سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 222

سلام اقا حمید برادر بزرگوار و با عزت نفسم….خواستم ازت تشکر کنم که این موضوع رو دوباره بهم یادآوری کردی این موضوع رو و بقول شما چقدر خوبه که دوتا استاد اینجوری باخودشون در صلح باشن و با طبیعت ..دلم خواست یه خاطره ای رو براتت تعریف کنم راجب این مورد من کلا از بچگی همچین ادمی هستم با لطف خدا… و هرجا رفتم واقعا ناخودآگاه اولین کارم این بوده که اون محیط رو تمیز کنم چون من تو تهران کار میکنم و خانواده تو شهرستان هستن و من اکثرا تو محل کارهام بهمون یه اتاقی جایی رو میدن بعنوان خوابگاه ازش استفاده کنیم و من بلا استثنا سر هر کاری میرفتم به محض اینکه پامو میذاشتم خوابگاه ناخودآگاه تو همون ساعت اول شروع میکروم به تمیز کردن اونجا جارو زدن پلاستیک های اصافه رو پرت کردن چون واقعا روحم با تمیزی حالش خوبه و اینو تو یکی از موارد اگهی بازرگانیم نوشتم که من وارد هر محیطی بشم باید اونجا تمیز باشه و اگه نباشه خودم این کارو میکنم وگرنه نمیتونم اونجا بمونم و زندگی کنم و بنظرم ادم وقتی وارد اتاق یا خونه یا هرجایی میشه میتونه از تمیزی اونجا میزان عزت نفس ادمهایییی که اونجا زندگی میکنن رو بسنجه که ما اینجا میتونیم میزان عزت نفس استاد و خانم شایسته رو بسنجیم.. معیاره دیگه چیزه راکت ساینسی نیست که نشه تشخیصش داد اما بریم سراغ خاطره که میخواستم برات تعریف کنم همونطور که گفتم من تو تهران کار میکنم و هر از گاهی میرم شهرستان درحد سرزدن به خانواده وبعضی موقع ها طول میکشه موندمم تو شهرستان یه روز داشتم تو شهر خودمون را مییرفتم کنار خیابون بعد یهو دیدم یه دونه از این سطل زباله هاکه فلزی هستن و چهارتا چرخ دارند( احتمالا دیده باشی کنار خیابون )دیدم که کج شده و ظاهرش خیابونو ناجالب کرده واحتمالا اشغالا هم سر ریز بشن ازش بعد ناخوداگها قلبم گفت برو راستش کن بزا کج نمونه بعد نجواها هم اونجا سریع اکتیو شدن بابا ول کن چیکار داری اینجا شهر خودتونه تهرانم نیست بگی کسی نمیشناسدت الان اشنایی چیزی میبینه هزار تا فکر میکنه ولش کن بابا اصن تو مگه تو مامور شهرداری هستی ولی بنظرم اگه اون ندا قلبی باشه غلبه میکنه بر نجوا و پیروز میسه ومن رفتم که درستش کنم بعد هرکاری کردم دیدم درست نمیشه بعدش فهمیدم که چر خ هاش شکسته و دیگه بیخیالش شدم ولی همونجاشم یه دمت گرم قلبی به خودم گفتم چون اصلا بعدش بعنوان چالش عزت نفسی بهش نگاه کردم که رفتم تو دل اون ترس با اینکه فشار ذهنی نمیزاشت اینکارو بکنم ..و اینکه تو رفتی اون بطری رو برداشتی قلبت بهت گفته چون قلب ماها وروح ماهمش پاکی و تمیزی و ارامش ونظم رو میخواد و خداوند پاکیزه اسا و پاکیزه هارو دوست دارد..بیشترازز این نمینویسم چون خواستمم فقط به نیت قلبی عمل کنم و برات بنویسم چون دوست دارم و با کامنت هات حالم بهتر از اونی میشه که هست دوست دارم…ثروت و ارامش ابدی نصیبت گردد انشالله

سلام خدمت شما دوست همفرکانسی:خیلی از خوندن کامنتتون لذت بردم و تازه این روزها دارم همه جوره به این درک میرسم که استاد میگه کامنت بچه ها حکم یک گنجینه رو دارند وهرکدومشون خودش یک کتابه …ممنون که نکات فایلو دوباره با قلم زیباتون نوشتید و چقدر خوبه که شما هم اینقدر از عزت نفس بالایی برخوردار هستید که خودتونو لایق استفاده از بهترین و تمیزترین مکانها میدونید…اخر کامنت تون رو هم با چه آیات زیبایی به پایان رسوندید و من یاد اون سخن خداوند افتادم که میگه هر نفر با ایمان از شما بر دویست نفر بی ایمان چیره (لشکر کفار)چیره میشه وباعث شد بازهم توحید رو به خودم یاداوری کنم که هیچکسی نمیتونه جلوی خوشبختی و موفقیت من رو بگیره اگر من تو ذهنم بهش قدرت ندم…ممنونم ازتون بازهم…براتون سلامتی ثروت و سعادت رو دردنیا واخرت از خداوند میخوام….خدایا شکرت