سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 163

بنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین

ســــلام به شما استاد عزیزم و شمایی که یک زمانی این کامنت منو میخونی.

سلام به خودم در آینده. به خودم که یک خانم مهندس و پژوهشگر حرفه ایی و کاربلد شدم

سلام به خدای مهربونم که در همین چند دقیقه کلی با نشانه ها از حضورش با من حرف زد.خدا جونم ممنونم که درخواستم رو اینگونه پاسخ دادی(امروز یکی از درخواست هام از خدا این بود که با من واضح حرف بزنه و به قلبم اطمینان و آرامش بیفزاید و…)

میخوام تمام اتفاقات یکم قبل و اکنونی که هستم و چیزی که پیش رو دارم رو بنویسم.

شاید بی ربط ب این فایل باشه اما این فایل در این لحظه به عنوان “نشانه ی من” برام اومده و میخوام همینجا ردپا بزارم تا یادم باشه.

الان که مینویسم حدود ساعت21:45 دقیقه است، پنجشنبه 3 اسفند. در حالی که چند هفته تلاشم رو رها کردم تا فقط روی ذهنم و باورهام کار کنم چون دیگه فردا جمعه 5 اسفند روز کنکور کارشناسی ارشدم هست.

رشته کارشناسی من زمین شناسی بوده.

من حدود11 سال پیش فارغ اتحصیل شدم و چد ماه پیش تقریبا ابان بود که تصمیم گرفتم و جرقه و ایده و نشانه ها منو به سمتی پیش برد که ارشد شرکت کنم.

جالبه علاوه نقطه ابی رنگی که داشتم یک حسی بهم گفت برو پایین تر ببین پیان نخونده نداری.واوووو خدای من یک کامنت نخونده داشتم اونم روی چه فایلی و چه متنی نوشته بود این دوست عزیز (جمال خسروی) واقعا لازمم داشتم بشنوم این حرفا رو، به یاد بیارم.

این یک بخش کوچیک کامنت ایشون که زیر کامنت من گذاشتن:

همین که درک کردیم ، سرنوشت و تقدیر از قبل نوشته نشده و این خرافاتی بیش نبوده ، یعنی لایق فضل و رحمت و مرحمت تو هستیم.

خدایا همین که فهمیدیم که آگاهی تو در وجود ماست ، یعنی مورد آمرزش و هدایت تو هستیم.

یا رب العالمین همین که هر روز یک مقدار نسبت به روز قبل زیبابین تر ، امیدوارتر ، با ایمان تر ، متوکل تر ، شجاع تر و مهربان تر می شم و بهتر از قبل در مسیر ایده هام حرکت می کنم ، یعنی مور لطف و فضل و رحمت بی نهایت خداوند هستم.

خدای مهربان برای تمام باورهای خوب ، برای تمام آگاهی ها درست ، برای رشد و بهبود هام در تمام زمینه ها ، برای تمام درستاوردهای کوچک و بزرگ ، برای حضور و حرکتم در مسیر راست ، برای وجود نازنین دوستان سایت و برای وجود نازنین استادم ، و برای تک تک نعمت های که به یاد دارم یا ندارم ، شکرگزار و سپاسگزار تو هستم.

وای بعد خوندن این کامنت رفتم کامنت خودم ببینم کی گذاشتم و چی نوشتم واوووو خدای من با این همزمانی ها با من چه میکنی….(اون کامنتم مال زمانی بوده که تازه میخواستم برای ارشد شروع کنم…من چطور میتونستم این کامنتم رو پیدا کنم. اینا همش کار خداست. که من این کامنت ایشون رو الان ببینم ایشون اصلا زیر اون کامنت و تاریخ من کامنت بنویسه…دارم دیوانه میشم خدا جون میدونم همش کار تو و هدایت ها و برنامه ریزی های بدون خطای توست.)

حالا یک طرف داستان این بود که من تا زدم روی “نشانه ی من” دختر همسایه مون که اسمش پریاست به گوشیم زنگ زد. با همون دیدگاه بچه گانه و صادقانه اش گفت خاله تو قبول میشی تو خیلی خوب بلدی همه رو…خدایا تو با من چه میکنی.قلبم رو پر کردی پر از این همه نشونه و حرف هایی که با زبان بقیه به من میگی، با کامنت هایی که برام میاد و شاید دیر ببینم اما به موقع ترین حالت میشه چون تو داری با من حرف میزنی.

خدای من یک دوست عزیز که بچه های گل همین سایت هست و اصلا وسط رصدها و تاریکی شب تو خوابگاهش هدایت شدیم و باهم آشنا شدیم بهم پیامی از سرشار از عشق فرستاد. و آرزوهای قشنگ برام نوشته و یادش بود که من فردا کنکور دارم. خدای من تو با من چه میکنی.

بعد این فایل خدای من…

من وقتی دفعه اول این فایل رو دیدم خیلی خیلی ذوق کردم. من عاشق یلواستون شدم و یکی از خواسته هام شده که حتما این شگفتی رو ببینم. کامنت هی قبلی خودمو روی این فایل رفتم خوندم یادم اومد من چه کامنت بلند و بالایی براش نوشتم وو یکهو پاک شد(اتفاقی که هر ازگاهی برای کامنت هام می افتاد.اخیرا نیفتاده دیگه.تقریبا میتونم بگم باورهای محدودکننده ام رو پیدا کردم و ربطش رو به این اتفاق و الگوهای تکرارشونده تا حدی درک کردم) یادمه کامنت اولی که نوشتم فکر کنم یک روز کامل وقت گذاشتم سرچ کردم درباره اینجا. کلی عکس دیدم کلی اطلاعات دیدم.اصلا مقاله ایی شده بود. خلاصه که عاشق این مکان و این پدیده زمین شناسی هستم. من عاشق کشف و علم هستم و اونم زمین شناسی و نجوم. و خدا بهم این قسمت رو جایزه داد گفت بیا بنده ی من این قسمت رو بعد کلی عشق کردن و خوندن درس های تخصصی و آماده شدن برای کنکور نگاه کن و ذهنت رو پاک کن، قلبت رو ارام آرام تر کن و بعد برو بخواب و برای یک فردای شگفت انگیز اماده شو. بوی تغییر میاد. بوی یک تغیر بزرگ. بوی یک خلق میاد. خدا جون من آماده ام آماده دریافت این خواسته هام هستم.

فقط میتونم بگم خدا جونم شکرت که هرلحظه و همه جا هستی و منو هدایت میکنی.

خدایا شکرت که به یادم آوردی تجسم کنم.

خدایا شکرت که این روزا ذهن منو قدرتمندتر کردی.

خدایا شکرت که این روزا چیزهایی رو به یادم اوردی که منو ماه ها و سال ها برای درک قوانین جلو انداخته.

خدایا شکرت برای وجود استاد عزیز و مریم شایسته قشنگم رفیق ناب و توحیدی ام که برامون همراه استاد جان این فیلم های شگفت انگیز و خواسته ایجاد کن رو ضبط کردن و میکنن.

خدایا شکرت برای قلبی که میتونی بگشایی اش تا بزرگ بشه قد خواسته هام و دریافت کردن شون به اسانی.

خدایا شکرت که منو از هر نظر اماده فصل جدیدی از زندگی ام میکنی.

خدایا شکرت که اینقدر واضح با نشانه ها با من حرف زدی و میزنی و قلبم رو آرام تر میکنی.

خدایا شکرت که تقدیر الهی من رو موفقیت قرار دادی.

خدایا شکرت که فردا هم منو شگفت زده و سورپرایز میکنی.

خدایا شکرت برای بودنم در اینجا برای هدایت هایی که منو میکنی.

خدایا شکرت برای اینکه هربار منو به سمت خواسته هام نزدیک و نزدیک تر میکنی.

خدایا شکرت که همیشه با منی و منو هدایت میکنی.

خدایا شکرت که اعتماد کردن به خودت رو بهم یاد میدی.

خدایا شکرت کمکم میکنی تا پرهیزگار باشم و ذهنم رو کنترل کنم و تقوا پیشه کنم و عقل و ذهن نجواگرم رو خاموش کنم

خدا جونم من نه میترسم و نه نگرانی دارم چون بتو و غیب و قوانینت ایمان دارم.خدایا همیـشه به ایمان من بیفزا.

سلام به شما دوست عزیز در خانواده بزرگ و صمیمی عباسمنش

سلام به شما رضا رضایی عزیز

چقدر خوشحال شدم از اینکه بعد تضادی که برام چند دقیقه قبل افتاد به خوندن کامنت شما هدایت شدم.

برام چندتا نکته جالب و درس بزرگی داشت اینکه مدت عضویت شما در این سایت روزهای کمی رو نشون میده. حالا یا قبلا با اکانت دیگه یا به طریق دیگه بودین این عدد مهم نیست اما برام جالب بود و بعد متن شما که جز محبوب ترین ها قرار گرفته. یک متن ساده و دلی و هرآنچه که تونسته بودین نوشته بودین. واقعا بهتون تبریک میگم و تحسین تون میکنم.

و اینکه از کامنت ریزبینانه دوست عزیزمون متوجه شدم شما ساکن ایران نیستید و مهاجرت کردید. اینکه اصلا اصالتا اهل کجا هستید برام جالب شد. چون ادبیات نوشتاری جالبی داشتید و بازهم تحسین تون میکنم…

چقدر خدا قشنگ ما رو هدایت میکنه تضادی که خوردم این بود که کل کامنتی که با عشق نوشته بودم پرید…و الان خدا بهم گفت دست از کمال گرایی بردارم و یا خیلی ترمزهای دیگه که دوست دارم رفعش کنم و قطعا خدا هدایتم میکنه.

بازم ممنون از شما که از خودتون در این سفر ردپا گذاشتید.

براتون از الله یکتا بهترین پیشرفت های درونی و بیرونی رو میخوام.

ارادتمند شما فهیمه پژوهنده