سریال زندگی در بهشت | قسمت 17 - صفحه 22 (به ترتیب امتیاز)

سلام به زیباترین مخلوقات خداوند،انسانهای دوست داشتنی و سخاوتمند🌹🌹🌹

به حدی این فایل پر از حرف هست که هربار فیلم رو استاپ کردم اومدم نوشتم و دوباره پلی کردم.الان دارم میفهمم که چند وقتیه چیزها رو در قاب قانون میبینم،خدایا شکرت خدایا شکرت که عشق بهت وادارم میکنه همین لحظه سجده کنم در مقابل جلال و جمال و مهربانیت و شعله ی محبتت جریان حیات رو داخل قلبم به جوشش بیاره و از اون مهمتر من حسش کنم، من حسش کنم، من حسش کنم.

استاد عزیزم چقدر صداتون برام آرام جان میشه، انگار خداوند از طریق شما داره محبتشو به روح و جانم تزریق میکنه.

الان که شما شروع کردین به تحسین گل مریم جان، من هم به خودم گفتم من خیلی برام راحتتره تحسینه دیگران ولی چرا برای عزیزانه خودم مقاومت دارم.بله بله.. باور محدود کننده😄😄😄وای چقدر خوشحال شدم الان پیداش کردم، من برای ابراز عشق و محبت کلامی به خانواده ام دچار اشتباهم. استارتشو زدم، پیش به سوی کار روی باور محدود کننده و عمل روی اصلاحش.زنگ زدم به خواهر عزیزم بهش گفتم خواهر دوستت دارم، خدای من چه مقاومتی، چه خجالتی، اما ادامه دادم خواهر عزیزم چقدر از خداون مهربانم بابت حضورت ممنونم و…. یادم نمیاد کلامی بهشون گفته باشم و چقدر صدای شکستن غرور و باورهای محدود کننده داخل وجودم شنیدم که مثل علفهای هرز که شما کندین باید منم بسوزونمشون تا از خاکسترش، زمین ذهنم تقویت شه برای رشد باورهای قدرتمند کننده.

چی بهتر از اینکه تحسین کنیم؟

من میخام تحسین کنم تک تک بچه های سایت رو به ویژه بچه های زندگی در بهشت که انقدر زیبا می‌نویسند و عمل می‌کنند و می‌بینیم و لذت می‌بریم و عمل می‌کنیم.

عزیزانم، خانواده ی مهربان و صمیمی عباسمنش سبد سبد گلهای عشق و محبتم تقدیم حضور بی منتتان💐💐💐💐💐

عاشقانه لذت میبرم از بودن در این خانه👌👌👏👏👏

پله ی تکه زده به درخت، به من گفت همیشه باید به خدا تکیه کنم، یه تکیه گاه همیشگی و محکم ونگاهم و حرکتم به سمت بالا رفتن باشه، بالا رفتن برای یک دید بازتر، برای یک نگاه کاملتر،هرچی از بالا به مسائل نگاه کنی مسائل برات کوچکتر میشن و تسلطط روی اونها بیشتر میشه.

استاد عزیزم چقدر نکته زیبایی گفتین در مورد هم دل بودن دو نفر.

الان دارم میفهمم که خیلی از روابط بخاطر این لذت بخش نیستن چون دو طرف باهم همدل نیستن.همراه نیستن و مقاومت نسبت به علایقه همدیگر داشتن باعث میشه سعی کنیم همدیگه رو تغییر بدیم و بجای پذیرفته هم دیگه با تمام خصوصیات طرف مقابل، میایم انرژی بیخود هدر میدیم و چقدر این هدر رفته انرژی مارو عقب میندازه.

شما دو عزیز دل، مصداق کبوتر با کبوتر، باز با باز هستین و چقدر خوشحالم که خداوند آنقدر دقیق عمل میکنه و منو دلگرم میکنه به ادامه دادن.

وقتی قدم گذاشتین به جزیره و گفتین که اولین باره که با راحتی وارد اونجا شدین، این بهم گفته شد که نسترن نگاه کن، خیلی وقتا خیلی چیزها کنارمون هستن اما چون کار روشون نمیکنیم،آروم آروم اونقدر غبار میگیرن که اصلا دیگه دیده نمیشن. پس همیشه میشه داخل وجود خودمون و داخل همون محیطی که هستیم کلی چیز جدید پیدا کنیم، نه اینکه اونا اونجا نبودن، بودن ولی ما ندیدمشون.

نکته ی بعد که من درک کردم این بود که شما با کندن اون درختای هرز کنار دریاچه شروع کردین و کم کم از انرژی که از بابت لذت اون تمیزکاری ها گرفتین، وارد مرحله ی جدی تر یعنی ورود به دل ناشناخته های ذهنتون که اینجا مثالش جزیره هست،شدین.

فرکانس مثبت تحسین قلبی من و تمام اعضای خانواده ی بهشتی مون، راهگشای راه پر مهرتون باد که راهگشای زندگی ما شدین، دست مهربان خداوند،استاد سید حسین عباسمنش مهربان ممنونم🌹🌻🌹🌻