی کنند و از فقر و بیماری نجات پیدا کنند.
با سلام به شما دوستان عزیز و استاد گرانقدر آقای عباس منش
راستش من از نظر مالی به لطف خدا همیشه در رفاه نسبی بودم و هستم و هیچ وقت مشکلات مالی خیلی اذیت کن نداشتم
من چون همیشه پول داشتم هیچ وقت نمیتونستم پول بیشتری (اون مقداری که تو ذهن خودمه)از خدا بخوام ،چون احساس گناه و عذاب وجدان می کردم که من پول بیشتری داشته باشم و بقیه تو سختی و بی پولی باشن به همین علت برای اینکه خودمو آروم کنم و این احساس گناه رو از خودم دور کنم از خدا میخواستم که اون مبلغ پول رو به من بده منم این “پولو تنها تنها استفاده نمیکنم به بقیه هم میدم” ??? و یه جورایی داشتم بار احساس گناهمون کم میکردم ..
وقتی داشتم روی این احساس گناهم کار میکردم به یه ریشه دیگه هم رسیدم که به این احساس من دامن میزد و اون هم این بود که من شنیده بودم که یکی از ائمه فرمودند: :”پول فقیران در جیب ثروتمندانه”
من هم که نمیخواستم جلوی خدا آدم بدی باشم و از اون مدل ثروتمندهایی بشم که پول فقیری تو جیبم باشه، پس با این مدل دعا کردن (معامله کردن) میخواستم به خدا بگم :خدا خیالت راحت من اون مدلی نمیشم به بقیه هم میدم!!!!??به خودم هم این اطمینان رو بدم که :ندا تو هم خیالت راحتتت تو اون مدلی نمیشی!!!ببین تو اگر اون مدلی میخواستی بشی که این طوری و به نفع نیازمندان از خدا پول نمیخواستی ??بببین چه خوشگل داری از خدا پول میخوای!!!
خیلی جالبه که از وقتی روی احساس گناهم برای پول دار شدنم دارم کار میکنم به مسیرهایی دارم هدایت میشم که عقل خودم هم بهش نرسیده بود امیدوارم بتونم روی احساس های دیگه هم تسلط پیدا کنم و مسیرها و راه های پول دار شدن برام هموار تر و بیشتر شه .
احتمالا باور داریم که افرادی ثروتمند توی یک موقعیت و به خاطر شانس شون ثروت مند شدند، اما من چون شانسی ندارم پس باید با چنین معاملاتی با خدا شانس رو به سمت خودم بکشونم تا ثروت مند بشم.
اما به نظرم این نوع ثروت و بر پایه ی ترس و شانس اصلا پایدار نیست. احتمالا چنین فردی خودش رو بدشانس هم می دونه، پس خیلی زود با این عبارت روبرو میشه: “می دونستم که این پول برام نمی مونه!من همیشه بد شانس بودم”
یه موضوع دیگم هست و اون باور عدم لیاقت هست ..
یعنی خیلی از افراد فکر میکنن لایق ثروتمند شدن نیستن ،و هر پولی که میاد تو زندگیشون رو باید خرج کمک به نیازمندا کنن،شما تو مسابقه برنده باش نگاه کنین هر کسی که میاد مجری ازش میپرسه با این پول اگه برنده بشی میخوای چیکار کنی؟ طرف مثلا خودش معلمه،یا پیک موتوریه،یا هزارتا گرفتاری داره بعد میگه نصفشو میدم به نیازمندا یعنی چی؟ یعنی خودشو لایق اون مقدار پول نمیدونه..
دیدگاه تکمیلیم رو تقدیم میکنم .با تشکر از دوستان
ودلیل دیگر همچین تعهدی به خاطر این هست که ما خودمون رو لایق ثروت نمی دونیم و ذهنمون میگه منکه لایق این ثروت نیستیم پس بزار خداوند به خاطر اونکه من نیت کردم بخشی از ثروتم رو به فلانی ها بدم بیاد به من ثروت بده تا که از این طریق به اون فرد هم ثروت برسه و از یه طرف دیگه ریشه همچین نگرشی هم به خاطر شرک هست مثل اینکه خدا خودش نمیتونه ببخشه و برای بخشیدن به سایر بنده هاش نیازمند دیگر بنده هاش هست که ببخشه
سلام استاد
من وقتی سوال مسابقه رو خوندمو گوش کردم فایلو دوتا جواب به ذهنم رسید نمیدونم چقدر درست باشه ولی مینویسمشون و بعد میرم سراغ کامنتا که کلی شوق دارم براشون
اول همون نگاه سیستمی داشتن به خداوند هست:
من فکر میکنم هنوز تو ذهن خیلیامون اینه که خدا رو به شکل یه انسان فرض میکنیم ،یعنی همونطوری که یکی از دوستان،اعضای خونواده،یا هر شخصی برامون کاری انجام میده و میخوایم جبران کنیم برای خدام میخوایم جبران کنیم،و چون یه ذره هنوز درک این سیستم برامون سخته و نمیبینیمش میایم مگتوب میکنیم یا بهش میگیم که خدایا خیالت راحت اگه من ثروتمند بشم فلان کار خیرو میکنم..یعنی فکر میکنیم خدا از ما توقع داره،از ما انتظار داره و میگه اگه بهت فلان ثروتو دادم باید فلان کارو برام بکنی،اگه نکنی ثروتتو ازت میگیرم..یه جورایی این باور تو ذهنمون نقش بسته که خدا به کار خیر ما نیاز داره.و از طرفی میترسیم که اگه اون کار خیرو انجام ندیم ثروته ازمون گرفته شه،حالا وقتی هنوز پولدار نیستیم میایم مکتوب میکنیم و مینویسیم براش که اگه بهم انقد پول بدی منم این کارو میکنمااا،به فلانی کمک میکنماا،،انگار با این مکتوب کردن خیالمون راحت میشه..
از طرفی یه باور مخرب هست ته ذهنمون که نکنه پولدار شم آدم بدی بشم،بعد میایم داستان مینویسیم واسه خدا،انگار یه جورایی هنوز پولدار نشدیم حس عذاب وجدان داریم بعد برای اینکه بیایم خودمونو راضی کنیم با خدا قرارداد میبندیم که نهه من اگه پولدار بشم به فلانی کمک میکنم،فلان کار خیرو میکنم فلان مدرسه رو میسازم..(خود من خیلی جاها تو دفترم نوشتم اگه پولدار شم به خیلیا کمک میکنم،در حالیکه این خودش یه باور مخربه،یعنی چی؟ دوست داری پولدار شی که به فقیرا کمک کنی؟ حالا فلان قدم پول بهشون دادی فک میکنی مشکلی حل میشه؟ تا اینکه تو یکی از قسمتهای روانشناسی ثروت بود که استاد گفتن که با کمک کردن به فقرا نمیتونی مشکلی رو حل کنی اگه میخوای کمکشون کنی پولدار شو و بعد بیا و از داستان موفقیتت براشون بگو ،از تغییر باورهات بگوکه انگیزه بگیرن برای حرکت،وگرنه با پول گذاشتن کف دستشون محاله بتونی کمکشون کنی)
دومین موضوع: اینه که پول وارد زندگی کسی میشه که بهش احترام بذاره،حالا ما میایم قبل اینکه پوله بیاد برنامه میریزیم که چطور خرجش کنیم،اونم خرجی که مرتبط با فقر و بیماری و کمبوده…خب با این باورا معلومه که پول یا نمیاد یا اگم بیاد زود میره..چون پول انرژیه و وارد زندگی کسی میشه که اونو برای شادی،سلامتی،سعادتش بخواد.
حالا
باورهای درست چیه؟
یکی اینکه خداوند یه انرژیه که نه شادی ،نه ترس،و نه غم ما تاثیری درش نداره و به کار خیر ما نیازی نداره ،و هر چقدر پولدارتر بشیم پول بیشششتری رو وارد زندگیمون میکنه..
دومین باور درست اینکه من ثروت و پول رو دوست دارم و هر جا که برم پول هم همونجاست..ذهن من ففط برای ثروت برنامه ریزی شده و من پولهام رو فقط در جهت سلامتی و شادی و خوشبختی بیشترم هزینه میکنم.
————————————————
کمک به جهان با خوب زندگی کردن
————————————————
کد اشتباه اینجاست که نمی دونی با این پولی که داری و وقتی که برای خودت خرج می کنی، در حقیقت داری به افراد فقیر کمک می کنی.
اگر این کد درست رو جایگزین کنیم، دیگه نیازی نیست که خودمون رو مسئول کمک کردن به بقیه بدونیم. بلکه می دونیم با خوب زندگی کردن و متمول زندگی کردن، مستقیم و غیر مستقیم داریم به خیلی ها نون می رسونیم. پس در حقیقت بخشش مستقیم برای خیر رسوندن به بقیه نیاز نیست.
در واقع یاد مثال استاد افتادم که می گفت اگر شما ثروتمند بشید و بخواید یک ویلا برای خودتون درست کنید، چقدر آدم رو توی کار میارید! از کارگر و بنا و راننده کامیون و حتی اون کشتی که از المان برای شما شیشه میاره و …
با یاد و نام خداوند مهربان
سلام خدمت همه ی خوبان
من موارد زیر را اصلیترین موانع میئانم:
1-این نوع تفکر ،تمرکز بر نداشتن و ناخواسته است، یعنی من همین الان ندارم که بخواهم ببخشم.
2- داریم تو این حالت با خدا احساسی حرف میزنیم و شرط تعیین کردیم ، یعنی فراموش کردیم که خدا سیستمه ، سیستم احساس نداره ، احساسی عمل نمیکنه
3- داشتن باور عدم لیاقت ثروت
4-عادل نبودن خدا و فکر اینکه تصور کنیم خداوند جامعه و این افراد در بحال خودشان رها کرده است
ممنونم
آقای محمودی خیلی عالی پشت صحنه ی این درخواست رو توصیف کردند. توصیه می کنم حتما بخونید
https://elmeservat.com/fa/the-match-of-eliminating-mental-obstacles-to-make-the-wealth/comment-page-47/#comment-341950
الگوی منفی: پدربزرگ من با اینکه زیاد بخشش می کرد فقیر و فقیرتر می شد. این باعث شد پدرم باور کند که وقتی فقیریم نباید بخشش کنیم. در نتیجه هر قدر هم ثروتمند شویم نسبت به افراد ثروتمندتر فقیریم.
? باور ترمز: اگر بخشش کنم فقیرتر می شوم.
الگوی مثبت: بیل گیتس و وارن بافت با یانکه سالانه میلیاردها دلار بخشش می کنند نه تنها فقیر نمی شوند ثروتمندتر هم می شوند. سوره آل عمران آیه 134: همانان که در فراخى و تنگى انفاق مى کنند و خشم خود را فرو مى برند و از مردم در مى گذرند و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.
باور جایگزین: هر قدر بخشش کنم ثروتمندتر می شوم.
الگوی منفی:وقتی کودک بودم سریالی پخش می شد که در آن افراد ثروتمند بعد از اینکه ثروتشان را به فرزندانشان بخشیده بودند با بی مهری آنها مواجه شده و آنها والدینشان را به خانه سالمندان برده بودند.
? باور ترمز: اگر ثروتمند شوم و بخشش کنم با بی مهری دیگران مواجه می شوم.
الگوی مثبت: امام علی (ع) و جهان پهلوان تختی به مردم بخشش می کردند و مردم آنها را دوست داشتند. وقتی تختی از مسابقات بر می گشت حتی اگر شکست می خورد مردم به استقبال او می رفتند. سوره بقره آیه 195 و در راه خدا انفاق کنید و خود را با دست خود به هلاکت میفکنید و نیکى کنید که خدا نیکوکاران را دوست مى دارد.
باور جایگزین: اگر ثروتمند شوم و بخشش کنم نزد مردم محبوبتر می شوم.
الگوی منفی: در کودکی همسایه ای ثروتمند داشتیم که لباسهای مندرس می پوشید و در خانه ساده ای زندگی می کرد و در مزرعه به سختی کار می کرد.
? باور ترمز: اگر ثروتمند شوم خسیس می شوم و نه تنها برای دیگران بلکه برای خودم هم خرج نمی کنم.
الگوی مثبت: وارن بافت در خانه ای ساده زندگی می کند و اتومبیل و غذای ساده دارد. لباسهای شیک و زیبا می پوشد و برای تفریح به کشورهای مختلف سفر می کند. اما سالانه میلیاردها دلار بخشش می کند.
باور جایگزین: اگر ثروتمند شوم بخشنده تر می شوم و گردش و تفریح هم می کنم و لباسهای شیک می پوشم.
الگوی منفی: در کودکی به مسجد که می رفتم وقتی افراد به دسته عزاداری یا مسجد کمک می کردند با بلندگو اسم آن افراد و میزان کمکشان را اعلام می کردند. حتی فامیل خودمان گفته بود و در بلندگو اعلام کردند که او یک میلیون به مسجد کمک کرده است. اما وقتی از او پول را خواسته بودند گفته بود که من نگفتم که می دهم. اما وقتی از همان افراد خواسته می شد که خارج از مسجد به افراد ورشکسته کمک کنند از این کار خودداری می کردند.
? باور ترمز: ثروتمندان برای خودنمایی بخشش می کنند.
الگوی مثبت: الان می بینم که در مساجد به هزاران نفر از مردم غذا می دهند بدون اینکه اسمی از فرد بخشنده برده شود. افراد زیادی هم پول به حساب موسسات خیریه واریز می کنند. سوره بقره/264 ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بخشش‌های خود را با منت و آزار باطل نسازید همانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌کند و به خدا و روز رستاخیز ایمان نمی‌آورد.
باور جایگزین: اگر ثروتمند شوم فقط به خاطر خدا و جریان یافتن ثروت در زندگی ام بخشش می کنم.
الگوی منفی: سالها پیش سریالی در تلویزیون به نام خلیل حسن خلیل پخش می شد که در آن اربابان ثروتمند که صاحبان مزارع بودند از کارکنان خود در ازای مبلغ بخور و نمیر کار می کشیدند. در کشور ما هم افرادی با عنوان خان صاحبان زمین در روستاها بودند و به مردم ظلم می کردند.
? باور ترمز: اگر ثروتمند شوم نه تنها به مردم کمک نمی کنم بلکه به آنها ظلم هم می کنم.
الگوی مثبت: حضرت خدیجه (س) فرد ثروتمندی بود که در زمان محاصره افراد با ایمان توسط مشرکان به افراد با ایمان غذا می رساند. حضرت علی (ع) فرد ثروتمندی بود که پول بیت المال را به طور مساوی بین مردم تقسیم می کرد. شیخ محمد بن زائد ولیعهد ابوظبی طی تماس تلفنی با حسن روحانی رئیس جمهور ایران100 میلیون دلار به زلزله زدگان غرب ایران کمک انسان دوستانه کرد. بیل گیتس و همسرش و وارن بافت از سال ۱۹۹۰ تاکنون جان ۱۲۲ میلیون کودک را نجات داده اند. بیل گیتس می‌گوید به ازای هر دلاری که برای واکسیناسیون کودکان صرف می‌شود، ۴۴ دلار مزایای اقتصادی ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، زمانی که یک کودک مریض شود، پدر و مادر او قادر به کار کردن نخواهند بود، چون باید از فرزند خود مراقبت کنند.
باور جایگزین: اگر ثروتمند شوم به دیگران کمک می کنم که بهتر زندگی کنند و از فقر و بیماری نجات پیدا کنند.
با سلام به شما دوستان عزیز و استاد گرانقدر آقای عباس منش
راستش من از نظر مالی به لطف خدا همیشه در رفاه نسبی بودم و هستم و هیچ وقت مشکلات مالی خیلی اذیت کن نداشتم
من چون همیشه پول داشتم هیچ وقت نمیتونستم پول بیشتری (اون مقداری که تو ذهن خودمه)از خدا بخوام ،چون احساس گناه و عذاب وجدان می کردم که من پول بیشتری داشته باشم و بقیه تو سختی و بی پولی باشن به همین علت برای اینکه خودمو آروم کنم و این احساس گناه رو از خودم دور کنم از خدا میخواستم که اون مبلغ پول رو به من بده منم این “پولو تنها تنها استفاده نمیکنم به بقیه هم میدم” ??? و یه جورایی داشتم بار احساس گناهمون کم میکردم ..
وقتی داشتم روی این احساس گناهم کار میکردم به یه ریشه دیگه هم رسیدم که به این احساس من دامن میزد و اون هم این بود که من شنیده بودم که یکی از ائمه فرمودند: :”پول فقیران در جیب ثروتمندانه”
من هم که نمیخواستم جلوی خدا آدم بدی باشم و از اون مدل ثروتمندهایی بشم که پول فقیری تو جیبم باشه، پس با این مدل دعا کردن (معامله کردن) میخواستم به خدا بگم :خدا خیالت راحت من اون مدلی نمیشم به بقیه هم میدم!!!!??به خودم هم این اطمینان رو بدم که :ندا تو هم خیالت راحتتت تو اون مدلی نمیشی!!!ببین تو اگر اون مدلی میخواستی بشی که این طوری و به نفع نیازمندان از خدا پول نمیخواستی ??بببین چه خوشگل داری از خدا پول میخوای!!!
خیلی جالبه که از وقتی روی احساس گناهم برای پول دار شدنم دارم کار میکنم به مسیرهایی دارم هدایت میشم که عقل خودم هم بهش نرسیده بود امیدوارم بتونم روی احساس های دیگه هم تسلط پیدا کنم و مسیرها و راه های پول دار شدن برام هموار تر و بیشتر شه .
امیدوارم تجربه من براتون مفید باشه .
موفق تر شادتر و پول دار تر باشید??
———————————————
دنیا جای خوشگذرانی نیست
———————————————
باور نداریم که می تونیم توی این دنیا هم خوشحال و شاد باشیم و در مقابل این باور رو داریم که خوشحالی، شادمانی و خوشبختی فقط در اون دنیا امکان پذیر هست!
—————————————
ترمز شانس
—————————————
احتمالا باور داریم که افرادی ثروتمند توی یک موقعیت و به خاطر شانس شون ثروت مند شدند، اما من چون شانسی ندارم پس باید با چنین معاملاتی با خدا شانس رو به سمت خودم بکشونم تا ثروت مند بشم.
اما به نظرم این نوع ثروت و بر پایه ی ترس و شانس اصلا پایدار نیست. احتمالا چنین فردی خودش رو بدشانس هم می دونه، پس خیلی زود با این عبارت روبرو میشه: “می دونستم که این پول برام نمی مونه!من همیشه بد شانس بودم”