عشق واقعی از دیدگاه استاد عباس ‌منش - صفحه 13 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند هادی

سلام به خانواده عزیزم در سایت عباسمنش که بیشترین هم فرکانسی در این جهان رو با افراد و ادمای این سایت دارم

خدایا بینظیر سیستم این سایت و عجب گنجی هست و واقعا هم نمیشه توضیحش داد فقط باید توش بود تا درک کرد حالا از خوبی های سایت اگر بخوام بگم باید ساعت ها بنویسم و قبلا هم کلی اشاره کردم

اما برای این اینجام تا یک کامنت بزارم درمورد یک موضوعی که مربوط به بحث رابطه هستش و یک ردپایی برای خودم ثبت کنم در این موضوع چند وقت پیش ردپایی نوشتم و بعد ها که گذشت و اون کامنت رو خوندم متوجه شدم چقدر اهمیت داره ردپا گذاشتن و قشنگ تفاوت فرکانسیم از اون کامنت تا این کامنت احساس میشه از احساس لیاقتی که در من ایجاد شده از عدم وابستگی که در من ایجاد شده و هزاران نکته دیگه که چقدر باعث شد بیشتر به خودم افتخار کنم و چقدر این ردپا گذاشتن باعث میشه که فراموش نکنیم اگر اون ردپا رو نمیزاشتم هیچوقت متوجه نمیشدم چقدر رشد کردم و پیشرفت کردم و ذهن هزاران نجوا میداد که تو چندوقته گذشته چه رشدی کردی و فلان اینا،، و بعد با خودم گفتم چقدر خوبه که توی همه جنبه های زندگی ردپا بزارم توی سایت از لحاظ مالی، سلامتی، روابطی، احساس لیاقت، وابستگی هام، روابطم و…

حالا هم اینجام که یک ردپا ثبت کنم با جزییات از رابطه عاطفی که دارم و امیدوارم که با جزئیات من دقیق و منسجم بنویسم تا خیلی ردپای کاربردی و زیبایی بشه

خدایا خودت بنویس که تو از من به خودم آگاه تری…

خب من یک چندوقتی میشه که با یک عزیزدلی آشنا شدم و رابطه ما اول دوستانه بود و کم کم گذشت اتفاقات گوناگون خیلی جالبی افتاد که باعث شد جفتمون به شدت رشد کنیم از لحاظ احساس لیاقت، جفتمون به شدت ادم های ارومی بشیم، جفتمون به هدایت ایمان بیاریم، جفتمون بهم بیشتر اعتماد کنیم و چقدر هرروز داشت رابطه ما باحال تر و قشنگ تر میشد،، عزیزدلم خلاصه رشد کرد و رشد کرد و رشد کرد اوایل فکر میکردم ما دوتا برای رابطه عاطفی اصلا به هم نمیخوریم و حتی ایشون دقیقا اون چیزی که من میخوام نیست، اونم این اطمینان رو نداشت، وسطای همین دوستی معمولیمون بود که من زور زدم که رابطه عاطفی با ایشون ایجاد کنم چیزی که نیازش رو نداشتم و رابطمون اصلا نیاز بهش نداشت اما ریشه اش از وابستگی و ریشه این وابستگی خودش از احساس لیاقت میومد،، خلاصه صحبتش شد ایشونم اولش مقاومت کرد اما خیلی زود چیزی که بود شکل نگرفت و خراب شد و برگشتیم به همون حالت دوستیمون،، اون اطمینان نداشت به این رابطه منم نداشتم اولش شاید فکر میکردیم درسته اما با یکم فکر فهمیدیم گه اشتباه بوده..

اگه بخوام از جریان هدایت با رابطه ام با این عزیزدلم بگم خب باید بگم که به شدت اتفاقات و شرایط رخ میداد که اخر سر ما به هم نزدیک تر بشیم، ما برای هم آماده تر بشویم و چقدر این جریان های هدایت باحال بود حتی اگر کسی میومد رابطه مارو خراب کنه باز ناخودآگاه باعث میشد ما به هم نزدیک تر بشیم

خلاصه گذشت و گذشت و گذشت…

بعد از اون قضیه که من زور زدم که این رابطه رو ایجاد کنم اونم بخاطر وابستگی که نمیخواستم دوستیمون خراب بشه،، بازم باهم صحبت میکردیم بازم دوست بودیم باهم اما کمی معذب تر شده بودیم،، اما خلاصه گذشت یک مسیر جذابی داشت رابطمون، خیلی همو نمیدیدیم(هنوزم همینطوریه که حالا درمورد این موضوع حسابی صحبت دارم) اما از لحاظ فرکانسی بازم داشتیم به هم نزدیک میشدیم انگار خدا داشت کاراشو میکرد تا مارو آماده کنه اما این سری زوری در کار نبود، هیچگونه وابستگی درکار نبود من کاملا نسبت به ایشون رها بودم، دوسش داشتم اما وابستگیم رفته بود دیگه برای همین دوست داشتن خیلی خالص تر شده بود و باز اموزه های استاد عباسمنش مخصوصا در این فایل بهم یاداوری میشد که وقتی وابستگی میره چقدر همه چی جذاب میشه درواقع اون وابستگی قبلی من از این بود که میترسیدم ایشون بره تو رابطه و باز رابطش با من خراب بشه برای همین زور زدم اما انگار خارج از پلن خدا بود و من فقط باید رها میبودم،، خلاصه روی خودم کار کردم با مغزم صحبت کردم و این وابستگی رو از بین بردم،، حتی فکر میکردم ایشون کویر هست برای من یعنی کسی که دیگه نمیشه درست بشه که باهام رابطه داشته بشه(یا به اصطلاح کویر رو نگه دارم و بخوام به زور توش برنج بکارم) به این نتیجه رسیده بودم تصمیم گرفتم چند وقتی هم باهاش چت نکنم و بیشتر تماس تلفنی بود هفته ایی یک بار 4 روزی یکبار،، اما من خیالم راحت بود خیلی احساس ازادی داشتم خیلی وقتا بازم فکرم میرفت پیشش بخاطر احساس عدم لیاقتی ک داشتم اما حالم بهتر بود،، رها بودم از اینکه با هرکی میخواد راه بره، با هرکی دلش میخواد بره تو رابطه و من دیگه نگران این موضوع نبودم حتی بهش گفتم:تورو خیلی دوست دارم بدون وابستگی به طوری که اگه با هرکی راه بری یا با هرکی بری تو رابطه برام مهم نباشه ، و واقعا هم همینطور بود خلاصه گذشت الان که دارم اینو مینویسم حدودا دو سه ماهی از اون موضوع میگذره:))

گذشت ما صحبت میکردیم کمو بیش، احساس خوبی نسبت بهم داشتیم دوست های خیلی باحالی بودیم و لذت میبردیم،، هرچند که من سر اون موضوع که زور زدم و رابطه شکل نگرفت احساس لیاقتم ضربه خورد،، اما توی این مدتی که ازش کمتر خبر داشتم به شدت بیشتر با خودم رفتم توی صلح، خودمو دوسداشتم و همه چی بهتر شد خداروشکررر(واقعا اینا همه از لطف خداست خدایا عاشقتم باشه؟؟ ببخشید که خیلی وقت ها یادم میشه ازت که همش هدایت های تو بوده وگرنه منه انسان که چیزی بلد نیستم تو همش رو مدیریت کردی و این سیستم بینظیری که عاشقانه خلق کردی تو خدای مخصوص خودمی و من عاشقتم “الان یکم اشکی شد چشام” که اینم از لطف خودشه)

و من میدیدم به میزانی که احساس لیاقت ایجاد میکنم همه چی روانتر میشه نگرانیم کمتر میشه برای همین دست به کارایی نمیزنم که رابطه خراب بشه..

گذشت و گذشت.. از یک جایی که دقیقا نمیدونم کِی یکم صحبت هامون باز بیشتر شد باهم

(اینم توی پرانتز بگم که ایشون به شدت کلا توی زندگی من نقش پررنگی داشته و تاثیر داشته یک جورایی خیلی کمکم کرد قانون رو درک کنم ناخوداگاه و کلا زیاد بهش فکر میکردم توی طول روزام که البته اون حد از فکر کردن واقعا درست نیست:)

اون رشد میکرد، منم رشد میکردم ما همو نمیدیدم اما همون صحبت ها و مخصوصا اتفاقاتی که میوفتاد جفتمون رو رشد میداد یکی دوماه گذشت

ما بازم خیلی صمیمی شدیم خیلی نزدیک تر رابطه ما نه دوستی بود نه رابطه عاطفی اما خیلی قشنگ بود حداقل برای من و همون حس ازادی و داشت که خیلی مهمه داشته باشی توی رابطه از یک جایی که خودموم دقیق نمیدونیم این رابطه اوج گرفت مال کمتر از یک ماه پیشه ،، داستان رسیده به نزدیک زمان حال پس دقت کنین:))))

بعد مثلا مرور میکردیم باهم هدایت هایی که شدیم تابه اینجا رسیدیم چقدر همو دوست داشتیم و واقعا اتفاقاتی افتاده بود که اطمینان پیدا کرده بودیم که ما خیلی باهم هم فرکانس هستیم(البته عزیزدلم با این مباحث اشنا نیست اما درونی پیش زمینه اش رو داره)

ما همو توی یک مهمونی هم همین سه چهار هفته پیش دیدیم و خلاصه من چون زیاد ندیدمش و همش پشت گوشی بودیم حضوری یکم معذب بودیم و یخمون باهم باز نشده بود اما خلاصه گذشت و ما باهم کلی رقصیدیم و عکس گرفتیم که یخمون هم بیشتر باز شد و آخر سر بغلش هم کردم و چقدر حس خوبی داشت..

این آدم به شدت تغییر کرده بود به شدت اماده بود برای اینکه من باهاش باشم یک رابطه قشنگ رو باهم داشته باشیم،، چقدر اونم به من اطمینان پیدا کرد که از حرفاش و رفتاراش واقعا معلوم بود ما یک مدت زمان کوتاهی هرشب درمورد قشنگی های رابطمون صحبت میکردیم توی تلگرام و همین باعث میشد واقعا هرشب بهتر و بهتر بشه رابطه ما و چقدر انرژی بگیریم از هم و حالمون خوب بشه واقعا شب های لذت بخشی بود و خیلی اپن روزا احساسش متفاوت بود (همین چندروز پیشا) ما پذیرفته بودیم که باهم تو رابطه ایم اما نمیدونستیم از کجا و کِی شکل گرفت اصلا اینقدر که روان و لذت بخش بود اینقدر که عاشقانه بودواقعا و چقدرر احساس خوبی داشتم،، ما به هم وابسته نبودیم،،

حتی دقیقا با همون معیار هایی بود برای من که من همیشه دلم میخواست از رابطه داشته باشم

ایشون خودش هدف داره توی زندگیش هدفاش خیلی براش مهمه احساس قربانی بودن نداره، درساش رو خوب میخونه و برای زندگیش و خودش بسیار ارزش قائل هست و حتی وقت اینکه وابسته بشه رو نداره و این دقیقا همون چیزی بود که من میخواستم منم هدف های خودم و دارم کار خودم رو دارم حتی قبل از اینکه من برم توی رابطه و حتی ایوشن رو بشناسم واقعا همیشه با خودم با الگو برداری از استاد میگفتم که دوسدارم یک رابطه ایی داشته باشم که اگه به طرف گفتم عزیزم من میخوام یکی دو هفته یک ماه یا… برم و به هدفام برسم و به شدت تمرکز نیاز دارم اون نه تنها ناراحت نشه و قهر نکنه بلکه خیلی هم دلش بخواد و خودش هم بره سمت هدف هاش و اتفاقاا خوشحال بشه و این ادم دقیقا اینطوریه

چقدرر تحسینش میکنم بخاطر احساس لیاقتی که داره

چقدر هدفمند تر شده از موقعی که دلم میخواست با زور رابطمون رو ایجاد کنم و یک کسب و کاری رو کلا برای خودش راه اندازی کرده و فکر و ذکرش شده اون و واقعاااا جقدر تحسینش میکنم و الان که دارم درمورد خوبیاش مینویسم خیلی احساسم بازم نسبت بهش بهتر شده واقعاا دوسش دارم:))

خلاصه ما درمورد قشنگی هامون صحبت میکردیم درمورد هدایت ها،، حتی چقدرر درمورد خدا صحبت میکردیم و چقدر عزیزدلم به این انرژی ایمان داره و حالمون عالییی عالیی میشد و چقدر همو به عنوان کسی پذیرفته بودیم تو زندگیمون که واقعا فرق داره با هنه ادم های دیگه زندگیمون و لذت میبردیم از این رابطه قدرتمند،، ما حتی زیاد باهم چت نمیکردیم ولی اون موقعی هم که بود همش حرفای خوب میزدیم و این قشنگی رابطه ما بود که من انسانی موحد و هدفمند اونم همینطوری و ما باهم و کنار هم بودیم و از باهم بودن لذت میبردیم،، خلاصه یک هفته ایی از این شکل فوق العاده رابطه گذشت و من یکم زمان زیاد از حدی رو برای فکر کردن بهش و صحبت کردن باهاش میزاشتم زمانی که باید صرف هدفهام میشد و تمرکز روی خودم و فقط یک تایم کوتاهی رو میزاشتم براش

همچنین اینکه شکل رابطمون یکم تغییر کرده بود و اینشکلی شده بود باز حساسیت های وابستگی و احساس عدم لیاقت داشت منو قلقلک میداد و من حواسم بهشون نبود. و باعث میشد یکسری کارای کنم که خود به خود رابطه رو به سمت کمی بدتر شدن ببرم.

اما بازم همه چی خوب بود

این چند روز پیش من به عزیزدلم گفتم میخوام ببینمت و فلان و اینا و چرا ما باید کم همو ببینیم از طرفی من اوکی کردن تایم رو قبلا به خودش سپرده بودم که زنگ بزنه و اوکی کنه اما خبری نبود و این یکم باز نجوا میداد به من که نکنه اصلا نمیخواد ببینت و فلان و اینا چون ایشون کلا شاید هفته ایی یکبار اینا میرفت بیرون اونم یا تنهایی میرف یا با دوستاش

و من از همون مهمونی که گفتم یعنی سه هفته چهار هفته میگذشت که ندیده بودمش،، این یک حس بدی بهم میداد نمیدونم از احساس عدم لیاقت نشات میگیره یا نه اما احتمالا از همونه،، و باعث میشد که تموم قشنگیای رابطمون رو زیر سوال ببرم…

خلاصه من شروع کردم به زور زدن… دو سه روز همش درمورد دیدن صحبت میکردم و اینکه اوکی کن هر تایمی که شد بیا همو ببینیم و بهتره توی این قضیه خیلی حساس نباشی و فلان و اینا که از یک حدی گذشت احساس کردم بهش دارم فشار وارد میکنم که باعث میشه فکرش درگیر بشه… از طرفی من کمی نگران که گرا نباید ببینمش و حتی نجواها میومد که این چه رابطه ایی هست و فلان و اینا و حتی بعضی وقتا که میگفت که نه من واقعا دلم میخواد بیام بیینمت اما نمیتونم حس میکردم که داره دروغ میگه و دنبال رفتارایی ازش بودم که اینو ثابت کنه بهم

بعد حتی از خودش میخواستم که بهم این اطمینان رو بده که واقعا دلش میخواد که همو ببینیم و همین باز خودش یک چیز مورد داری هست خلاصه اون احساس فوق العاده عالی داشت کم کم بد میشد و من حال خوبم رو پیوند داده بودم به دیدنش برای همین هم فکر میکنم شرایط جور نشده تا الان چون زور میزدم خلاصه من حس کردم که این موضوع که من هی بهش بگم که ما همو ببینیم و فلان و بهمان و اینا داره رابطه مارو بدتر میکنه و بنظرم باید به این جمله که:

خداوند در بهترین زمان و بهترین مکان مارو هدایت میکنه

باور پیدا کنم

خلاصه حس من کمی داشت بد میشد باز فرکانس شک اومد حس میکردم با این رفتارم که پیوند بزنم به دیدنش حس خوبم رو باعث بشه که خودم و رابطه رو محدود کنم،، واقعا ازم انرژی میبرد نجوا های احساس عدم لیاقت رو میاورد سراغم و خلاصه تا امروز هم ما همو ندیدیم هنوز و کمی حس کردم به جای اینکه بخوام رابطه رو بهتر کنم بدترش کردم.. خلاصه امروز بهش پی ام دادم توی تلگرام (بعد از دو روز بی خبری که این خودش بازم از چیزایی هست که میگم ما واقعا به هم وابسته نیستیم)

و باهم حرف زدیم اما چند روزه واقعا احساسم بد شده انگار اون احساس شور و شوق جاشو داده به احساس بد و شک خلاصه امروز که پی ام دادم یکم سلام و چخبر و اینا بعد که ویس دادم یکم ایشون دیر جواب داد و باز نجواها اومد که نکنه باز رابطمون میخواد خراب بشه.. بعد یهویی رفتم سر و صورتم رو آب زدم که حسم خوب بشه اومدم دیدم جواب نداده یک الهامی انگار بهم گفت که تلگرام رو اصلا پاک کنم یک چندروزی،، بی خبر ازش باشم و دور باشم ازش و برم توی درون خودم دنبال جواب مسائل بگردم حالم و خوب کنم و لذت ببرم از همه چی و تمرین انجام بدم، حواسم به دوره ام باشه و روش کار کنم و خلاصه پلن چیدم که برم به درون،، امروز این تصمیم هارو گرفتم خب… و همون یک ساعت اولی که تلگرام رو پاک کردم و دیگه نیازی ندیدم چک کنم عزیزدلم رو همش،، یک احساس بینهایت خوبی بهم دست داد یک تمرکز خیلی خوب یک حال خیلی عالی داشتم و واقعا لذت بخش بود و تازهه این چیزارو تجربه کردم و تازه که درمورد اش نوشتم فهمیدم که دقیقا چه چیزی از رابطه میخوام و دلم میخواد تجربه کنم و الان متوجه میشم که همه این دیدن ها و همه اینها بهونه ایی بوده تا من بخوام لیاقت خودم رو به خودم ثابت کنم لیاقت رابطمون رو ثابت کنم و اون چیزی نبوده که حتی بهش نیاز داشته باشم و تنها کاری که کرده باعث شده که تمرکز من از روی اهدافم بره و تمرکز عزیزدلم رو هم بهم بزنم

برنامه داشتم که تا شنبه نرم تلگرام اما الان همون حس بهم میگه برم و این چیزا رو بهش بگم و اون چیز نادرست و این محدودیتی که برای خودم درست کردم رو باهاش صحبت کنم و دیگه محدودیتی نداشته باشم،، دیگه فکر ها منو اذیت نکنه و بدون دغدغه هدف هام رو دنبال کنم و هیچ نگرانی راجع به این موضوع نداشته باشم

خداروشکررر که با کسی تو رابطم که اینارو خیلیی خوب درک میکنه و چقدر باهاش حرف دارم و مطمئنم که امروز که حسم رو خوب کردم در مدار اتفاقات خوب قرار گرفتم و امیدوارم خدا هدایتم کنه که چه حرفایی بزنم بهش چون دقیقا نمیدونم..

یک جورایی میخواستم با این رفتنه از مسئله فرار کنم اما راه حلش خیلی ساده بود و با این راه حل میتونم هم عزیزدلم رو داشته باشم اونم بک رابطع فوق العاده واقعااا و هم هدف های خودم رو به شدت دنبال کنم و زمانی نزارم که بخوام حتی بهش فکر الکی بکنم و دغدغه ایی داشته باشم برای هر موضوعی دقیقا مثل رابطه استاد..

و دیگه وابسته نباشم تا بخوام رفتار هایی از خودم نشون بدم که باعث خرابی رابطه بشه

تازه من از قشنگیای این رابطه نصفش رو هم توی این کامنت نگفتم..

این بود توضیحاتم و چقدرر نوشتنش بهم کمک کرد فکر نمیکردن اینقدر حالم عالی بشه و رهابشم و به این راه حل خیلی خوب برسم کاقا هم هدف هام رو داشته باشم هم عزیزدلم رو و همه چی باهم رشد کنه و لذت ببریم از وجود هم اخه الان توی تایمی هستیم که ما باید خودمون رشد کنیم تمرکزمون روی خودمون باشه و اگه خودمون رشد نکنیم نمیتونیم رابطه رو رشد بدیم

امیدوارم بتونم به راحتی و عزتمندانه این مسئله رو حل کنم

و واقعا این مبحث دیدن چیز مهمی نیست وقتی که ادم خودش هدف های خودش رو داشته باشه و با کسی باشه ک این همه حرفای قشنگ و تجربه های قشنگ میتونن باهم داشته باشن

چقدر شده که من ارتباط نزدیکی با بچه های سایت حس کردم اما مگه یک بار هم دیدمشون؟ مهم فرکانس قلبه و کم کم. این فرکانس مارو در بهترین مکان و زمان کنار هم میزاره خدایا عاشقتم!

احتمالا برای عزیزدلم که ویس بگیرم توی تلگرام باز تا فردا شب تلگرام رو پاک کنم و به هدف هام فکر کنم و اونارو دنبال کنم و با حالی خوب این رابطه و زندگیم رو ادامه بدم و هرجا هم که حس کردم مسئله های اینچنینی هست حلش میکنم و اگر دیدم که نیاز به نوشتن توی سایت دارم بازم میام مینویسم

خدایاااشکرتتتت

پس الان میرم و صحبت میکنیم باهم مسئله رو حل میکنم برای خودم و عزیزدلم و بعدش با. همون حس خوب و پلن هایی که برای این چندروز ریختم میشینم هدف هامو تمرکزی دنبال میکنم بدون اینکه نیاز باشه دیگه زیاد از حد به عزیزدلم فکر کنم یا بخوام به نگران باشم که نکنه مسیر اشتباهی رو بره(که این خودش نوعی شرک هست)

الهی خودت هدایتم کن

خداوند یار و نگهدار و هدایتگر هممون