توانایی کنترل ذهن - صفحه 17 (به ترتیب امتیاز)

درود و سلام

کنترل ذهن یک معمای عجیب و قابل تأمل برای خیلی هامونه من جمله خود من

من خودم وقتی که به این موضوع فکر میکنم هر چی که بیشتر میرم جلو احساس میکنم هنوز جا داره که بیشتر بفهممش و بیشتر درکش کنم چون این دریای مواجیه برای خودش ولی با این حساب درکم به صورت طبیعی داره تکامل خودشو طی میکنه فقط باید به اون چیزهایی که به درکش رسیدم عمل کنم و از مسیر خارج نشم چون حیفه واقعا همش با خودم میگم این همه زحمت کشیدی مطالبی رو یاد گرفتی اونا رو توی ذهنت دسته بندی میکنی و بیشتر بخاطر با کیفیت بودن کامنتایی که مینویسی داری زحمت میکشی بعد میای اینارو میذاری توی سایت عباسمنش با این وعده که بهشون عمل کنی تا زندگیت رنگ و بوی بهتری بگیره دیگه زیرآبی رفتن و عمل نکردن به تعهداتت واقعا جفاست واقعا ظلمه

هرچند که این کنترل ذهن فی نفسه یه جوریه که آدم رو به لغزش در میاره آدم به یک تضادی برخورد میکنه کنترلشو از دست میده و زود از کوره در میره خصوصا اوایل مسیر. ولی ما باید سعی خودمونو بکنیم و جوری عمل کنیم که شرمنده نشیم که آقا چرا به تعهداتت عمل نکردی.

مراقبت از ذهن موضوع کلیدیه. ما اگه بتونیم ذهنمون رو کنترل کنیم و به مسائل مختلف‌ جوری نگاه کنیم که احساس بهتری بهمون دست بده کاری میکنیم که دنیای اطرافمون هم برامون زیباتر بشه

وقتی که ما ذهنمون رو کنترل میکنیم این احساس ما رو بهتر میکنه وقتی احساسمون بهتر میشه جهان ساکت وای نمی ایسته. جهان دست به کار میشه؛ مارو هدایت میکنه به سمت مسیری که برامون شادی و خوشبختی بیشتری فراهم میکنه. منتهی ما باید از همونجایی که هستیم لذت ببریم این پیش نیازه

باید توی شرایطی که الآن داخلش قرار داریم هر چی که هست ازش لذت ببریم باید دنبال دلایل و نکاتی باشیم که ما رو به احساس شادی، رضایت و آرامش بیشتری میرسونه

وگرنه اینکه ما بشینیم یه گوشه زانوی غم بغل بگیریم و بگیم کاش شرایط ما اینجوری بود ، اگه فلان خونه رو فلان ماشین و داشته باشم احساس بهتری دارم از زندگیم بیشتر لذت میبرم کاش یه شرایطی فراهم شه ما از این وضعیت در بیایم. همچین شرایطی به وجود نمیاد، هیچوقت! تازه اگر هم بوجود بیاد اون امکانات رو هم داشته باشی بازم آه و ناله میکنی بازم از شرایطت راضی نیستی و لذت نمیبری

پس خیلی مهمه خیلی خیلی موضوع مهمیه که از همینجا شروع کنی به لذت بردن

اگه دنبال یک رابطه عاشقانه با همسر خوب هستی باید از رابطت با خونوادت لذت ببری

اگه ماشین و خونه خوب میخوای باید از امکانات و دارایی هایی که داری لذت ببری و…

حالا یه سوال از خودت بپرس: واقعا چند درصد از این امکانات و شرایطی که الآن داری تجربه میکنی لذت میبری؟

کاری ندارم اطرافیانت چطوری رفتار میکنن و مودشون چیه اگه میخوای مسیری رو در پیش بگیری این به خودت ربط داره بعدشم اگه میبینی خونوادت اونجوری که تو میخوای باشی نیستن یعنی ادمای استرسی و خشمگینی هستن زیاد خودتو ناراحت این موضوع نکن باید این باور رو داشته باشی که میتونی رو این مودشون مسلط بشی و تاثیر بذاری رو رفتارشون

یعنی چی؟

یعنی موقعی که میخوان شروع کنن با تو بحث و کل کل کردن تو اونجا با تسلطی که بر روی احساساتت داری میتونی با یه برخورد کاملا حرفه ای و محترمانه ساکتشون کنی و دیگه نذاری ادامه بدن کم کم همین روند رو ادامه بده بعد یه مدت میبینی دیگه وقتی پیش تو حضور دارن خودشون کلاه خودشونو قاضی میکنن که پیش تو عصبانیت و متشنج کردن جو جایی نداره اون موقع خودشون جلوی خودشونو میگیرن و دیگه نیازی نیست تو کاری انجام بدی.

این رو هم باید در نظر بگیری که وقتی تو تغییر میکنی دیگران هم تغییر میکنن این تغییر تو تاثیر گذاره رفتار تو کم کم فضای ذهنی و فکری شون رو به سمت این میبره که با تو هماهنگ شن و به اون چیزی که اعتقاد داری اعتقاد پیدا کنن اونم یه اعتقاد واقعی چون رفتاری که از ما میبینن به عنوان یک ورودی ذهنی رو ذهنشون تاثیر میذاره و در دراز مدت ساختمان و نظام باوری اونها رو تغییر میده همونجور که ذهن ما هم به همین صورت عمل میکنه

ما باید به شدت مراقب ورودی های ذهنی مون باشیم و اطلاعات غلط و موضوعات منفی که کاملا خارج از مسیر ما هستن رو به خورد ذهنمون ندیم چون همین کمک میکنه به ذهن که نجواهای منفی اش رو بیشتر کنه و بیشتر ور بره باهامون. سعی کنیم گشت و گذار تو فضای رسانه ای که خیلی چیز بدرد بخوری به ما نمیدن بلکه افکار و ذهن ما رو آشفته میکنن محدود کنیم و خیلی هم وسواس به خرج ندیم اگه یکی تو گوشیش با صدای بلند داره این چرت و پرتا رو گوش میده خیلی اهمیت ندیم به این ها هرچی کمتر اهمیت بدیم و سکوت کنیم ذهنمون اینا رو بی اهمیت میشمره و اونقدری اینارو پشیزی حساب نمیکنه که بیاد در موردشون با ما حرف بزنه این سکوت کردن هم یک راه بسیار خوبیه که دهن نجواهای ذهنمون رو ببندیم حالا در اون مورد یا محل رو ترک میکنیم یا خیلی مسالمت آمیز برخورد میکنیم.

موضوع بعد اینکه توی رفتار هامون هم نباید به شدت ریکشنی و هیجانی عمل کنیم کسی که اینجوری رفتار میکنه به شدت روی کنترل ذهنش ضعیف عمل میکنه‌ و احساساتش هم در طول روز معمولا احساسات بدیه.

باید بدونیم رفتارمون نشأت گرفته از چه احساسی هست یه موقع هست یک رفتاری و میبینیم به شدت عصبانی میشیم یعنی عامل خارجی وجود داره که سیستم عصبی مارو میریزه بهم و گاها نمیدونیم باید چیکار کنیم هرچند که عصبانیت و تازوندن به طرف یه جاهایی نیاز میشه ولی یه وقتایی موضوعاتی پیش میاد که عصبانیت نیاز نداره و با یک برخورد آروم و مناسب حل میشه

ولی ما بی دلیل عصبانی میشیم و خشمگین و رفتار پرخاشگرانه انجام میدیم و هی غر میزنیم اینجاهارو باید احساسمون رو کنترل کنیم تا رفتاری که انجام میدیم یک رفتار کاملا پخته و منطقی و متناسب و هماهنگ با شرایط اون لحظه مون باشه

نکته همینجاست واکنش مناسب با شرایط مختلف نه اینکه ما بیایم اونقدری تو فاز احساسات مثبت باشیم که هیچ انعطافی نداشته باشیم و همه جا یه جور باشیم و ندونیم از احساسمون چی جوری استفاده کنیم این خیلی بده

پس بنابراین قدرت خودمون رو نباید دست کم بگیریم و سعی کنیم جهان رو به جای زیباتری برای زندگی کردن تبدیل کنیم

امیدوارم که به دلتون نشسته باشه

دوستون دارم خدانگهدار همگی