سریال زندگی در بهشت | قسمت 104 - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

به نام الله زیبایی ها

به نام خالق ارض و سماوات

سلام

خدایاااا خدایاااا شکرت

هدف اصلی از این فایل، دیوانه کردن بودن

چی بگم به خدا….. اصلا اینقدر ازین فایل رویایی لذت بردم که تا چند لحظه بعدش همینطور زل زده بودم به مانیتور لپ تاپ… اصلا این همه زیبایی لذت آرامش و حال خوب همش یه جا واقعا غیر از شکر گذاری خداوند و محو شدن توی این همه عشق، چیز دیگه ای نمیتونه وجود داشته باشه..

خدایا من چقدر عاشقانه و ساده تحسین میکنم این مردم خدایی رو که اینقدر با وجوئ خودشون در صلح هستن و دارن لحظه ها رو به معنای واقعی کلمه زندگی میکنن…. خدایا هزاران بار سپاسگذارم که این صحنه ها رو دیدم

چقدر اون 3 تا دختر زیبا و دوست داشتنی رو تحسین کردم… دقیقادقیقا داشتم توی دفترم مینوشتم که چه عشقی در وجودشونه و چهصلح درونی دارن که استاد شروع کردن به صحبت و همین یزا رو فتن … خدایا غیر از دیوانه شدن و از دست دادن قدرت تفکر توی این لحظه ، دیگه چیزی برام نمیاد که بگم

آخه چطور میشه این همه آدم کنار هم توی یه ساحل باشن و هر کسی برای خودش یجور لذت ببره و حال کنه بدون اینکه برای کسی مزاحمت ایجاد کنه، یا آرامش کسی رو بر هم بزنه؟؟؟؟

یعنی بچه ها ، مامانا، باباها همه و همه مجرد متاهل همه و همه دارن از ته دل از این فرصتشون نهایت لذت رو میبرن و من خاضعانه این روحیه و این وجودای نازنین رو تحسین میکنم هزاران بار..

استاد چقدر عالی گفتید که برای این خانمای مجرد فرقی نمیکنه که خودشون تنها هستن یا کسی باهاشونه، اینا دارن لذت میبرن. اینا دارن تجربه میکنن زندگی رو چه تنهایی و چه با دوست یا همسرشون..

یعنی وقتی انسان از درون پر باشه دیگه نیاز نیست خوشی و شادیش وابسته به وجود بقیه باشه و خودش تنها هم باشه حال میکنه، لذت میبره.. خدایا من هزاران بار تحسینت میکنم که به انسان تمام این توانایی ها رو دادی و اینکه قدرت تفکر رو دادی تا بدونم این توانایی ها رو دارم و میتونم همه جوره در هر حال و رایط لذت ببرم و ارزش زندگیم رو بدونم… سپاس بی کران

خدایا چه ساحلی بود.. واقعا انگار آرد ریخته بودن و آسمون آبی و ابرا که دیگه هوش از سر آدم میبردن.. یعنی واقعا بهشت اون دینا به همین زیباییه؟؟؟؟ ولی هر جور که هست من دارم از همینجا با فرسنگها فاصله، این بهشتی رو که الان میبینم رو درک میکنم و لذت میبرم

استاد من هنوز قسمت قبل رو ندیدم اما عکس کپشن رو که دیدم دیگه نتونستم تحمل کنم و چقدددررر لذت بردم و قطعا بارها میبینم این قسمت رو …

من عاشق اون موج های ریز کنار دریا بودم و استاتد هم که دیگه تحمل نکردن و رفتن در آغوش دریا و چقدر داشتن لذت میبردن واقعا اون شادی و هیجان و فرکانس های مثبتشون رو میشد از اینجا هم گرفتش و توی این حال و هوا موند

وقتی که مریم جون داشت آروم آروم از پله ها بالا میرفت حس میکردم داریم میریم تا به آسمون برسیم یعنی اینقدر این صحنه رویایی بود و پر از آرامش که قلبم داشت عیققققق لذت میبرد

من این طبیعت بی نظیر، این ساحل فوق العاده این مردم دوست داشتنی و عاشق و این استاد خودم و عشقش رو عاشقانه تحسین میکنم

ای جونم به اون عروس خانم نازنین و زیبا..

چه صحنه ها و مناظر به یاد موندنی رو برای خاطرات اول زندگیشونانتخاب کرده بودن: ساده، زیبا و دلنشین…. چقدر سادگی در اوج لذت عالیه و من هم لذت میبرم از دیدن این زیبایی ها و هم درس ازش میگیرم و هم تحسین میکنم که سادگی ، سرلوحه زندگی این مردمه.

چه غروبی بود: آسمون زرد و نارنجی و خاکستری و سفید بود…..

خورشید داشت میرفت در آغوش افق ناپدید میشد و چه آتیشایی روشن کرده بودن و لذت ادامه داشت و استادم خیره و در حال لذت بردن….

خدایا ممنونم..

استادم مریمم سپاس بی کران نصیبتون که اینقدر زیبا بین هستید و به ما هم یاد دادید و ما داریم خوش میگذرونیم و ورودی های عالی میفرستیم به امید نتایج فوق العاده در راستای خواسته هامون..

همیشه سالم همیشه شاد و در آغوش خداوند یکتا باشید