سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 225
دیدگاه زیبا و تأثیرگذار سعیده عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
از بچگی با دیدن کارتون عقاب طلایی که داستان یه پسر بچه بود که توی سرزمین کلرادو دنبال یه عقاب طلایی می گشت، کلرادو با اون کوه های پوشیده از درخت و صخره های قرمز خاصش در ذهنم نقش بسته.
حالا در این سفر شما استادهای عزیزم با بردن ما به اون فضا، هم تمام اون خاطرات کودکی رو برام زنده کردید و هم اینکه تصویر مجسم شده یک رویا شدید برای من تا بیشتر و بیشتر باور کنم که جهان میتونه کوچکتر از یک شهر بشه برای قدم برداشتن، یا قدمهای تکاملی من میتونه اونقدر بزرگ بشه که پام برسه به چنین باغ بهشتی، garden of Gods. نه فقط امریکا بلکه هرجای دنیا که اراده کنم. میتونه اتفاق بیفته و میفته.
وقتی مریم جانم شما آهویی خوشگل و مامانی رو صدا زدید و مهر و صلح درونت رو از طریق صدای قشنگت منعکس کردی روی وجود اون آهو و بهش گفتی سرتو بلند کن، انقدر حس زیبای کودک درونت روم تاثیر گذاشت که ناخودآگاه این شعر اومد رو زبونم:
«سرتو بالا کن بالا کن بالا،
یه نیگا به ما کن به ما کن نگاه»
گفتم الان آهویی بر می گرده باهاتون حرف میزنه، ولی مثل اینکه بنده خدا گشنه تر از این حرفا بود که واکنش نشون بده.
قانون میگه تحسین کردن آدمها، باعث میشه اون شخص حتی اگر پریشانترین و عصبانی ترین فرد باشه، وجه خوبش رو در مقابل شما بروز بده.
من خیلی سعی می کنم به این قانون توجه و عمل کنم. اینو در رفتار شما خیلی زیاد می بینم و تلاش آگاهانه ام در زندگی خودم داره بیشتر و بیشتر به ثمر میشینه. الهی شکر و از شما استادهای عروسکم بی نهایت ممنونم که یادم دادید.
من عاشق فرهنگ احترام به طبیعت در امریکا شدم. دقت کردم دیدم هرجایی رو با هر ویژگی که داره( حتی اگر یک شهر کوچک یا روستا باشه) جاذبه گردشگریش رو اولا خیلی تمیز نگهش می دارن. دوما شرایط بازدید و شناخت اون مکان رو آسون می کنن که بتونی ساعتها و روزها توش راحت کمپ کنی. سوما کامل و جامع برای مخاطب شرح و بسطش میدن که از تجربه سفرش در کنار لذت بردن، آگاهی هم کسب کنه.
یعنی تاریخچه اون مکان، مشخصات جغرافیایی، پوشش گیاهی و تنوع جانوری و حتی event هایی که سالانه برگزار میشه کامل توضیح داده میشه. اونم با تصاویر و توضیحات مفصل و شمرده شمرده.
خودمو اونجا تصور کردم که با یک زبان انگلیسی دست و پا شکسته گوشم رو تیز کردم که از نکات گفته شده بیشترین بهره رو ببرم و متوجه شدم تقریبا تمام حرفهای خانم راهنما رو گرفتم.
این در حالیه که وقتی فیلم می بینم نصف بیشتر حرفها رو متوجه نمیشم. اما اینجا چون به ویزیتور که ممکنه خارجی باشه و مثل من مسلط به زبان انگلیسی نباشه، احترام می گذارن براش واضح و ساده و شمرده صحبت می کنن. این یعنی فرهنگ و احترام و ادب.
بعد این برام جالب بود که اون کوهستان رو تبدیل کرده بودن به پیست اتومبیل رانی کوهستانی و همینطور مسابقات دوچرخه سواری و دو. چه ایده جالبی بود آتیش بازی توی اون ارتفاع. چقدر میشه از طبیعت بهره برد و چقدر این طبیعت سخاوتمنده. چقدر ایده های ثروت ساز میتونن راحت باشن. بجای اینکه پیست مصنوعی بسازی، یک کوهستان آماده رو تبدیل به پیست کنی.
همینطور چشمم خورد به سلولهای خورشیدی وسط راه. با کمترین هزینه و دردسر برق اون مکان تجهیز میشه و این یعنی همون حل ساده مسائل با امکانات موجود.
استاد من جای شما یخ کردم اون بالا. یعنی وقتی رفتید تو ساختمون گفتم: آخیییش گرمشون شد.
ولی مطمئن بودم بخاطر دوره قانون سلامتی انقدر بدنهای زیبا و خوش فرمتون سالم و قوی هست که چندین ساعت سرما نتونه آسیبی به شما برسونه. الهی شکر اینم از برکت جستجوی آگاهی های بیشتر و عمل به اونهاست که شما استادش هستید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 225335MB18 دقیقه
بنام یکتای بی همتا
سلام به استاد همیشه سبزم و مهربانوی همیشه شایسته و سلام به روی ماه همه خانواده عزیزم
حجر:46
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِینَ
[به آنها گفته میشود] به سلامتی و امنیت [از هر گزندی] در آن [بهشت] درآیید.
سلام به سرزمین کلرادو
سلام به جاده ای که در افق و لابلای اون ابرهای پنبه ای محو میشه
سلام به Ford 150، خیلی مردی
سلامی به قرمزی رنگ این صخره ها
سلام به اون سگ پشمالو
سلام به آهویی که کسی رو تحویل نمی گیره
سلام به شخصیت سپاسگزار استاد
سلام به این شهر کوچک و کوهستانی اما به وسعت بی نهایت زیبا
سلامی به تعداد همه آدمها به مهربانوی زیبایی ها خانم شایسته
آقا اینجا بهشته that’s yet…
خدایا چی بنویسم…
اینجا ضیافتی از اقیانوس درخت و دشت و دمنه
اینجا ضیافتی از اقیانوس چشمه سار
اینجا ضیافتی از اقیانوس کوهها و صخره هاست
اینجا ضیافتی از مردمان صالح و یکتاپرست
چقدر دلم خواست یه روزی یه مستند هم ما از ریل گذاری ارتفاعات فیلبند تا مازیچال توی سیتی سنتر های مازندران پخش کنیم برای گردشگران خارجی…
انشالله همچین ترن هیولا و بی سرو صدایی مردم مهربون ایران رو از ارتفاعات فیلبند ببره تا مازیچال
استاد، خودمونیم ها! ایستگاه قطاره رنگهاش سیاسی بود، کلا همه چی آبی و قرمز بود که این دورنگ نماد حزب دموکرات و جمهوری خواه هستند. و چقدر صدا و لهجه اون حاج خانمی که میکروفون دستش بود، شبیه مستر پرزیدنت ترامپ بود.
خلاصه اینکه نمیدونم چی شد که وسط فایل یه گریزی به کاخ سفید زدمو برگشتم.
اما خود ترن چه تکاملی رو طی کرده، فیلم ریل گذاریش و کلا قدمتش فوق العاده بود و منو به فکر واداشت که چی میشه که یه ملت ازسالهای خیلی دور وقتی که خیلی از جاهای دیگه دنیا قاشق چنگال هم برای غذا خوردن نداشتن، بفکر دسترسی آسان و راحت برای دیدن زیبایی ها بودند. جوابم این بود، چون خشت اول این کشور رو مهاجرین گذاشتند، مهاجر هم یعنی کسیکه جسارت و شجاعت داره، اصلا پلتفرم آمریکا روی صبر و شجاعت مهاجرین مونتاژ شده، کسانی که تضادها و ناخواسته ها رو تحمل نکردن و حرکت کردن و تغییر کردن.
خب طبیعیه وقتی آدمهایی با اون خصایص وارد این سرزمین شدند از دل تضادهایی که داشتند، بذرهایی رو جمع آوری کردند و در این کشور خدا کاشتند که امروز یکی از میوه هاش شده پیمودن 14 هزارپا مسافت در دل کوه با این ترن فوق العاده زیبا و راحت…
استاد، اون مسابقه رالی عجب خطرناک بود، اصن چجوری همچین مسابقه ای توی اون جاده که یکطرفش دره ست برگزار شده، انصافاً نتونستم هضمش کنم.
خدارو صد هزار مرتبه شکر که در مدار دریافت این زیبایی ها هستیم.
خدارو صد هزار مرتبه شکر برای وجود آدمهایی که اپل واچ بهم کادو میدن. ماهم که تولدمون فقط watch و ماچ…
استاد دم شما گرم ، در پناه الله یکتا مثل اون ارتفاعات بلند، سرافراز و سربلند باشید.
دوستان عزیزم انشالله هرچی از دلتون می گذره تو زندگیتون جاری بشه…
مانا باشید و شاد زی…