سریال زندگی در بهشت | قسمت 2 - صفحه 37 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد عزیزم

تمام کامنت های لایک شده رو دیشب قبل خواب خوندم چقدر پر محتوا بود بسیار زیبا و جالب و پر از نگاههای دقیق و موشکافانه

امروز دوباره همه رو خوندم مخصوصا از پیام اقای مهر جویی بنظرم خیلی زیبا بود

الان روستا هستم اومدیم خونه بابام و خیلی برام جالب بود یه گروهی اومدن و درختای خشک شده و همچنین سر راه گردو و گیلاس رو دارن قطع میکنن صدای اره برقی شون تو کل فضا پیچیده بود الان همه قطع شدن و اینور اون ور افتادن اونها هم رفتن تا کامیون بیارن ببرن باسکول کنن .( این همزمانی برام جالب بود )

تو باغ یه استخر خیلی بزرگ کندن و حالا که قراره داخلش رو درست کنن خیلی از درختای سر راه و مزاحم باید از سر راه برداشته شن

اما این درختای خشک و تر قطع شده اخر زندگیشون نیست بلکه قراره برن کارگاه و تبدیل به تخت و مبل و میز و….بشن و طی شرایطی مفید و قابل استفاده میشن

مثل انرژی از بین نمیرن بلکه از شکلی به شکل دیگر تغیر ماهیت میدن این درختا هم به وسیله قدرت دست انسان تبدیل میشوند به اشیا ئی شیک و مفید و قابل تحسین ..

کامنتها رو که میخوندم برداشت دوستان خیلی برام جالب بود مثلا یه سری از دوستان اون شعله های خیلی کوچیک صبح اون اتیش های زیر خاکستر رو تشبیه کرده بودن به باور های نادرست که اگه از ریشه خاموش نشن با کوچکترین غفلت ما دوباره انرژی میگیرن و شعله ور میشن ..

بعضی ها نوشته بودن که همه ما تو وجودمون اتیش زیر خاکستر هست و میتونیم با تغذیه اون و شعله ور کردنش با باور های صحیح برای رشد تکامل خودمون ازش استفاده کنیم ..یعنی مثل نگاه مابه اتفاقات پبرامونمون که اینقد شما تکرار میکنید: با دید مثبت به مسائل زندگیتون نگاه کنید

اونها برای رشد و تکامل ما اومدن نه اینکه اومدن سدی باشن برای نرسیدن ما به ارامش و خوشبختی ، الان هم هر کسی از نگاه مثبت خودش به اون اتیش زیر خاکستر نگاه کرده و برداشت خودش رو داشته .

چقد نور اتیش زیباست ، رنگش زیباست .صدای خاصی که داره تو دل تاریکی و سکوت شب

نور کلا زیباست

در این مرحله از زندگیم خودم رو در یک تونل خیلی طولانی تصور میکنم که اون تونل راه ش مستقیمه و از جلو پام روشنه و راهم رو میرینم اما انتها اون نور سفیدابی خیلی خیلی زیباییه و اون نور اهداف و ارزوهای ماست و بدون نور قطعا زندگی در بی هدفی کامل هست

اون زغال های داغ تو تاریکی شب برام مثل یه شب پر ستاره تو تاریکی شب تداعی میکرد مثل شب های کویر واقعا زیبا بود

و نتیجه کار و اون تمیزی و نظمی که روز بعد خودنمایی میکرد

واون اعتماد به نفس بالایی که در شما ایجاد شد به واسطه اقدام و اتمام کار پاداش بزرگ و زیبایی بود .پاداش اقدام پاداش جسارت و پاداش ایمان به خود و نیرویی که خدا در وجود ما قرار داده .