سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 210

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَاصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاهِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَیْنَاکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَهَ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا»

(ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎم، ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ طالبند، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻭ ﺷﻜﻴﺒﺎ ﺩﺍﺭ، ﻭ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ زیبایی های ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﻧﮕﺮﺩﺩ؛ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺧﻮﺩ ﻏﺎﻓﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﻱ ﻧﻔﺴﺶ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻛﺎﺭﺵ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﺍﺳﺖ، ﺍﻃﺎﻋﺖ مکن ؛ سوره کهف آیه 28)

الهی، الهی، بنام تو و بیاد تو، و با هدایت و حمایت تو سخن را آغاز میکنم و بر عقل مطلق تو توکل میکنم و شهادت می‌دهم به ناتوانی ذهن خودم. خدایا همه تویی و من هیچ، خدایا مرا یاری رسان آنچنان که شایسته و زیبنده صفت الْعَلِیُّ الْکَبِیرُ توست و نه آنچنان که شایسته صفت ظَلُومًا جَهُولًا ی من است. خدایا خَیْرُ الرَّازِقِینَ تویی، لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ تویی، لَعَفُوٌّ غَفُورٌ تویی، سَمِیعٌ بَصِیرٌ تویی، لَطِیفٌ خَبِیرٌ تویی، الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ تویی ، لَرَءُوفٌ رَحِیمٌ تویی و خدایا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَکَفُورٌ منم. خدایا چه کنم که از خودم بر خودم پناهی نیست و اگر یاریم نکنی من بر خودم اسراف کار و ظلم کننده خواهم بود، خدایا شهادت می‌دهم بر فقر و احتیاج و بندگی خود به درگاهت آنچنان که تو فرمودی: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ» .

سلام و درود و رحمت و برکت و زیبایی و آرامش پروردگار بر همه اعضای خانواده توحیدی عباسمنش. سلام استاد عباس منش عزیز و سلام استاد شایسته بزرگوار ، و همچنین سلام بر دوستان مقیم در غار اصحاب کهف.

(نامبرده الان گیجه از کجا شروع کنه) دیشب شبکار بودم و بازم کلی استندبای و عملیات خسته کننده، ماجرا از اونجایی شروع شد که چند روز پیش یه حادثه داشتیم(نمی‌خوام در مورد جزئیاتش صحبت کنم)، استاد توی فایلهای مختلف منجمله دوره دوازده قدم اشاره می‌کنه که وقتی شما روی خودتون کار میکنید اصلا ناخواسته سمت شما نمیاد. نه اینکه بیاد و شما نجات پیدا کنید؛ نه ؛ اصلا وقتی ناخواسته ای میاد شما قبل از اون از اونجا رفتید؛ وقتی به قرآن نگاه میکنیم هم به همین قانون میرسیم، ماجرای طوفان نوح و نجات اهل ایمان، ماجرای ابراهیم و آتش نمرود، ماجرای قوم لوط و عذاب ، ماجرای اسماعیل و قربانی شدن، ماجرای حضرت محمد و دسیسه چینی مشرکین، ماجرای موسی و غرق شدن فرعونیان و مصداق‌های دیگر قرآنی. شبی که توی پالایشگاه ناخواسته ای بوجود اومد اصلا من شیفت نبودم. من روزکار بودم و برگشته بودم خوابگاه، و قبل از ساعت 9 شب خواب بودم و چون فردای اون روز شبکارم میشدم و روزش رو آف بودم تا ساعت حدود 8 صبح خوابیدم و خستگی چند روز تعمیرات اساسی از تنم در رفته بود.(رکورد 11 ساعت خواب) ولی وقتی رفتم سر کار با اینکه تلاش میکردم به ناخواسته توجه نکنم ولی باز هم در کنترل ذهن خوب عمل نکردم و ذهنم درگیر عواقب و جزئیات حادثه شد. و بازم درگیر سختی های کار شدم. دیشب وقتی این فایل اومد روی سایت حکم یه نوش دارو داشت برای جسم خسته من بعد از چند ساعت استندبای و گازسنجی و عملیات توی گرما و شرجی عسلویه اونم به صورت فولگیر (Full gear) این ماجرا برای من درس‌های خوبی داشت. با همه سختی هاش شاخکهای منو فعال کرد. هم در مورد عملکرد خودم و هم عملکرد مسئولین. قانون کلی موضوع همونیه که استاد توی دوره عزت نفس میگه ، همون سوال ساده «بنظر شما چه موقع ما باید تغییر کنیم؟ وقتی شرایط سخت میشه یا وقتی همه چیز ایده آله؟»

چه من برای بهبود خودم و چه مسئولین برای بهبود مجموعه در روزهای ایده آل اقدام عملی نکردیم. و وقتی ناخواسته و تضادی اومد هیچکس براش آمادگی نداشت. ثمره تلاش و آبروی 20 و چند ساله کل واحد HSE پالایشگاه و تک تک نفراتش با یک حادثه از دست رفت و الان مسئولین شبها رو تا دیروقت توی محل کارشون میمونن، و با تقلا و تصمیمات غلط بیشتر سعی در جبران اشتباه خودشون دارن.(شما بخونید ماست مالی). ما آدمها چقدر زود به شرایط ایده آل عادت می‌کنیم و دست از تلاش برمی‌داریم. خودمو میگم من، من، من ، من براحتی گول شرایط ایده آل رو میخورم و قبل از اینکه متوجه بشم میبینم از تمرکز و تلاشم کم شده. قبل از اینکه این فایل رو دوباره ببینم و بخوام براش کامنت بنویسم رفتم سراغ نشانه امروزم که قسمت 116 سفرنامه بود. و همون جوری که موتور هواپیما رو قبل از تیک آف warm-up میکنن اونجا ذهنم رو وارم اپ کردم و انگشتامو با نوشتن کامنت گرم کردم و الان اومدم اینجا تا کامنت بنویسم. (قول نمیدم در ادامه فایل هم براتون مثال صنعتی و هوافضایی نزنم، ایموجی خنده یک دوم پیمانه)

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر این سرزمین زیبا و پر برکت و توحیدی که واقعاً در عمل به خداوند توکل میکنن و برای رسیدن به خواسته هاشون خودشون دست به اقدام عملی میزنن و نتیجه اش میشه این همه وفور نعمت و ثروت. شما فقط کافیه به ارزش قیمت همین زمین پارکینگ لات والمارت دقت کنید که چقدر وسیعه و براحتی و به رایگان در اختیار مردم قرار داره برای استفاده. اینقدر انواع کمپرها و انواع RVها رو میبینیم که مردم دارن استفاده میکنن. خدا رو صد هزار مرتبه شکر. وقتی استاد عباس منش در مورد Black canyon گفتن منم از سر کنجکاوی رفتم شروع کردم به سرچ کردن. (ظاهراً اسم یه شهر هم هست توی آریزونا ولی وقتی کولورادو رو سرچ می‌کنی دقیقا همین مکان رو میاره) و بعدش تصاویر شب‌های بلک کنیون رو سرچ کردم و ترکیب بلک کنیون با کهکشان راه شیری در شب خیلی شگفت انگیز و رویاییه. بخاطر همینه که این خواسته در من شکل گرفت که نه تنها دوست دارم این مکان رو تجربه کنم ، که دوست دارم نظاره گر آسمان شب هم باشم. در حین سرچ کردن یه نکته جدید هم یاد گرفتم که میخوام باهاتون به اشتراک بذارم و اونم اینکه برای رصد کهکشان راه شیری تابستان زمان مناسب‌تری هست چون موقعیت قرار گرفتن زمین نسبت به خورشید حالتیه که در شب مرکز کهکشان رو میبینیم ولی در زمستان خورشید بین زمین و مرکز کهکشان قرار داره یعنی کهکشان می‌افته توی زمان روز زمین. پس قابل رویت نیست.

یه نکته ای که اول فایل ذهنمو درگیر کرد این بود که اون دختره توی ویزیتور سنتر چقدر خوش برخورد بود و چقدر هم انگلیسی رو خوب صحبت میکرد… بعدش یادم اومد آقاااااا نامبرده خودش متولد خاک پاک آمریکاست میخوای انگلیسیش خوب نباشه (صرفاً جهت خنده ایموجی خنده و با دست زدن توی پیشونی یک قاشق چایخوری)؛ از شگفتی ها و زیبایی های طبیعت کلوروادو هر چقدر بگم کمه، واقعاً کلمات ناتوانن، فقط شگفتی بود و شگفتی … دهانم از تعجب باز مونده بود، همون‌جوری که وقتی این مصرع حافظ رو می‌خونیم «چشمم از آینه داران خط و خالش گشت» (بعد از چشمم دهانمون نیمه باز میمونه تا آخر مصرع؛ چون حافظ میخواد با این مصرع بگه وقتی چشمم به جلوه گری های معشوق افتاد و جلوه های خط و خال زیباییش رو دیدم از شگفتی دهانم باز موند).

سر سبزی محیط و ترکیبش با آسمون آبی و ابرها و همینطور رنگ زمین و سنگ ها‌ و صخره های زیبا و نرده های چوبی حاشیه تریل واقعاً شگفت انگیز و زیبا بود و حتی اون رودخانه زیبا و خوش رنگ در کف دره؛ همه و همه شگفت انگیز و زیبا بود و عظمت و قدرت خالق بی همتا رو به یادم اورد؛ اما چیز دیگری ذهن من رو مشغول خودش کرده بود. یک قانون، یک قانون بینظیر و پایه که هر چقدر بیشتر بهش دقت کنیم و یادش بگیریم بازم برامون درس داره.

و اون هم قانون بی نظیر و بدون تغییر تکامله. اون دره عمیقی که می‌تونه بیش از 90% برج خلیفه و تمام برج تایپه و امپایراستیت رو در خودش جا بده توسط ممارست و تلاش شبانه روزی و non-stop همون رودخانه شکل گرفته. حتی بشر هم با پیشرفته ترین تجهیزات حفاری و خاکبرداری از حفر کانالی به این عمق و به این طول و عرض عاجزه، هر متر مکعب خاک حدود 2 تن وزن داره، هر چی بیشتر به عمق میری خاک فشرده تر میشه و حفاریش سخت‌تر میشه، ولی با لطافت و جریان دائمی آب میشه این تغییر عظیم رو ایجاد کرد. شما در حال نگاه کردن به یک تکامل چند میلیون ساله هستید در پوسته زمین، که توسط جریان دائمی آب و سایر فعالیت های صفحات زمین ایجاد شده. هر چیزی با طی کردن تکامل و صبوری کردن امکان پذیره.

دو تا تفکر وجود داره. یه تفکر سمی که میگه شما برگی در باد هستین و از خودتون اراده ندارید و اینجا توی دنیا هر بلایی سرتون اومد باید تحمل کنید تا وقتی بمیرید و پاداش این تحمل زجر و شکنجه رو در جهان بعد از مرگ دریافت کنید، که این تفکر از ریشه غلطه و دستاویز همون گویندگانه برای سواستفاده از شنوندگان…

و تفکر دیگه تفکر مثبت و توحیدیه، صبر و تکامل، ادامه دادن تلاش تا حصول نتیجه در گذر زمان. این هدایت قرآنی ابتدای کامنتم چقدر مرتبط بود با این فایل و درسهای اون. «وَاصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاهِ وَالْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَیْنَاکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَهَ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا» مفهوم کلی این آیه اینه که خداوند به اهل ایمان توصیه می‌کنه که در مسیر تکامل صبور باشید. به تلاشتون ادامه بدین. تلاشی شبانه روزی. در ابتدا که مسیرمون رو شروع میکنیم یه عده شاید چوب لای چرخمون بذارن. اکی بازم ادامه میدیم، بعدش اونقدر قوی میشیم که هر چوبی بذارن لای چرخمون اونو خورد میکنیم، و از چالشها و مسائلمون قویتر میشیم. بازم ادامه میدیم به حدی قوی میشیم که دیگران ازمون الگو میگیرن، یا اونهایی که چشم دیدن ما رو ندارن ادامون رو در میارن.(آگاهانه نمی‌خوام براش مثال بزنم، ایموجی خنده های شیطانی)

اگه بخوام بازم از این آیه بگم ، بعد از توصیه به صبر و تلاش شبانه روزی در مسیر تکامل توحیدی، با یه نگاه خیلی زیبا برای توحید و شرک در این آیه مثالی مطرح شده. از این منظر که خداوند داره به پیامبر و اهل ایمان میگه برای زیبایی ها ، فرصت ها و امتیازات زندگی حتی در حد یه نگاه ، در حد یه چرخیدن مردمک چشم هم به دیگران امید نداشته باشید، (هر چیو میخوای از خداوند درخواست کن). از کسی که در ظلم کردن به خودش با شرک و تبعیت از هوای نفسش به مرحله ای و به مداری رسیده که به کلی از یاد خدا غافل شده تحت هیچ شرایطی اطاعت نکن.

«وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِکْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَکَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا» اغفلنا جمع اومده ، ذکرنا جمع اومده، یعنی طبق قوانین بدون تغییر خداوند ، یعنی عملکرد سیستمی ،یعنی برآیند مدار فرکانسی خود افراد ، یعنی مقصد مسیری که خود شخص انتخاب می‌کنه اونوری بره. یعنی بن‌بست کوچه چپی، یعنی جاده خاکی زدن خودمون.

این یاد خدا چقدر خودش نعمت بزرگیه، ما چقدر بخاطر «یاد خدا» خدا رو شکر کردیم ؟ که خداوند بهمون قلبی رو عطا کرده که همیشه بیاد خودش باشه. چرا میگم این قلبی که بیاد خداست خودش نعمت خداست چون وقتی کسی مسیر شرک رو در پیش میگیره و از یاد خدا غفلت می‌کنه و به خودش ظلم می‌کنه و اسراف در پیروی از هوای نفس مسیر همیشگیش باشه ، اولین چیزی که ازش سلب میشه یاد خداست. دیگه قلبش سمت خدا نمیاد. و بقول قرآن بر قلب شون مهر زده میشه، دیگه نه می‌شنوند و نه می بینند.

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر قلبی که بیاد خداست، خدا رو شکر بخاطر گوشی که آیات الهی رو میشنوه، خدا رو شکر بخاطر چشمی که نشانه های قدرت وهاب عالم رو میبینه، خدا رو شکر برای زبانی که از خداوند حرف میزنه و بخاطر انگشتانی که می‌نویسه.

دیروز خیلی اتفاقی حکمت 423 نهج البلاغه رو سرچ کردم و اون کلام مولا علی علیه السلام که میفرمایند «وَ قَالَ علیه السلام الرِّزْقُ رِزْقَانِ طَالِبٌ وَ مَطْلُوبٌ فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْیَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ حَتَّى یُخْرِجَهُ عَنْهَا وَ مَنْ طَلَبَ الْآخِرَهَ طَلَبَتْهُ الدُّنْیَا حَتَّى یَسْتَوْفِیَ رِزْقَهُ مِنْهَا» ؛ «روزى دو قسم است: یکى آن که در پى تو است و دیگرى آن که تو در پى آنى، پس کسى که خواهان دنیاست مرگ او را مى طلبد تا از دنیا ببردش، و کسى که طالب آخرت است دنیا او را مى طلبد تا وى از آن روزى خود را کامل ببرد». چیزی که من ازش فهمیدم این بود که اگه ما تمرکز بذاریم روی اصل ، روی توحید فارغ از اینکه شغلمون چی باشه، مبلغ واریزی به حساب مون چقدر باشه رزق به صورت طبیعی به دنبال ما میاد. ولی وقتی اصل رو رها کنیم دنبال حاشیه بدویم چیز چندانی عایدمون نمیشه و از طرفی اونقدر عدم آرامش رو تجربه میکنیم اونقدر استرس و اضطراب رو تجربه میکنیم و اونقدر یادمون می‌ره از زندگی لذت ببریم که هزار جور مریضی میاد سراغمون، و ادامه ماجرا …………..

الهی صد هزار مرتبه شکر.

الهی صد هزار مرتبه شکر.

«پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت ؛ آفرین بر نظر پاک خطا پوشش باد»

در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق و متنعم باشید، با قلبی منور به نور هدایت.

سلام و درود فراوان به شما خواهر بزرگوارم نفیسه جان ، بسیار بسیار ممنون و سپاسگزارم بخاطر این همه لطف و محبت و بزرگواری شما.‌ بسیار بسیار تحسین تون میکنم که این مسیر رو ادامه میدین و از خداوند درخواست کمک و هدایت میکنید. باورتون میشه؟؟

آره، مطمئنم باورتون میشه ، من امشب میخواستم بخوابم و بعد از چند ساعت بیدار بشم، و البته شیفت هم بودم نگرانی اینو داشتم توی تایم خوابم عملیات بشه یا استندبای برامون دربیاد، از طرفی نگران بودم خواب بمونم. گفتم خدایا ببین من آلارم گوشیمو هم قطع میکنم فقط به خودت توکل میکنم. نمی‌خوام به اندازه آلارم گوشی هم به چیزی دیگه امید داشته باشم . خودت سر وقت بیدارم کن و خودت آرامش خوابم باش. و آرام خوابیدم و سر ساعت بیدار شدم. خدایی که حواسش به همه چیز هست. خدایی که حتی خواب و بیداری مون دست خودشه. و گفته اونی که شب جانتون رو ازتون میگیره و صبحگاه بهتون برمیگردونه خداست. خداست که بر خودش واجب کرده هر جنبنده ای و هر موجود زنده ای روی زمین باشه رزقش برعهده خداست. اونوقت من بنده نگران چی هستم؟

بقول خانم شهریاری ، کجا دنبال چی بگردم؟

بقول این شعر از شیخ بهایی که میگه: «هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو ؛ هرجا که روم پرتو کاشانه تویی تو» «در میکده و دیر که جانانه تویی تو ؛ مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو»«مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه» (به این قالب شعری میگن مخمس)

براتون از درگاه خداوند بینهایت نعمت و ثروت و شادی و سلامتی درخواست میکنم. الهی صد هزار مرتبه شکر.

سلام و درود به شما. بسیار بسیار تحسینتون میکنم که از این فایل انگیزه گرفتین برای شروع یادگیری زبان انگلیسی. من چند وقتی زبان خوندم و زبان انگلیسیم بدک نیست. چندین نفر تا حالا ازم پرسیدن فلانی تو چندماه و یا چند سال میشه انگلیسی صحبت کرد. منم بهشون میگم توی یه هفته میشه یه متن رو حفظ کرد و اونو صحبت کرد و بگی دارم انگلیسی صحبت میکنم. مهم اینه وقتی کسی حرف میزنه بتونی بفهمی و بتونی حرف بزنی و منظورت رو به طرف مقابل برسونی. ولی شما میتونی با یکسال هر روز یک ساعت زبان انگلیسی خوندن اونقدر یاد بگیری که بعد از یکسال مهاجرت کنی و کارهای روزمره ات رو انجام بدی. توی این مسیر بیاد قانون تکامل باشید. آهسته و پیوسته تکامل تون رو طی کنید.

همسر من یه وقتایی یهویی به من میگه، تو چرا بهم زبان یاد نمیدی؟ یا میگه تو چرا بهم عکاسی یاد نمیدی؟ میگم چندبار ازم پرسیدی؟ چندبار با کتاب زبان اومدی پیش من گفتی بیا این قسمت رو بهم درس بده؟ چند بار دوربین رو دست گرفتی اومدی ازم پرسیدی و من بهت جواب ندادم.‌.. میدونید میخوام چی بگم؟ برای این موضوع همیشه احساس شاگردی کنید و از هر مرحله یادگیری زبان لذت ببرید. ازش لذت ببرید و ادامه بدین. این لذت بردن از مسیر خیلی مهمه. خیلی زیاد. یعنی بهتون بگم مهمترین موضوع توی زبان خوندن اینه که از یادگیری لذت ببرید، حتی مهمتر از پایان ترم و نمره و مدرک. این لذت بردنه که سوخت محرک شماست برای پیش رفتن.

یادم میاد وقتی برای اولین بار رفتم کلاس زبان یه نوجوون 14 ساله بودم، استادمون یه متنی رو برامون میخوند که یه تیکه اش رو براتون می‌نویسم. (اولین تمرین زبان شماست، جهت شوخی):

There are three parts to learn a new language, You , Your teacher, Your course book.

Your teacher can’t learn English to you, but he/she can help, your course book can’t learn English to you but it can help. What do YOU do is very important if you want to learn English.

الان خیلی شرایط و امکانات برای یادگیری هست، کار خیلی راحت شده. براتون آرزوی موفقیت میکنم منتظرم بزودی کامنت های انگلیسی ازتون دریافت کنم. در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید.

سلام و درود فراوان به شما خواهر عزیز و بزرگوارم ، پاکیزه جان. از شما بینهایت ممنون و سپاسگزارم. الهی که در پناه رب العالمین همیشه در شادی و سلامتی و موفقیت و ثروت و فراوانی باشید.

کامنت زیبای شما بسیار لذت‌بخش بود و خدا رو شاکرم که در کنار خانواده ای این چنین عزیز و دوست داشتنی حضور دارم.

خدا رو شکر میکنم که کامنت من براتون حس خوب و مثبت داشته و با شوخی های من خنده بر لبانتون جاری شده. الهی صد هزار مرتبه شکر. الهی که همیشه شادکام باشید.

«هُوَ الَّذِی یُرِیکُمْ آیَاتِهِ وَیُنَزِّلُ لَکُم مِّنَ السَّمَاءِ رِزْقًا وَمَا یَتَذَکَّرُ إِلَّا مَن یُنِیبُ» (ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ، ﻭ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺭﻭﺯﻱ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰﻛﻨﺪ؛ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻣﺘﺬﻛّﺮ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰﮔﺮﺩﻧﺪ(غافر١٣)

پاکیزه جان، چه چیزی لذت‌بخش تر از بازگشت به سوی خداوند ؟! حتماً خود شما هم تجربه کردید، که انسان یه وقتایی اونقدر غرق در احساس آرامش و شوق پروردگار هست که دوست داره پرواز کنه، و جسمش رو ترک کنه و به سوی خداوند برگرده.

یک حدیث قدسی رو خوندم که می‌گفت «اگر بندگان من، که به من پشت کرده اند، می دانستند که چقدر انتظار آنها را می کشم و مشتاق بازگشت آنان هستم، از شوق می مُردند و بند بند بدن آنها از هم جدا می شد.»

الهی صد هزار مرتبه شکر بخاطر این مسیر توحیدی و دستان نوازشگر و حمایتگر رب العالمین که هر روز و هر لحظه از ما حمایت می‌کنه.

در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشی پاکیزه جان، در آرامش و امنیت.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ