live | استفاده آگاهانه از قدرت تجسم خلّاق - صفحه 18 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیز و گرانقدر و دوست داشتنی خودم و مریم جان عزیز و تمامی دوستان گرامی.

به قول استاد عزیز ما در هر لحظه قدرت تجسم داریم . در هر لحظه و با توجه به هر شرایطی وقتی به ناخواسته‌ یا تضادی بر می‌خوریم تو ذهنمون رسیدن به اون خواسته و یا برطرف کردن اون تضاد رو تجسم می‌کنیم.

یادمه روزای اولی که راجع به تجسم کردن مطالبی رو یاد گرفته بودم آگاهانه میشستم و وقت برای تجسم کردن میزاشتم . خیلی این کارو کردم. خیلی وقتا باعث انگیزه گرفتن برای ادامه راهم میشد تا جایی این کارو ادامه دادم که تجسم کردن حالمو خوب میکرد اما متاسفانه از یه جایی به بعد تجسماتم احساسمو بد میکرد. وقتی کندوکاو کردم متوجه شدم در حین تجسم کردن ، تمام امورات زندگیمو تو همه ی زمینه‌ها کنترل می‌کنم .

ینی چی ؟!!!

انگار عجله برای بدست اووردنشون داشتم .

از داشته‌هام لذت نمی‌بردم و تمام تمرکزمو روی خواسته‌هام گذاشته بودم.

از اونجایی که رسیدن به خواسته‌ها آسون نبود و نیاز به تکامل خودش داشت و من درکی از این حقیقت نداشتم و دنبال معجزه یا اتفاقات شگفت انگیزی می‌گشتم و وقتی رخ نمیداد ناراحت میشدم و احساسم بد میشد طوری که با زوم کردن به آینده ، لحظات حالم رو از دست می‌دادم.

و این نه تنها خوب نبود بلکه به نظرم فاجعه‌ بود.

کم کم و به تدریج وقتی دوره‌ها رو بیشتر کار کردم بخصوص دوره ی 12 قدم رو چندین بار با دقت کار کردم متوجه شدم که لزومی نداره هر روز وقتی برای تجسم کردن بزارم . به قول استاد برخورد با ناخواسته‌ها خودش باعث بوجود اومدن خواسته‌ها میشه ینی وقتی به تضاد یا ناخواسته ای برمی‌خوریم انگار داریم به جهان اعلام می‌کنیم که ما جایگزین اون چ چیزی می‌خواهیم. البته به شرط اینکه در مدار و فرکانس مثبت باشیم.

پی بردم تجسم کردن تا وقتی قشنگه و تا وقتی درسته که من احساس خوبی ازش دریافت کنم . اگه دریافت نمی‌کنم لزومی نداره سمتش برم.

سعی کردم به طور کلی چیزهایی که از خداوند میخوام رو هم تجسم کنم و هم برای خدا بازگو کنم و اینکه خودم بدونم از جهان چی میخوام. یه جورایی نگاه کردن به افق‌ باشه و بعد رهاش کنم. رها کردن نه به این منزله که فکر کنم اتفاق نمیفته بلکه از این جهت که یقین دارم اتفاق میفته ولی مهم نیست انقد ذهنمو درگیرش کنم.

به میزانی که شناخت بیشتری نسبت به خداوند و قوانینش پیدا میکردم بیشتر باورم میشد که خواسته هایی که از خداوند میخوام حتماً در وقت و زمان خودش اتفاق میفته.

بنابراین خودمو متعهد کردم که تمام تمرکزم رو تو لحظات حال بگذارم لحظاتی که باهاش درگیرم و همون لحظه باید احساسات خوبی داشته باشم.

و اینکه هرجا خواسته‌هایی که دلم میخواد رو در دیگران می‌بینم هم تحسینشون کنم هم به خاطرش سپاسگزاری کنم و همین که تو اون لحظات خودمو جای اون‌ها ببینم .

یه جورایی آگاهانه تمرکز روی خواسته‌هایی که من دوست دارم داشته باشم ولی در حال حاضر در افرادهای دیگه‌ای می‌بینم بزارم. مثلاً از قصد به کسانی که سوار ماشینهای خارجی مدل بالا میشن نگاه می‌کنم چون هم از دیدن ماشین لذت می‌برم همین که باور پذیریم بیشتر میشه که منم یه روزی می‌تونم همچین ماشین خوبی برای شخصه خودم داشته باشم و اینکه نعمت و ثروت زیادی در این جهان وجود داره که هر کسی خودشو لایق بدونه حتماً بدستش میاره.

یا نگاه کردن به خونه‌های ویلایی و آپارتمانهای شیک و بزرگ و هر چیز زیبای دیگه‌ای که منو به وجد بیاره.

با وجود اینکه این خواسته‌هامو در دیگران می‌بینم واقعاً از صمیم قلبم خوشحال میشم و از خداوند درخواست می‌کنم کسانی که صاحب نعمت و ثروت زیادی هستن از زندگیاشون به بهترین شکل ممکن لذت ببرن.

امروز باور پذیریم برای رسیدن به خواسته‌هام به مراتب نسبت به گذشته خیلی خیلی بیشتر شده ! چون با روند تکاملی آروم و آهسته به خیلی از خواسته‌هام رسیدم که نشونه‌های خوبی هستن برای رسیدن به خواسته‌های بزرگم.

توجه و تمرکزم برای دیدن زیبایی‌ها و نقاط مثبت افراد و دیدن این نشونه‌ها و نگه داشتن احساس خوبم تحت هر شرایطی خیلی بهم کمک میکنه که با انگیزه ‌تر و امیدوارانه‌تر با لذت به زندگیم ادامه بدم.

داشتن برنامه ی روزانه ، درگیر کردن خودت با چالشهای کوتاه مدت و لذت بردن از داشته‌هات و سپاسگزار بودن به خاطرشون از عوامل مهم رسیدن به خواسته‌هامون هستش .

یکی از مهمترین عواملی که احساس تو رو به خاطر تجسماتت خوب نگه میداره اینه که واقعاً از صمیم قلبت به خداوند و قوانینش ایمان و اعتماد داشته باشی. یعنی ذهنتو درگیر موضوعات و مسائلی که به خاطرشون عاجز هستی و کاری از دستت بر نمیاد نکنی . سعی کنی رها زندگی کنی و فقط به اندازه ی سهم و نقش خودت حرکت وتلاش بکنی.

به میزانی که اعتماد و ایمان داری رهاتر هستی و هر چقد رهاتر باشی زودتر به خواسته‌هات میرسی. چرا که خودتو دربند و اسیر چارچوبهایی نمی‌کنی که بخوای بخاطرشون زور یا تقلای بیش از اندازه داشته باشی.

در گذشته فکر می‌کردیم باید برای بدست اووردن هر چیزی بیش از اندازه تلاش کنیم، این ینی آزار و اذیت کردن خودمون. متوجه نبودیم زور زدن و تلاش بیش از حد توانمون ، ینی ظلم کردن به خودمون!

و وقتی به خودت ظلم کنی حس لیاقت رو از خودت می‌گیری و تمام ارزشهای خودت رو زیر سوال می‌بری.

باید یاد بگیریم و باور کنیم که ما در حد توانمون سهم و نقشی داریم که باید انجامش بدیم بقیشو به خداوند بسپاریم باور کنیم که خداوند بهتر از ما حواسش به همه چیز هس. اگه اون ایمانی که گفتم رو داشته باشیم زودتر به اهدافمون میر‌سیم بنابراین همه چی بستگی به افکار و باورهای خودمون داره.

شاید به نسبت قبل، تجسماتی در مورد خواسته‌هام نداشته باشم اما این به این معنی نیست که دیگه به دست اووردنشون برام مهم نیست و یا اینکه لیاقت بدست اووردنشون رو نداشته باشم فقط به این معنیه که ایمان پیدا کردم که بدون گفتن منم خداوند به تمام خواسته‌های کوچیک و بزرگم توجه میکنه.

با این باور همه چیزو رها کردم و تمام تمرکزم فقط روی داشتن احساس خوب در طول روزه .

باید تغییرات زندگی و اتفاقات قشنگی که در حین کار کردن خودمون روی تغییراتمون به وجود اومده رو ببینیم . به قول استاد اون‌ها رو بولد کنیم تا بیشتر بهمون داده بشه.

بدونیم که این مسیر درسته و باید به همین روند ادامه بدیم تا به اونچه که می‌خواهیم دست پیدا کنیم

اگه صبوری کنیم و متوکل باشیم میاد روزایی که اتفاقات خوب و عالی پشت سر هم اتفاق بیفته .

من که خیلی امیدوارم .

نشانه‌های خیلی زیادی تو زندگیم دارم می‌بینم که حس خوبی بهشون دارم. منتظرم اتفاقات چشمگیری رخ بده . که میدونم رخ میده . اون وقت دلم میخواد با دست خیلی خیلی پر بیام و اینجا برای استاد عزیز و دوستان گرامی به اشتراک بزارم .

یادمه یه روزی حسرت و آرزوی اینو داشتم که روابطم با همسرم اوکی بشه ، بتونم در مقابل خیلی چیزا خشم و عصبانیتمو کنترل کنم ، بیشتر سکوت کنم ، بیشتر به نقاط مثبت همسرم توجه کنم ، سعی کنم از زندگیم لذت ببرم ، انقدر منتظر نشینم!!! چون در گذشته تمام لحظاته حالمو فقط به خاطر این انتظار که روزی برسه اون اتفاقایی که من میخوام پیش بیاد بعد حالم خوب بشه گذروندم . در حالی که الان به این فهم و درک رسیدم که می‌تونم تو همین لحظات و تو همین شرایط و با همین مرد، زندگی خوب و ایده آلی داشته باشم. اصلن انقدر ایمان پیدا کردم که هر چیزی یا هر کسی تو زندگیم اضافی باشه خداوند بدون اینکه من دست و پایی برای از بین بردن و یا حذف کردنش بزنم خودش همه کارا رو سر وقتش برام انجام میده خوشم میاد، حال می‌کنم که دلی به خود اعتماد کردم و دیگه منتظر چیزی نیستم . البته منتظر از جهت فرکانس منفیش نیستم وگرنه که چرا واقعاً دلم میخواد همه چیز طبق میل و خواستم باشه .

خدا رو شکر و سپاس میگم . الانشم به خاطر تغییرات مثبتی که خودم کردم اتفاقات قشنگ و خوبه زیادی رو دارم تجربه می‌کنم که اگر نتایج مثبتشم حاصل بشه همه رو با تمام جزئیاتش تعریف می‌کنم.

حتی همسرم بعد از این همه سال به طور ناخودآگاه شغلش تغییر کرد و به شغل مناسب‌تر و با امکانات بیشتر و حتی حال خوبه بیشتری هدایت شد .

دقیقاً همونطور که من دلم می‌خواست .همون چیزی که من تو ذهنم خیلی سالها تجسم کرده بودم و به خاطر دیدن خیلی از ناخواسته‌هام بابت این موضوع از خداوند درخواست می‌کردم که یه کاری یه اتفاقی پیش بیاره که من بابتش آرامش داشته باشم که دقیقاً با تغییر شغل همسرم همون چیزی که من می‌خواستم اتفاق افتاد. بی‌نهایت بابت این موضوع از خدا سپاسگزارم .

شاید روزی بود که فک میکردم هیچ وقت تو زندگیم بابت شغل همسرم به آرامش نمیرسم ولی بالاخره اون روز رسید و من به خاطرش خیلی آرومم. خودشم از این تغییر خیلی خوشحاله و خیلی راضی. همین اتفاق و همین تغییر خودش تغییرات و اتفاقات قشنگ‌تر دیگه‌ای رو تو زندگیمون وارد کردش.

استاد همیشه میگن روزی میاد که اتفاقات خوب بوم بوم بوم پشت سر هم اتفاق میفته. الان تو جایگاهی هستم که اینطور تصور می‌کنم. از اینکه به زندگیم خوش بینانه نگاه میکنم خودمو تحسین می‌کنم .

البته که پی بردن به ارزشها و توانمدیهای خودم و درست مراقبت کردن از ذهن و روح خودم، تاثیرات مثبتی توی روند تغییراتم داشته.

برای تغییر تک تک نواقص اخلاقیم هم ، زیاد تجسم کردم که روزی برسه از خودم احساس رضایت داشته باشم. نمیگم عالی هستم و تمامشونو تونستم تغییر بدم اما با گذشته ی خودم خیلی فرق کردم و شخصیت خیلی بهتری از خودم ساختم .

تلاش برای بهبود شخصیتی ، هنوزم ک هنوزه جزع خواسته های بزرگمه !

استاد جونم دوستت دارم عاشقتم .

از خدا میخام باشی همیشه .

همه ی حال خوبمو بخاطر آگاهی های ناب شما دارم .

بهترینها نصیب دل مهربونت .