سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۰
دیدگاه زیبا و تأثیرگذار الهام عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
استاد عزیزم یعنی وقتی جمله ی”منو پیدا کردی “رو خطاب به مریم جانمان گفتین، عشق کردم از عشق بین شما که چقد خداییه و پر از صلحه…غش کردم از خنده..از این همه عشق و محبت اونقد پر از اشتیاق و شوق شدم از این همه صلحی که با خودتون دارین و این حس مرا بران داشت که دقت و توجه بیشتری کنم به این جنبه از سفرمون و برای درک این اگاهی ها برای نکته کشیدن از این همه درس ها از خداوندم یاری بطلبم.
استاد عزیزم چقدر راحت و رها چقدر سبک بال و آزاد دراز کشیده بودن و از هر لحظه بادی که میوزید از هر لحظه درختان زیبایی که تکون میخورد و تسبیح میکرد خداوندشو لذت میبردن. چقدر رها و سبک، اونجور رهایی که فقط وصله به منبع…وصله به خدا. این خود خود خود عبادته و چقدر با لذت بردنشون با این ارامششون سپاسگزاری میکنن از فرمانروا. البته که سپاسگزاری بهترین فرکانس و نزدیکترین فرکانس به خداوندمان است.
با تحسینشون، خداوند رو مشتاق تر میکنن که زیبایی های بیشتری بهشون بده و هدایتشون کنه به بهترین های جهان. عاشق تحسین کردن های استادم هستم.
مریم نازنینم وقتی دوربین رو روبه آسمان گرفتی و اون صحنه ی فوق العاده رو شاهد بودم نمیدانی چه حالی شدم. قلبمو پرواز دادی به اوج اسمون ها. واقعا بعضی وقتا سخته با کلمات بتونی حستو بیان کنی. آخه من عاشق اسمونم، عاشق خورشید عاشق نور الله، چقدر صحنه ی بی نظیری بود: کل جهان….مه و خورشید و فلک در کارند که وقتی دوربین را به کار میندازی و در دست میگیری, همشون به صورت هدایتی به سمت دوربین تو جذب بشن و حتی خودنمایی کنن از این همه زیبایی های خداوند و این همه فراوانی.
مریم عزیزم اونقد که با خودت درصلحی اونقد که تمرکزت بروی تمام زیبایی هاست اونقد که حتی یک زیبایی هم از جلوی چشمان زیبایت رد نمیشه و پنهان نمیمونه و این کار جهانه، این کار خداونده، این کار قانونه…که هر کسی هم که به سمتت جذب میشه، درونش پر از صلح با خوده…پر از اعتماد بنفس پر از عزت نفس پر از شادی پر از رهایی و لذت است.
و قانون یعنی زندگی کردن با جهانی که همش مسخر توست و اگر بگویی باش پس میشود..
من از این بچه ها خیلی درس ها گرفتم. درس گرفتم که حتی اگه روزی تمرکزم ناخوداگاه رفت روی ناخواستم، بیام باز تمرین کنم، باز به خودم انگیزه بدم، بازم تکرار کنم، بازم تلاش کنم و واسه این تلاش کردن خودمو تشویق کنم مثل این بچه ها.
یاد گرفتم که قدم اولو بردارم و نترسم و جسور باشم که خداوند به شجاعان پاداش میدهد و جهان منتظر همین یه قدمه و بقیه شو برحسب تمرکزات من و کانون توجه ام خودش انجام میده کارشو….و خداوند هدایتشو فوران میکنه به سمتم اونوقت. استادعزیزم راست میگن که:
این انگیزه ها، این زیبایی ها، این عشق ها که به همدیگه نثار میکنیم، این اموزه های فوق العاده ی استادم واسه زندگی بهتر، این فراوانی ها، این همه اگاهی های دوستانم، سنگ رو اب میکنه و تبدیل به الماس میکنه، چه برسه به باورهای محدود کننده ی ماهایی که تلاشامون هر روز برای بهتر شدنه.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۰175MB11 دقیقه
سلام به روی ماهت سعیده نازنینم
بهت تبریک میگم بابت همه ی نعمت هایی که خلق کردی
تو لایقش بودی
و لایق بهترین هایی
چقدر تحسینت کردم و می کنم
ذهن نجواگر وظیفه اش همینه
قدرتی نداره که
فقط حرف میزنه
فقط مسیر گمراهی رو زینت میده
فقط می خواد به دعوت هاش اعتماد کنی
اما قدرتی نداره
بزار اون کار خودشو بکنه
تو به وعده های خدا گوش کن
همونی که وعده داده:
بهت نزدیکم
کمکت می کنم
مراقبتم
حواسم بهت هست
سمیع و علیمم
اجابتت می کنم از فضلم
آسونت می کنم برای آسانی ها
راضیت می کنم
جهانم رو مسخرت می کنم
و هزاران وعده هایی که حقه
و هیچ وقت وعده هاش رو فراموش نمی کنه
و خلف وعده هم نمی کنه
تو ادامه بده عزیز دلم
که چقدر ازت یاد می گیرم
احسنوا به تو
که الگو شدی یرای ادامه دادن ها
برای تو دل ترس ها رفتن ها
برای مومن بودن به غیب و خدا و الهاماتش
عزیز دلم چقدر عالی می نویسی
ادامه ی این کامنت رو دارم از خونه برات مینویسم ،سرپناهی که خدا از طریق فرشته هاش در اختیارم گذاشته،منو میبرن سرکار ،میان دنبالم،غذا طبق قانون سلامتی برام درست میکنند،همه ش هم تموم تلاششون رو میکنند تا من احساس مزاحمت نداشته باشم.
چقدر این قسمت کامنتت نور قلبم رو روشن کرد.
الهی بیای و همش خبرای خوب بدی تا ایمان همه مون افزون بشه
مسیر ترسناک هست ولی سخت نیست
سخت نیست…
سخت نیست…
آفرین به تو دختر موحد و آفرین به خدای خاص تو
منتظر کامنتهای بعدیت هستم.
دوستدارم عزیزم