روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 4

سلام و درود دارم خدمت خانواده ی بزرگ عباس منش به خصوص استاد عباس منش و خانن شایسته که چه قدر از بابت کمک ها و تلاششون و تاثیر این برنامه ها در زندگی ام تشکر کنم باز هم کمه نمیدونم اینجا جای گذاشتن این دیدگاه باشه یا نه اما امروز به ذهنم رسید که بله من حتما باید از خودم رد پایی در سایت به جا بزارم حالا در موردی که پیشرفت داشتم که چه بهتر .موضوع بحث من اهمیت دادن به دیگران در زندگی ام وبه گونه ای آن ها را مقدم و مهم تر از خودم دانستن که بسیار در گیر این موضوع بودم و حتی به دلیل شرایط خانوادگی ام یعنی از اونجایی که در شهری که من زندگی میکنم خانواده ام اسم و رسمی دارن و به گونه ای شناخته شده هستن توسط مردم به همون واسطه که میشد نعمت بزرگی برای من باشه اما من با باورهای محدود کننده ام و اهمیت دادن بیش از حدم به حرف و حدیث مردم و ارزش و آبروی خانواده ام را در گرو نظر ها و حرف های مردم میدیم خیلی زندگی سخت و له دور از هر تجربه ی شیرین و حس های خوبی که هیچ ربطی به مردم نداشت قرار دادم در حدی که الان فکر گذشته رو میکنم فک میکنم اصلا زندگی نکرده ام و از وقتی که با سابت آشنا شدم و دوره ی عزت نفس رو که تهیه کردم و از راهنمایی های استاد در زندگی ام استفاده کردم تازه حس کردم که دوباره متولد شده ام و این بار عهد کردم که در زندگی هر کاری که احساس آرامش بیستر واحساس رضایت بیشتری رو در من به وجود میاره و من دوست دارم این رفتار یا این کار رو انجام بدم .انجامش بدم و هیچ از نظر و حرف مروم نترسم و برام مهم هم نباشه که دیگران در موردم چی فکر میکنن و از بابت دادن این نعمت بزرگ در زندگی ام خدارا صد هزار مرتبه شکر میگویم زیرا من قبلا انسانی بودم که فقط برای مردم زندگی میکردم اما الان مهم ترین فرد در زندگی ام فقط خودم هستم و من قهرمان زندگی خودم هستم