سریال زندگی در بهشت | قسمت 176 - صفحه 7 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند مهربان

سلام استاد و خانم شایسته عزیز

در محوطه بیرونی استادیوم که این بار خلوت بود و صندلی و ازدحام قبلی نبود و همه به داخل استادیوم می رفتند. استادیومی تمیز و خلوت، هر چند که بازی مهمی بود. سالنی بزرگ با نور پردازی زیبا و موزیکی که با صدایی رسا و استریو فونیک پخش می شد و همه را به هیجان می آورد. بار قبل علاوه بر این که این سالن پر شده بود، علاقمندان در بیرون صندلی گذاشته بودند و از مانیتورها مسابقه را می دیدند.

معرفی بازیکنان شروع شد و یکی یکی تصویر و شماره آنها بر روی مانیتور داخل سالن آنها را نشان میداد و محبوبترین بازی کن تیم تمپا دروازه بان آنها بود.

سرود ملی آمریکا که توسط خانم ارتشی باز نشسته خوانده شد و همه به احترام کشورشان برخواستند.

این بازی در نورت کارولینای آمریکا برگزار میشد و تصویر زنده آن همزمان در مانیتور سالن پخش می شد و به همین دلیل سالن جمعیت زیادی نداشت.مردم بسیار شاد و خوشحال بودند.مسابقاتی برای تماشاچیان برگذار میشد تا بهترین فرصت برای شادتر شدن باشد و تشویق هم که دیگر بی داد بود. مانیتور بزرگی که از تمام جهات مسابقه را پخش می کرد.

بچه ها که در ماشینی در محوطه مسابقه سوار شده بودند و بسیار خوشحال از این گردش و تفریح که پدر و مادرشان هم از درون جمعیت آنها را نگاه می کردند که خوشحالتر می شدند. نمی دانیم اگر مسابقه زنده در همین سالن برگزار شده بود چه قیامتی می شد؟

وقتی اولین گل تیم تمپا زده شد سالن دیگر در هوا بود و تماشاچیان با شور و نشاطی وصف نا شدنی تیمشان را تشویق می کردند. همزمانی پخش مسابقه و برنامه های شاد جانبی که در این ساعات برگزار می شد جذابیت بازی را چندین برابر می کرد.حسن بزرگی که در این سالن به چشم می خورد نگاه کردن همه به مانیتور وسط سالن بود و سر همه بالا . برخلاف زمانهایی که سرشان در گوشیهای خودشان است و هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند. حتی در مهمانی ها هم همه عادت کرده آند که پس از سلام و احوالپرسی به سراغ گوشیهایشان بروند و هیچ لذتی از کنار هم بودن نسیبشان نشود و سخنان آنها هم بر مبنای اطلاعاتی است که گوشی در اختیار آنها می گذارد. اگر گوشی آنها را بگیری هیچ سخنی برای گفتن نیست . یا به چشمان هم نگاه می کنند، یا خمیازه می کشند یا تلویزیون را نگاه می کنند و هر کاری به جز هم صحبتی و شاد بودن و لذت بردن.

ساعاتی بسیار خوش که در این استادیوم برای ما رقم خورد و ما هم از شادی آنها شادتر شده بودیم فقط هورا و جیغ و دادی در کار نبود.

بازی به نفع تمپا پایان گرفت و مردم کم کم سالن را با رعایت و آرامش ترک کردند و برگزاری این مسابقه به این شکل کمک زیادی به تیم و فروش و رونق گرفتن بیشتر امکانات جانبی داشت. در کنار هم لذت بردند و شادی کردند. جوایز این تیم در سالن مرتب و به ترتیب به زیبایی چیده شده بود و باعث اعتماد به نفس بیشتر این تیم و تلاش و کوشش آنها برای باز هم برنده شدن داشت و همه چیز با نظم ترتیب مدیریت شده بود.

خدایا شکرت

عاشقتونیم