زیبایی ها را ببینیم - صفحه 3 (به ترتیب امتیاز)

به نام اللهِ هادی، سلام.

کامنتم رو از شیرازِ جان، می نویسم.

به سلامتی دیشب رسیدیم.

الحمدالله پرواز عالی بود با حافظ جون.

شیر خورد و بیشترش رو خواب بود.

از خدا خواستم بچه در ارامش باشه، که الحمدالله اجابت شد.

وقتی با خداوند میای مسافرت، زیبایی هات چند برابره.

امروز صبح رفتیم حافظیه، به هتلمون نزدیکه.

به محض دیدن، گل از گلم شکفت.

بسیار زیبا، مثل همیشه.

جالب بود، امروز رایگان بود و ورودی نداشت.

اینم از روزی های غیر حساب خداوند برای ما.

پر بود از گل های رنگی رنگی و شاداب.

حوضِ مستطیلی هم دورش پر بود از گلدون های رنگی.

به باغچه هاش هم داشتن رسیدگی میکردن.

حافظ جون خودمون رو بردیم به دیدار حافظِ بزرگ.

اونجا یه دختر خانم زیبا لطف کرد و از ما عکس سه نفری گرفت.

جلوتر من و حافظ جون از یه خانواده 4 نفری عکس گرفتیم، اونا هم از ما.

چقدر این چرخه و گردش محبت زیباست.

بعد رفتیم باغ ملی، رو به روی حافظیه.

اینجا رو قبلا نیومده بودم.

پر از درخت زیبایی و درخت های نارنج.

یه عالمه نارنج سبز و زرد.

کانون پرورشی یا نمایشگاه بود که غرفه های متفاوت داشت برای بچه ها، که یهو چشمم خورد به غرفه ی آخر.

چی باشه خوبه؟

اوریگامی.

اینکه من دوست دار اوریگامی باشم و بیاد جلوی چشمم بسیار برام ارزشمنده.

یه درنا درست کردم اونجا، ادامه دادم گشت و گزار رو.

بعدش رفتیم باغ جهان نما.

بسیار وسیع و قشنگ.

جلوی در (داخل) دو تا درخت بودن که طراحی و کنده کاری شده بودن، خیلی زیبا بودن، عکس گرفتم ازشون.

جلوی در (بیرون) یه دوچرخه بود رنگی که با پروانه های رنگارنگ تزیین شده بود.

تو باغ ملی که بودیم به همسرم گفتم وقتشه که دقیق زیبایی هارو ببینیم.

یه عالمه درخت سبز و سرحال دیدم، الهی شکر.

اینکه دقیقا کجاهارو در ادامه ببینیم رو به خدا سپردیم…

سفر به ادم چیزهای زیادی یاد میده.

یکیش انعطاف پذیریه.

یکیش آسان گیریه.

و توجه به نکات مثبت پیرامون، میتونه کمک بزرگی بکنه که این دو مورد راحتتر عملیاتی بشه.

یه شادی دیگه بگم:

دیشب که رسیدیم، حافظ رو که گذاشتم روی تخت غلت میزد و میخندید فداش بشم.

گفتم شادی رو باید از بچه ها یاد گرفت.

ببین چه بی الایش و شفاف ذوق میکنه.

قربونش برم من قند عسلمو.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

آهان از رفتنی بگم:

دیروز معطلی نداشتیم اصلا.

عالی رسیدیم فرودگاه، عالی کارت پرواز گرفتیم، عالی پرواز کردیم و رسیدیم، عالی چمدان رو تحویل گرفتیم، عالی تپسی گرفتیم و رفتیم هتل، عالی اتاقمون رو تحویل گرفتیم…

داخل همین پروسه هم قشنگ متوجه بودم چه زیبا چیدمان شده و میشه همه چیز.

حالا میخوام تحسین کنم موارد زیبا رو:

تو سرویس بهداشتی فرودگاه تهران دقیقا اون میزی که مخصوص تعویض پوشک بچه است و تو ویدیوی سفر به دور آمریکا مریم جون نشون دادن، بود.

خیلی خوشحال شدم از این امکان.

چون به راحتی حافظ جانمو تعویض پوشک کردم.

بسیار اسان و امن.

تو دکمه نظرسنجی هم بهترین رو زدم.

و به اسانی تو نمازخانه فرودگاه، به قند نباتم شیر دادم.

قبلش به همسرم میگفتم کاش از این محل تعویض پوشک تو فرودگاه باشه که الحمدالله بود.

و البته سپرده بودم به خدا از قبل که هر وقت نیاز به تعویض پوشک یا شیر دادن باشه برام شرایط اسان فراهم کنه.

تو فرودگاه علاوه بر دستگاه های متعدد شارژ پاوربانک، دستگاه هایی دیدم برای صدور کارت پرواز.

خیلی خوشم میاد از تکنولوژی.

که نیاز نباشه برای یه انجام خدمت، بری تو صف طولانی.

اینطوری میری سراغ دستگاه و خیلی راحت و سریع به هدفت میرسی.

مهم نیست این دستگاه ها تازه باشن یا قبل بودن و من تازه دیدم، مهم اینه که هستن.

که یه ادم خلاق طراحیشون کرده و با این خدمت، کلی زمان رو برمیگردونه به ادمها.

الهی شکر برای همه ی این آسان شدن بر اسانی ها.

هوای شیراز هم عالیه، اصلا سرد نیست.

به خاطر بچه یه کم فکرمون مشغول بود که خداکنه سرد نباشه که اینم اجابت شد الحمدالله.

صبح که رفتیم صبحانه، ساختمان روبه روی شیشه ی رستوران نوشته بود حافظ.

چه ذوقی کردم.

اینجا کلا مهدِ حافظه.

خیابان حافظ، سوغاتی فروشی حافظ و … جلوی چشمم اومد.

کلی نشانه هامو دیدم: ماشین، پروانه…

یه شیرینیِ دیگه

تو نمازخونه فرودگاه تهران، داشتم شیر میدادم حافظ، صحنه ای شگفت انگبز رو جلوی چشمم دیدم.

سه تا کبوتر تپلی و خوشگل و رنگی بال زدن از بالای دیوار نمازخونه اومدن وسط نمازخونه نشستن کمی جابجا شدن و پر زدن رفتن.

منو میگی، انقدر ذوق کردم که حد نداشت…

اکثرا اونجا خوابیده بودن، خوشحالم که تو مدار دیدن این صحنه ی زیبا بودم دیروز عصر.

یه الگوبرداریِ دیگه از مریم جون شایسته انجام دادم:

دیروز بعد از جمع اوری وسایل سفر و امادگی خودمون، خونه رو کامل مرتب کردم که برگشتنی وارد یه خونه ی مرتب بشیم.

خیلی حسم خوب بود و هست.

مریم جون اینو تو سفر به دور امریکا یادم داده و عالیه.

تا جایی که یادم بود رو نوشتم.

الان دارم مینویسم تو اتاقیم، حافظ جون و بابایی لالا کردن، منم با عشق دارم مینویسم از تمرین های این دو روز و زیبایی های فراوانی که دریافت کردیم.

خداوند یه هدیه ی مالی امروز صبح بهمون داد، ممنونم از این روزی غیر حساب.

الان پرده های اتاق رو کنار زدیم و نمای روبه‌روم اینه:

آسمون و ابرهای پراکنده + کوه که خیلی نزدیکه بهمون+ خونه ها.

برام جذاب بود که انقدر به کوه نزدیکیم.

خونه خودمون (از تولدم تا ازدواج) هم نزدیک کوه بود و میشد به راحتی دید.

چقدر لهجه ی شیرازی قشنگه، چقدر مردمانش لطیف و قشنگن.

خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش

خداوندا نگه دار از زوالش

دیروز به یه تضاد در رابطه با اتاقمون برخوردم، گفتم اطلاع میدم تا درست شه.

کنترل ذهن کردم.

یه مورد دیگه هم اومد جلوی چشمم ولی با انعطاف برخورد کردم و چند ثانیه بعد دیدم از قبل حل شده و مشکلی نیست.

خوشم میاد که سفر منو منعطف تر میکنه، چه بخوام چه نخوام.

خوشم میاد بچه داری منو منعطف تر میکنه، چه بخوام چه نخوام.

و البته که چون میخوام بهبود شخصیتی داشته باشم، منعطف بودن رو تمرین میکنم.

من ساختار منظم و خشکی دارم گاهی، شکوندن این ‌ساختارهای خشک برام خوب و لازمه.

الهی شکر.

————————————————

وقتی تشنه هستی، آب خنک که نوش جان میکنی، اون لحظه بهشته.

وقتی گرسنه هستی، غذا نوش جان میکنی، اون لحظه بهشته.

وقتی خسته ای، استراحت میکنی و می خوابی، اون لحظه بهشته.

وقتی دلت مسافرت میخواد، سفر میکنی، اون لحظه بهشته.

وقتی بی حساب و برنامه قبلی روزی های مادی و معنوی و محبت دریافت میکنی، اون لحظه بهشته.

وقتی شخصیتتو بهبود میدی و یه سری تغییرات خوب رو خودت پیاده می کنی، اون لحظه بهشته.

خدایا شکرت برای همه ی این لحظاتی که بهشتت رو توی هم دنیا دارم تجربه میکنم و لذت میبرم.

مرسی برای همه ی لحظات زندگیم.

امروز کامنت طیبه جان (مزرعه لی) رو هم خوندم.

تبریک میگم برای روزی و نعمت هات.

الهی شکر.

تحسینت میکنم شدید.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت