علائم احساس عدم لیاقت | قسمت 2 - صفحه 14 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند هدایتگر مهربان

سلامت خدمت استاد گرانقدرم و همراهان عزیزم

خداروشاکرم که اینجا هستم تا یاد بگیرم زندگی رو احسن زندگی کنم.

انقد زیر ذره بین رفتم که دیگه نمیتونم از دست خودم در برم.

همیشه حواسم به احساسم بوده که خوب باشه، اما یه وقت هایی انقد احساست مخفی میشه که روشنگری های استاد ارزشمندم کمک میکنه به وضوح احساسم رو راجع به زندگیم و رفتارم درک کنم و باعث رسیدن به حال خوب بیشتر بشه.

این روزا بیشتر به گذشته برگشتم تا ببینم احساس لیاقتم رو کجا وصل به چیزی کردم که حقیقت بیرونی نداشت.

خداروشاکرم بابت رفع اشکال وجود خودم و ….

اره خیلی خیلی نمره خوبی دارم میگیرم چون

یادمه

نزدیکانم وصل به هدایایی بودن که وقتی کسی به مسافرت میرفت و وظیفش خرید هدیه و بازپس دادن اون بود و میدیدم که وقتی کمتر یا انجام نمیشد چقدر درموردش صحبت میکردن

ولی من با سن کم و تجربه کم، به خودم میگفتم خداروشکر بهوش خوش گذشته، خداروشکر که سالم و سرحالن ، خداروشکر که خانواده گرمی دارن و کلی خوش بودن برام که خوشی اونهارو میدیدم

و امروز که مینویسم یه تاج خوشگل افرین به خودم دادم که همیشه توقع از دیگران برام خیلی خیلی کم بوده و باعث می‌شد کمتر ناراحت و نگران باشم .

اره رد هرجایی از ناراحتی از دیگران بابت کم گذاشتن برای من ، رنگ باخته و با شنیدن فایل ارزشمند امروز ، دیگه به وضوح و وضوح بیشتر رسیدم که مسیر من درست بوده و شک هام به یقین رسیده است.

تجربه دیگه من میرسه به حدودا 15 سال پیش ، که یه دختر خیلی زیبا و مثال زدنی به فامیل اضافه شد همه در موردش صحبت میکردن و …

منم کلی ذوق که ببینمش ، خداییش در نظر اول خیلی عالی بودن ولی ملاک هایی که همیشه فکر میکردم رو نداشتن ولی عالی بود.

این تو ذهنم بود تا چند سال گذشت اون دختر مثل همیشه زیبا بود اما برای من شده بود مثل بقیه، واقعا آنقدری نبود که همه انگشت به دهن بمونن و …

از اون روز یاد گرفتم که زیبایی زیباست و مورد تحسین و ستایش خداوندی که خالقش.

ولی آنقدر نیست که خودمو وصل به این بکنم که چرا فلان ملاک ندارم و یا …

نمیدونم چرا ،ولی یه 15 سالی میشه که شروع کردم به دیدن زیبایی‌های چهره افراد ، هر جور که باشن سیاه و سفید ، لاغر و چاق ، دختر و پسر ، پیرمرد یا پیر زن

انقد تو این مسیر پخته شدم که به راحتی از دیدن چهره افراد به ذوق میام و الان ها حتی اگه کسی رو نشناسم میرم جلو و به فرد میگم خدا چقدر خوشگل نقاشیت کرده و افراد مینونن اصلا جوابمو چی بدن

وقتی با استاد آشنا شدم این مورد رو وصل به خیلی از چیزا کردم که در روابط میتونم بکار بگیرم تا از زندگی و احساس خوبم نسبت به افراد لذت بیشتری ببرم اره لیاقت ما به چهره خاص و مورد تایید دیگران داشتن نیست مهم وجود ارزشمند و پراز آرامش که با حضورت ریزو درشت جهان اطرافت به وجد بیان.

من هم تو خیلی از کارها ماهرم ، بخصوص تو هماهنگی امور

از زمانی که مامانم تعریف میکنه یعنی سه سالگی ، کارهایی رو یواشکی انجام میدادم که اصلا در سن من نبود و باعث صدمه های جسمی و شاید روحی میشد که نباید انجام می‌دادم آخه خرابکاری میشد و ….

ولی بزرگتر که شدم تقریبا همه اطرافیان می‌دونستن که سمیه خیلی دقیق، مرتب ،مدیر خیلی خوب کارها و هماهنگی ها، حس خوب و آرامشه

اما

اما

اما

استاد ارزشمندم یادم آورد که از لابلای همه اون کارهای عالی

نقص هام بیشتر یادم مونده که چرا نتونستم صددرصد عالی عمل کنم و همون ها باعث شد سرخوردگی داشته باشم و حس خوبم رو از دست بدم

اینجا یاد میگیرم که همیشه باب دلم جلو برم اگه کاستی هم بود جزو مسیره، خودم را لابلای اگر اماها ، قرار ندم و مدینه فاضله نخوام ، بلکه بدونم همه اونها داره راه بهتر و تکامل رو نشون میده که دفعه بعد عملکرد بهتر رو داشته باشم و نتایج عالی تر .

یادم باشه و یادم میمونه تو هر لحظه که در صحبت ها درونی مخاطب نباشم ، از دید دیگران باخودم صحبت نکنم بلکه منم که گوینده هستم و صاحب فکر و و اینجوری لیاقتم رو بیشتر و بیشتر بکنم برای رسیدن به حال خوب و تجربه های عالی

درک احساس لیاقت ، منو وصل به موارد زیادی میکنه که دیگه لازم نیست ازشون هراس داشته باشم

موقعیت های مختلف زندگی با درک احساس لیاقت بهترین ها، دلم رو سبکبارتر به انتخاب وا میداره و کلی امید و یقین پروردگار پشت شه که باعث میشه پرقدرت دست تو دست خدا جلو برم .

احساس آرامش و آسودگی ام وصف نشدنیه این چند سال و خداروشاکرم که اینجا هستم و همیشه و همیشه درحال یادگیری حال خوب بیشتر.

در پناه خدا، ناب ترین هارو تجربه کنید.