live | اصل خارپشتی - صفحه 30 (به ترتیب امتیاز)

بنام یکتای هستی بخش

روز 103 سفر نامه

لایو 6

امروز چند تا قدم عملی برداشتم برای رفتن تو دل ترسهام .ایده ای که بهم الهام شد رو همین امروز رفتم انجامش دادم و اونم این بود که رفتم تو یکی از بهترین سالنهای شهرمون درخواست دادم که تو حرفه و علاقه ی خودم باهاشون همکاری داشته باشم.سالنی هم که شریک داشتم امروز جمع کردم وسیله هاشو تا دیگه فقط تمرکزی روی رشته ای که عاشقشم کار کنم .و مهارتهامو افزایش بدم.چون تو سالنی که داشتم با شریکم مجبور بودم چندتا کارو انجام بدم و تمرکزم پراکنده میشد .امروز یه روز خیلی پر از چالش و ترس بود برام ولی رفتم تو دل ترسهام. اون سالن معروف شهرمون امروز یه مدل زدم با کلی استرس و در عین حال با توکل بر خدای مهربان.قرار شد که خبرم کنن.دیگه نتیجه با خداونده من کاری که بهم الهام شد رو انجام دادم.حالا باید ببینم چه کارهایی رو میتونم انجام بدم.الان یه حسی بهم میگه وسیله های سالنمو بزارم برای فروش ولی کل فکر تو سرم میچرخه که اگه اینارو بفروشی دیگه هیچ راه برگشتی نداری پل های پشت سرت رو خراب نکن.جواب خونوادت رو چی میخوای بدی اونا تو خرید وسیله ها کمکت کردن. ترسهام زیاد دقیق نمیتونم تشخیص بدم که این حس فروش وسیله ها الهامه یا نجواست.امروز غروب که از سالن برگشتم خونه و وسیله هارو جمع و جور کرده بودم به قدرییییی حالم بد بود که احساس میکردم وزنه چند تنی دارم با ذهنم میزنم که حسمو خوب کنم.چنان نجواها بهم حمله ور شده بودن که کلا یادم رفت اصلا من برای چی دارم این راهو میرم.نا امیدی اومد سراغم ترس از اینکه حالا میخوای چیکار کنی.اگه اشتباه کرده باشی چی.اگه موفق نشی چی.خلاصه که تو اوج فشارهای ذهنی باز هم پناه بردم به خداوند مهربانم.به یکتای بی نظیرم که هر وقت صداش کردم حس کردم که نزدیکه خیلی نزدیک.

حتی اگه جمع کردن سالن هم کار اشتباهی باشه مطمئنم که رفتن تو دل ترسهام کار اشتباهی نیست ترس از تایید نشدن توسط اطرافیانم خونواده ام همسرم.من باید این دیوار کهنه و قدیمی وجودمو خراب کنم این وجودی که با ترس از قضاوت شدن ترس از ترد شدن ترس از تایید نشدن توسط اطرافیانم آجر به آجر کج رفته بالا.باید خراب کنم خودمو این خودی که همیشه بله و چشم گوی خونواده اش بوده، این وجودی که تا حالا سابقه نداشته بدون مشورت خونواده اش کاری بکنه، این وجودی که تا حالا همه اونو مطیع و حرف گوش کن میدونستن …آره میخوام با تمام قوا به این تارو پود کهنه و فرسوده ی وجودم حمله کنم و بکوبم خودم رو خودی که خودش رو ارزشمند نمیدونه همینجوری که هست.خودی که خودش رو کافی نمیدونه همینجوری که هست خودی که خودش رو نمیپذیره همینجوری که هست، خودی که عزت نفس نداره و وقتی یکی رو یه خورده از خودش بالتر میبینه دست و پاشو گم میکنه و خودشو میبازه.خودی که نمیتونه تو جمع با صدای بلند صحبت کنه ، خودی که نمیتونه از مهارتهایی که داره صحبت کنه و خودش رو عرضه کنه.آره من خراب میکنم این دیواری که اینقدر فرسوده و متزلزله که با کوچیکترین بادی دلم میلرزه که نکنه الان فرو بریزه. آره من فرو میریزم تا از نو بسازم خودم رو فرو میریزم خودم رو تا آجر به آجر با توکل و عزت نفس و قدرت و توحید ساختمان وجودیم رو شکل بدم همونجوری که عاشقشم همونجوری که لایقشم.

سپاس پروردگار نازنیم

سپاس یکتای مهربانم

تو که باشی دنیا هم پشتمو خالی کنه خیالی نیست.

عاشقتم پروردگارم