آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 2 - صفحه 53 (به ترتیب امتیاز)

خدا شکر برای این لحظه قشنگ. از اینکه یادم افتاد باید شکرگزار خیلی چیزها باشم. نفسم، چشمهای زیبام، روح لطیفم. زندگی پر از ارامشم تدر یکی از بهشتهای زمین. برای روزخانه هر روز جلوی چشمم. برای همکارهای خوبم و ریس بامعرفت و همسر مهربان و همراهش. برای پسر قشنگ و پر حرفم که یادم میندازه کلی میشه حرف زد و قدران بود . برای خونه قشنگم که واقعا عاشقانه دوستش دارم. برای کارم که حس قدرت میده بهم. برای لحظه ای که توش هستم و اینده ای که دارم برای لحظه لحظه اش نقشه میکشم.

خدا شکر برای پدر و مادرم و فرصتهایی که بهم میدی تا ببینمشون و برای خانواده ای که دارم. تو منی و من هم منم و باز هم بیا بیشتر نزدیکم شو تا از رگ گردن حتی نزدیکتر. خدایا من خیلی وقته سراغت را میگرفتم و غافل از اینکه تو من هستی همین وجود. بعضی وقتها ترسها دلم را میلرزونه ولی مدام میاد از وجودم صدام میکنی که نترس باهاتم و پیشتم، نگران نباش. میگی تو رو دوشم سوار شدی و حواسم بهت هست. حله همه چیز . خدایا خلق خواسته هام ، هدایتم میکنه به مسیری که الان هیچ ایده ای ندارم و تو مطمینن کمارمی و پس ترسی نیست برای طی کردن و صبوری کردن تو این مسیر. بار الها میدونی خواستن من توانستنه، یعنی کافیه یچیزی را بخواهم و قطعا بدستش میارم. خدای من منشکرم برای همه این اگاهی ها و ارامشی که تو وجودم انداختی .