سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 242

واقعاً آدم وقتی قدرت ذهنش رو درک می‌کنه، می‌فهمه چقدر شرایط بیرونی تحت تأثیر حال درونیه. این یعنی هر اتفاقی که بیفته، تو اون کسی هستی که تصمیم می‌گیری چطور بهش نگاه کنی، چطور واکنش نشون بدی، و در نهایت چطور مسیر زندگیت رو بسازی.

کنترل ذهن، دقیقاً همون چیزیه که می‌تونه تو رو از یه لحظه سخت به یه نقطه اوج برسونه، فقططط با تغییر زاویه دیدت.

ولی این مسیر، یه پروسه‌ست. مثل ورزش کردن، مثل یاد گرفتن یه مهارت جدید. اوایل شاید سخت باشه، شاید بارها حواست پرت بشه، شاید بعضی وقتا بری سمت افکار منفی و بگی چرا نمی‌تونم درست کنترل کنم. اما نکته مهم اینه که این یه تمرینه، یه سفره، نه یه مقصد.

وقتی مقایسه می‌کنی، وقتی عجله داری، وقتی حس می‌کنی باید همین حالا به نتیجه برسی، همون موقعه که ذهنت از تعادل خارج می‌شه. ولی وقتی به جریان خدا اعتماد کنی، وقتی بدونی که هر چیزی در بهترین زمان و به بهترین شکل اتفاق می‌افته، اون‌وقته که آرامش میاد. اون‌وقته که مسیر برات لذت‌بخش می‌شه.

صبر یعنی بدونی داری در مسیر درست حرکت می‌کنی، بدون استرس، بدون عجله، با لذت از هر قدمی که برمی‌داری. صبر یعنی این‌که تو اقدام خودت رو انجام می‌دی، ولی به خدا اجازه می‌دی که زمان‌بندی دقیقش رو برات تنظیم کنه. فرقش با تحمل همینه؛ صبر یعنی در حرکت باشی، ولی با آرامش.

همه‌ی ما توی مسیر رشد هستیم، و اگه یه روزی حس کردی که جا زدی یا نتونستی، بدون که این هم یه بخش از همون تکامله. خودت رو سرزنش نکن، چون مسیر موفقیت برای هیچ‌کس یه خط صاف و بدون چالش نیست. مهم اینه که بدونی داری بهتر از دیروزت می‌شی، و این یعنی تو موفقی.

مدام به خودم گوشزد میکنم :

هر وقت دچار تردید شدی، برگرد به درونت.

ببین چی داری فکر می‌کنی،

چی داری احساس می‌کنی.

چون همون جاست که مسیر بیرونیت شکل می‌گیره.

به خودم میگم :

همیشه یادت باشه، وقتی تو درونت با خدا هماهنگ بشی، بیرونت هم دقیقاً همونی می‌شه که باید.