سریال زندگی در بهشت | قسمت ١42 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد نازنینم و مریم جان گل

خدایا سپاسگزارم که مرا روز به روز در مسیر دیدن این زیبایی ها قرار میدهی.

خدایا شکرت تازه اندازه سره سوزن دارم درک میکنم که قانون حرف حسابش چیه.

خدایا میخوام درکم بیشتر وبیشتر بشه از قانون

خدایا من زیبایی میخوام هر روز با کیفیت تر از دیروز هدایتم کن.

خدایا نمیخوام مثل آدم آهنی قانون رو یاد بگیرم تا رفع تکلیف بشه میخوام واقعا تجربه و توجه به زیبایی ها بشه مذهب زندگیم نه از روی اجبار بلکه از روی عشق

(ترمز:یاد گرفته بودم هرکاری میکنم ادای تکلیف باشه در مقابل خداوند،تا تو قیامت بگم نمازگفتی خوندم،گفتی روزه بگیر گرفتم و….)

خدایا شکرت که در مسیر شناخت خدای حقیقی هستم واز هر لحظه شناختم آرام میگیرم و یه نفس عمیق میکشم.

به یه نتیجه ی رسیدم که احساسم رو خوب میکنه.

ما خدا رو میشناسیم به خاطر خودمون،به خاطر لذت بردنمون از زندگی، به خاطر آرامشمون نه اینکه اومدیم خدا رو بشناسیم وازش بترسیم و رفع تکلیف کنیم بریم.شناخت خدایی که زندگیم رو زیباتر نکنه اصلا مسیره اشتباهه

من قبلا فکر میکردم وظیفه دارم خدا رو بشناسم و هر چی گفت گوش کنم و زندگی رو ببوسم بزارم کنارتا تو آخرت به من پاداش بده.با همین دیدگاهم تو ماه عسل دو انتخاب داشتم کشورهای اروپایی یا مکه که من مکه رو انتخاب نکردم گفتم میخوام زندگی رو شاد شروع کنم.آخه یکی نگفت دختر شادی و خدا یکی هستن دیگه چرا فاصله انداختی بینشون.

خدارو میلیاردها بار شکر میکنم که اون تضادها منو تو مسیر زیبا هدایت کردن و گفتن سمیرا جان سخت در اشتباهی بیا بگیم راه مستقیم چیه.

میخوام قانون رو ذره ذره در عمل تجربه کنم خدایا هدایتم کن.

بریم سراغ فایل:

استاد این حالت دوربین که ایجاد کردین،واقعا جای تحسین داره، تصاویر خیلی واقعی تر شده و برام دلپذیرتر ولی من درون رو بیشتر دوست دارم خیلی تصاویر درون به من آرامش میده.

استاد واقعا ازتون ممنون که سعی میکنین همون احساسی رو که خودتون تجربه میکنین به ما هم انتقال بدین.و دارین عالی این کار رو انجام میدین.

مریم جان تحسینتون میکنم که از هر فرصتی برای به اشتراک گذاشتن زیباییها استفاده میکنین.

استاد من اولا فکر میکردم این اسکوتر سواری که کاری نداره ولی از وقتی این دوربین تصاویر واقعی رو نشون میده متوجه شدم نه عزیزم تمرکز میخواد و کنترل ذهن میخواد.

استاد ومریم جان تحسینتون میکنم که از هر فرصتی استفاده میکنین تا عضله کنترل ذهن رو تقویت کنین.آفرین به شما

خدایا شکرت دوباره چشمام لیاقت پیدا کرد تا تمیزی این سرزمین رو ببینه و تحسین کنه.استاد تازگیا تمیز کردن خونه به من خیلی انرژی مثبتی میده،وقتی همه چی سره جای خودشه آرامشم بیشتر میشه.حتی دختر ۵ساله ام هم انگار فرکانس منو دریافت کرده و شبا میگه مامان بیا خونه رو تمیز کنیم بخوابیم همون دختری که به غیر از ریخت وپاش کاره دیگه ای نداشت.

خدایا شکرت که جهان داره با تغییر من تغییر میکنه.

مریم جان وقتی گفتن پیتزا سفارش دادیم وگرسنمون شد، خواستم یه مطلبی رو بگم.

من دقت کردم متوجه شدم چند وقتیه به مواد غذایی شرک پیدا کردیم،میدونین منظورم چیه اینه که موادغذایی رو تقسیم بندی کردیم به دو گروه موادغذایی مضر وموادغذایی مفید

حالا این تقسیم بندی تو طب سنتی و طب مدرن و طب چینی و وگان و…. فرق داره.

هر کس با توجه به طرفداری از یه چیز موادغذایی رو به دو دسته تقسیم بندی میکنه.

جالبش اینجاست نیازهای جسممون رو گذاشتیم کناروداریم کورکورانه پیروی میکنیم.

جالب ترش اینه موادغذایی به اصطلاح مضر(ازنظرهرکس متفاوته)رو کلا نمیخوریم،و جالب تر وجالب ترش اینکه موادغذایی مفید(ازنظرهرکس متفاوته)رو بدون میل وعلاقه واینکه به زور و اینکه گفتن مفیده میخوریم.

چون یه باوری که فکر کنم اکثرا درگیرش هستیم اینه که موادمضر خوشمزه هستن و لذیذ و مواد مفید خوشمزه نیستن دقیقا جایگاه رنج و لذت عوض شده در ذهنمون.البته این مورد در ذهن من بود ممکنه در ذهن خیلی ها این جایگاه کاملا برعکس باشه.

نوشابه خوشمزه است ولی ضرر داره.

کدوآب پز مفیده ولی خوشمزه نیست.

حالا به خودم میگم این که دو دسته نشد شد یه دسته مواد غذایی مضر،چون موادغذایی اول از فیلتر ذهنی رد میشه ودر بدن تجزیه میشه.موادی که با زور خورده بشه صرفا به این خاطر که اسمش مفیده همون تاثیر مضر رو داره.

میدونین این تقسیم بندی ها چقدر کسب وکارها رو ایجاد کرده و ثروت آفریده.

متخصصان تغذیه،موادغذایی ارگانیک و بدون افزودنی،متخصصان آلرژی

خب برای گسترش جهان در همه ابعاد اینا لازمه.

حالا ما میخواییم زندگی زیباتری داشته باشیم و تغذیه زیباتری.

بهتر نیست بگیم:

چون زمین وآسمان مسخرماهست

تنهای نیروی موجود در جهان نیروی خیره ونمیتونه شری وجود داشته باشه.

واینکه من با باورهام خالق زندگیم هستم.

پس:

همه موادغذایی مفید،سالم،مقوی و لذت بخش هستند.

(اگه خیالم راحت باشه که منم تعیین کننده و رها باشم،حالا چی میمونه؟فقط میمونه به موادغذایی توجه کنم که احساس خوبی میده احساس لذت میده ودقیقا اون موادغذایی مورد نیاز بدنم هست و کم کم این باور باعث میشه با توجه به هدایت کانون توجهمون در مسیر بهترین ها قرار بگیریم.)

این تجربه شخصیم بود که در مورد فرزندم عمل کردم.

از یکسالگی فرزندم همش به ذهن بچه گفتم این ضرر داره این مفیده

و اینکه جایگاه رنج ولذت رو اشتباه تعریف کرده بودم.

وازاونجایی که انسان ذاتا به طرف لذت میره من هر روز میدیدم دخترم داره به طرف موادغذایی به اصطلاح مضر میرفت از طرفی هم بهش احساس گناه میدادم که مریض میشی و باید مفید بخوری.چون اهرم لذت قوی تر بود دخترم هر روز چیزای مضرتر و هر روز مریض تر میشد و هیچی نمیخورد تا اینکه من درمونده شدم چیکارکنم و احساس گناه میکردم این توجهات اونقدر زیاد بود که گفتن این آلرژی داره و کلا از همه موادغذایی محروم شد.

ازطرفی نمیتونستم قبول کنم.بلاخره این تضاد دوسال طول کشید تا من بفهمم که ایراد کار از جایگاه اشتباه بین اهرم رنج ولذت در ذهنه من بود.

همین که این جابه جایی رو در ذهن خودم درست کردم فقط در ذهن خودم دیدم دخترم آروم آروم میل پیدا کرد به خوردن چیزایی که علاقه داره میگه مامان من سیب میخوام یعنی خودش با علاقه خودش درخواست میکنه البته کم کم یا چیزایی میخواد که تا حالا نخورده بود ولی در کنارش بیسکوییت هم میخوره نوشابه هم میخوره و من نگاهم عوض شده چون میدونم احساسه که تعیین کننده تاثیر اون موادغذایی در جسمم هست و این احساس به ذهنم دستور انجام کار میده که همیشه هم بهترین میشه.

خدایا هدایتم کن همانطور که درک کردم همانطور هم بتونم به زیباترین حالت ممکن عمل کنم.من میخوام تو عمل نشون بدم.

واین پیتزا خوردن که هر کس طبق چیزی که بهش احساس خوبی میده خودشم با لذت کنار ساحل در کنار عزیزه دل منو ترغیب به نوشتن این مطلب کرد.

خدایا شکرت که هدایت شدم به نوشتن این پیام ومقاومت نکردم ونوشتم.خدایا شکرت

خدایا شکرت که داره زندگیم روز به روز زیباتر میشه.

استاد ممنون ازتون که فضایی فراهم شده تا بنویسیم وتوجه کنیم به زیباییها و از بزرگتر شدنم برای خودم رد پا بزارم.

ممنونم که کامنتم رو میخونین.

باتشکر

سمیرا