سفر به دور آمریکا | قسمت ۳
مهم‌ترین جذابیت سفر برای من، دیدن تنوع جهان، تنوع آدمها، تنوع شکل زندگی‌ای که دارند، موضوعات مورد علاقه‌شان و مهم‌تر از همه، شناختن جهانی است که آنقدر مملو از فراوانی و نعمت است، که توانسته «اینهمه تنوع خواسته‌ها» را پوشش دهد.
مشاهده‌ی این تنوع به ما کمک می‌کند تا فراوانی جهان را بیشتر باور کنیم و از میان اینهمه تنوع، علائق‌مان را راحت‌تر بشناسیم و به سمت تجربه‌ی آنها حرکت کنیم.
در این بخش از برنامه سفر به دور آمریکا، تجربه‌ی یک روز از زندگی در «طبیعت تقریباً بکر» را با شما به اشتراک گذاشتیم. موضوع مهمی که دوست داشتم با این تصاویر بگویم این است که:
لذت بردن از هر لحظه‌ی زندگی وقتی ممکن می‌شود که، صبور باشیم، به خودمان و آدمهای اطراف‌مان ساده بگیریم و به این شکل، حتی از بدیهی‌ترین و جزئی ترین بخش‌های روزمره‌ی زندگی، شادی‌های بزرگی بسازیم و به سمت تجربه‌ی شادی‌های بزرگتر، هدایت شویم.
لذت بردن از هر لحظه‌ی زندگی وقتی ممکن می‌شود که، صبور باشیم. صبر نه به معنای تحمل کردن، بلکه به معنای تمرکز بر نکات مثبت خودمان، اطراف‌مان و اطرافیان‌مان.
سفر به ما «صبور بودن» را می‌آموزد، به ما «رسیدن به صلح با خودمان» را می‌آموزد و وقتی با خودمان به صلح می‌رسیم، راحت‌تر بر نکات مثبت سفر و همسفران‌مان تمرکز می‌کنیم، از ناخواسته‌های کوچک اعراض می‌کنیم و تسلیم جریان سفر می‌شویم و به این شکل اجازه می‌دهیم ما را به سمت تجربیات لذت‌بخش‌تر، هدایت کند.
این سفر با هدایت خداوند شروع شده است. مسیرها‌یی که رفته‌ایم، فضاهای تفریحی، پارک‌ها و صحنه‌های زیبایی که هر بار پیشِ رویمان هویدا می‌شوند، همه و همه حاصل هدایت خداوند است و تنها راه برای همراه ماندن با این جریان هدایت، تلاش برای فقط تمرکز بر نکات مثبت و دیدن زیبایی‌ها، تحسین آنها و سپاسگزار بودن به خاطر آنهاست.
از این قسمت از سفر لذت ببرید.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳206MB14 دقیقه
سلام خدمت استادعزیزوخانم شایسته وتمام دوستان عزیز سایت
به نظرمن ترکیب هریک ازدوره های استادباسفربه دورآمریکا یازندگی دربهشت خیلی بهتر به آدم جواب میده
اون اوایل که بااستادآشناشده بودم وچندقدم اولیه دوره 12قدم روخریده بودم وداشتم روی خودم کارمیکردم وهمزمان هم سریال زندگی دربهشت وسفربه دورآمریکا رونگاه میکردم چقدرازلحاظ شادی وآرامش درونی پیشرفت کردم
آرامشی که تااون روزاصلا تجربه نکرده بودم
دقیقامثل استادروحم لطیف شده بود تاجایی که موقع رانندگی این قدرازخوشحالی پشت فرمون ماشین گریه میکردم که نمیتونستم به رانندگیم ادامه بدم وگوشه خیابون توقف میکردم وکلی گریه میکردم وبعدش به مسیرم ادامه میدادم
امیدوارم بازهم به احساس اون روزها برگردم ودلم میخوادهمون شرایط رودرک کنم وبیشتراززندگیم لذت ببرم
به امیدسلامتی وشادی وآرامش تمام دوستان عزیزم فعلا خدانگهدار