سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 218

سلام به استاد عزیز و همه دوستان هم مدار و همدل خودم

نمیدونم چرا امروز حسم بهم میگه کامنتم در مورد عشق به خودم باشه البته همیشه هر کامنتی میزارم عشق به خودم هست ولی اینبار میخوام چندتا از تواناییها و خواسته هایی که به لطف خدا بهشون رسیدم رو بنویسم تا یادآوری بشه برای ذهن خودم و احساس افتخار بیشتری نسبت به خودم بکنم

من یادمه سال 1390 که تصمیم گرفتم تغییر کنم اصلا نمیدونستم این حرفها چیه و کتابهای موفقیت چیه و اصلا گوشی اندروید نداشتم و نه تلگرام بود و نه اینستا و هیچی از سایت نمیدونستم

یادمه از شدت اعتیاد و مصرف مواد صنعتی و توهم زدن من رو بردن بیمارستان و 8 جلسه شوک مغزی بهم زدن به طوری که از گوشم و دماغم خون بیرون میومد و وقتی هم از بیمارستان ترخیص شدم به کلی دچار فراموشی شده بودم به طوری که اگر کسی همین الان میومد خونه من و میرفت بیرون و یکساعت دیگه میدیدمش اصلا نمیشناختمش و بیکار و بی پول و گرفتار یه عده دوست و رفیق بدتر از خودم هم بودم

خلاصه کنم که کامنتم طولانی نشه چسبیدم به قرآن و نماز و هر روز از خدا کمک و یاری خواستم تا اینکه برادرم که هیچوقت خوبی من رو نمیخواست نمیدونم چجوری 180 درجه تغییر کرد و با من خیلی خوب شد و خدا به دلش انداخت که کمک کنه من مهاجرت کنم تهران و برم نزدیک خودش زندگی کنم من هم رفتم وبعدش مواد رو ترک کردم و بیماری فراموشیم هم کم کم خوب شد و برادرم و خانمش خیلی بهم محبت کردن و واقعا قلبشون مملو از عشق و مجبت به من شده بود و اگر اینها نبودن من اون زمون با خدا و این مسیر آشنایی چندانی نداشتم و نمیتونستم ترک کنم ولی به هر حال همه چیز رو خدا جفت و جور کرده بود که اون خواسته ای که ازش طلب کرده بودم که از اون شرایط نجاتم بده محقق بشه و من به لطف خدا تونستم در کنار عشق و محبت خانواده برادرم خودم رو تغییر بدم و بعدش هم برادرم خودش برام کار درست کرد و رفتم سر کار و همه عقب افتادگیهای مالی زندگیم رو به لطف خدا جبران کردم و الان خیلی از خودم و زندگیم راضی هستم و بینهایت به خودم و روش زندگیم افتخار میکنم و همه اینهارو از لطف خدا دارم

به گذشته خودم هم افتخار میکنم چون همین گذشته بود که باعث شد من با خدا آشنا بشم و دست طلب به درگاه خدا بالا ببرم و همین گذشته و جهاداکبری که برای رهایی از اون شرایط در خودم راه انداختم باعث رشدم شد و شخصیتم رو ارتقا داد و اگر اون گذشته نبود من یارِ تمرینی برای رشد کردن و ارتقاع شخصیتم نداشتم و با همون روح کوچک و ظرف وجود کوچک ادامه حیات میدادم.

این فقط یکی از موفقیتهام بود و اگر بخوام بقیه اش رو بنویسم 3 روز طول میکشه و لذا فعلا به همین مورد اکتفا میکنم و اگر لازم دیدم بعدن بقیه اش رو هم مینویسم

فقط میخواستم یه حس خوبی به عزت نفسم بدم و احساس لیاقت خودم رو بیشتر احساس کنم

ممنون از تمام عزیزانی که خودشون رو به حساب میارن و کامنت میزارن و برای خودشون ارزش قائلن و هیچ احساس خود کم بینی و یا خود بزرگ بینی نسبت به هیچ احدی ندارن

من عالی هستم، من سرور کائنات هستم، من تاجِ سرِ زمین و زمان هستم من در حال پرورش داده شدن توسط پروردگارم هستم من به خودم و تواناییهام افتخار میکنم من عاشق خودم هستم،

چه کسی از من برای من بهتره؟ چه کسی از من به من عاشقتره؟ چه کسی زیباییهای درون من رو بهتر از خودم درک میکنه و میبینه؟ چه کسی از خودم به خودم قابل اعتمادتره؟

خدارو صدهزار مرتبه شکر که من رو در این دنیای شگفت انگیز و پر نعمت و پربرکت آفرید و فرصت افتخار کردن به خودم رو در این دنیای زیبا و لذت بخش به خودم داد و مسئولیت صددرصد زندگیم رو به خودم داد خدارو بینهایت شکر