سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 196

به نام خدای زیبایی ها

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز

خداروشکر میکنم که یک سفر به دور امریکا جدید رو شروع کردید تا خداوند از طریق سفر شما، از طریق دوربین دستِ خانم شایسته حال مارو خوب کنه و مارو به فرکانس مثبت هدایت کنه

دقیقا مثل جمله فوق العاده ایی که خانم شایسته اول ویدیو گفتند:خداوند از طریق این ماشین خیلی راحت مارو به اینجا رسوند

اره همش خودشه همه چیز خودشه اعتبار ِ هیچ چیزی رو به جز خودش به هیچکس نباید بدیم اون داره کامنت مینویسه. جالبه من اصلا قرار نبود کامنت بزارم موقعی که اومدم شروع کنم اول خدا بهم گفت که خب بیا برای اینکه از فایل بتونی بهترین استفاده رو ببری بیا زیبایی هایی که میبینی رو توی دفترت بنویس و تحسین کن بعد که یکی دو جمله نوشتم و یکم فرکانسم رفت بالاتر من این صدای خدارو تازه دریافت کردم که چرا اصلا کامنت نمیزاری همون دوجمله اول که نوشتم منو در مدار کامنت گذاشتن برای سایت قرار داد. واقعا این سایت فوق العاده و بخش کامنت هاش بسیار فرکانس بالایی داره و من از خداوند متشکرم که من رو به این سایت فوق العاده هدایت کرد اره! صد در صد اعتبارش رو باید به خدا داد.

موضوع بعدی که خیلی برام جذاب بود این بود که خب این ماشین فوق العاده که از طرف خداوند به ما داده شده و اینقدر راحت مارو به اینجا رسونده ما به عنوان سپاسگزاری اونو تمیز میکنیم.

چقدر همین بخش درس داره که آقا لذت بردن مراقبت کردن، درست استفاده کردن و تمیز کردن از وسایل شکرگزاری درست از اونهاست نه که فقط زبونی بگی خدایا شکرت بخاطر فلان چیز و… باشه اینم خیلی عالیه اما اکر دنبال اصل سپاسگزاری هستی به دنبال اینجور کارها باش از چشمات میخوای درست سپاسگزاری کنی؟ چیزای خوشگل نشونش بده سریال زندگی در بهشت رو نشونش بده سریال سفر به دور امریکا رو نشونش بده از دستات میخوای تشکر کنی؟ زیبایی هارو بنویس تمیز نگه شون دار بهشون اصن لبخند بزن:)

اگر از شخص خاصی که اومده تو زندگیت میخوای از خدا سپاسگزاری کنی به خود همون شخص بگو اما بازم ته ذهنت باشه که این اعتبارش از خداست این دستی از دستان فوق العاده خداوند هست تو زندگیم

چقدر جاده و مناظرش زیبا هستن اون تپه های فوق العاده این تمیزی جاده ها و خیابون ها

چقدررر قوانین قشنگه چقدر دقیق و زیباست

همین چندروز پیش بود اول سفر که خانم شایسته و استاد درمورد سفرشون که فکر میکنم گفتن اولین سفر مشترکشون بوده صحبت کردن که کویر مرنجاب بوده و الان دقیقا به یک جایی هدایت شدند که همجنس همون کویر مرنجابِ است “شن های روان”

اون آقای مهربون و زیبا که در رو باز کرد براتون که وارد سالن بشید چقدر قابل تحسینِ چقدر فرهنگ زیبایی دارن چقدر انرژی خوبی داره و خب استاد و خانم شایسته هم مثل همیشه ک سپاسگزارهستند از اون اقا تشکر میکنند و عزتمندانه وارد سالن میشن

و از خانم شایسته عزیز هم متشکرم که اینقدر با عشق و علاقه از زیبایی های اونجا فیلم گرفتند و با ما به اشتراک گذاشتند.

یک نکته تحسین بر انگیز دیگه ایی که داشت این بود که هم خانم شایسته و هم استاد آزادانه هرکدوم برای خودشون هرکجای اون سالن که میخواستند میرفتند و گشت میزدند هرکجا حسشون میگفت. و فقط از اونجا لذت میبرند و نه استاد نیازی میدید که بره دنبال خانم شایسته و نه خانم شایسته این اقدام رو انجام میدادند.

وایی استاد که شما چه میکنی!!

اینکه شما دلتون میخواست پا برهنه برین توی شن های نرم و روان و اولش خانم شایسته مقاومت میکنن و میگن که:

همه با کفش رفتن هیچکسی پا برهنه نرفته

و شما استاد:خب بزار ما اولین نفر باشیم

اقاا این ذهن که دنباله رو مردم نباش با تمرین های فراوان بدست اومده ها!! که دیگه استاد تو هرموقعیتی ذهنش اجازه نمیده دنبال رو مردم باشه و کاری که دوست داره رو فارغ از اینکه مردم چیکار کردن فارغ از اینکه مردم قضاوت کنند انجام میده.

ارهه! بزار ما اولین نفری باشیم که طبیعت رو لمس میکنه

و پاداششم احساس فوق العاده لذتبخش و حال خوب هست.

بازم میشه برگشت به اون سپاسگزاری کردن از نعمات خدا دیگه اینکه بهترین استفاده رو از اون نعمت بکنیم و بهترین احساس رو ازش داشته باشیم خب اینکه پا برهنه بری تو شن و اون نعمت رو با تمام وجودت حس کنی قدرت خدا رو حس کنی خودش سپاسگزاریه

حتی شن ها هم خوشحال میشن:))))

چقدرر مکان زیباییه خدایا شکرت!

خانم شایسته عزیز که متوجه این موضوع میشه که اقا شن ها کم کم داره داغ میشه و هرچی بگذره به ظهر نزدیک تر میشیم و هوا گرم تر میشه تصمیم میگیره با حوصله و عشق برگرده و هم خودشون کتونی هاشون رو بپوشن و دمپایی های استاد رو هم بیارن

وای که چقدر رابطه شما دو عزیز تحسین بر انگیزه اینکه خانم شایسته میرن اینکارو میکنن بدون اینکه گله کنن بدون اینکه چیزی بگن عاشقانه اینکار رو انجام دادن واقعا چیزیه که ما کم میبینیم توی دیگر روابط من که ندیدم.

شور و شوق خانم شایسته چقدر قشنگ بود که استاد داشتن میگفتن که آقا ببین تا نوک نوک قله رفتن بعضیا و خانم شایسته هم سریع میگه خب باید اینجوری باشه ماهم بریم نوک قله رو کشف و فتح کنیم و پرچم سفر به دور امریکا رو بزنیم

عاشقتونم

چقدر باحاله آدمایی که تخته چوبی دارن و روش بر روی شن ها سر میخورن و میان پایین خیلی حس خوبی میده به آدم

اون خدایا شکرت که مریم خانم عزیز نوشتن منو یاد سفری انداخت که شما هدایت شدین به اون شن های روان که مثل برف سفید بودند و خانم شایسته عزیز روی اون شن ها هم نوشتن خدایا شکرت

(در قسمت 188 سفر به دور امریکا)

واقعا دمشون گرم بخاطر اون دوش آب خنک و یخ چقدر خوبه که همه جا مسائل رو حل میکنن اینکه بعد کویر داغ و گرم خودتو با یک آب سرد بشوری و رفرش شده برگردی:)

و در آخر هم استاد عزیزم لطف کردند و یک تصویر از بالا از اون مکان زیبارو فیلم برداری کردند تا هم خودشون و هم ما از تبن زیبایی لذت ببریم

خداروسپاسگزارم بابت این فایل ارزشمند که کلی درس و کلی حال خوب داشت

چقدر بیشتر درک کردم زیبایی های جهان رو

چقدر بیشتر به قدرت خداوند ایمان اوردم

چقدر قوانین برام مرور شد

چقدر پهناور بودن زمین خداوند رو به چشم دیدم

خدایاا سپاسگزارم ازت بابت این همه زیبایی

و متشکرم که هدایتم کردی تا کامنت بزارم و زیبایی هارو بنویسم

اره!

بزار ما اولین نفری باشیم که طبیعت رو لمس میکنه

عاشقتونم خداوند یار و نگهدار تون