سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 211

به نام خداوند هدایتگر

سلام به استاد عزیزم و خانوم شایسته دوست داشتنی

سلام به همه دوستان ارزشمندم

خدایا ازت سپاسگزارم که یک روز دیگه بهم فرصت دادی تا همراه و همسفر استاد عزیزم و خانوم شایسته عزیز و دوستان خوبم باشم

خانوم شایسته عزیزم شما الگوی بی‌نظیری از کسی هستین که کاملا با خودش در صلح هست

همه ما یه سری کارها رو همیشه انجام میدیم مثل آشپزی کردن یا

لباس شستن ،تمیز کردن خونه و خیلی از کارهای دیگه

ولی چقدر فرق داره که یه کاری رو از سر عشق انجام بدی یا از سر اجبار

چقدر فرق داره که یه غذا رو با عشق بپزی یا با غر زدن

چقدر این نگاه قشنگه که به همسرت بگی عزیزم برای قدردانی ازت این غذا رو درست کردم

به جای اینکه ناراحت باشی و احساس قربانی بودن داشته باشی از اینکه مجبوری غذا درست کنی

خانوم شایسته عزیزم شما دقیقا مثل اون گلی هستین که استاد تو دوره عشق و مودت مثال میزنن

همون گلی که خودبه خود عطر خوشی رو تو فضا پخش میکنه چون ذاتش اینه

مجبور نیست که عطر بده

عطر و در فضا پخش نمیکنه که در عوضش چیزی گیرش بیاد و دنبال جبران هم نیست

اون گل خود به خود داره این کار و انجام میده

شما هر کاری انجام میدین نه تنها دنبال جبران نیستین ، نه تنها توقعی از استاد ندارین بلکه همون کاری که شاید هرروز دارین انجامش میدین رو در غالب سپاسگزاری کردن به استاد هدیه میدین

بخدا کجا میتونیم این درس ها رو یاد بگیریم؟

اگه هر کدوم از افراد تو رابطه از هم توقعی نداشته باشن و کاری رو انجام بدن که خودشون از انجام دادنش لذت میبرن و دنبال جبران هم نباشن اون رابطه رویایی میشه

و من سپاسگزار خداوند هستم به خاطر وجود همسرم

تو خونه ما همیشه همسرم آشپزی میکنه و خیلی کم پیش میاد من غذا درست کنم چون همسرم دستپختش عالیه

و واقعا مثل خانم شایسته خودش از انجام این کار لذت میبره و هر کاری انجام میده با عشق انجام میده

استاد من قبلا انقدر تو در و دیوار بودم انقدر حرف دیگران برام مهم بود که وقتی مهمون داشتیم نمیزاشتم همسرم غذا درست کنه با اینکه دستپختش بینظیره

میخواستم خودم درست کنم که دیگران یه وقت پشت سرم حرف نزنن یه وقت فکر نکنن من بلد نیستم یا من مثلا خانه دار نیستم

الان خودم خنده ام میگیره از اینکه انقدر حرف دیگران برام مهم بود

استاد جون نوش جونتون غذای خوشمزه ای که خانوم شایسته عزیز با عشق براتون درست کرد

واقعا حیف این غذا نیست که آدم بخواد غذای ناسالم بخوره

بخدا این غذا رو تو بهترین رستوران های جهان هم نمیشه پیدا کرد

این سبک غذا خوردن یعنی

من برای خودم ارزش قائل هستم

یعنی احساس لیاقت

اگه من برای خودم ارزش قائل باشم هر غذایی نمیخورم و ورودی نامناسب به بدنم نمیدم

استاد خیلی ها میگن ما هم اگه پولدار بودیم اینطوری غذا می‌خوردیم و به سبک قانون سلامتی عمل میکردیم

ولی بحث پولدار بودن نیست بحث اینه که اگه من برای خودم ارزش قائل باشم و غذای سالم بخورم جهان از من حمایت میکنه و من رو به خوردن غذاهای هماهنگ با بدنم هدایت میکنه

مهم اینه جهان تعهد من رو ببینه

من اگه بدن سالم میخوام باید براش بها پرداخت کنم و بهاش هم اینه که فقط غذاهای هماهنگ با بدنم بخورم

غذاهای ناسالم هرچقدر هم خوشمزه باشه ولی باید بدونم برای من مناسب نیست پس نمیخورم

نکته بعدی هم که خیلی برام جذاب بود دیدن ابرهای فوق العاده زیبا تو آسمون که واقعا شبیه نقاشی بودن و دیدن رودخانه کریستالی و همچنین کوه هایی که نوک قله شون نارنجی شده بود

واقعا هرچقدر این زیبایی ها رو میبینیم سیر نمیشیم

هیچ قسمتی برامون تکراری نیست از بس که این کشور طبیعت شگفت انگیزی داره

خدایا شکرت

هدایت شدن به دیدن مسابقه اسب سواری هم بودن در زمان مناسب و مکان مناسب استاد و خانوم شایسته رو نشون میده

خدایا شکرت برای این هم زمانی ها و هم مدار شدن با زیبایی ها

در پناه الله