آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 9 - صفحه 20 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عباس منش عزیز و خانم شایسته عزیز و همه دوستان عزیز

کارِ الانِ تو نگریستن به تمامی امکان‌ها و ادراک‌های که این لحظه به تو داده و انتقال زیبایی‌های آن به روزها و تجارب آینده‌ات…

زندگی بسیار سخاوتمند است. چشمانت را برای دیدن زیبایی‌های هر لحظه عادت بده، تا ببینی که این لحظه فقط و فقط آمده است تا به لحظه ای بهتر و تجربه ای زیباتر برایت دگردیسی یابد.

کمی سخاوتمند باش… هرگاه کسی را ملاقات کردی لبخند بزن.

نخستین گام این است: زیبایی‌های این لحظه را که در آن هستی، تماماً درک کن “بقیه چیزها جزئیاتند.”

حقیقت عمیق تری وجود دارد

و همان است که ذهن و جسم تو از آن متولد می‌شود.

تو را ناظر بر افکارت هستی. افکار تو در ذهنت متولد می‌شوند اما تو ذهنت هم نیستی، تو دارنده ذهنی، تو ناظری بر ذهن، تو آگاهی هستی.

ذهن تو را محدود به جسمت می‌دانستند، اما امروز قلمرو آن را گستره کیهان می‌دانند … تو در همه کیهان جاری هستی … و همین است که فکر تو را از دورترین نقاط می‌توان خواند. تو موجی که در همه کیهان جاری است و جسم تو تنها یک گیرنده است که امروز روی تو کوک است.

تا نمیری متولد نمی‌شوی پی در پی و تو همانی که می‌مانی همان موج ابدی و لایتناهی همان اصل.

نام تو تنها یک برچسب است که بدن فیزیکی تو را از بدن‌های دیگر تمیز دهند.

تو پاره ای از خدایی.

تو پاره ای از خدایی.