سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201
استاد جان یادمه چطور با عشق این مسیر و این سریال رو ادامه دادین و الان 201 قسمت از شروع این ماجرا و این سریال و این حرکت گذشته، چقدر قشنگ میشه هربار هدایت شدن به راه حل های بهتر رو دید؛ قشنگ در قالب همین سفر کردن هاتون، میشه بهبود ها و باز هم ساده تر کردن کارها رو دید:
از بهبود درباره اینترنت و کار روی سایت گرفته تا غذا خوردن و حمام رفتن. هر روز بهتر از دیروزتون رو میتونم ببینم و میخوام الگو بگیرم. میخوام منم همیشه در مسیر بهبود باشم. بهبود های کوچک اما مداوم. چقدر این یادآوری خوب بود. من واقعا شما عزیزان رو که اینقدر در بهبود دائمی عالی هستید رو تحسین میکنم.
چقدر اینجا زیبا اشاره کردین که همیشه یک تعادلی میذارین بین “گشت و گذار و تفریح” و “رسیدن به سایت و انجام کارهاتون”. چه ترکیب فوق العاده ایی و چه تعادل زیبایی… خداروشکر برای تجربه خوندن کامنت بچه ها و رسیدگی به سایت اونم در این طبیعت و سفر عالی و بینظیر.
چقدر قشنگ بود پشت صحنه کار کردن تون در فضای داخل تراک کمپر و سیستم عالی که چیدین.
چقدر سپاسگزارم که از انجام کارهایی که دارین برامون با عشق آماده میکنید هم گذاشتین.
چقدر سپاسگزارم از تمام تلاش ها و بهبودها و این همه صداقت و شفافیت تون استاد جان.
استاد تحسینتون میکنم برای این سیستم سازی که باعث سادگی و راحتی انجام کارها شده. چقدر قشنگ که سیم ها رو به سه راهی های مختلف زدین و فقط با زدن یک کلید اون وسیله مورد نظر روشن میشه. چقدر قشنگ سیستم سازی انجام شده. اونم بر اساس قانون و سوال خوبی که شما استاد پرسیدن و اجراش هستید. سوالی که واقعا هدایتت میکنه به راه حل های بهتر:
سوالِ” چطور از این بهتر؟ چطور از این راحت تر؟ چطور از این ساده تر؟ چطور از این آسان تر؟ چطور از این لذت بخش تر؟
بخش دوم این فایل و صحبت های استاد جان و اشتراک تجربه مریم جان از دفتر شکرگزاری
واقعا سپاسگزارم برای اینکه در اون فضای زیبا و طبیعت بکر با سنگفرشی از سبزها روی صندلی های تاشو آبی رنگ تون نشستین اونم با دیواری از آسمون و فضایی کوهستانی و کوهی پوشیده از درخت. واقعا این روحیه جستجوگر استاد جان تحسین برانگیزه. وقتی سوال های درست از خداوند بپرسیم به جواب های درست هم هدایت می شویم. خداوند به هر مسیری که ما بخواهیم ما رو هدایت میکنه، مهم اینه که ما چی بخوایم.
چقدر سپاسگزارتم مریم جانم که اون دفتر شکرگزاری تو به من نشون دادی، یک دفتر شسته و رفته که کنارش هم خودکار رو زدی راحت و ساده و آسان.
چقدر خوب بهمون یاد میدی چطور شاگرد بهتری باشیم، چطور بهتر عمل کنیم، چطور سخت نگیریم و به مدل خودمون تمرین هامون رو انجام بدیم و جدی بگیریم و حتی در سفر هم این راه و این مسیر رو ادامه بدیم؛
ایده نوشتن سپاسگزاری ها که مربوط به اون لحظه ایی هست که داری اونو تجربه میکنی.
سپاسگزار بودن برای اینکه هم فرکانس شدم برای دیدن اون زیبایی در اون لحظه.
به هر نکته ایی که در سپاسگزاری ها اشاره میکنیم اون رو پررنگ تر میکنیم.
در سفر خودِ زندگی رو تجربه کردن و در لحظه بودن. فارغ از گذشته و آینده، در لحظه حال زندگی کردن
استاد چقدرتعبیر جالبی داشتید درباره شباهت بین “دیدن سربالایی های جاده از دور و تجربه همون سربالایی ها وقتی که واردشون می شیم” با “مسائل زندگی”. وقتی که از دور به مسائل زندگی، به مواردی که ممکنه پیش بیاد به سربالایی های زندگی نگاه میکنی خیلی سخت بنظر میاد. حلشون خیلی غیر ممکن بنظر میرسه .ولی وقتی واردش میشی میبینی که انقدر هم سخت نیست، اینقدر هم پیچیده نیست.آنقدر هم که فکر میکردی غیر قابل انجام نیست.
و اما نکات این قسمت:
هر مسئله ایی پیش بیاد راه حلش هم باهاش میاد. چون قانون خداوند ان مع العسری یسری است. جواب همه ی مسائل در دل تمام مسائل هست. از الان نمیخواد نگران مسائل خیالی باشه که قراره در آینده رخ بده.
ذهن همواره میخواد در مورد اتفاقات آینده همه چیز رو پیچیده کنه و باعث ترس و نگرانی بشه که انگار راه حلی نیست. اما حقیقت اینه که:
تضاد ها فرصتی هستند برای پیشرفت. تضادها فرصتی هستند برای شناختن خواسته هامون. تضادها فرصتی هستند برای رشد کردن.
هــــر روز مثل یک ذکر به خودم باید بـــگم: مسیر زندگی واقعا زیباست. خداوند همیشه داره ما رو هدایت میکنه و هــر اتفاق و مسئله ایی هم پیش بیاد، جوابش هم با خودش میاد .
زندگی خیلی ساده است، وقتی که ما همه چیز رو ساده بگیریم. و اگر به خاطر اون چیزهایی که در لحظه داریم سپاسگزار باشیم، واقعا از زندگی مون راضی خواهیم بود و این رضایت درونی، هدایتگر ما میشه به سمت نعمت های بیشتری که دوباره ما رو راضی تر نگه میداره.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201511MB27 دقیقه
به نام خداوند بخشنده ی مهربان
سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم
وسلام به تک تک دوستانم
استاد ومریم عزیز، ازتون سپاسگزارم مثل همیشه بابت اینکه با اشتراک گذاری این اگاهی های پی در پی، اون هم باعشق، مارو در این مسیر همواره ثابت قدم نگه میدارید.
حتما خودتون میدونید ودر جریان هستید که فایلهایی که روی سایت میذارید اونم به صورت مرتب و پی در پی، چقد باعث میشه که ما توی این فضای روحانی ومعنوی وتوحیدی زندگی کردن، بمونیم وازش دور نشیم.
منکه با کار روی قدم ها، با نوشتن کامنت روی فایلهای دانلودی و دیدن سریال های سایت و نوشتن دیدگاهم هر روز سعی می کنم فقط وفقط تمرکزم روی بهبود خودم باشم، این سایت واین آموزشها در کنارخوندن هر روز وشب کتاب الله مهربان قرآن، باعث شده من به لطف الله زندگی عادی داشته باشم.
منیکه تا قبل آشنایی باشما وآموزه هاتون یه زندگی غیر عادی داشتم مثل 98 درصد مردم دیگه، والبته که اونموقعه نداری و بیماری و سختی وعذاب و گرفتاری ودعوا و مشکل داشتن از نظر خیلی ها چیزی عادی به حساب میومد!!!!
هنوزم برای اون 98 درصد جامعه خیلی از اون سخت زندگی کردنها چیز عادی هست، درسته در موردش مدام گلمند هستند ولی به نظر من به شدت عادت دارند به اون سبک زندگیه سخت وپراز حاشیه، که هر جارو نگاه میکنی از زندگی خانواده وعزیزانت گرفته تا غریبه ها، همه درگیرند، همه نالانند همه در سختی هستند اما کاری برای بیرون اومدن از این سختی نمی کنند!!!
خدارو صدهزار مرتبه شکر، که از یه جایی توی زندگیم دیگه مطمعن شدم زندگیم خیلی غیر عادی هست ونباید اصلا اینجوری باشه از اون روزها حداقل 7و8 سال گذشت تا با زندگی به سبک شما آشنا شدم، یک زندگی سراسر توحیدی و معنوی …
وقتی کم کم تونستم بفهمم اون غیر عادی ها چیه، اصلا نباید چیز غیر عادی توی زندگیم وجود داشته باشه وبا تمرین وتمرکز سعی کردم اونها رو از زندگیم حذف کنم، حالا مدتهاست که زندگیم به لطف الله یه روند عادی رو داره سپری میکنه…
وبه قول شما اصلا باید که زندگیمون عادی باشه، اصلا زندگی باید اینجوری باشه برای کسیکه همیشه سعی میکنه قدردان وسپاسگزار باشه، کسیکه سعی میکنه مثبتها رو ببینه وبا نوشتن وحرف زدن در موردش بهش دامن بزنه واون هارو گسترش بده توی زندگیش…
باز هم به قول شما کسیکه میاد توحیدی زندگی کنه قرار نیست که اتفاقهای بد وناجور وپراز چالش براش بیفته مثل گذشته..
چون اون منه گذشته تنهایی میخواست با زور وقدرت ناچیز خودش همه چیز رو روبراه کنه اما منه این روزها حتی برای خوابیدن وبرای بیدار شدن، برای راه رفتنش وقدم برداشتنش وحتی برای تفکر کردنش ونفس کشیدنش از خداش هدایت ویاری میخواد که اون خوابش شیرین ودلچسب باشه، و اون قدمهایی که برمیداره در مسیر سپاسگزاری و خیر باشه و اون فکری که در ذهنش هست هدایتش کنه به بهترین عمل و اون نفس کشیدنش عجین باشه با شادی وسرور درونی وقلبی، که شکرگزار باشه بابت اینکه از جهالت به سمت دانایی ونور در حرکته و با هر نفس اینو حس کنه که چقدر باید سپاسگزار باشه که مورد عنایت خداوند قرار گرفته وتو همین دنیا قبل مردن وتمام شدن فرصت جبران، تونسته که حالا جبران کنه و درستش کنه اون بدی ها وظلمهایی رو که خواسته ویا ناخواسته به خودش ودیگران وارد کرده.
نگم ازسپاسگزاری که چقدر انرژیش عالیه، که همه تجربه کردند، منتهی برای داشتن همون تجربه سپاسگزاری هم باید از خداوند هدایت و کمک بخوایم، چون شیطان همیشه منتظره تا با کوچیکترین تضاد ذهنمون رو ببره سمت ناشکری..
تمرین میخواد، خیلی زیاد، انقدر که آگاهانه بتونی صدای ذهن منفیتو خاموش کنی وصدای آرامبخش قلبت رو بالا ببری، دقیقا از همون جلوی چشمت باید شروع کنی هرچیزی رو که می بینی وحس میکنی ومیشنوی باید بابتش شکرگزاری کنی انوقت می بینی که هنوز چند دقیقه نشده انقدر حالت خوب شده انقدر آروم شدیکه خودت به خودت میگی، بی خیال گذشته بی خیال آینده، لحظه رو بچسب…ببین چقدر خوشبخت وسعادتمندی همین حالاهم، پس ببین فرداها چه شود، برای تویی که داری تلاشت رو میکنی تا با صداقت ودرستی وصبرتوام با عشق وامید، وبا یکتاپرستی پیش بری…
بزرگترین آرزوم اینه ایمانم بشه قد واندازه ایمان سیدحسین عباسمنش ،همینقدر یکتاپرست وتوحیدی زندگی کنم رها وسبک وبال، زلال و شفاف و رو راست وصادق و مهربان.
استاد ومریم جانم، انشالله هر لحظه وهمیشه در پناه امن خدا باشید.
دستتون دارم عزیزای دلم