راهکارهایی برای شناسایی و رفع ترمز ذهنیِ مخرب با نام «احساس عدم لیاقت»‌ - صفحه 9

سلام به استاد عزیزم و مریم مهربان و همه دوستانم. مریم عزیز من این متن شما را بارها در برهه های مختلف خونده بودم. ولی به اندازه ای که از اموزشهای استاد در مورد موضوع لیاقت درک کرده بودم، این متن رو هم به همون اندازه درک میکردم. قبلا استاد توی ثروت یک گفته بودن اینکه برای احساس لیاقت همون چیزی رو که برای مهمون در نظر میگیری برای خودت هم باید در نظر بگیری و ما کلا با همین فرمون پیش میرفتیم و بعضی جاها مثلا برای تهیه مواد غذایی با کیفیت و ظروف مناسب برای خودمون احساس لیاقت ایجاد میکردیم ولی بیشتر با این نگاه که برای ثروتمند شدن ما باید این تمرینا رو انجام بدیم .نتیجه اش این میشد که ما یعنی هم من و هم همسرم همیشه به دنبال تخفیف بودیم و دنبال ارزان خریدن و اگه چیز گرونی میخریدیم و همونم با تخفیف بیشتر به عنوان اینکه حالا یه تمرینی انجام داده باشیم در راستای بالا بردن احساس لیاقت. ولی همیشه غمگین بودیم و هیچ انگیزه ای برای ثروتمند شدن و انجام عملی کارهایی که میدونستیم باید انجام بدیم برای ثروتمند شدن رونداشتیم. من ته وجودم سالها احساس غم و ناراحتی و نارضایتی از زندگی و وضعیت مالیم داشتم و دارم اما یکی دوهفته پیش من اومدم با همسرم صحبت کنم که من ادم غمگینی ام، من احساس میکنم که اصلا خودم رو دوست ندارم با اینکه روی عزت نفس کار کرده بودم با اینکه توانایی های بالایی دارم و حتی رفتم تو زمینه معماری بدون اینکه تحصیلات دانشگاهی در این زمینه داشته باشم رفتم یکسری اموزشها تهیه کردم و از طریق اونها کسب درامد کردم و اعتماد به نفسم بالاتر هم رفت ولی همیشه این احساس غم و نارضایتی از خودم و زندگیم همیشه با من و همینطور همسرم همراه بوده با اینکه همسرم هم توانمندی های فوق العاده ای داره و همیشه تو هر عرصه ای وارد شده جز بهترینها بوده حتی در کنکور جز اولینهای کشور بوده ولی ما دو نفر همیشه حتی با وجود این توانمندیهامون بازم خودمون رو دوست نداشتیم و وقتی من با این مضمون شروع کردم به صحبت کردن باهاش از صحبتامون رسیدیم به همین متن مریم عزیزم که من بارها خونده بودمش ولی به تک تک نکاتی که ذکر شده در این متن ما به وضوح اون شب رسیدیم با بررسی تک تک تصمیمات ما توی زندگی برای خرید هرچیز و نحوه زندگی کردنمون و مقایسه اش با زندگی دو خواهرم که کاملا برعکس ما هستن و به نظر ما ولخرجی میکنن. ما متوجه شدیم که اونها ناخودگاه دارن به قانون لیاقت درست عمل میکنن. دوستان من که دارین متن رو میخونین این یه نکته رو بگیرید قلب شما باز میشه از زندگی لذت بیشتری میبرید و مدارتون قطعا تغییر خواهد کرد، اینکه تا میتونید به نیازهاتون پاسخ مثبت بدید و با عشق با بالاترین هزینه ها تا جایی که پولش رو دارید و نه با قرض و وام برید بهترینها رو بخرید اگه پولشو دارید بهترینشو بگیرید اگر ندارید نرید چیز ارزونو بی کیفیت بخرید. نگران تموم شدن ته حسابتون نباشید باور کنید میاد سمتتون. یکی از همکاران همسرم که در پایین شهر تهران زندگی میکرد تصمیم گرفت بره و تو یکی از مناطق خوب تهران زندگی کنه حتی اجاره ای که اجاره اش ده برابر بوده حتی بیشتر از حقوق کارمندیش ولی وقتی این لیاقت رو در خودش میبینه و حرکت میکنه و میره اونجا و حتی مادرو خانومش هم ناراحت و نگران این موضوع بودن که از پسش برنیاد ولی درهایی براش باز میشه که سه چهار برابر اون اجاره به درامدزایی میرسه. خواهر خودم با این که شهرستان زندگی میکنن ولی همیشه میاد خریدهاشونو از بهترین پاساژای تهران انجام میده و زندگیش هم روز به روز خداروشکر بهتر میشه و اون یکی خواهرمم همینطور هر وقت برای مسافرت جایی میرن کلی خرید میکنن یه سفر کیش سه چهار روزه 40 میلیون تومن خرج کرده بودن ولی همیشه ما فکر میکردیم با خودمون که اینا دارن ولخرجی میکنن و ما تازه متوجه شدیم که اونها خیلی عالی دارن به قانون عمل میکنن بدون اینکه درموردش بدونن. دلیل اینکه اونا اینجورین و من این شکلی دلیلش همون چیزیه که دوست عزیزم نوشا خیلی خوب اشاره کردن تو کامنتشون چون من همیشه کمبودها رو میشنیدم از پدرو مادرم و احساس دلسوزی و ترحم داشتم بهشون و سعی میکردم از بچگی به قول خودم ادم ولخرجی نباشم و در عوض اینکه خواهرو برادرم ولخرجی میکنن من ولخرجی نکنم و پول پدرومادرم رو حفظ کنم. ولی با تمام این داستانا خواهرو برادرم که ولخرجی میکردن پول همونا رو پدرو مادرم جور میکردن و الان نمودش رو تو زندگی خواهرام میبینم همونطور که خواسته های اونا بزرگتره و سعی میکنن بهترینا رواز همسرشون بخوان به همون میزان هم چیزای بهتر و با کیفیت تری رو دریافت میکنن ولی زندگی من شده سراسر از چیزای چیپ و بی کیفیت. و اینها باعث شده که من نه تنها از پدرو مادرم توقعی نداشتم که بهم چیز گرون و خوبی بدن بلکه از دیگران هم که بخوان بهم بدن هم حس ناراحتی دارم که میخوام اون نعمتهای خوبو دریافت کنم. از طرفی خرج نکردن و نخریدن شده از عادتهای به ظاهر خوب من اما یه عمر با این تفکر که اره چون من انسان ولخرجی نیستم من ادم خوبه ام نگو که داری بدجوری خودتو گول میزنی و هر روز غمگینتر میشی و هر روز از خواسته هات دورو دورتر میشی. منو همسرم به حدی از هر خرج کردن اضافه ای دوری میکردیم که به شدت ادمهای افسرده ای شده بودیم که هیچ انگیزه ای برای ثروت ساختن نداشتیم چون خرج نمیکردیم برای خودمون. بچه ها این یه تمرین نیس که بری رستوران خوب، بری ویلای لاکچری برای مسافرت بری خونه خوب بشینی حتی اجاره تو منطقه خوب اینکه بری از بهترین پاساژها بدون تخفیف گرفتن خرید کنی این یه تمرین نیس این خود خود عمل کردن به قانونه هر چیزی رو که میخوای بخاطر ارزون بودنش بخری و منتظر بمونی که تخفیف بخوره اخر زمستون بخری بدون که داری خودتو هزاران فرسنگ از مسیر ثروت دور میکنی . فهمیدن همین یه نکته به شدت امیدوارتون میکنه به اینده و به شدت عملگرا میشین برای ساختن ثروت. اگر که عمل کنید واقعا و برید جایگزین وسایل بی کیفیت زندگیتون وسایل خوب بخرید هم برای خودتون هم برای خونتون. بهترین و لاکچریترین رستورانا و کافه ها و ویلاها رو سعی کنید برید. برید برای تولد خودتون به بهترین رستوران و بهترین وسایل رو بخرید چون شما ارزششو دارید چون همه ما ادمای ارزشمندی هستیم باور کنید که اگر به تنهایی به همین یه قانون عمل کنید به شما چیزهایی داده میشه که در رویاهاتون هم نمیبینید، به شدت نمود این موضوع رو در ادمهای اطرافم بررسی کردم و در زندگی خودم هم همینطور. داستان معروفی هست که میگه دو تا کارمند بودن یکی تا نصفه ماه درامدشو خرج میکرد و بهترین غذاها رو میخورد و به بهترین رستورانا میرفت و نصفه دیگه ماه جیبش خالی بود اون یکی همکارش که همیشه سعی میکرد پولشو حفظ کنه تا اخر ماه و زندگی معمولی داشت یه روز ازش میپرسه چرا اینطوری زندگی میکنی، میگه توتا حالا سیگار برگ استفاده کردی تا حالا به فلان رستوران معروف رفتی و فلان غذای خوشمزه رو امتحان کردی. این همون داستان باور لیاقتهاس مگه ما چقد عمر میکنیم که از زندگی همین چیزا رو هم تجربه نکنیم پس به خودمون فرصت با کیفیت زندگی کردن و تجربه های قشنگ رو بدیم. یه کلیپی از دونالد ترامپ دیدم که راجع به یکی از دوستانش داشت تعریف میکرد که چطور شد ثروتمند شد ترامپ میگفت دوستم جیبش خالی میشد ولی با پرواز فرست کلاس همیشه پرواز میکرد این همون داستان لیاقته توی کامنتی خوندم که عظیم زاده یا عسگر اولادی دقیق یادم نیس ولی از همین دو نفر یه زمانی یه ورشکستگی براشون پیش میاد و باید برای یه کاری میرفته مشهد و از یه پرواز خوب استفاده میکنه یکی ازش میپرسه ورشکست شدی پس چرا با پرواز بازم میری میگه از اسب افتادم از اصل که نیفتادم. این همون ارزشمندی که ادم باید با جیب خالی هم برای خودش حفظ کنه. اب دستتونه این قانون رو درست انجامش بدید از وسایل کوچیک خونتون شروع کنید جایگزینشون وسایل با کیفیت و گرون رو بزارید ببینید که چه حس خوبی میده بهتون اون وسایل. ممنونم مریم عزیزم بابت این نوشته پر معنا که تا درک نشه ادم متوجه نمیشه از چه گنجی شما دارین صحبت میکنین. ممنونم استاد عزیزم بخاطر تک تک اموزشهاتون. و در نهایت سپاسگزار خداوندیم که این پرده رو از جلوی چشمان من برداشت تا این نکته رو بفهمم.

مریم جان عزیزم
خانم واقعا شایسته سلام
مرسی از وقتی که می‌گذارید و اینقدر زیبا می‌نویسید
بله دقیقا تخفیف گرفتن از باور کمبود و ایمان به کمبود در دنیا ناشی میشه ینی من از پول درآوردن ناتوانم و یا بهتر بگم فراوانی نیست به نظر من باور کمبود از عدم ایمان به خدا ناشی میشه
هر وقت توانستیم بگوییم خدا نیست باید بگوییم پول نیست آب نیست بارندگی نیست هیچ ثروتی نیست
و این باور مخرب از بی ایمانی مطلق ناشی میشه
اینو برای خودم مینویسم هرجا خواستم پول خرج کنم باید با این باور که خدا هست و هی الحی القیوم… خدای من زنده و پاینده است…
تخفیف خواستن از بی ایمانی می آید و دقیقا درست فرمودید مریم عزیزم که این تخفیف خواستن باعث توجه به ناخواسته ای میشه که من نمیتونم بهترین رو بخوام و بخرم و خود توجه به ناخواسته ناخواسته های بیشتری رو جذب میکنه…
و عدم انتخاب بهترین چیزها برای خودم مثل بهترین ظرف ها عین احساس عدم لیاقت هستش
چرا چون من خودم‌ را لایق بهترین ها نمی‌دانم و باز هم به باور کمبود برمیگرده که اگر توی ظرف آنچنانی غذا بخورم و کهنه بشه یا بشکنه من پولی ندارم دوباره بخرم…
و چقدر به ساحت خدای خودمون توهین کردیم هر جا خدا هست ثروت هم هست
ممنونم از مقاله فوق العاده زیباتون که خیلی بمن درس داد

با سلام خدمت استاد نازنینم و مریم عزیز و تمامی دوستان فوق العاده م در این مکان زیبا(سایت)
این روزها بزرگترین سپاسگزاری من بخاطر عضو بودنم در این سایت فوق العاده هست و داشتن استادی بی نظیر که زندگی رو به من آموزش میده، خدارو هزاران هزار بار شکرمیکنم که این بار دارم به طور جدی از آموزه های سایت استفاده میکنم و هدف زدم برای خودم که به زودی دوره12قدم رو بگیرم و منو همسرم باهم بشینیم و متعهدانه جهادی رو که شروع کردیم خیلی مصصم تر ادامه بدیم.
تجربه ای اخیرا داشتم که رفته بودم میوه فروشی، کلی خریدکردم از چند جا و یه جایی رفتم که بیشترین خریدمو از اونجا کردم، در حین خریدکردن یه چیزی تو ذهنم میگفت پسر بسه دیگه ،تو که نمیدونی پول اینا چقدرمیشه،حداقل قبلش یه حساب کتاب بکن بعد بخر، من جدی نگرفتمو کارمو کردم،بعد که اومدم حساب کنم قیمت پرسیدم از فروشنده،یه مبلغی رو بهم گفت،همون لحظه تو ذهنم گفتم نکنه اشتباه حساب کرده باشه،سیستم ماشین حساب که نداره یا فاکتور سیستمی که بعدا بتونی چک کنی،برای همین با این ذهنیت به فروشنده گفتم برای شرکت خرید میکنم و فاکتور میخوام(درواقع اینوگفتم که بهم فاکتوربده که مطمئن شم درست زذه برام).
آقا رفتم مغازه بغلی خریدموکردمو برگشتم وقتی فاکتورو خواستم دیدم مبلغش بیشترشده،گفتم چرا بیشترشده؟ گفت دفعه قبل اشتباه حساب کردم
همون لحظه عین یه پتک خورد توذهنم که ببین وقتی با ترس هراقدامی بکنی نتیجه ش اینجوری درمیاد
خیلی زورم امد وقتی کارت کشیدم ولی همون لحظه به خودم یاداور شدم که ببین قانون چقدردرست عمل میکنه و وقتی اعتقاد داشته باشی به هدایت الله ،به احساس لیاقت و ثروتمندی، اولا با خیال راحت خرج میکنی و لذت میبری،دوما وقتی این باورارو داشته باشی همیشه هدایت میشی به بهترین جنس و با بهترین قیمت(اینو هم تجربه شو داشتم)
یه ترمز دیگه که بعد خوندن این ذهن یادم اومد اینه که آقا من بیشتروقتا برای خریدام و خرج کردنام موقعی که پولو پرداخت میکنم حس بدی بهم دست میده و اونجایی که مریم جان نوشته بود انگار جونت کنده میشه واقعا من الان میفهمم که بجای اینکه شکرگزارباشم که خدا این قدرت رو بهم داده که نیازها و خواسته هامو بخرم، توی اون لحظه ذهنم خودکارفرمان میداد که ببین پولت هی داره کم و کمترمیشه و با احساس بد خرید میکردم.
حالا میفهمم چرا پول اینقدر زود از پیش من میرفت، یوقتایی خیلی خوب پول درمی اوردما ولی به همون سرعت تمام میشد

این باور که از احساس کمبود و عدم لیاقت میاد باعث شده بود من ظرفم سوراخ بشه و حالا که دارم نگا میکنم میبینم چقدر جلوی پیشرفت منو گرفته
خدارو هزاران بار شکر که تصمیم گرفتم آگاهانه از این به بعد موقع پرداخت بهای هرچیزی لذت ببرم و شکرگزاری کنم
این تمرین منه که بعد خوندن این مقاله و کامنت های شما عزیزان تصمیم دارم به طورجدی انجام بدم. خدیا شکرت برای درک این آگاهی و هدایتم به اینجا و این لحظه
عاشقتونم در پناه رب

سلام خدمت استاد عزیزم و تموم دوستان
میخوام یه تجربه ای را بگم که بعد از خوندن متن فوق العاده خانم شایسته و کامنت های بچه ها به ذهنم رسید اون هم راجب پول خرج کردن..
من تازه دوره دوازده قدم را شروع کردم و اونجا استاد از فرآیندی صحبت می کرد که طی کرده تا با پول و ثروت زیاد تو زندگیش راحت تر بشه..
یکی از باور هایی که چند وقته دارم روی بهتر شدنش کار می کنم اینه که خیلی از ما آدم ها عادت داریم برای تموم پولی که در میاریم برنامه ریزی کنیم..
یعنی زندگی من همیشه این مدلی بوده که هر چی پول در میاوردم تا آخر خرج می کردم و همیشه آخر ماه کفگیرم به ته دیگ می خورد..
وقتی کامنت بچه ها را در مورد احساس لیاقت و رابطش با پول خرج کردن دیدم و قبلا هم که یه سری از کامنت های سایت را خونده بودم دیدم یه الگوی مشابهی تو خیلی از طرز فکر ها هست..
استاد تو قدم اول دوره 12 قدم گفت برای اینکه بتونه با وسوسه خرج کردن پول کنار بیاد و با پول دوست باشه ،
یه اسکناس 500 تومنی را توی جیبش گذاشته و قرار شد هر اتفاقی بیفته این پول را خرج نکنه..
بعدش این پول کمتر زیاد تر و زیاد تر شده و رسیده به چند میلیارد تومان و همین طور بیشتر و بیشتر..
حالا یه سوال پیش میاد :
شما چه زمانی احساس بهتری دارید؟
_ زمانی که همیشه یه مبلغی را تو حسابتون دارید و هر روز داره بیشتر و بیشتر میشه؟
_ یا زمانی که میرید بیرون و با خودتون میگید امروز میخوام تموم پول هام را خرج خودم کنم چون احساس لیاقت بیشتری می کنم؟
یه مرز خیلی باریکی بین باور فراوانی و عمل کردن به اون وجود داره که حس می کنم باید خیلی بیشتر روش کار کنیم،
اینکه ما برای خودمون خرید کنیم و نیازهامون را با بالاترین کیفیت برآورده کنیم خیلی خوبه
ولی باید تکامل را توش رعایت کنیم…
یعنی اینکه همیشه یه مبلغی پول نقد تو زندگیمون داشته باشیم خیلی بهمون حس قدرت میده و نشون میده ما با داشتن پول تو حسابمون خیلی راحتیم..
نمیخوایم سریع از دست پول هامون راحت بشیم..
نیازهامون را برآورده کنیم ولی یادمون بمونه خود استاد همین الان هم بار ها تو صحبت هاش گفته که خرید هایی که می کنه خیلی خیلی کمتر از ورودی های مالی زندگیشه..
الگو های سرمایه گذاری را تو ذهنمون پرورش بدیم و ذهنمون را عادت بدیم تا با داشتن پول و ثروت زیاد راحت باشه..
دوستان اگر کسی تجربه ای تو این مورد داره حتما برام بنویسه؟
خیلی دوست دارم این روند را مدام اصلاح کنم و به باور های بهتری برسیم، کامنت هاتون خیلی بهمون کمک می کنه و مرسی…

من چند وقت پیش اینجا به سوال یکی از دوستان جواب دادم و بحث کمی چالشی شد، خواستم این مطلب کلی رو بیرون از تاپیک سوال اون دوست عزیز بنویسم که افراد بیشتری بتونن ببیننش، چون فکر میکنم خیلیها قوانین جهان رو درست متوجه نشدن و دارن از راهنمایی های انگیزشی کلیپ ها سوء برداشت میکنن.
تو قرآن آیه داریم به کسانیکه صرفا متاع دنیا رو میخوان، متاع دنیا رو میدیم ولی اونا دیگه بهره ای از متاع آخرت که همانا بهشت عالم معناست نخواهند برد ولی اگر متاع دنیا رو وسیله ای برای رسیدن به هدف معنویت و وصل بیشتر خدا بخواید، اونوقته که خواسته تون خداپسندانه و درخور شان انسانه و با وصل شدن به قدرت نامحدود الهی هم از نظر ثروت مادی و هم از نظر ثروت معنوی به حد اعلا میرسید چون خودتونو به خدا که منشاء همه ثروتهای جهانه وصل کردید و قراره از جیب بی منتهای خدا در هر مسیری هزینه کنید و این جیب، ثروتش پایانی نداره ! انسان قرار بوده موجودی بی نیاز باشه و خودخواسته اتصالش با خدا رو به وسیله همون اختیاری که خدا در وجودش قرار داد، قطع کرده و تبدیل به یک موجود نیازمند شده و از بهشت و عالم بی نیازیِ معنا اخراج شده و مثل بقیه موجودات و حیوانات نیازمند اومده حیات مادی رو روی زمین تجربه کنه که در پس نیازمندیهایی که عقل ناقصش بدون درخواست هدایت از خدا، براش ترسیم میکنه و نیازهای مادی و حیوانیِ صِرف بدون در نظر گرفتن ابعاد معنوی هستند به رنج برسه تا در پس اون رنج های ناشی از انتخاب های بدون هدایت و خودسرانه، به این نتیجه برسه که بدون هدایت خدا به رنج خواهد رسید و تنها راه رهایی از رنج، وصل به خدا و درخواست هدایت مغز ناقص توسط خالق مغز و جبران نواقص و محدودیت های مغز با الهامات الهیه و از این رو وصل و عشق و هدایت خدا را انتخاب کند و زندگی مادی را وسیله کشف معنویت و بی نیازی روح الهی که در وجودش قرار داده شده و ازش فاصله گرفته، قرار بده! ولی متاسفانه خیلی از این کلیپ های انگیزشی شما رو به خواستن صِرف مادیات تشویق میکنه و بجای کشف روح الهی درون و از بین رفتن منیّت به واسطه اینکه اراده مون رو از خدا میدونیم و میدونیم خداست که ما رو خلق کرده و هدایت میکنه و بدون هدایت خدا ما یک جانور گمراه، بیش نیستیم، پس کلمه “من” مفهومی نداره و اراده ام از خداست نه خودم و من بنده و مطیع و تسلیم خدا هستم، در عوض تبدیل میشیم به یک انسان خودشیفته که مدام منم منم میکنه و نتایجش رو از آنِ خودش میدونه، نه هدایت خدا! و مادیاتی که بدست میاره رو هم مالِ خودش میدونه، نه هدیه خدا که قراره تو زندگی استفاده کنه و حین مرگ دوباره به خدا پسشون بده! و برای مادیات چنان قدرتی بیش از قدرت خدا قایل میشه که ترس از دست دادنشونو داره و زندگی بدون اونا رو مساوی با مرگ میدونه. در واقع اون آدم بجای بندگی خدا، بنده مادیات و از سویی هم بنده منیت خود شده و خود و مادیات رو هدف زندگی قرار داده و بعد از مرگش قطعا توشه ای برای حیات بعدیش نخواهد داشت و چه بسا در کالبد بعدیش در شرایط بسیار سخت و با محدودیت های زیاد برای زندگی بعدیش به دنیا بیاد. خدا در قرآن میگه بارها میمیرانم و زنده میکنم!
انسانی هم که فکر میکنه مادیات رو یا خودش به تنهایی و بدون هدایت خدا بدست آورده یا یک مخلوق دیگر بهش هدیه داده، نه خالق اون مخلوق و و به این حقیقت توجه نداشته باشه که اون مخلوق واسطه اراده خالق بوده و ترس از دست دادنشون رو داره هم شرک عملی داره، هرچند در کلام بگه من خدا پرستم و به خدا ایمان دارم! خدا تو قرآن تو آیه ۱۰۶ سوره یوسف میگه اکثر مخلوقات ایمان نمیاورند مگر اینکه مشرک باشند، منظورش همین شرک عملیه یعنی زبانت میگه ایمان دارم ولی عمل پر از ترس و اضطرابت میگه برای مخلوقات و چیزهای دیگه قدرتی بیش از قدرت خدا قایلم.
ترس از دست دادن هر چیزی یعنی عدم ایمان به قدرت خدا در فراهم کردن اون. در چنین شرایطی خدا حمایتش رو از اون اموال برمیداره و میگه اگر فکر میکنی خودت بدستشون آوردی من حمایتی از اموالت نمیکنم تا ببینی بدون حمایت من اموالتو از دست خواهی داد! و حالا که از دست دادی، اگر این تو بودی که اونا رو بدست آورده بودی و انقدر منم منم میکردی و هدایت من بی تاثیر بوده حالا دوباره برو و بدستشون بیار و اتفاقا خواهی دید که دیگر بدست آوردنشون غیر ممکن میشه! فلسفه ورشکستگی تجار و ثروتمندان از دیدگاه خداشناسی دقیقا همینه!
پس صرف اینکه چه خواسته مادی دارم اهمیتی نداره! باید بدونم اون خواسته مادی قراره چه تاثیری در ارتقای معنوی من و روح من بگذاره و هویت معنوی من رو تقویت کنه و از منیّت من کم کنه و من خودم رو اون هدایت خدا بدونم نه انسان مستقل از خدا که میتونه برای خودش منیّت قائل باشه! و مادیات رو صرفا برای ساختن ظاهر عوام فریبانه و فاخر که زرق و برقش فقر هویت معنویم رو بپوشونه و بقیه رو فریب بدم که خریدار و بنده ظاهرم بشن و من رو برای خودشون بت کنن نخوام.
ما حق نداریم روی زمین خدا راه بریم، از ثروت و هدایای خدا استفاده کنیم، اونوقت با غرور و تکبر دیگران رو وادار به بندگی نسبت به خودمون و زرق و برق هامون بکنیم! چطور میتونیم با اموال خالق یگانه، فخر فروشی کنیم و اونا رو به اسم خودمون بزنیم و بجای تواضع و بندگی در برابر خدا، خودمونو لایق بت شدن بدونیم و از اینکه دیگران به واسطه تکبرمون بنده ثروتمون میشن لذت ببریم! آیه داریم روی زمین با غرور و تکبر راه نرو! ولا تمش فی الارض مرعا! یعنی اینکه فکر نکن توی x یا y هستی که داری راه میری یا موفقیتی کسب میکنی! تو بدون هدایت من همون حیوان ناطق هستی، نه انسان! وقتی هدایت منو دریافت میکنی و از راه درست موفقیت و ثروتی کسب میکنی، اون موفقیت و ثروت، منشاء ش منم نه تو! پس به چه حقی با غرور به خودت مینازی و به خودت افتخار میکنی و کبر میورزی؟
این عین شرکه! و کسی که چنین رفتاری داره باید منتظر از دست دادن ثروتش باشه!
ثروتمند با ایمان، انسان بی نیازیه که نیازی به جلوه گری و فخر فروشی نداره و از عشق و ارتباطی که با خدای خودش داره مست و خوشحاله و نیازی نداره تایید مخلوقات رو کسب کنه و براش تایید خالقش کافیه و اتفاقا بسیار متواضع و فروتنه، چون آگاهه هرچه که داره از خداست و بدون هدایت خدا محال بود به چنین موقعیتی دست پیدا کنه. و کسی که کردیت موفقیت هاشو به خدا بده، به خودش اجازه نمیده با ثروتی که خدا در اختیارش قرار داده جلوه گری کنه و در صدد الهه شدن بربیاد! و میدونه که الهه ای جز خدا وجود نداره
کسی که خودشو نیازمند تایید یک مخلوق دیگه میدونه، هنوز ایمان و یقین کافی به خالقش نداره و نمیدونه که تایید اون لازم و کافیه و در جایی که امکان گرفتن تایید خالقمون، وجود داره ما نیازی به تایید مخلوقاتی که خودشونم سرگردانند نداریم! پس نیازی هم به جلوه گری و خود برتر پنداری و کبر هم نداریم. و میتونیم از نعمات خدا استفادی کنیم و لذت معنویشونو ببریم و رضایت و تایید خالقمون برامون کافی باشه
ریشه عمده احساس عدم لیاقت هم، عدم ایمان به خالق و عدم کشف روح بی نیاز الهی که خدا در وجودمون قرار داده هست. چون ماهیت ارزشمند هویت الهیمون رو نشناختیم و خودمون رو با ابعاد ظاهری سایر مخلوقات مقایسه میکنیم و نیاز به تایید انسانهایی داریم که فکر میکنیم از هر نظر بهتر از ما هستند! در حالیکه خداوند با وحی قرآن به رسولی از جنس بقیه انسان ها که سواد خواندن و نوشتن هم نداشت، خواست این پیام رو بده، که مهم نیست در چه شرایطی هستی و فکر میکنی بقیه مخلوقات درجه و موقعیت بهتری نسبت به تو دارند، اگر محمد با بی سوادی به مشیت و اراده خدا تونست حامل وحی خدا در قالب قرآن بشه و کلمات و جملاتی از جنس نور و آگاهی رو به مردم ابلاغ کنه و این نور و آگاهی حاصل مطلق هدایت خدا، در نتیجه اتصال با خدا و درخواست هدایت از او بود، پس ایمان واقعی و به رسمیت شناختن قدرت خدا و باور عمیق الله اکبر یعنی قدرت خداوند از هر آنچه که در تصورت بگنجد بزرگتر است، میتواند در وجودت معجزه کند و تو را تبدیل به انسانی کند، در جایگاه و درجه ای بسیار بالاتر از آن مخلوقات دیگر، که حسرتشون رو میخوردی و گمان میکردی صد سال هم بگذرد به گرد پایشان هم نمیرسی و به واسطه این حسرت و عدم باور و ایمان به قدرت خدای درونت، خودت را ضعیف و بی اراده میدیدی!
بله ریشه واقعی عدم لیاقت، در عدم ایمان عمیق به قدرت خدا و عدم ایمان به اینکه هر آنچه لازمه رشد و تکامل من هست در وجودم قرار داده شده و به واسطه هدایت الهی به مسیر درست سعادت هدایت میشوم و این مستلزم تایید و تحسین بقیه نیست و نیازی به این تایید و تحسین انسانهای دیگر ندارم.

به نام الله یکتا
از شما بابت این نوشته زیبا بسیار متشکرم
کاملا هدایتی به این صفحه رسیدم اونم بعد چندشب که از خدا خالصانه درخواست کردم که منو هدایت کن به سمت ثروت یکساله دارم فایل های استاد رو دنبال میکنم می شنیدم لابه لاش چندتا کامنت هم می خوندم و سریع رد میشدم در این مدت خب خیلی تغییرات برام اتفاق افتاده ولی به لحاظ مالی قفل بودم
و تغییری اتفاق نمی افتاد تا اینکه از خدا خواستم خودش منو هدایت کنه
اول از همه تصمیم گرفتم به جای اینکه فقط فایل ها رو گوش بدم کامنت هم زیاد بخونم و بعد از اینکه امروز یک ترمز اساسی رو کشف کردم که در قسمت استعاره گاز و ترمز در سایت قرارش دادم و بعد از کشف این ترمز دارم پرواز می کنم مدام دارم تمرین انجام میدم و دیگه کارم رو به تعویق نمی اندازم
(لینکش : https://abasmanesh.com/fa/accelerator-brake-metaphor/#comment-1182438)
از صبح فقط دلم می خواد کامنت بخونم و توی سایت بچرخم و بخونم و یاد بگیرم و ترمز پیدا کنم و دارم احساس می کنم قرار بزودی اتفاقات خیلی جدید و خوبی رو تجربه کنم
==========================================================
در مورد این مقاله هم باید بگم واقعا یکی از ترمز های اساسی منه چون از بچگی پدرم برای خرید هر چیزی تقاضای تخفیف می کرد و بعضی وقتا 5 -10 دقیقه با صاحب مغازه چونه می زد تا یه تخفیفی بگیره
هر وقتم که من یه چیزی می گرفتم بعد از نظرش گرون بود می گفت چرا اینو گرفتی بعد با مامانم حرف می زد که ببین بلد نیست خرید کنه سرش کلاه گذاشتن قیمتش و چند جا نپرسیدی رفتی خرید کردی حتی اگر مثلا یک کیلو گوجه می خردیم که 2 تومن اختلاف قیمت با یه جای دیگه داشت بازم اینو میگفت. البته برای بقیه هم میگفت و میگه که مردم میان خرید میکنن فروشنده داره با یه قیمت بالایی سرشون رو کلاه میذارن مردم هیچی نمی فهمن اصلا براشون اهمیت نداره همینطوری کارت میکشن و کلی غر دیگه
و الان و امشب فهمیدم این حس از کجا میاد که من همه همیشه از یه سنی به بعد دیگه خیلی علاقه ایی به خرید نداشتم و همیشه موقع خرید همین الانم احساس بدی پیدا میکنم و همش نگرانم که نکنه اینو الان من گرون بخرم و صاحب مغازه سرم کلاه بذاره بعد برم برای بابام تعریف کنم که و دوباره غر بزنه که چرا همچین چیزی خریدی و بلد نیستی خرید کنی حتی گاهی برا اینکه غرهاش رو نشنوم تصمیم به دروغ گرفتم تا بی خیال خرید به ظاهر اشتباه من بشه ولی من اصلا نمی دوستم این باور کمبود لیاقت و نعمت هست و یه همچین ترمز عجیبی در من ایجاد کرده ولی با هدایتم به لطف خداوند به این مقاله فکر کنم گام بزرگی در تغییر خودم برداشتم
=============================
البته می دونم پدرم هم مقصر نیست و این یه باور فراگیر توی فامیلم هست و قطعا پدرم هم از بزرگتر های خودش این رو دریافت کرده
========================
خدایا صد هزار مرتبه شکر که تصمیم گرفتم تا می تونم کامنت بنویسم و بخونم تا اینجوری تکاملم رو سریع تر طی کنم و خدا می دونه چقدر دارم تغییر می کنم شاید همین دو ، سه روزه بیشتر از این یه سالی که دارم روی خودم کار می کنم تغییر کردم اونم فقط با کامنت خوندن و کامنت نوشتن درکم از قانون می تونم بگم 1000 برابر شده و الان تازه فهمیدم قانون چیه البته هنوز خیلی کار دارم
======================================
واقعا اتفاق عجیبه وقتی یه دفعه قفل آگاهی ها برات باز میشه و یه دفعه کلی مطلب درک می کنی و الان که درست قانون رو درک کردم و قتی میرم فایل های گذشته می شنوم یا می بینم دهنم وا میمونه از این اطلاعات جدیدی که دارم دریافت می کنم .استاد می گفتن وقتی بری فایل های قبلی رو بشنوی چیزایی می شنوی که قبلا نشیدی من فکر می کردم منظورشون همون چند تا جمله هست که مثلا یه لحطه تمرکزت میرفته یه جای دیگه و اون لحظات رو توی فایل از دست میدی و سری بعد که روی اون لحظه تمرکز داری چیزی های جدید می شنوی ولی خدای من این فراتر ی لحظه است این فراتر چند جمله جدیده ، این یک جهان مجزاست این یک پوست اندازی اساسیه دیگه داره گریه م میگیره
اصلا قرار نبود انقدر بنویسم اونم این ساعت(1:22نصف شب ) ولی اصلا دلم نمی خواد بخوابم خدایا شکرت

از همه متشکرم به خصوص از شما خانم شایسته و استاد عزیز عاشقانه دوستون دارم و می بوسمتون ❤❤🌹🌹😘

ب نام الله یکتا
یه باگی ک الان دراوردم،بعد خوندن مطالب این قسمت و کامنتای دوستان این بود ک یکی از دوستان عزیز،خانوم ‘مریم هلند’ نوشته بود ثروت زمانی بهت داده میشه ک برا خودت بخوای ش،وقتی براخودم خواستم ب وفور رسیدم،
جالب بود خیلی،جایی نخونده بودم ش قبلا،من خودم متوجه شدم ک این باگ و دارم،من تو خونواده ای بزرگ شدم ک از لحاظ مالی همیشه ب لطف الله اوضاع مون خوب بوده،تو فک و فامیل همیشه ب عنوان کسایی بودیم ک پولدارن و اوضاع مالی شون خوبه،دست شون ب دهنشون میرسه و حتی خیلیا برا کمک مالی ب پدرم مراجعه میکردن و میومدن پیش ایشون،فقط از وقتی ک یادم میاد همیشه مامانم پول لازم داشت،مامانم خانه دار هست و یه اختلاف نظر بزرگی ک همیشه با پدرم داشته این بوده ک مامانم بسیار بسیار ولخرجه و ابدا مدیریت پول و پس انداز و بلد نیست(باگی ک تو من و دوتا برادرای دیگه مم هست)،پدرمم همیشه سر پول دادن ب مامانم باهاش دعوا و اوقات تلخی داشت چون حتی اگه هر روز صبح ۵۰ میلیون تومن ب مامانم پول بده،میدونه ک اخرشب تمام پول هارو خرج کرده ک هیچی،ده میلیون تومنم بدهکاره،براهمینم مامانم همیشه متوقع و بدهکاره از همه و من یادم میاد حتی موقعی ک بچه بودم پول توجیبی هایی ک من و برادر بزرگترم از پدرم میگرفتیم ک مبلغ کمی هم بود ( یادمه هفته ای ۳۵۰ تومن بود) همونم مامانم ازمون میگرفت برا هزینه های خودش،درواقع اینطوری نبود ک ب زور ازمون بگیره ها،نه اصلا،ولی انقد از ندارم و پول لازم دارم و این حرفا بهمون میگفت ک از سر ترحم و دلسوزی پولامونو بهش میدادیم،بعدها ک من بزرگتر شدم یادم میاد ک حتی اگه یه چیز خوشمزه تو مدرسه بهمون میدادن یا بیرون با دوستام میخاستم بخورم این احساس گناه ک مامانم نیست ک اونم این خوراکی رو بخوره بامن بود و من و برادرم با این احساس گناه بزرگ شدیم،هنوزم مامانم همین جوری هست و من الان ک داشتم کامنتارو میخوندم یاد ماجرای زندگی خودمون افتادم،من الانم ک بزرگ شدم و دستم تو جیب خودمه و سالهاست دارم کار میکنم هم همینطوری م،یعنی یادمه خیلیی وقتا حقوق مو ک میگیرم برا مامانم واریز میکنم یه مبلغی شو،هنوزم ک هنوزه مامانم خیلی وقتا ک داریم صحبت میکنیم باهم مدام میگه ک پول برا لیزر و بوتاکس و مانیکور ناخن و مخارج دیگه م ندارم،با بابام هنوز دعوا میکنه سر پول گرفتن و همین ک ب کارتش پول میزنه پدرم بعد از کلی جروبحث و ماجراهای قهرهای طولانی مامانم،ب دو سه روز ک میکشه هیچی ازون پول نمونده و از مامانم ک سوال میکنم اون پول چی شد یه لیست بلند بالا از مخارج شو ردیف میکنه ک اصلا و ابدا توجیه نداره ب نظرم،مثلا یبار ک من ب کارتش پول زده بودم با پولای من رفته بود دخترخاله مو مهمون کرده بود و سگ شو برده بود برا کوتاهی موهاش (سگ دخترخاله مو) و براش تشویقی و لباس و فلان خریده بود،درصورتی ک خودش همیشه اظهار نیازمندی و بی پولی میکنه ولی باوجودی ک خودش هیچ شغلی نداره و هیچ پولی نمیسازه،از هیچ لارج بازی و لاکچری بازی و مهمون کردن دیگران هم نمیگذره،طوری رفتار میکنه ک انگار همین الان کلی پول تو حسابشه یعنی ثانیه ای ب فکر بعدش نیست ک اگه پولاش تموم شد چیکار میخاد بکنه چون میدونه ک همیشه یه منبع مالی هست براش،حالا یا با غرغر کردن از پدرم پول بگیره یا با برانگیختن احساس ترحم از من یا برادر بزرگترم یا بهرحال ب هر شکلی ک بود و تونست،البته ک چندوقتیه میونه شون با برادر بزرگترم بهم خورده و مامانم ازش خیلی شاکیه ک ایشون فرایند پول دادن ب مامانم و متوقف کرده و تو یه مغازه ی شال و روسری فروشی باهم کار میکردن و ب اختلاف مالی خوردن و مامانم دستگاه کارتخوان ب اسم حساب خودشو برده اونجا و برادرم دادبیداد کرده و درواقع خیلی محترمانه مامانمو از مغازه بیرون کرده،من و پدرم و خیلی دیگه وقتی ماجرا رو شنیدیم از زبون مامانم این کار برادرم و ب شدت محکوم کردیم ولی الان دارم فک میکنم ب اینکه من پای حرفای برادرم هیچ وقت ننشستم و نمیدونم مامانم چیکار کرده ک کارد ب استخون اون رسیده اخرش،یه اخلاق دیگه ای هم ک مامانم داره اینه ک هیچ وقت مسئولیت سرنوشت شو ب عهده نمیگیره،از وقتی ک یادم میاد همیشه داستان ازدواج و بچگیاشو زندگیشو جوری برامن و همه تعریف میکرده ک خودش در نقش یه قربانی بی گناه و بیچاره قرار بگیره و هیچ چاره و راه دفاعی از خودش نداشته و مجبور بوده تا الان ب این زندگی و این شرایط ادامه بده،درواقع تو حرفاش راجع ب داستان زندگی ش شما هیچ اثری از احساس مسئولیت،پذیرش اشتباه شخصی و باور ب خالق زندگی خودمون بودن نمیبینید،الان ک دارم فکر میکنم میبینم اگه هزینه های مامانم و برادر کوچیک ترم از رو دوش من برداشته شه،خیلیی خیلیی آسوده خاطر میشم و کلی میتونم براخودم و خواسته های خودم هزینه کنم و آرامش داشته باشم تو زندگی مالی م،انگار ک من همیشه تحت فشار بودم برا تامین هزینه های مالی خانواده م و باوجودیکه کسی مجبورم نکرده بوده ها ولی انگار خودم،خودمو موظف ب تامین هزینه هاشون میدونستم بخاطر احساس ترحم و گناهی ک در قبالشون داشتم ولی دارم فکر میکنم لزومی نداره ک من خودمو اذیت کنم و آزار بدم برا تامین هزینه های کسی،باید این باور و در وجودم ایجاد کنم ک هیچ کس،مسئول زندگی دیگران نیست و هرکسی ب همون اندازه ب نعمت ها و ثروت های بی کرانی ک تو جهان هست دسترسی داره ک من دارم،چون خدای من و خدای اونا هردو یکی هستن و خدا وهابه در هر صورت،برادر کوچیک ترم هم میتونه بره و کار کنه و هزینه های خودشو تامین کنه،درواقع اگه من فرایند پول دادن بی حساب و کتاب بهشو متوقف کنم حتی بهش کمک میکنم ک بخاطر رفع نیازهاش دنبال راه حل بگرده و کارکنه و پول بسازه براخودش چون سن و سالش طوری هست ک از الان میتونه و باید رو پای خودش واسته (۱۵ سالش هست)،درواقع این باگ امشب اومد تو سرم و همین الان ک دارم مینویسم صرفا و ب تصمیم جدیدی ک برا زندگی مالی م گرفتم فکر میکنم یه نفس از سر آسودگی میکشم،انگار ک بعد سالها شونه هام از زیر بار مسائل مالی خانواده م خارج شدن و من مجال اینو دارم ک براخودم بخام ثروت رو و براخودم خرج ش کنم،ایمان دارم ک اینطوری ب خیلی از خواسته هام میرسم و خیلی از خواسته هام محقق میشن،من حتی مسافرت های زیادی ک تنها میرم و غالبا تو بهترین هتل ها اقامت دارم،یه حس گناه همیشگی تو وجودم هست ک من براخودم پول خرج کردم و الان مامانم و برادرم نیستن اینجا کنارم تا باهم ازین سفر لذت ببریم،الان متوجه شدم ک کمک کردن ب خانواده خیلی خوبه ولی فرق میکنه ک با چه باوری بهشون کمک کنی،با احساس ترحم و گناه یا با باور فراوانی و حس سپاسگذاری و خوشحالی ک من خداروشکر پول میسازم ب وفور و کادو میدم مقداری شو ب خانواده م،نه اینکه وظیفه مه،نه اینکه با احساس گناه،با حس خوب و وفور نعمت،ازتون متشکرم دوستای عزیزم ک کامنت های زیباتونو بامن ب اشتراک گذاشتید،ممنونم استاد عزیزم و خانوم شایسته ی دوست داشتنی ❤

سلام بر استاد عزیز و دوست داشتنی،و خانم شایسته گل همتونو دوست دازم هم خانواده هایم را دوست دارم و خوشحالم که اینجام شکرگزارم که اینجام حالم اینجا خیلییییی خوبه نمازجماعت به زیبایی در اینجارو دوست دارم..
خیلی،لذت بردم ازین مقاله عالــــــــــی تون بیگ لایک
عدم لیاقت احساس کمبود هر دوتا شبیه بهم هستن وقتی به کمبود باور داشته باشی عدم لیاقتم باهاش میاد که ول کن الان پولم اگه تموم بشه با خرید فلان وسیله ای که دوست دارم بعدا فردا چیکار کنم پول ندارم در این قسمت احساس کمبود داشتن عدم لیاقتم با خودش آورد که قبلانا خیلــــــــــی ازین مورد توزندگیم داشتم که خداروشکر الان خیلی،کمتر شد قبلا که میخواستم چیزی بخرم اینقدر حالم بد میشد اینقد حس بدی بهم دست میداد که عصبی میشدم ترس وجودمو میگرفت میگفتم پولم اگه تموم بشه چی و همین چی گفتن کمبود،بیشتری رو بهم جهان نشون میداد و یوقتی بچهام ازم پول میخواستن خیلی عصبی میشدم همسرم زنگ میزد داری میای فلان چیزو بخر اگه پولشو نداشتم واااااای خیلی بهم میریختم ولی خداروشکر با وجود،اینکه اوضاع مالیم هیچی تغییری نکرد ولی دیگه حسم اونجوری بد،نمیشه و این نشانه موفقیت منه البته هنوز نتونستم دوره ای رو بخرم فعلا با کمک کامنت ها و مقاله ها و فایل های رایگان استاد جان و سایت بینظیرش دارم خودمو رشد میدم تا انشالله بزودی توان مالیم عالی میشع که بتونم بدون نگاه کردن به حساب بانکیم برم خرید و اصلااااا اسم تخفیف و نیارم هر چتد الان خداروشکر چند وقته میرم خرید اصلاااا اسمی از تخفیف نمیارم و اگه حتی بفهمم گرون خریدم مثل قبل ناراحت نمیشم یه راه حل از خودم یاد گرفتم اینجور موقعها به ذهنم میگم نوش جونش ازین جیب،به اون جیب وقتی پول از جیب من رفت تو جیب فلان مغازه دار اونم واسه زن و بچهاش یا خودش خرج میکنه که انگار زن و بچهای اون زن و بچهای من هستن و این طرز فکر که تازه گی ها یادگرفتم حالمو خوب میکنه و دیگه نمیزاره ذهن منفی اذیتم کنه که چرا بهم گرون فروخت و نجواهای دیگه خداروشکر جلوشو اینجوری میگرم
بازم سپااااااس ازاین مقاله بسیاااااار آموزندتون خانم شایسته عزیز سپااااااس که کدهای عالی بهم داد تا ازین بعد بیشتر در خریدهام دقت لازم و بکنم و با ذهنم جلوی رودخانه رحمت خدارو سد نکنم متشکررررررررم از شما دوستتون دارم