سریال زندگی در بهشت | قسمت 114 - صفحه 7 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد عزیزم

سلام خانم شایسته مهربان

و سلام دوستان هم فرکانسی

من این دومین کامنتی که در ادامه کامنت قبلی خودم می‌خوام در مورد این فایل زیبا بگذارم،

خدایا شکرت واقعاً از زیبایی‌های این بهشت مون هرچی بگیم کمه صبح یخی و یخ زده‌اش وای خدای من چه الهامی که باز گذاشتن شیر آب و باز بزار شاید اگه باز نمی‌گذاشت اتفاقات بدتری می‌افتاد،

ولی خانوم مواظب باش سر نخوری این صبح‌ها سر خوردن خیلی خیلی احتمالش زیاده اما می‌دونم چون‌که شما تو مدار مناسب هستی هیچ موقع اتفاقاتی نمی‌افتد که برای شما ناگوار باشیم خدا همیشه مواظب بنده هاش هست چون‌که بنده‌های خوبش مثل شما هیچ موقع فرکانس بدی به جهان هستی ارسال نمی‌کند که پاسخ بدی را بگیرد مطمئن باشید مطمئن باشید خدا همیشه یار و نگه‌دار شما هست چون که شما همیشه فرکانس خوب به جهان هستی ارسال می‌کنیم و طبیعتاً اتفاقات خوب همیشه باید تو زندگی‌تون بیفته خدایا شکر، این قانون زیبا ساده و بی‌پیرایه را ما باید یاد بگیریم و ازش استفاده کنیم.

اومدی خانوم شایسته مرغ آزاد کردین از قفس همشون سریع توسعه بپر بدو به سمت آزادی چقدر زیبا بود جالب بود صحنه‌ای که خیلی از مرغای کوچولو از زیر پایی بوقلمون و خروس گندهه براحتی می اومدم بیرون یعنی نمی‌شه یه مانع بزرگ راهی برای فرار نظر نه تو دنبالش باشی راه هست حتی اگر یک خروس گنده یا یه بوقلمون بزرگ جلوی راه خروجی رو از از چکن چای بگیرم خدایا شکر خدایا شکر که همیشه در سمینار عمل باید ببینم من باید ببینند و با خودم بارها و بارها تکرار کنیم. اومدی مریم خانوم گفتیم که ما در این صبح زیبا در این هوای سرد در این پاک‌سازی جنگل‌ها انجام می‌دیم چه آتیشی برپا کرده بودی مثل همین آتیش و در دل من برپا کردی، و مثل همین آتش در قلب من برپا کردی مثل همین آتیش و در ذهن من برپا کردی که در باورهای کهنه و فرسوده منو می‌سوزونه و این آتیش خیلی زیاده، خانوم شایسته ایده هیزم این آتش زیاده و من باید هر روز هر روز از این هیزم از این شاخه برگ و از این باورهای محدود کننده و بریزم توی آتیشی که شما و استاد برپا کردیم برای من واقعاً نمی‌دونید چه آتیشی به پا کردید شاید خودتون هیچ موقع به انتهای این آتیشی که در وجود من و امثال من این خانواده صمیمی برپا کردیم پی نبرید ولی من که خودم می‌دونم چه آتیشی و چه هیزم می‌دانند و چه شاخ و برگی و کنده‌های عظیم می‌باید تو این آتیش بریزم و بسوزونم و دوباره ازنو بسازم. خدایا شکرت این آتیش زیبا این آتیشی که شما برپا کردید واقعاً لذت‌بخش برای من چون که هم دارند باورهای کهنه و فرسوده می‌سوزونم لذت می‌برم و هم دارم آینده خوبی را برای خودم می سازم.

استاد داشت با تراکتور زمین رو می‌کرد یه لحظه اومد رد شد استاد متوجه نشدند تنه درخت اومد جلوی راهش این نشانه بود نشانه بود فقط دنده عقب نیایی مسیر ولی استاد ندید ندید شاد متوجه نشد که دقت نکرد. نمی‌دانم ولی من همون لحظه گفتم کاش استاد دنده عقب نیاید این یه نشون بود، تنه درختی نشون بود، خوب ندید استاد متوجهش نشد چون که از بالا داشته نگاه می‌کرده و سرعت رد شد متوجه این قضیه نشد همین طور که دنده عقب داشت میومد میومد باور کنید من گفتم تراکتور گیر می‌کنه و به خودم گفتم بابا سق سیاه نگو این‌طوری نیست حتماً اتفاق بدی نمی‌افته اومد و اومد و اومد و اومد گیر کرده گیر کرد بعداً گیر کرد.

✔️ من از این برداشته کردم نشانه ریز و من ندیدم اگه اون نشانه ریز و دقت می‌کردم اگه اون رو جوری بود نمایان‌تر بود که من متوجه می‌شدم شاید تو این باتلاق گیر نمی‌کردم. این باتلاق افکار ماست، این باتلاق باورهای محدودکننده ماست، باتلاق باورهایی است که عمری ما را از لذت بردن دور کرده این باتلاق تو ذهن همه ما تو زندگی همه ما هست. این‌جا تراکتور گیر کرد با یه وسیله می‌شه درش آورد راهی برا درآوردن هست حتماً اتفاق می‌افته ولی اگر من در باتلاق افکارهای افکار پوچ و بیهوده و سمی خودم گیر کنند و هر چی دست و پا بزنم بیشتر فرو برم و حواسم نباشه، این افکار منه این باورهای من این کانون توجه منه که داره منو بیشتر و بیشتر در این باتلاق فرو می‌بره چطوری می‌تونه نجات بدم، من این تصور کردند که استاد اومد گاز داد هرچه بیشتر گاز می دهد تراکتور بیشتر فرومی‌رفت چرا چون یک چیزی هم بهش وصل بود خیلی از موقع‌ها ما در افکارمان یک گاری بزرگ سنگین درب و داغون و زوار در رفته داری و اون باعث می‌شه که جلوی رشد ما رو بگیره ولی کو گوش شنوا که بشنوی، کو چشم بینا که ببیند و کو گوش شنوا که بشنوی این حرف‌ها را خدایا شکرت.

این تراکتور گیر کردن برای من خیلی درس داشت که توی لجن‌زار افکار پوچ و بیهوده خودم گیر نکنم توی باتلاقی که ساخته دست خودم هست تو اون باتلاق ساخته دست خودم هست گیر نکنم و سعی کنم نجات بدهم خودم رو از اون باتلاق، از باتلاقی که خودم برای ذهن خودم ساخته ام.

و در ادامه‌اش استاد تلاش کرد راه‌هایی را امتحان کرد چوب گذاشت تنه درخت گذاشت هر چی گذاشت اتفاقی که می‌خواست نیفتاد و آزاد نشد اما گفت باید رهاش کنیم قانون رهایی چه قدر قانون زیبایی خدای من اینو از زبون استاد عزیزم توی دوره دوازده قدم شنیدم و به من در خیلی جاها کمک کرد، به من در خیلی جاها این قانون رهایی کمک کرد که رها کنم و آزاد باشم و اگر اون‌جا اون لحظه اون اتفاقی که می‌خواد نمی‌افته رهاش کنم به زمان مناسب خودش اون اتفاق خودش ما اتفاقاً مناسب برای من می افته پس تا همین فایل زیبا و همین فایل کوتاه بیست و چند دقیقه‌ای ما می‌تونیم بسیار بسیار بسیار ردپای قانون ببینیم و ردپای قانون تمرکز بر زیبایی‌ها که استاد زندگیش شده تمرکز بر آزادی‌ها تمرکز بر لذت بردن و سرنوشت شم همین شدیم قانون رهایی رها کنیم اگر اتفاقی افتاد که باب میل ما نبود رهاش کنیم تلاش‌مونو بکنیم اگر دم لحظه جوابی که می‌خواستیم نگرفتیم و رها کنیم و بذاریم وقت خودش خدا به ما کمک می کند و قانون بعدی قانون این‌که ما باید در همه زمان سپاس‌گزار خداوند باشیم حتی در اون لحظه‌ای که اتفاقات بد و ناگوار برایتان یافته بازهم بگید حتماً درسی داره و سپاس‌گزار خداوند خودمان باشیم و مطمئن باشیم که اون ما رو هدایت می‌کنه اون دستی از دستانش را برای ما می‌زنه و ایده‌هایی را برای ما میان نمی‌دونم به هزاران روش می‌تونه مارو کمک کنه و ما مطمئن باشیم که اون ما رو راهنمایی می‌کنه ما را کمک می کند خدایا شکرت خیلی زیباست این زندگی در بهشت و من سپاس‌گزار خداوند هستند و بعد از این ممنون و سپاس‌گزار از خانم شایسته عزیز که با نهایت دقت و ظرافت دارند این فایل‌ها را برای امثال من و دوستان بسیار زیبا در این خانواده صمیمی تهیه می کنند دست مریزاد خیلی متشکرم خانم شایسته عزیز استاد گرامی از شما هم سپاس‌گزارم

در پناه الله یکتا شاد باشید و سربلند

💜💙💚💜💙💚💜💙💚